ส่วนใหญ่ก็เห็นแต่คนเขาอ่านการ์ตูนที่มี่รูปนะค่ะ แต่สำหรับเราแล้วเราขอลองเเต่งเป็นนิยายดูหวังว่าเราคงเเต่งสนุกนะ ไม่สนุกให้ด่าเลย

ฉันชื่อว่า 'ฟ้า' อยู่ ม.3 แล้ว มีแฟนชื่อ 'นิว' แต่วันหนึ่งเราต้องจากกันถึง 3 ปี
"ฟ้า... เราต้องไปเรียนต่อ ม.4 ที่อังกฤษ เราสัญญาว่าจะไม่ลืมสิ่งดีๆที่เราฝ่าฟันมาด้วยกัน"
''เราจะไม่ลืมเลยนะ ว่า ครั้งแรกเราเจอกันที่ไหน เราจับมือครั้งเเรกเมื่อไหร ขอให้โชคดี'' ฟ้ากล่าวถึงสถานที่ที่เจอกัน มันคือ ชิงช้าสีแดง

เเละเเล้วนิวก่อจากไปในดินแดนที่แสนไกล ..... (ไม่ได้ตายนะ ^^)
"ฟ้าจะไปไหนหรอ ?" เพื่อนๆถาม หลังจากออกจากงานอำลาสถาบัน
"ไปที่ๆเราเจอกัน ฉันและเธอ" เพื่อนๆฟังถึงกับงง ? อะไรกันเนี่ยยัยฟ้า

ฟ้ากับมานั่งที่ชิงช้าสีแดงอีกครั้งด้วยความหวังว่านิวคนรักจะกลับมา............
"มาทำอะไรที่นี่ ?" เสียงใครคนหนึ่งเอ่ยทักจนฟ้าสะดุง
"มารอแฟนค่ะ"
"หรอแฟนฉันก็นัดที่นี่เหมือนกันนะ เขาบอกว่าไม่เคยมีรักกับคนอื่นที่ผ่านๆมาด้วยเเหละเป็นผู้ชายที่ดีมากๆๆๆ" หญิงสาวโอ้อวดเรื่องแฟนของตน
รถเก๋งสีทองเเล่นเข้ามาใกล้ๆ ชิงช้าสีแดง
"แฟนขาๆๆๆๆๆ" หญิงสาวกระโดดเกาะชายคนที่ลงมาจากรถทันที ที่เห็นแฟนหนุ่ม
"นิว" ฟ้าเห็นนิว ! เขาคือนิวจริงๆ
"ใครครับนิว ผมไม่รู้จักนะ ?" เขายังคงปฎิเสธ
"ทำไมทำกับเราแบบนี้เราไม่ชอบเลย เธอผิดสัญญา....."
"ก็กูบอกว่ากูไม่ใช่นิว!" เขาใช่คำหยาบใส่ฟ้า
"แล้วเสื้อตัวนี้ละ"ฟ้าหยิบเสื้อออกมาจากกระเป๋านักเรียน "เสื้อตัวนี้เธอจำได้ไหม ? เธอเป็นคนซื้อให้ฉันเอง เธอเป็นคนที่เเลกเอง"ฟ้าพร้อมมีน้ำตาหยดใสๆไหลลิน
"กูยอมรับว่ากูเป็นนิว แต่กูไม่รับมึงเป็นแฟนกูมีอยู่เเล้ว! ตั้งแต่ ม.3 กูก็คบมึงเล่นเท่านั้นเเหละมึงมันโง่"
"นิว....." ฟ้าร้องไห้จ้า ไอ้ผู้ชายสาระเลว! "งั้นเราก็ขอลา"
ฟ้าหายตัวไปเป็นเวลา 11 เดือน
ตอนนั้นนิวทำอาชีพเสริมด้วยการรับซักผ้าเพื่อหาเงินไปใช่หนี้พนันบอล เขางานอยู่ดีๆ จู่ๆเครื่องซักผ้าก็ดับ
"เป็นเชี่ยอะไรวะ" เขาสบถออกมาอย่างไม่พอใจ พอเขาก้มหน้าดูว่ามีอะไรผิดปกติก็มีเงาดำๆวิ่งผ่านข้างหลังไปอย่างรวดเร็ว เเต่เขาไม่สนใจอะไร
6.54 น.
"ผ้าที่อั๊วให้ซักอยู่ไหนละนิว"ยังไม่ทันได้พูดอะไรต้องเขาก็ไปเห็นว่าเครื่องซักผ้ามีเสียงดังจากข้างใน
คุณอยากรู้ใช่ไหมว่าในนั้นมีอะไร......
อาแป๊ะเปิดเครื่องซักผ้าดูก็ต้องตกใจ! มันเป็นร่างกายของนิวที่ถูกปั่นจนละเอียด! เเขนขาหักผิดรูป หัวขาด เเละมีกระดาษแปะไว้ตรงหัวของนิว มันเขียนว่า.......
'กล้าทิ้งกู แปลว่ามึงกล้าตาย!'
อาแป๊ะเห็นเเล้วปากค้าง มือไม่หงิกงอ เเละก็ช็อคในเวลาต่อมา !

น่าจะมีเรท 15+ บ้างนะ
ถ้าเจตนาทำให้ผู้อื่นตกใจก็เข้าข่ายทำผิดกฎเว็บ

ฐานก่อกวนผู้อื่นนะคะ

ตกใจผีหรอค่ะ ?

อ๊ากกกก จุดจบของนิว

( แต่ก็สมควรแล้ว ไปหลอกเค้าทำไม )

แอบตกใจรูปสุดท้าย

ถ้ามีใครหวังดีบ้าง.. เอาไปทำละคร sims นะ

น่าติดตามจังง

ตอนที่ 2 เพราะเธอผิด เราจึงไม่ให้อภัย!
"อะไรกัน! นังฟ้ามันยังตามมาอีกแล้วขนาดปิดปากมันไมมันยังมา!" แคทไม่พอใจอย่างมาก "หวัดดีพ่อหมอใช่ไหม ? ไปจัดการผีตนนั้นให้หน่อยสิ เร็วด้วยนะ" แคทรีบโทร.สั่งพ่อหมอเพราะแคทกลัวมัน ยัยฟ้า อีผีนรก

ย้อนไปเมื่อตอนหลังจาก ที่เเคทเจอฟ้า ที่ชิงช้าสีแดง !
"นังหน้าด้านกล้ายังไงมาเกาะมากอดแฟนคนอื่น หน้าไม่อายอีฟ้า!" แคทพูดได้อย่างออกรสออกชาติกับเพื่อนอีกคน 'ฝน' เพื่อนรักที่สุด
''นั้นสิ แล้วแกจะเอาไงต่อ"ฝนถามแคทที่กำลังน่งทาเล็บอยู่ข้างๆ
"กำจัดมันซะ เรายิ่งไม่พอใจที่มันมากอดนิวของฉัน!"
"เอางี้นะฟ้า"ฝนเล่าแผนการทั้งหมดให้แคทฟัง

(ตอนที่ 3 แผน...!) ไว้ต่อพรุ่งนี้นะพอดีว่าคิดไม่ออก

ตอนที่ 3 แผน...! (มันคำไม่สุภาพ)
แคทได้ฟังแผนจากฝนเเล้วก็รีบวิ่งเเจ้นไปที่บ้านของฟ้าทันที!
"มาหาใครค่ะ ?"
"มาหาแกนั้นเเหละ!" แคทไม่รอช้าสาดน้ำกรดใส่หน้าฟ้า"เรยา!"
"ฮือๆๆๆ"
"ร้องเข้าไป 555 ไม่มีใครจับฉันหรอก พ่อฉันเป็นนายตำรวจที่ยศสูงที่สุดของจังหวัด ไม่มีทางที่พ่อจะจับลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน"แคทพูดเสร็จก็รีบวิ่งไปที่รถและเร่งเครื่องอย่างเเรงค์!
ตุ้บ!
"กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!"ฟ้าตายอย่างอนาถใต้ท้องรถของแคท
เเคทรีบกลับบ้าน ล้างรถทำทุกอย่างให้ปกติ ง่ายจริงๆแผนนี้
กลับมาปัจจุบัน เวลา 05.59 น.
พ่อหมอทำพิธีเรียกวิญญาณมาเข้าหม้อ... ทุกอย่างสำเร็จ
"พ่อจ้ะ... มากินข้าวได้เเล้ว" ฝนเรียนพ่อหมอที่เป็นพ่อของเธอมากินข้าว
"ไปบอกเพื่อนเอ็งด้วยล่ะ เรียบร้อยเเล้ว อืม...แล้วเอาน้ำที่อยู่ตรงที่ทำพิธีให้หน่อย"
เพล้ง!
วิญญาณถูกปลดปล่อย!
"อีฝนมึงรู้ไหม! มีงทำอะไรลงไป! อ้ากกกกกกกกกก เเล้วเเต่บุญของเเกแล้วกันโชคดี" พ่อหมอพูดเสร็จก้รีบวิ่งหนีทันที
''เเต่ไม่พ้นหรอก.....''เสียงที่เย็นยะเยือกแว่วมาจากสายลมคุณคงรู้ว่าเสียงใคร.........
โปรดติดตามตอนต่อไป.......

รูปเพิ่งเอามาอ่ะ

อ่านแล้วงงอ่ะ งงมาก

เม้นแล้วเม้นอีกจ้า

กลัวผี

เม้นแล้วเม้นอีกจ้า

กลัวผี

นุกๆแต่น่ากลัว