คือ "การแอบรักเพื่อน ตัวเอง"
ตอนนี้นุ่นอยู ม.3 แล้ว เหตุการนี้ เริ่มต้นตอน ม.1 ที่เราได้เจอเพื่อนใหม่มากมาย หลายวันผ่านไป ก็เริ่มคุ้นกับเพื่อนใหม่ ตอนนั้นนุ่นนั่งดูรูปที่ตัวเองถ่ายอยู่ (แทนคนที่นุ่นรักว่า ...) ... ก็เดินมา เขาเป็นคนที่ชอบแกล้งคน หน้าตาหล่อใช้ได้เลยละ ...ก็ทำเป็นแย้งรูปมาดู แร้วบอกว่า รูนี้หน้าตาเหมือนพี่เขาเลย นุ่นก็ไม่สนใจก็แย่งกันอยู่นั้นอะ (ได้จับมือด้วยละ ><) รูปภาพนั้นเป็นจุกเริ่มต้นที่นุ่นได้พบกับคนคนนี้
ต่อมา ... ขึ้นม. 2 นุ่นได้นั่งใกล้กับ ... ก็ไม่ได้คิดอะไร อยู่ใกล้เขาก็ทาลอกงานบ่อย ๆ มาเล่นมาคุย กัน มาก ๆ เข้า อยู่ดีดี เขาก็ขยับโต๊ะมานั่งใกล้ ๆ เราก็งงเลย ถามเขาว่ามาทำไม เขาก็บอกว่า ขอลอกงานหน่อย นั้งอยู่อย่างงั้นอะไม่ไปใหน ก็คุยหัน เล่นกัน ก็เริ่มเกิดความรู้สึกแปลก ๆ เวลาเขามองหน้า ก็รู้สึกเขิน ๆ เวลาไม่ได้เจอเขาก็อยากจะเจอหน้าเขา รู้สึกว่าอยากไปเรียนทุกวันเพื่อได้เจอหน้าเขา ก็คุยกันทางเฟสบ่อย ๆ เวลาเขาเล่นกับผู้หญิงคนอื่นก็รู้สึกโกรธยังไงไม่รู้ มันใช่คำว่า รัก รึป่าวนุ่นมานั้งทบทวนดู มันก็รู้สึกดีนะที่ได้อยู่กับเขา
ช่วงปิดเทอม 2 มาถึง ความห่างไกล ก็ทำให้ความสำพันเราลดลง .......

เราไม่เคยคิดรักเพื่อนตัวเองแบบแฟนเลย มันรู้สึกยังไงๆไม่รู้

เราก็ไม่ชอบ คิดไม่ซื่อกับเพื่อนตัวเอง
ถ้าวันใหนเราตัดสินใจบอกเขา มันเสี่ยงมาก ถ้าเขารักก็ดี
แต่ถ้าเขาไม่รัก ความเป็นเพื่อนกันจะไม่มีอยู้เลย
เธอลองเป็นเราดูสิ

เราเคยนะครั้งแรกตอนม.1แอบชอบเพื่อนเก่าผู้หญิงที่ย้ายไปอยู่โรงเรียนอื่น (เศร้า)
ครั้งที่สองไม่เกี่ยวกับเพื่อนแต่เป็นรุ่นพี่ผู้หญิง
ครั้งที่สามนี่สิแอบชอบเพื่อนสนิท(ที่เป็นผู้ชาย)
ครั้งที่สี่แอบชอบเพื่อนผู้หญิง (อีกแหละ) แต่คนที่เราแอบชอบนั้นเราไม่เคยบอกให้ใครรู้เลย
จะบอกก็แค่คนที่ 4 ตอนนี้ยังแอบชอบคนที่ 3 อยู่
ป.ล. เราเป็น ไบท์เซ็กชวล (ชอบทั้งหญิงและชาย) ไม่ต้องแปลกใจถ้าเรารักใครแบบแปลกๆ

เราก็เป็นแบบนั้นแหละ เราเป็นผู้หญิง เคยคบทอมมาแล้ว 2 ครั้ง
และก็ชอบชาย แต่เราไม่ชอบผู้หญิงด้วยกัน

แต่ผมเป็นผู้ชายนะ สังคมเขาจะมองแปลกๆ
ตอนนี้ยังไม่ได้บอกเพื่อนเลยว่ารักทั้งสองเพศ
กลัวเพื่อนจะเลิกคบ

เราก็เคย แต่ตอนนี้เป็นแฟนกันแล้ว

มันเจ็บนะ :(

สุดยอดอะ ถ้าตอนจบ นุ่นเป็นแบบนี้คงดี

โฮ อึดอะ แอบชอบมา 5 ปี
มันก็จริงถ้าเราบอกไป ก็เสี่ยงมากที่จะเสียเพื่อนไป

เคยเหมือนกัน :D ตอนนี้เป็นแฟนกันแล้ว
ตอนนู้นเราเป็นคนถูกแอบรักนะ เขาก็บอกชอบ ตอนแรกเราก็อึ้ง แต่เขาให้เวลาเราคิดจ้า (ลองให้เวลาเขาคิดทบทวนก่อนสิ ให้เวลาเขา เดี๋ยวก็ได้คำตอบเอง สู้ๆนะคะ ถ้ารักเขาจริงก็ยอมเสี่ยงจ้าอย่ากลัวที่จะเสียเพื่อน แต่ถ้าเขารับไม่ได้ในสิ่งที่เราคิด เวลาเท่านั้นที่ช่วยได้ :) )
ป.ล.เราเป็นเลสเบี้ยนน้อ

ไปบอกเลย จากใจที่นุ่นเป็นคนแอบรัก ถ้าได้เจอคนที่เราแอบรักมาบอกรัก คนคนนั้นก็คงจะดีใจมาก

ใช่ ๆๆ นุ่นเองก็ไม้กล้าบอกใคร กลัวเพื่อน ๆ จะคันปากไปบอกคนอื่น

หลังจากนั้น ความสัมพันเราก็ลดน้อยลง ไปทักในเฟสก็ไม่ตอบ ถ้าตอบก็ตอบแบบ ออ... อืม ๆๆ มันต่างจากที่เคย มันก็รู้สึกน้อยใจบ้างแหละ ไม่นานก็เปิดเทอม 2 เราก็หวังดีใจที่จะได้เจอเขา ครั้งนี้ไม่ได้นั่งใกล้ ... แล้ว ห่างกันเป็น วา าาา จากที่เคยคุยกันก็ไม่ได้คุย ตอนแรกก็เหมือนเขาจะมีใจให้ แต่กลับเปลี่ยนไป แต่ทำไงได้ใจเราก็ยังมีเขาอยู่ คอยนั่งมองเขาตลอดเวลา ไม่นานนุ่นก็ทนไม่ไหว เพราะยิ่งเขาไม่สนใจ ก็ยิ่งอยากให้เขารู้ ทำใจนั่งคิดอยู่นาน เพราะอยากบอกความในมันทนไม่ไหวแล้ว ถ้าผิดพลาดไป ความเป็นเพื่อนจะไม่มีอยู่เลย เลยโขมยเฟสเพื่อนไปบอก มันไม่ได้ง่ายอย่างที่บอกนะ มันทำใจยุหลายวันเลยละ เราก็ไปบอก "... แกชอบใครอ๋อ" ... "ไม่บอก"..."อยากบอกว่านุ่นอะ ชอบแกนะ" ..."โกหก" "จริง ๆๆ" ....สักพักเขาก็เงียบไป แล้วก็มาพร้อบกับคำว่า ..."แล้วไง อะ" เป็นคำที่นุ่นแทบจะร้องห๊าย ย นุ่นก็ทนกับความเฉยชาเขาไม่ไหวเลยพิมไปพร้อมกับน้ำตาที่กำลังไหลออกมา เลยเล่าเรื่องที่เราพบกันครั้งแรก จนถึงตอนที่ เปลี่ยนไป เขาก็เงียบไป แล้วนุ่นบอกด้วยความโมโห "รูู้นะว่าแกฟังอยู่ แค่อยากบอกให้รู้นุ่นอะอยากให้แกกลับมาเป็นเหมือนเดิม ขอแคให้แกมาคุยกับนุ่นบ้าง สงสารมันมันนั่งซึมทั้งวันก็เพราะแกไม่มาคุยกับมันเลย แกอย่าเปลี่ยนนะขอเถอะ ไปนะ" .....หลังจาดนั้นนุ่นก็นั่งร้องห๊าย พร้มกลับคิดย้อนไปในวันที่เรายังได้คุย เล่น กันอยู่เสมอ (เขียนตอนนี้ ทำไมน้ำตามันไหลออกมาอ๊าา าา จริง ๆ นะT.T) วันต่อมา ... ตอนแค่ไม่มาคุยด้วย

ไม่อยากเล่าเลย เอาเป็นว่าผู้ชายคนนั้นมันก็แค่ให้ความหวังเราอ่ะ