ณ เมืองๆ หนึ่งที่ถูกลืม และไม่เคยถูกจดจำ....เป็นที่กล่าวขาญว่า ผู้คนที่มามักจะไม่ได้ห้วนกลับไปสู่ชีวิตที่สุขสันต์อีก!!



ในส่วนของที่เป็นอาคารบ้านเรือน ก็ดูเหมือนจะเป็นปกติ หมอกที่ปกคลุมอย่างหนาแน่น จนรู้สึกได้ถึงความหนาวเหน็บ
หิมะที่ร่วงโรยแบบ เบาๆ ก็มีสีขาวบริสุทธิ์

Aliza: ถ้าเป็นอย่างนี้ได้เหมือนแต่ก่อนก็คงดีสิ....

จู่ๆ เสียงของระฆังโบทถ์ได้ดังขึ้น ตึ้ง.....ตึ้ง.....ตึ้ง

เสียงฝีเท้าของผู้คนเริ่มเคลื่อนไหวดังราวดินถล่ม!...
ไม่นานจากหิมะสีขาวสะอาดอยู่ๆ ก็ตกลงมาเป็นสีแดงราวสีเลือด...
พื้นที่เหยียบเริ่มมีรอยแปลกๆ อาคารบ้านเรือนที่หลุดลอกออกกลายเป็นสนิม รอยเลือดตามพื้นตามฝ่าพนังเริ่มปรากฏเห็นได้ชัด...!!



มีมนุษย์คนหนึ่งที่ถูกสิ่งมีชีวิตบางอย่าง! กำลังทำร้าย เสียงของคนๆ นั่นกรี๊ดราวอยากจะหลุดจากฝันร้ายนี้! สิ่งมีชีวิตตัวนั่น
มันกระชากเสื้อคลุมตัวที่คนๆ นั่นใส่อยู่ และบิดหนังหน้าอกจนเลือดออกไหลรินเป็นน้ำรั่วที่ไหลไม่หยุด ยังไม่พอ มันยังคงดึง
ส่วนที่บิดออกมาและถลกหนังคนๆ นั่นออกจนเหลือแต่เนื้อสีแดงสดและเลือดที่ไหลริน มันจับลากกับพื้นและกระทืบซ้ำจน
อวัยวะภายในแตกเละละเอียดจนไม่เหลือเค้าโครงของมนุษย์ให้เห็นอีกเลย สิ่งมีชีวิตตนั่นไม่ได้มีเพียงตัวเดียว แต่มันมีเป็นฝูง
เหล่าสัตว์นรกที่กลับออกมาจากประตูนรก ก็ได้ออกมาฆ่าล่ามนุษย์ผู้บริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ต่อไปอย่างงี้ๆ เรื่อยๆ....
และนี่คือ SILENT Hill....