Chapter 3
ตึก ตึก ตึก!!
เสียงฝีเท้าของบีมวิ่งมาอย่างรวดเร็ว
ครืด!
“ เอ๊ะ! มีใครเป็นอะไรเหรอจ๊ะ? ”
“ มีแน่นอนฮะ สงสัยคงจะเป็นลม ”
“ ให้นอนพักซักหน่อย ก็ดีขึ้นแล้วล่ะจ๊ะ เตียงอยู่ด้านนั้นแน่ะ ” ครูชี้ไปทางมุมห้อง
“ อ่อ ขอบคุณครับ ”
ผมเดินตรงไปที่เตียงมุมห้องทันที ตัวยัยนี่ก็หนักใช่เล่นเลยนะเนี่ย > < เป็นลมได้ไงก็ไม่รู้ แปลกจริง - -‘
เวลาผ่านไปซักพัก…
“ คนอะไร เป็นลมนานชะมัด ”
“ บีม... ” นิดละเมอพูดออกมา
“ เอ๊ะ! ”
“ อย่าไปไหน..เลยนะ... งืมงำ คร่อกZz ”
นิดที่นอนสลบอยู่ อยู่ดีๆก็ละเมอพูดอะไรออกมาก็ไม่รู้ ผมรู้สึกตกใจนิดหน่อย ทำไรไม่ถูกเลย
" เฮ้ย! อะไรวะ อย่ามายุ่ง!! เดี๋ยวเหอะ " นิดละเมออีกครั้ง
" กึ๋ย! อะไรของเขาละเนี่ย " บีมตกใจนิดหน่อย
" ฮึก ฮึก ฮืออๆๆ คุณย่าอย่าไป T T " นิดละเมอ
" อะไรกันเนี่ย! ร้องไห้ซะงั้น O O "
เธอคนนี้ละเมอได้ทุกอารมณ์เลยรึไงนะ นอกจากจะเป็นลมเพราะอะไรก็ไม่รู้ แล้วยังละเมอได้หลายอารมณ์อีก น้ำรู้มั้ยเนี่ยว่าน้องตัวเองก็มีอะไรแปลกๆอยู่เหมือนกัน
ไปทางด้านของน้ำ
ณ ม้านั่งใต้ต้นไม้
" เอ อยากรู้จังว่าตอนนี้ 2 คนนั้นจะเป็นยังไง? " น้ำพูด
" ฉันว่าบีมน่ะ คงจะตัวเกรงสุดๆเลยว่ามั้ย? " ซันนี่พูด
" ฉันก็ว่างั้นแหละ ส่วนนิดก็คงดี๊ด๊าใหญ่ 5555 ^ ^ " บิวพูด
" ฉันว่าถ้า 2 คนนั้นเป็นแฟนกันก็คงดีอ่ะเนอะ ^ ^ " น้ำพูด
" นี่น้ำ ฉันว่าคงยาก เพราะบีมไม่ได้มีใจให้นิดเลยนะ อย่าบอกนะว่าเธอไม่รู้น่ะ O O " บิวพูด
" อ้าว? อย่างงั้นหรอกหรอ ก็ฉันเห็น 2 คนนั้นยังหอมแก้มกันอยู่เลย เมื่อเช้าน่ะ O O " น้ำพูด
" โธ่! น้ำเอ๋ย ดูก็รู้แล้วจ๊ะ นิดมากอดที บีมก็ดิ้นซะขนาดนั้น อย่างงี้เค้าเรียกว่าชอบหรอ? " ซันนี่พูด
" แหะๆ ไม่รู้นี่นา ^ ^' " น้ำพูด
" เซ่อจังเธอเนี่ย ไม่ต่างกับนิดเลยนะ 5555 ^o^ " บิวพูด
" เออ! พูดจนคอแห้งละ เดี๋ยวฉันมานะ จะเอาน้ำอะไรกันมั้ย? " น้ำพูด
" กล้วยปั่น " บิวพูด
" โกโก้จ้า " ซันนี่พูด
"โอเค ได้เลยค่า "
คอแห้งจังเลย หิวน้ำๆๆๆ ฉันรีบวิ่งจรู๊ดไปซื้อน้ำ บิวกับซันนี่จะได้ไม่หิวน้ำตายซะก่อน ฉันรักเพื่อนใช่มั้ยล่ะ 5555 แน่นอน ไม่ต้องชม (เธอบ้าไปแล้ว พูดคนเดียว) ไม่นานนักก็ถึงร้านขายน้ำ
" พี่คะ เอากล้วยปั่น ชาเย็น แล้วก็โกโก้ค่ะ "
" รอสักครู่นะคะ "
" ค่ะ "
ในระหว่างรอ ฉันก็ได้ยินเสียงใครซักคนเรียกฉัน เสียงนี้คุ้นๆแฮะ บีมรึเปล่าน่ะ
" น้ำ!! "
" อ้าวบีม! มีอะไร? วิ่งหนีหมามาหรอ? "
" บ้า! ไม่ใช่ หนีนิดต่างหากล่ะ แฮ่กๆๆ > < "
" นิดทำอะไร ทำไมต้องนายต้องหนี O O "
" เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง มานี่สิ "
" เดี๋ยวดิ! ยังไม่ได้เอาน้ำที่สั่งเลย O O "
" เดี๋ยวค่อยมาเอาก็ได้ มากับฉันก่อนเร็ว "
" ตะ..แต่.. O O "
บีมรีบลากแขนฉันไป อะไรเนี่ย กลัวนิดขนาดนั้นเลยหรอ? ถ้าเรามีคนที่ชอบแต่เขาไม่ได้ชอบเรา เขาก็คงหนีแบบบีมแน่ๆ แย่จังเลย ถ้าเป็นฉัน ฉันคงเสียใจมากแน่ๆ ก็คงเป็นเหมือนนิด..
" ดะ..เดี๋ยวสิ! "
ณ หลังร้านขายน้ำ
" หวังว่านิดคงตามไม่เจอแล้วล่ะ > < แฮ่กๆ "
" แล้วนายวิ่งหนีนิดมาทำไม? นิดทำอะไรให้นาย? "
"ก็..มันเป็นอย่างงี้..."
ย้อนกลับไป
" คุณย่า อย่าเพิ่งไป T^T " นิดร่ำร้องโดยที่ยังละเมออยู่
" อะไรกันเนี่ย! ร้องไห้ซะงั้นน่ะ OoO "
" งึมงำๆ - - Zz "
" เฮ้อ เงียบซักที VoV "
เธอละเมอซักพักแล้วก็หลับไป จากนั้นไม่นาน นิดก็ลุกขึ้นมาแล้วมุ่งตรงมาที่ผม แต่เธอยังหลับตาอยู่นะ นิดค่อยๆเลื่อนตัวมาหาผม เขาต้องฝันอะไรอยู่แน่ๆ แล้วเธอก็มากอดผม!!
" เอ๊ะ! "
เธอกอดผมอย่างทะนุถนอม ผมเริ่มสงสัยว่าในความฝันของเธอนั้นกำลังฝันอะไรอยู่ ซึ่งมันต้องเกี่ยวกับผมแน่ๆ.... ผมแปลกใจกับตัวเองว่าทำไมผมถึงไม่รู้สึกเหมือนกับตอนที่นิดมากอดแขนผมเมื่อเช้าล่ะ หรือว่าเราจะเริ่มชอบยัยนี่เข้าแล้ว?... ไม่ๆๆ > < เรายังชอบน้ำอยู่นะ
" บีม..ฉัน..ชอบ..เธอ..นะ "
" O O "
ขนาดละเมอ เธอยังสารภาพรักได้ โอ้แม่เจ้า! OoO เก่งๆๆๆ ปรบมือๆ (อย่าเพิ่งทำเสียอารมณ์เซ่ กำลังได้อารมณ์) ในที่สุดเธอก็สารภาพรักกับผมจนได้ เป็นครั้งแรกที่มีคนมาสารภาพรักกับผมในสภาพแบบนี้ (ละเมอนั่นเอง - - )
แล้วเธอก็ยื่นหน้ามาใกล้กับหน้าของผม แต่ผมก็เอะใจกับหน้าของนิด เพราะหน้าเธอค่อยๆแดงมากขึ้นเรื่อยๆ รู้เลยว่าเธอไม่ได้ละเมอแน่นอน ผมเลยค่อยๆเลื่อนเก้าอี้ทีละนิด ไม่ให้เธอรู้ตัว
ตึง!!
" โอ๊ย! >o< "
" ขอตัวละ บ๊ายบาย "
" บีมง่าา ToT ใจร้ายยย "
-จบ-
---------------------------------------------------
" เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละ "
" อ๋อ! ที่นายหนีมาเพราะนิดจะจูบนายโดยที่เขาแกล้งละเมอใช่มั้ย? "
" แม่นแล้ว "
" แล้วทำไมนายไม่บอกนิดไปล่ะว่านายไม่ได้ชอบเขาน่ะ "
" ก็ฉันคิดว่า ถ้าบอกไปแล้ว นิดก็คงไม่ตัดใจจากฉันอยู่ดี "
" ไม่แน่นะ นิดอาจจะเข้าใจ "
" ถ้ามันจริงอย่างที่เธอพูดก็ดีสิ "
-จบแล้ว-
กระทู้ล็อคอยู่ 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก