ได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตตัวเอง และ หนังสือเล่มหนึ่ง
เนื้อหาข้างในก็จำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ก็เกี่ยวกับโซปราโน่นี่แหละค่ะ
ที่จริงก็กะจะทำเป็นเรื่องสั้นอยู่เหมือนกัน แต่ขี้เกียจ ( อ้าว = [ ] =' )
ก็เลยเขียนเป็นเรื่องย่อๆมาตั้งเป็นกระทู้โชว์แทน พอดีว่าปั้นซิมส์ใหม่ด้วย
เลยเปลี่ยนทั้งสกินที่ใช้ เปลี่ยนทั้งเมคอัพดู ยังไงก็ฝากผลงานไว้ด้วยนะคะ
— THE SOPRANO —
ท่วงทำนองของความรัก

คุณยังจำได้ไหม ท่วงทำนองของ "โซปราโน่" ในวัยเด็ก...
________________________________________________________

ความรักในวัยเด็ก เมื่อตอนคุณอายุ 16 ...

"รักครั้งแรก" ที่หอมหวาน และยากจะลืมเลือนไปจากหัวใจ
เปรียบเสมือนท่วงทำนองของโซปราโน่ เป็นท่วงทำนองที่ไพเราะ พลิ้วไหวไปกับสายลม

เป็นท่วงทำนองสุดท้ายของชีวิตในวัยเด็ก ก่อนที่เราจะก้าวเดิน และเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคต
ณ ตอนนี้ คุณยังจำมันได้ไหม?



Santa หญิงสาวอัจริยะด้านเปียโน ผู้เพียบพร้อม มีคนมากมายที่อยากรู้จักเธอ
แต่ทว่า...มีเพียงคนเดียวที่เธออยากให้เขานั้นสนใจ


Karen หนุ่มเงียบขรึม มาดนิ่ง นักศึกษามหา'ลัย ปี2 เป็นครูสอนเปียโนของซานต้า
เห็นเป็นเสื้อยิ้มยากแบบนี้ ใครจะไปรู้ละว่าจริงๆแล้วเขาก็มีมุมที่เราคาดไม่ถึงเหมือนกัน?


ความรักของฉันน่ะ เป็นรักข้างเดียวที่ไม่สมหวัง...
ทำไมกันนะ ทั้งๆที่บอกว่าฉันดี ฉันเก่งซะทุกอย่างแท้ๆ แต่คนที่คาเรนรักน่ะ ก็ยังไม่ใช่ฉันอยู่ดี...

ทั้งๆที่พูดแบบนั้น... แต่คาเรนน่ะ คาเรน อีกสองอาทิตย์คาเรนก็จะ
"แต่งงานกับพี่สาว" ฉันแล้วแท้ๆ คำที่คาเรนพูดมาน่ะมันเป็นแค่คำ "โกหกทั้งเพ"
บอกว่าฉันน่ารัก ดีไปซะทุกอย่าง แต่คนที่คาเรนรักและต้องการจะอยู่ด้วยตลอดไปก็คือ
พี่สาวฉันไม่ใช่หรือไง ถ้าน่ารักแล้วดีด้วย แต่ไม่ได้เป็นคนที่คาเรนรักมันก็ "ไม่มีความหมาย"

สุดท้ายฉันก็เป็นได้แค่ "น้องสาวที่แสนดี" ของคาเรน เป็นน้องสาวที่คาเรนภาคภูมิใจ...
คาเรนน่ะ บ้าที่สุดเลย...

นี่คือเรื่องราวความรักของฉัน ซานต้า สาวน้อยวัย 16 มันเป็นความรักข้างเดียว ที่ขมขื่น และไม่สมหวัง
แต่ยากที่จะลบเลือนไปจากหัวใจ มันคือความรักช่วงสดุท้ายของท่อนโซปราโน่ ความรักในวัยเด็ก...

แล้วท่วงทำนองความรักในวัยเด็กของคุณล่ะ คุณยังจำมันได้หรือเปล่า?
มันเป็นแบบไหนกันนะ...
( เพลงไม่เข้ากันซะเลย หาเพลงไม่ได้เลยเอาเพลงใกล้ตัวซะงั้น =__=" )
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ดาว และหัวใจ
เนื้อหาข้างในก็จำไม่ค่อยได้แล้ว แต่ก็เกี่ยวกับโซปราโน่นี่แหละค่ะ

ที่จริงก็กะจะทำเป็นเรื่องสั้นอยู่เหมือนกัน แต่ขี้เกียจ ( อ้าว = [ ] =' )
ก็เลยเขียนเป็นเรื่องย่อๆมาตั้งเป็นกระทู้โชว์แทน พอดีว่าปั้นซิมส์ใหม่ด้วย
เลยเปลี่ยนทั้งสกินที่ใช้ เปลี่ยนทั้งเมคอัพดู ยังไงก็ฝากผลงานไว้ด้วยนะคะ

— THE SOPRANO —
ท่วงทำนองของความรัก

คุณยังจำได้ไหม ท่วงทำนองของ "โซปราโน่" ในวัยเด็ก...
________________________________________________________

ความรักในวัยเด็ก เมื่อตอนคุณอายุ 16 ...

"รักครั้งแรก" ที่หอมหวาน และยากจะลืมเลือนไปจากหัวใจ
เปรียบเสมือนท่วงทำนองของโซปราโน่ เป็นท่วงทำนองที่ไพเราะ พลิ้วไหวไปกับสายลม

เป็นท่วงทำนองสุดท้ายของชีวิตในวัยเด็ก ก่อนที่เราจะก้าวเดิน และเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคต
ณ ตอนนี้ คุณยังจำมันได้ไหม?



Santa หญิงสาวอัจริยะด้านเปียโน ผู้เพียบพร้อม มีคนมากมายที่อยากรู้จักเธอ
แต่ทว่า...มีเพียงคนเดียวที่เธออยากให้เขานั้นสนใจ




Karen หนุ่มเงียบขรึม มาดนิ่ง นักศึกษามหา'ลัย ปี2 เป็นครูสอนเปียโนของซานต้า
เห็นเป็นเสื้อยิ้มยากแบบนี้ ใครจะไปรู้ละว่าจริงๆแล้วเขาก็มีมุมที่เราคาดไม่ถึงเหมือนกัน?


ความรักของฉันน่ะ เป็นรักข้างเดียวที่ไม่สมหวัง...
ทำไมกันนะ ทั้งๆที่บอกว่าฉันดี ฉันเก่งซะทุกอย่างแท้ๆ แต่คนที่คาเรนรักน่ะ ก็ยังไม่ใช่ฉันอยู่ดี...


ทั้งๆที่พูดแบบนั้น... แต่คาเรนน่ะ คาเรน อีกสองอาทิตย์คาเรนก็จะ
"แต่งงานกับพี่สาว" ฉันแล้วแท้ๆ คำที่คาเรนพูดมาน่ะมันเป็นแค่คำ "โกหกทั้งเพ"


บอกว่าฉันน่ารัก ดีไปซะทุกอย่าง แต่คนที่คาเรนรักและต้องการจะอยู่ด้วยตลอดไปก็คือ
พี่สาวฉันไม่ใช่หรือไง ถ้าน่ารักแล้วดีด้วย แต่ไม่ได้เป็นคนที่คาเรนรักมันก็ "ไม่มีความหมาย"

สุดท้ายฉันก็เป็นได้แค่ "น้องสาวที่แสนดี" ของคาเรน เป็นน้องสาวที่คาเรนภาคภูมิใจ...
คาเรนน่ะ บ้าที่สุดเลย...

นี่คือเรื่องราวความรักของฉัน ซานต้า สาวน้อยวัย 16 มันเป็นความรักข้างเดียว ที่ขมขื่น และไม่สมหวัง
แต่ยากที่จะลบเลือนไปจากหัวใจ มันคือความรักช่วงสดุท้ายของท่อนโซปราโน่ ความรักในวัยเด็ก...

แล้วท่วงทำนองความรักในวัยเด็กของคุณล่ะ คุณยังจำมันได้หรือเปล่า?
มันเป็นแบบไหนกันนะ...
( เพลงไม่เข้ากันซะเลย หาเพลงไม่ได้เลยเอาเพลงใกล้ตัวซะงั้น =__=" )
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ดาว และหัวใจ
