บทที่ 3 เรื่องเล่าในฤดูใบไม้ผลิ
12.30 น.
"รบกวนหน่อยนะคร้าบ~!" เสียงห้าวๆของเด็กหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นในขนาดที่ผมโดนลากมาถึงบ้านของซากุระโดยไม่รู้ตัวใช่แล้ว.. ก่อนอื่นเอาเป็นว่าขอแนะนําตัวอีกครั้งก่อนละกัน สวัสดีครับ ผมชื่อ อิคิสึ เรียวทาโร่ และวันนี้ผมก็โดนเพื่อนสมัยเด็กของผม ฮิริคิโอะ โคตะ ลากมาบ้านของ มิริยะ ซากรุ เพื่อนใหม่ของพวกผมที่พึ่งจะได้พบกันไม่นานมานี้ ถ้าจะถามผมว่าผมมาทำอะไรที่บ้านของมิริยะคุงแล้วละก็คงต้องถามเจ้าโคตะเอาเองแล้วละครับ
____เมื่อ 3 ชั่วโมงก่อน_____
เสียงของโทรศัพท์ที่ตั้งไว้ข้างทีวีดังขึ้นในขนาดที่ผมยังคงนั่งเล่นวีดีโอเกมส์อย่างสนุกสนาน ผมค่อยๆลุกขึ้นและเดินไปรับสายโทรศัพท์ "โฮ่ย!!!!" เสียงปริศนาตะโกนขึ้นมาทำให้ผมสะดุงก่อนจะเริ่มฟังเสียงปริศนาพูดอีกครั้ง "โฮ่ย!! ว่าไง! เรียวคุงวันนี้ชั้นโคตะผู้เเสนจะหล่อเริ่ดคนนี้จะพานายไปเที่ยวเอง!! " ผมที่ทำอะไรไม่ถูกเพราะอยู่ดีๆก็โดนเพื่อนสนิทโทรมาหาแล้วตะโกนใส่แบบนี้ก็ได้แต่ยืนฟังนิ่งๆ ก่อนที่จะตอบไปว่า "หนวกหูเฟ้ย!! หล่อเริ่ดอะไรของแกฟระ!? แล้วไอ้ที่โทรมาแบบนี้กะจะมาทำลายวันหยุดที่แสนสงบสุขของชั้นหรือไงฟระ!?" ผมตอบไปด้วยนํ้าเสียงของคนที่เริ่มหงุดหงิด
"เเหมๆ เรียวคุงก็~~ แค่วันนี้ชั้นจะพานาย~ ไป~ เที่ยว~ บ้าน~ ของ~ ซา~ กุ~ ระ~ จัง~ ก็เท่านั่นเองน่า~ " เจ้าโคตะตอบด้วยนํ้าเสียงสุดหลอน "ซากุระ? ห๊ะ!! มะ.. หมายความว่าบ้านของ มิริยะคุง น่ะหรอ!??" ผมตอบด้วยความตกใจเล็กน้อย "เออสิฟระ! ท่านโคตะผู้แสนหล่อเหลาคนนี้อุสาห์ไปขอ ซากุระจัง เชียวน่า~ ถ้ารู้แล้วก็รีบเปิดประตูบ้านสิฟระ~! ชั้นน่ะอุสาห์ยืนรอมาเป็นชั่วโมงแล้วนะเว้ย........." โคตะพูดนํ้าเสียงมืดมนนิดๆ "อ้าว... แกมายืนหน้าบ้านชั้นแล้วหรอ...." ผมตอบอย่างมึนๆ "เออดิ...." "........"
____ปัจจุบัน ณ ห้องรับแขกของบ้านมิริยะ_____
เด็กหนุ่มทั้ง 3 คนนั่งเป็นวงกลมอยู่กลางห้องรับแขกแบบสมัยโบราณมีเพียงโต๊ะไม้สีเหลี่ยมเล็กๆอยู่กลางวงเท่านั่น ห้องรับแขกนี้ปกคลุมไปด้วยความเงียบสงัด ก่อนที่เด็กหนุ่มคนหนึ่งจะเริ่มทำลายความเงียบด้วยการพูดอะไรบางอย่างขึ้นมา "โย้ช! งั้นเราจะมาเริ่มกันเลยนะ!!" โคตะพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงร่าเริง "เดี๋ยว!! โคตะแกน่ะคิดจะทำอะไรกันแน่ฟระ!?" ผมเริ่มพูดด้วยนํ้าเสียหงุดหงิดอีกครั้ง "แหมๆ ก็ต้องไอ้นั่นอยู่แล้วไงละ!" โคตะพูดขึ้น "ไอ้นั่น...? หรอครับ?" ซากุระพูดขึ้น "อืมๆ ไอ้นั่น นั่นและ!!" โคตะตอบ "แล้วไอ้นั่นมันอะไรกันฟระ!?" ผมถาม "ไอ้นั่น... บอกตามตรงชั้นก็ไม่รู้ว่ะ....." โคะตะตอบหน้าตาย "........" และแล้วห้องรับแขกก็กลับมาเงียบอีกครั้งหนึ่ง "งั้น..... พวกเรามาเล่าเรื่องน่ากลัวๆกันดีกว่าครับ..." ซากุระพูดขึ้น "เรื่องน่ากลัวๆ ?" ผมถาม "ครับ.... งั้นใครจะเริ่มครับ.." ซากุระถามขึ้น "ชั้นยังคิดไม่ออกอ่ะ งั้นเรียวแกเริ่มก่อนละกัน" โคตะพูด "ห๊า!?" ผมทำท่าทางตกใจ "งั้นอิคิสึคุง เริ่มก่อนละกันครับ...." ซากุระพูดเสริม "ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้ละนะ! เรื่องของผมมีอยู่ว่า! วันหนึ่งตอนที่ผมเดินกลับบ้านคนเดียว" .. "STOP!!!!" ผมเล่าไม่ทันจบโคตะก็พูดแทรกขึ้นมา "เดี๋ยวๆๆๆ เรียวแกเเต่งเรื่องเปล่าฟระ!? ชั้นไม่ยักกะรู้ว่าเอ็งเคยกลับบ้านคนเดี๋ยว! ตั้งแต่อนุบาลชั้นก็กลับบ้านกับแกตลอด อย่าคิดจะแต่งเรื่องเชียวนะเอ็ง" โคตะเหมือนรู้ทันผมทำให้เกมส์นี้ผมโดนตัดสิทธิ์ในการเล่าเรื่อง........... "โย้ช!! ท่าอย่างงั้นเรื่องต่อไปเป็นของชั้นละกันนะเฟ้ย!! เอาละ! เรื่องมันมีอยู่ว่า วันหนึ่ง ตอนที่ชั้นกำลังอาบนํ้าอยู่ ชั้นได้สังเกตเห็นว่ามีขนขึ้นที่หัวนมของชั้น ชั้นเห็นมันน่ารําคาญก็เลยหาทางถอนมันน่านะ และชั้นก็เหลือบไปเห็นที่โกนหนวดของพ่อชั้น ชั้นเลยเอามามันโกนขนที่อยู่ตรงหัวนมชั้นจากนั่นก็ ************ ชั้นปรารถณาที่จะเห็นหัวนมของชั้นงอกกลับคืนมาในเร็ววัน........" โคตะเล่าจบแต่ว่าผมที่รับฟังอยู่นั่นกลับรู้สึกเสียวหัวนมของตัวเองขึ้นมาซะงั้น...... "เอิ่ม.... ผมว่าผมคงไม่ต้องเล่าแล้วละครับ...." ซากุระพูดขึ้น.. และแล้วห้องรับแขกก็กลับมาเงียบสงัดอีกครั้ง
จบบทที่ 3
เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
Y 
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก