บทนำ#3
วุ่นยกกำลัง1เร็วๆนี้

กรี๊ดดดดดด' มีสิก้าด้วย

กริ๊งๆๆๆ..........
"ว๊าก!!!สายแล้วฉัน ไม่ทันแน่ๆ" เสียงของสาวน้อยที่กำลังตะโกนอออกมาด้วยความตกใจ
ตึงๆๆๆ
"แกจะลงบรรไดเสียงดังหาพระแสงอะไรเนี่ย"
"โห่แม่ก็มันไม่ทันจริงๆนี่หน่า"
"เออๆไปๆ แกจะไปไหนก็ไปเลยฉันไม่ยุ่งกับแกแล้ว"
"ค่าาาา จะพยายามไปให้พ้นหูพ้นตตตาเลยค่ะ!"
"อึ๋ย!เพราะแม่แท้ๆที่ทำให้ฉันสายกว่าเดิม งอนแม่แล่ว"
"แล้วแกจะมาทะเลาะกับฉันทำไมล่ะห๊า!!"
"แล้วทำไมแม่ไม่บอกหนู"
"ความผิดของแกไม่เกี่ยวกับฉัน ไสหัวไปได้แล้วชิ่วๆ"
(หึยฉันไม่เข้าใจแม่จริงๆเลย)
ฉันวิ่งไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย
"แฮ่กๆๆ เหนื่อยชิบหาย ถ้าฉันหางานไม่ได้ ฉันจะเอาอาเบะมาไว้หน้าบ้านซัก100คนเลย ไม่ต้องให้แม่ออกไปไหนเล่ย ฮุ่ยหงุดหงิดๆ"
"ว๊ากกกกกกกกกก!บันไซ นั่นบริษัทนี่หน่า สู้ต่อไป บันไซ"
ปึก
"ว๊าก ขาฉันฮือๆๆ หมดสภาพเลยแล้วจะไปต่อยังไงล่ะทีนี้"
"อ่ะ เอาไปเช็ดน้ำตาซะ◕▽◕"
ชายหนุ่มคนนึงยื่นมือเอาผ้าเช็ดหน้ามาให้เธอ หลังจากที่เธอประสบอุบัติเหตุณื(ซุ่มซ่าม)สะดุดก้อนหินหกล้ม นั่นเอง
"จับมือฉันไว้สิ เจ็บไม่ใช่หรอ??"
ชายหนุ่มยืนมือมารัับยูริอย่างเป็นมิตร
(อร๊ายเขายื่นมือมารับฉันด้วย>▽<)
ชายหนุ่มลักษณะสูงล่ำ นัยน์ตาสีเทา ปากแดง ผมปัดหน้าลองทรงสีน้ำตาล จมูกโด่งยิ้มอ่อนๆให้แก่ยูริ
"ขอบคุณที่ช่วยนะ"
"อืม ทีหลังระวังหน่อยนะถ้าฉันไม่มาเจอเธอคงเป็นผีเฝ้าถนนไปนานแล้วน่ะ จริงไหม??⊙△⊙"
"ค่ะจริงค่ะ⊙﹏⊙"
(หืมหมอนี่หน้าตาก็ออกจะดีแต่นิสัย"
โปรดติดตามต่อไป.......................

น่าสนนน -//-

ขอบคุณคร้าบ

ครับๆ^^

ส่องอย่างเดียว คนทำเค้าหมดกำลังใจนะ เม้นบ้างอะไรบ้างทิ้งร่องรอยไว้บ้างสิ

อย่าคิดลึกเฟร้ย............

วันนี้มีเด็กใหม่งั้นหรอ
เขาคือใครนะที่ช่วยไว้
นายรู้จักชื่อฉันได้ไง
ลีจงฮยอน
จง ยงฮวา
ควอน ยูริกะ
แอนนิต้า เจสสิก้า

เร็วๆนี้

สนุกครับ น่ารักดี

ปล.ขออภัยที่ต้องเปลี่ยนสีตัวอักษรกะทันหัน ผมคิดว่าสีแดงมองไม่ค่อยชัดน่ะครับ

ขอบคุณที่PMมาให้นะงับ

มันส์แท้ พี่มาก

มากอีกแล้ว น้อยบ้างก็ได้นะ เอิ้กๆ