เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
มีคนเคยบอกว่าคนเราจะอยู่ไม่ได้หากไร้ซึ่งความรัก แต่สำหรับเธอความรักก็เป็นแค่เรื่องเพ้อฝัน ในที่สุดแล้วก็มีแต่ตัวเราเอง
เท่านั้นที่จะกำหนดว่าเราจะอยู่ต่อไปได้หรือไม่ ในช่วงเวลาที่วิกฤตที่สุดในชีวิต เธอก็สามารถผ่านมันมาได้โดยลำพังตัวเอง
เพราะเหตุนี้เธอจึงไม่เชื่อในเรื่องความรัก และไม่เคยคิดไขว้คว้าหามันเลยซักครั้ง
ไร่เล็กๆกลางหุบเขาแห่งนี้ชื่อว่า ไร่สายลม
เคท เป็นเจ้าของที่นี่ เธออยุ่ที่ไร่สายลมเพียงลำพัง ทำทุกอย่างด้วยตัวเองถึงจะเหนื่อยอยู่ไม่น้อย แต่เธอก็มีความสุขที่ได้
ดูแลรักษาที่นี่เอาไว้ด้วยตัวของเธอเอง
แต่ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไปเมื่อเขาคนนี้ได้ก้าวเข้ามาในไร่สายลม
"คุณคือเจ้าของไร่ที่นี่หรือเปล่าครับ"
" ใช่ค่ะ คุณมีธุระอะไรกับชั้นหรือเปล่าคะ"
" ไร่ของคุณต้องการคนงานเพิ่มมั๊ยครับ "
" ชั้นยังไม่ต้องการรับคนงานใหม่หรอกค่ะ ขอโทษนะคะชั้นทำงานค้างอยู่ ขอตัวก่อนก่อนนะคะ "
" แต่ผมทำงานได้ทุกอย่างนะครับ คุณไม่ต้องให้เงินเดือนผมก็ได้ ผมขอแค่ที่พักกับอาหารก็พอ"
" คุณเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วจะให้ชั้นไว้ใจคุณได้ยังไง "
" ถ้าคุณไม่ให้โอกาสผมแล้วผมจะพิสูจน์ตัวเองได้ยังไงละครับ "
" ถ้างั้นคุณก็ลองทำงานให้ชั้นดูหน่อยแล้วกัน "
เคทรู้สึกแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันที่ยอมให้โอกาสผู้ชายคนนี้ ทั้งๆที่เธอปฏิเสธทุกคนที่ขอเข้ามาทำงานในไร่
เพราะเหตุผลบางอย่างมาตลอด
" ตกลงชั้นรับนายให้ทำงานในไร่ของชั้น แต่นายต้องรับผิดชอบชีวิตของนายเอาเองนะ "
" ขอบคุณมากครับ แต่ที่คุณพูดมันหมายความว่ายังไงครับ "
" แล้ววันนึงนายก็จะรู้เองถ้านายได้อยู่ที่นี่นานพอนะ แล้วนายชื่ออะไรล่ะ "
" ผมชื่อ เจคครับ "
นับตั้งแต่เจคได้เข้ามาทำงานในไร่เขาได้ช่วยแบ่งเบาภาระของเคทลงไปมาก แต่การที่มีเจคอยู่ใกล้ๆแบบนี้มันกลับทำให้เคท
รู้สึกแปลกๆ ซึ่งความรู้สึกแบบนี้มันไม่เคยเกิดกับเธอมาก่อนเลย
" อย่าขยับนะครับ มีตัวแมลงอยู่บนผมของคุณ ผมจะเอาออกให้ "
ยิ่งเขาเข้าใกล้เธอมากเท่าไหร่ ใจของเธอก็จะยิ่งเต้นแรง จนเธอไม่สามารถที่จะควบคุมให้มันเป็นปกติได้เลย
ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรกันนะ
ดูท่าทางวันนี้สายลมแห่งความปั่นป่วนคงจะพัดมาทางไร่ของเคทซะแล้ว
" เคทที่รัก ทำอะไรอยู่จ๊ะ เพื่อนสาวสุดเซ็กซี่ของเธอแวะมาหาแล้วนะ "
คิวตี้ เป็นเพื่อนรักเพียงคนเดียวของเคทที่ไม่เคยทิ้งเธอไปไหน ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างก็ตาม
" อยู่นี่เองให้ชั้นเดินหาซะทั่วเลย แล้วนั่นใครกันล่ะ "
" เจค คนงานในไร่ของชั้นเอง "
" เธอรับคนงานใหม่หรือเคท นี่เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันจ๊ะ "
" ไม่มีอะไรหรอก เค้าแค่หาที่พักชั้นสงสารก็เลยรับไว้แค่นั้นเอง "
" ชื่อเจคหรอ ชั้นชักรู้สึกสนุกขึ้นมาแล้วสิ เธอคงไม่ว่าอะไรนะถ้าชั้นจะคุยกับคนของเธอซักหน่อย "
" ตามสบาย งั้นชั้นไปทำงานตรงนั้นก่อนแล้วกัน "
" สวัสดีรูปหล่อ ชั้นชื่อคิวตี้เป็นเพื่อนรักของเจ้านายเธอ "
" ยินดีที่ได้รุ้จักครับคุณคิวตี้ "
" ท่าทางขยันจังเลยนะ แดดแรงขนาดนี้ยังกล้าถอดเสื้อไม่กลัวผิวเสียหรือจ๊ะ "
" ไม่เป็นไรครับ ผมชินแล้ว "
" งั้นเธอทำงานไปเถอะนะ ชั้นจะนั่งเล่นแถวนี้ซะหน่อย "
คิวตี้รู้สึกสงสัยอะไรบางอย่างในตัวเพื่อนรักของเธอ เลยคิดจะแกล้งยั่วเคทเล่นซักหน่อย
" คุณคิวตี้ครับ นอนลงไปแบบนั้นเสื้อผ้าจะเปื้อนหมดนะครับ แล้วผมก็ทำงานไม่สะดวกด้วยนะครับ "
" เธอว่าชั้นเซ็กซี่มั๊ย พวกผู้ชายหาว่าชั้นทำให้พวกเค้าแทบจะคลั่งกันอยู่แล้ว เธอว่าอย่างนั้นมั๊ย "
" ครับคุณคิวตี้ คุณเซ็กซี่มาก "
" แล้วเธออยากจะมีเจ้านายใหม่ที่เซ็กซี่ขนาดนี้บ้างมั๊ยล่ะ ชั้นจะให้ค่าจ้างเธอมากกว่าที่นี่2เท่าเลย สนมั๊ย "
" ขอบคุณที่กรุณาครับ แต่ผมมีความสุขกับที่นี่มากพอแล้วครับ "
" งั้นก็ตามใจ ดูแลเจ้านายเธอให้ดีๆนะ อย่าทอดทิ้งเธอในวันที่เธอต้องการนาย ชั้นฝากเพื่อนรักไว้กับนายด้วยนะ "
" ครับ ถึงผมจะไม่ค่อยเข้าใจที่คุณพูด แต่ผมสัญญาว่าผมจะดูแลเธออย่างดีที่สุดครับ "
2คนนั่นมีอะไรคุยกันนักนะ เพิ่งรู้จักกันแท้ๆดูสนิทสนมกันจนน่าหมั่นไส้ แล้วทำไมชั้นถึงได้หงุดหงิดขนาดนี้นะ
" ชั้นไม่ชอบการกระทำของนายในวันนี้ ดูนายจะทำตัวสนิมสนมกับเพื่อนของชั้นมากเกินไป "
" ผมว่าผมก้ไม่ได้ทำอะไรเกินเลยนะ เราก็แค่คุยกันธรรมดา "
" ชั้นไม่ต้องการให้มีเรื่องชู้สาวเกิดขึ้นในไร่ของชั้น โดยเฉพาะถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนรักของชั้น "
" คุณไม่ได้ยินเรื่องที่เราคุยกันซักนิด แล้วมาโมโหปรักปรำผมแบบนี้มันเหมือนคุณกำลังหึงผมอยู่นะ "
" คุณกำลังหึงผมอยู่ใช่มั๊ย "
" มันจะมากไปแล้วนะ "
" นายมันก็แค่คนงานในไร่ของชั้น มีสิทธิ์อะไรมาพูดกับชั้นแบบนี้ "
" คุณรู้สึกยังไงใจของคุณย่อมรู้ดี แต่ในเมื่อคุณต้องการที่จะปฏิเสธมันผมก็คงทำอะไรไม่ได้ ผมเสียใจและขอให้สัญญาว่า
มันจะไม่เกิดขึ้นอีกอย่างแน่นอน ผมขอโทษนะครับ คุณผู้หญิง "
คุณผู้หญิง คำๆนี้มันเข้าไปกระแทกหัวใจของเคทอย่างรุนแรง เธอรู้สึกเจ็บแปลบเหมือนหัวใจกำลังเต็มไปด้วยรอยร้าว
มันเหมือนเป็นกำแพงที่เข้ามากั้นระหว่างเขากับเธอ แต่เธอเองไม่ใช่หรือที่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น
" ชั้นไปละ ขอให้นายรักษาสัญญาด้วยนะ "
เคทกลับไปนานแล้ว แต่เจคก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม " นายมันก็แค่คนงานในไร่ของชั้น " คำพูดประโยคนี้ของเคท
มันยังคงวิ่งวนไปวนมาอยู่ในหัวของเจคจนทำให้เค้ารู้สึกปวดหนึบไปหมด แต่แปลกที่มันกลับไปปวดอยู่ที่หัวใจของเขาแทน
ผมคงอยู่ที่นี่แบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว ผมไม่อยากให้คุณต้องลำบากใจมากไปกว่านี้อีกแล้ว
ผมคงทำตามที่ได้สัญญาไว้กับคุณไม่ได้ซะแล้วคุณคิวตี้ ผมทำได้ดีที่สุดแค่นี้เอง
3เดือนแล้วสินะที่สายลมแห่งความเจ็บปวดได้พัดพาเอานายไปจากที่นี่
ทำไมนะหัวใจของชั้นมันถึงได้เจ็บแบบนี้ คำพูดในวันนั้นมันไม่ได้แค่ทำร้ายแต่นายแต่มันยังทำร้ายหัวใจของชั้นเองด้วยสินะ
วันนี้ทุกอย่างในไร่ก็ยังคงเหมือนเดิม เคทไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเหตุการณ์ในวันนี้จะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปจนตลอดชั่วชีวิต
" พวกแกมาทำอะไรที่ไร่ของชั้นอีก ออกไปเดี๋ยวนี้!! "
" ครบกำหนดที่เธอจะต้องจ่ายเงินทั้งหมดให้เจ้านานของชั้นแล้ว ถ้าเธอยังไม่มีปัญญาก็เซ็นยกไร่มาซะ "
" ไอ้พวกสารเลว เจ้านายแกหลอกพี่ชายชั้นจนหมดตัว ทำจนเค้าเสียสติ ข่มขู่พวกคนงานจนไม่มีใครกล้ามาทำงานที่นี่อีก
แล้วเจ้านายแกยังมีหน้าจะมายึดไร่ของชั้นอีกเรอะ "
" ชั้นไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ชั้นมีหน้าที่ทำตามคำสั่งเท่านั้น ถ้าเธออยากโวยวายก็ไปหาเจ้านายชั้นสิ "
" เลือกมาจะจ่ายหรือจะเซ็นยกไร่ให้ ชั้นไม่มีเวลามากนักนะ "
" ชั้นจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น ถ้าเจ้านายแกอยากได้ก็ไปฟ้องเอาสิ "
" ถ้าเธอเรื่องมากนัก ชั้นจะเผาที่นี่ให้หมด แล้วถ้าอยากจะเก็บซากไว้ดูเล่นเจ้านายของชั้นก็คงไม่ว่าาหรอก ฮ่าๆๆ "
" ไอ้ชั่ว แกออกไปจากไร่ชั้นเดี๋ยวนี้"
" นังบ้า แกมันหาเรื่องใส่ตัวเองนะ แกกล้าตบหน้าอันหล่อเหลาของชั้น แกอยากตายนักใช่มั๊ย "
" ถ้าแกไม่อยากไหม้ไปพร้อมกับไร่ของแกก็เซ็นซะ "
ภาพเปลวไฟที่กำลังไหม้ลามไปทั่ว มันทำให้เคทสิ้นหวังหมดเรี่ยวแรงที่จะยื้ออะไรไว้อีกแล้ว ความคิดของเคทในตอนนี้
มีเพียงเจคเท่านั้น
ชั้นอยากขอโทษ ชั้นเสียใจที่ทำกับนายแบบนั้น วันนึงถ้านายได้กลับมาที่นี่อีก สายลมที่เป็นเสมือนตัวแทนของชั้นคงได้มีโอกาส
โอบกอดนายเอาไว้ซักครั้งนะ ลาก่อนเจค
" กลับไปบอกเจ้านายแก ถ้าอยากได้เงินก็อย่ามายุ่งที่นี่อีก แล้วอีก2วันชั้นจะเอาเงินไปให้ แล้วถ้าเจ้านายแกคิดจะตุกติกละก็
เรื่องมันจะไม่จบง่ายๆแน่ แล้วเจ้านายแกก็จะไม่ได้อะไรเลยนอกจากเข้าคุก ไปให้พ้นได้แล้ว !!"
" คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
" ชั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมาก แล้วคุณมาช่วยชั้นไว้ทำไมคะ คุณเป็นใคร "
" ยื่นมือมาสิครับ นั่งอยู่แบบนั้นมันจะคุยกันไม่สะดวกนะครับ "
" คุณเป็นใคร ทำไมชั้นถึงรู้สึกคุ้นตาเหลือเกิน "
" เวลาเพิ่งผ่านไปแค่3เดือน คุณก็จำผมไม่ได้ซะแล้วหรือนี่ "
" คูณคือ....."
" ลุกขึ้นมาก่อนเถอะ คุณจะได้เห็นผมชัดๆไง "
เจค....
" เป็นคุณจริงๆใช่มั๊ยคะ คุณกลับมาแล้ว "
" ชั้นขอโทษนะคะเจค วันนั้นชั้นไม่ได้หมายความอย่างที่พูดจริงๆนะคะ ชั้นกลัวก็เลยพูดเพื่อปกป้องตัวเอง "
" ผมรู้ดีผมถึงได้กลับมาไง เพราะคำพูดของคุณทำให้ผมคิดได้ว่า ถ้าผมยังคงเป็นแค่คนงานในไร่ของคุณ
เรื่องของเราก็คงไม่มีวันลงเอยกันได้ ผมถึงต้องกลับไปในที่ที่ผมจากมา "
" ชื่อจริงของผมคือ เจอร์ราด แอ็ปเปิ้ลทรี ลูกชายคนรองของประธานบริษัทการสื่อสารที่ใหญ่ที่สุดของรัฐ ผมไม่ชอบวงการธุรกิจ
ที่ต้องคอยช่วงชิงจังหวะเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ ผมก็เลยออกมาค้นหาชีวิตในแบบที่ผมต้องการ "
" จนมาเจอที่นี่และได้พบกับคุณ ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมหามาตลอดมันอยู่ที่นี่เอง ตอนนี้ผมกลับมาในฐานะทายาทประธานบริษัทสื่อสาร
ที่เป็นที่รู้จักดี มันจะทำให้คุณไม่ต้องอับอายเมื่ออยู่ในฐานะภรรยาของผม "
" แต่งงานกับผมนะครับ เคท "
ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า ความรักไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน แต่เป็นการเติมเต็มให้กับชีวิตที่ว่างเปล่าของฉัน ความรักที่เจคมอบให้ทำให้ฉันตระหนัก
ได้ว่า ถ้าชีวิตของฉันต้องสูญเสียเจคไปอีกครั้ง ฉันก็คงอยู่ต่อไปอีกไม่ได้ ขอบคุณสายลมแห่งความรักที่พัดพาเจคมาให้ฉัน
และจากนี้ไปจนชั่วนิรันดร์ก็ขอให้สายลมนี้พัดวนอยู่ที่นี่ ตลอดไป..........
เรื่องสั้นของป้าอาจจะเชยๆหน่อยนะคะตามประสาผู้สูงอายุทำ
แต่ก็แอบหวังว่าจะถูกใจใครบ้าง (ซักคนก็ยังดีค่ะ) 
อ่านจบแล้วถ้าจะกรุณาให้ความเห็นนิดหน่อยก็จะขอบคุณมากๆเลยค่ะ เพราะเป็นการลองทำครั้งแรกของป้าก็เลยอยากจะรู้ว่า
ความคิดเห็นของคนอ่านเป็นอย่างไรบ้าง ถ้าฝีมือพอใช้ได้ก็อาจจะทำอีกซักเรื่องนึง
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาดูนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ปล. อาจมีคนสงสัยว่ามันระเบิดภูเขากันตรงไหน เค้าระเบิดกันด้านหลังค่ะเราก็เลยไม่เห็น
เท่านั้นที่จะกำหนดว่าเราจะอยู่ต่อไปได้หรือไม่ ในช่วงเวลาที่วิกฤตที่สุดในชีวิต เธอก็สามารถผ่านมันมาได้โดยลำพังตัวเอง
เพราะเหตุนี้เธอจึงไม่เชื่อในเรื่องความรัก และไม่เคยคิดไขว้คว้าหามันเลยซักครั้ง
ไร่เล็กๆกลางหุบเขาแห่งนี้ชื่อว่า ไร่สายลม
เคท เป็นเจ้าของที่นี่ เธออยุ่ที่ไร่สายลมเพียงลำพัง ทำทุกอย่างด้วยตัวเองถึงจะเหนื่อยอยู่ไม่น้อย แต่เธอก็มีความสุขที่ได้
ดูแลรักษาที่นี่เอาไว้ด้วยตัวของเธอเอง
แต่ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไปเมื่อเขาคนนี้ได้ก้าวเข้ามาในไร่สายลม
"คุณคือเจ้าของไร่ที่นี่หรือเปล่าครับ"
" ใช่ค่ะ คุณมีธุระอะไรกับชั้นหรือเปล่าคะ"
" ไร่ของคุณต้องการคนงานเพิ่มมั๊ยครับ "
" ชั้นยังไม่ต้องการรับคนงานใหม่หรอกค่ะ ขอโทษนะคะชั้นทำงานค้างอยู่ ขอตัวก่อนก่อนนะคะ "
" แต่ผมทำงานได้ทุกอย่างนะครับ คุณไม่ต้องให้เงินเดือนผมก็ได้ ผมขอแค่ที่พักกับอาหารก็พอ"
" คุณเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วจะให้ชั้นไว้ใจคุณได้ยังไง "
" ถ้าคุณไม่ให้โอกาสผมแล้วผมจะพิสูจน์ตัวเองได้ยังไงละครับ "
" ถ้างั้นคุณก็ลองทำงานให้ชั้นดูหน่อยแล้วกัน "
เคทรู้สึกแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกันที่ยอมให้โอกาสผู้ชายคนนี้ ทั้งๆที่เธอปฏิเสธทุกคนที่ขอเข้ามาทำงานในไร่
เพราะเหตุผลบางอย่างมาตลอด
" ตกลงชั้นรับนายให้ทำงานในไร่ของชั้น แต่นายต้องรับผิดชอบชีวิตของนายเอาเองนะ "
" ขอบคุณมากครับ แต่ที่คุณพูดมันหมายความว่ายังไงครับ "
" แล้ววันนึงนายก็จะรู้เองถ้านายได้อยู่ที่นี่นานพอนะ แล้วนายชื่ออะไรล่ะ "
" ผมชื่อ เจคครับ "
นับตั้งแต่เจคได้เข้ามาทำงานในไร่เขาได้ช่วยแบ่งเบาภาระของเคทลงไปมาก แต่การที่มีเจคอยู่ใกล้ๆแบบนี้มันกลับทำให้เคท
รู้สึกแปลกๆ ซึ่งความรู้สึกแบบนี้มันไม่เคยเกิดกับเธอมาก่อนเลย
" อย่าขยับนะครับ มีตัวแมลงอยู่บนผมของคุณ ผมจะเอาออกให้ "
ยิ่งเขาเข้าใกล้เธอมากเท่าไหร่ ใจของเธอก็จะยิ่งเต้นแรง จนเธอไม่สามารถที่จะควบคุมให้มันเป็นปกติได้เลย
ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรกันนะ
ดูท่าทางวันนี้สายลมแห่งความปั่นป่วนคงจะพัดมาทางไร่ของเคทซะแล้ว
" เคทที่รัก ทำอะไรอยู่จ๊ะ เพื่อนสาวสุดเซ็กซี่ของเธอแวะมาหาแล้วนะ "
คิวตี้ เป็นเพื่อนรักเพียงคนเดียวของเคทที่ไม่เคยทิ้งเธอไปไหน ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างก็ตาม
" อยู่นี่เองให้ชั้นเดินหาซะทั่วเลย แล้วนั่นใครกันล่ะ "
" เจค คนงานในไร่ของชั้นเอง "
" เธอรับคนงานใหม่หรือเคท นี่เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันจ๊ะ "
" ไม่มีอะไรหรอก เค้าแค่หาที่พักชั้นสงสารก็เลยรับไว้แค่นั้นเอง "
" ชื่อเจคหรอ ชั้นชักรู้สึกสนุกขึ้นมาแล้วสิ เธอคงไม่ว่าอะไรนะถ้าชั้นจะคุยกับคนของเธอซักหน่อย "
" ตามสบาย งั้นชั้นไปทำงานตรงนั้นก่อนแล้วกัน "
" สวัสดีรูปหล่อ ชั้นชื่อคิวตี้เป็นเพื่อนรักของเจ้านายเธอ "
" ยินดีที่ได้รุ้จักครับคุณคิวตี้ "
" ท่าทางขยันจังเลยนะ แดดแรงขนาดนี้ยังกล้าถอดเสื้อไม่กลัวผิวเสียหรือจ๊ะ "
" ไม่เป็นไรครับ ผมชินแล้ว "
" งั้นเธอทำงานไปเถอะนะ ชั้นจะนั่งเล่นแถวนี้ซะหน่อย "
คิวตี้รู้สึกสงสัยอะไรบางอย่างในตัวเพื่อนรักของเธอ เลยคิดจะแกล้งยั่วเคทเล่นซักหน่อย
" คุณคิวตี้ครับ นอนลงไปแบบนั้นเสื้อผ้าจะเปื้อนหมดนะครับ แล้วผมก็ทำงานไม่สะดวกด้วยนะครับ "
" เธอว่าชั้นเซ็กซี่มั๊ย พวกผู้ชายหาว่าชั้นทำให้พวกเค้าแทบจะคลั่งกันอยู่แล้ว เธอว่าอย่างนั้นมั๊ย "
" ครับคุณคิวตี้ คุณเซ็กซี่มาก "
" แล้วเธออยากจะมีเจ้านายใหม่ที่เซ็กซี่ขนาดนี้บ้างมั๊ยล่ะ ชั้นจะให้ค่าจ้างเธอมากกว่าที่นี่2เท่าเลย สนมั๊ย "
" ขอบคุณที่กรุณาครับ แต่ผมมีความสุขกับที่นี่มากพอแล้วครับ "
" งั้นก็ตามใจ ดูแลเจ้านายเธอให้ดีๆนะ อย่าทอดทิ้งเธอในวันที่เธอต้องการนาย ชั้นฝากเพื่อนรักไว้กับนายด้วยนะ "
" ครับ ถึงผมจะไม่ค่อยเข้าใจที่คุณพูด แต่ผมสัญญาว่าผมจะดูแลเธออย่างดีที่สุดครับ "
2คนนั่นมีอะไรคุยกันนักนะ เพิ่งรู้จักกันแท้ๆดูสนิทสนมกันจนน่าหมั่นไส้ แล้วทำไมชั้นถึงได้หงุดหงิดขนาดนี้นะ
" ชั้นไม่ชอบการกระทำของนายในวันนี้ ดูนายจะทำตัวสนิมสนมกับเพื่อนของชั้นมากเกินไป "
" ผมว่าผมก้ไม่ได้ทำอะไรเกินเลยนะ เราก็แค่คุยกันธรรมดา "
" ชั้นไม่ต้องการให้มีเรื่องชู้สาวเกิดขึ้นในไร่ของชั้น โดยเฉพาะถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนรักของชั้น "
" คุณไม่ได้ยินเรื่องที่เราคุยกันซักนิด แล้วมาโมโหปรักปรำผมแบบนี้มันเหมือนคุณกำลังหึงผมอยู่นะ "
" คุณกำลังหึงผมอยู่ใช่มั๊ย "
" มันจะมากไปแล้วนะ "
" นายมันก็แค่คนงานในไร่ของชั้น มีสิทธิ์อะไรมาพูดกับชั้นแบบนี้ "
" คุณรู้สึกยังไงใจของคุณย่อมรู้ดี แต่ในเมื่อคุณต้องการที่จะปฏิเสธมันผมก็คงทำอะไรไม่ได้ ผมเสียใจและขอให้สัญญาว่า
มันจะไม่เกิดขึ้นอีกอย่างแน่นอน ผมขอโทษนะครับ คุณผู้หญิง "
คุณผู้หญิง คำๆนี้มันเข้าไปกระแทกหัวใจของเคทอย่างรุนแรง เธอรู้สึกเจ็บแปลบเหมือนหัวใจกำลังเต็มไปด้วยรอยร้าว
มันเหมือนเป็นกำแพงที่เข้ามากั้นระหว่างเขากับเธอ แต่เธอเองไม่ใช่หรือที่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น
" ชั้นไปละ ขอให้นายรักษาสัญญาด้วยนะ "
เคทกลับไปนานแล้ว แต่เจคก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม " นายมันก็แค่คนงานในไร่ของชั้น " คำพูดประโยคนี้ของเคท
มันยังคงวิ่งวนไปวนมาอยู่ในหัวของเจคจนทำให้เค้ารู้สึกปวดหนึบไปหมด แต่แปลกที่มันกลับไปปวดอยู่ที่หัวใจของเขาแทน
ผมคงอยู่ที่นี่แบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้แล้ว ผมไม่อยากให้คุณต้องลำบากใจมากไปกว่านี้อีกแล้ว
ผมคงทำตามที่ได้สัญญาไว้กับคุณไม่ได้ซะแล้วคุณคิวตี้ ผมทำได้ดีที่สุดแค่นี้เอง
3เดือนแล้วสินะที่สายลมแห่งความเจ็บปวดได้พัดพาเอานายไปจากที่นี่
ทำไมนะหัวใจของชั้นมันถึงได้เจ็บแบบนี้ คำพูดในวันนั้นมันไม่ได้แค่ทำร้ายแต่นายแต่มันยังทำร้ายหัวใจของชั้นเองด้วยสินะ
วันนี้ทุกอย่างในไร่ก็ยังคงเหมือนเดิม เคทไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเหตุการณ์ในวันนี้จะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปจนตลอดชั่วชีวิต
" พวกแกมาทำอะไรที่ไร่ของชั้นอีก ออกไปเดี๋ยวนี้!! "
" ครบกำหนดที่เธอจะต้องจ่ายเงินทั้งหมดให้เจ้านานของชั้นแล้ว ถ้าเธอยังไม่มีปัญญาก็เซ็นยกไร่มาซะ "
" ไอ้พวกสารเลว เจ้านายแกหลอกพี่ชายชั้นจนหมดตัว ทำจนเค้าเสียสติ ข่มขู่พวกคนงานจนไม่มีใครกล้ามาทำงานที่นี่อีก
แล้วเจ้านายแกยังมีหน้าจะมายึดไร่ของชั้นอีกเรอะ "
" ชั้นไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ชั้นมีหน้าที่ทำตามคำสั่งเท่านั้น ถ้าเธออยากโวยวายก็ไปหาเจ้านายชั้นสิ "
" เลือกมาจะจ่ายหรือจะเซ็นยกไร่ให้ ชั้นไม่มีเวลามากนักนะ "
" ชั้นจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น ถ้าเจ้านายแกอยากได้ก็ไปฟ้องเอาสิ "
" ถ้าเธอเรื่องมากนัก ชั้นจะเผาที่นี่ให้หมด แล้วถ้าอยากจะเก็บซากไว้ดูเล่นเจ้านายของชั้นก็คงไม่ว่าาหรอก ฮ่าๆๆ "
" ไอ้ชั่ว แกออกไปจากไร่ชั้นเดี๋ยวนี้"
" นังบ้า แกมันหาเรื่องใส่ตัวเองนะ แกกล้าตบหน้าอันหล่อเหลาของชั้น แกอยากตายนักใช่มั๊ย "
" ถ้าแกไม่อยากไหม้ไปพร้อมกับไร่ของแกก็เซ็นซะ "
ภาพเปลวไฟที่กำลังไหม้ลามไปทั่ว มันทำให้เคทสิ้นหวังหมดเรี่ยวแรงที่จะยื้ออะไรไว้อีกแล้ว ความคิดของเคทในตอนนี้
มีเพียงเจคเท่านั้น
ชั้นอยากขอโทษ ชั้นเสียใจที่ทำกับนายแบบนั้น วันนึงถ้านายได้กลับมาที่นี่อีก สายลมที่เป็นเสมือนตัวแทนของชั้นคงได้มีโอกาส
โอบกอดนายเอาไว้ซักครั้งนะ ลาก่อนเจค
" กลับไปบอกเจ้านายแก ถ้าอยากได้เงินก็อย่ามายุ่งที่นี่อีก แล้วอีก2วันชั้นจะเอาเงินไปให้ แล้วถ้าเจ้านายแกคิดจะตุกติกละก็
เรื่องมันจะไม่จบง่ายๆแน่ แล้วเจ้านายแกก็จะไม่ได้อะไรเลยนอกจากเข้าคุก ไปให้พ้นได้แล้ว !!"
" คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
" ชั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมาก แล้วคุณมาช่วยชั้นไว้ทำไมคะ คุณเป็นใคร "
" ยื่นมือมาสิครับ นั่งอยู่แบบนั้นมันจะคุยกันไม่สะดวกนะครับ "
" คุณเป็นใคร ทำไมชั้นถึงรู้สึกคุ้นตาเหลือเกิน "
" เวลาเพิ่งผ่านไปแค่3เดือน คุณก็จำผมไม่ได้ซะแล้วหรือนี่ "
" คูณคือ....."
" ลุกขึ้นมาก่อนเถอะ คุณจะได้เห็นผมชัดๆไง "
เจค....
" เป็นคุณจริงๆใช่มั๊ยคะ คุณกลับมาแล้ว "
" ชั้นขอโทษนะคะเจค วันนั้นชั้นไม่ได้หมายความอย่างที่พูดจริงๆนะคะ ชั้นกลัวก็เลยพูดเพื่อปกป้องตัวเอง "
" ผมรู้ดีผมถึงได้กลับมาไง เพราะคำพูดของคุณทำให้ผมคิดได้ว่า ถ้าผมยังคงเป็นแค่คนงานในไร่ของคุณ
เรื่องของเราก็คงไม่มีวันลงเอยกันได้ ผมถึงต้องกลับไปในที่ที่ผมจากมา "
" ชื่อจริงของผมคือ เจอร์ราด แอ็ปเปิ้ลทรี ลูกชายคนรองของประธานบริษัทการสื่อสารที่ใหญ่ที่สุดของรัฐ ผมไม่ชอบวงการธุรกิจ
ที่ต้องคอยช่วงชิงจังหวะเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ ผมก็เลยออกมาค้นหาชีวิตในแบบที่ผมต้องการ "
" จนมาเจอที่นี่และได้พบกับคุณ ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมหามาตลอดมันอยู่ที่นี่เอง ตอนนี้ผมกลับมาในฐานะทายาทประธานบริษัทสื่อสาร
ที่เป็นที่รู้จักดี มันจะทำให้คุณไม่ต้องอับอายเมื่ออยู่ในฐานะภรรยาของผม "
" แต่งงานกับผมนะครับ เคท "
ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า ความรักไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน แต่เป็นการเติมเต็มให้กับชีวิตที่ว่างเปล่าของฉัน ความรักที่เจคมอบให้ทำให้ฉันตระหนัก
ได้ว่า ถ้าชีวิตของฉันต้องสูญเสียเจคไปอีกครั้ง ฉันก็คงอยู่ต่อไปอีกไม่ได้ ขอบคุณสายลมแห่งความรักที่พัดพาเจคมาให้ฉัน
และจากนี้ไปจนชั่วนิรันดร์ก็ขอให้สายลมนี้พัดวนอยู่ที่นี่ ตลอดไป..........
เรื่องสั้นของป้าอาจจะเชยๆหน่อยนะคะตามประสาผู้สูงอายุทำ
แต่ก็แอบหวังว่าจะถูกใจใครบ้าง (ซักคนก็ยังดีค่ะ) อ่านจบแล้วถ้าจะกรุณาให้ความเห็นนิดหน่อยก็จะขอบคุณมากๆเลยค่ะ เพราะเป็นการลองทำครั้งแรกของป้าก็เลยอยากจะรู้ว่า
ความคิดเห็นของคนอ่านเป็นอย่างไรบ้าง ถ้าฝีมือพอใช้ได้ก็อาจจะทำอีกซักเรื่องนึง
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาดูนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ปล. อาจมีคนสงสัยว่ามันระเบิดภูเขากันตรงไหน เค้าระเบิดกันด้านหลังค่ะเราก็เลยไม่เห็น
ขอบคุณพี่จอย (น้องเจน) ที่ช่วยตั้งชื่อเรื่องให้ใหม่ด้วยนะคะ ไม่งั้นคงเชยหนักกว่านี้แน่เลยค่ะ
น่ารักกกกก .
)
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก