ผีว้าก (อุว้ง)

อีกหนึ่งความเชื่อของชาวญี่ปุ่นคือ ปีศาจที่ชื่อ อุว้ง หรือ ผีว้าก ซึ่งมักอาศัยอยู่ตามวัดร้าง หรือบ้านร้าง เมื่อมีนักเดินทางก้าวเข้ามาในสถานที่นั้น มันก็จะส่งเสียงร้องดัง อุว้ง ๆ หรือ ว้าก ๆ ซึ่งเสียงนี้ มีแต่คนที่อยู่ข้างในเท่านั้น จึงจะได้ยิน คนที่อยู่ด้านนอก จะไม่รู้เลยว่าข้างในนั้นเกิดอะไรขึ้น เพราะมันไม่ปรากฏตัวให้เห็น และเสียงที่ดังขึ้นนั้น ก็จะดังอยู่ในหูของคนที่อยู่ในอาคารเท่านั้นนั่นเอง

บางตำนานกล่าวว่า เมื่อได้ยินเสียงร้องของอุว้ง ให้รีบร้องกลับไปทันที ด้วยคำว่า อุว้ง เช่นเดียวกับมัน จากนั้น มันจะร้องกลับมาอีก เราต้องร้องกลับให้ทันกัน เพราะมันจะเร็วขึ้นเรื่อย ๆ หากใครร้องตามไม่ทันก็จะโดนมันทำร้ายจนตาย



ปิศาจกลับหมอน

ถ้าเช้าวันหนึ่งตื่นขึ้นมาแล้วรุ้สึกมึนงงว่าที่นี่มันที่ไหน หรือว่าทำไมบ้านเราถึงมีบรรยากาศเปลี่ยนไป (อันนี้ไม่เกี่ยวกะการเมาแล้วเข้าผิดบ้านน่ะค่ะ ) หรือสงสัยว่าทำไมชีวิตประจำวันมันถึงช่างแปลกออกไป นั่นเป็นฝีมือของปิศาจกลับหมอน ปิศาจตนนี้จะแอบมากลับหมอนของผู้คนยามนอนหลับ เมื่อคนคนนั้นตื่นขึ้นมาจะพบว่าตนเองอยุ่ในโลกที่ตรงข้ามกะความเป็นจริง ในอีกมิติหนึ่ง ซึ่งเต้มไปด้วยความโหดร้าย ผิดหวัง ขมขื่นเพราะปีศาจตัวนี้ชอบเห็นผู้อื่นเดิอดร้อน คนที่โชคดีหน่อยอาจจะฝ่าฝันร้ายๆนั้นออกมาได้และตื่นขึ้นมาในมิติเดิม แต่มีหลายคนที่ถูกชักนำไปสู่มิติแห่งความตาย
ฮานาโกะในห้องน้ำ

1.วิญญาณฮานาโกะในห้องน้ำ มักมีเรื่องทำนองนี้เล่าอยู่บ่อยๆว่าถ้าไปเข้าห้องน้ำที่อาคารเรียนเก่าหลัง โรงเรียนตอน 5 โมงเย็นเป็นต้นไปมักจะได้ยินเสียง เด็กผู้หญิงร้องไห้ทรมานว่า เปิดไม่ออก เปิดไม่ออก...ดังมาจากห้องน้ำสุดท้านทางขวามือและถ้าผู้ใดบังเอิญสงสัยไป เปิดประตูให้ก็จะพบกับฮานาโกะจังสมใจหมาย!!!

2.รอยคราบที่ดูคล้ายหน้าคน(อาถรรพ์ยามิโกะซัง)เรื่องนี้คล้ายๆกับฮานาโกะที่ เล่ามาแต่น่ากลัวกว่ามากว่ากันว่าถ้าใครไปเข้าห้องน้ำหญิงที่อาคารเรียนเก่า ชั้นบนสุดจะเห็นรอยคราบที่ดูคล้ายใบหน้าคนอญุ่ในโถส้วมห้องน้ำที่ 2แม้ภารโรงจะลบทำความสะอาดไปกี่ครั้งแต่มันก็กลับเปลื้อนขึ้นมาใหม่อย่างหา สาเหตุไม่ได้ ว่ากันว่าถ้าไปร้องเรียกตามลำพังว่า ยามิโกะซังตื่นเถิดยามิโกะซังตื่นเถิด... ทันใดจะมีเสียงเคาะประตูห้องน้ำทุกห้องดังพร้อมกันปัง ปัง ปัง ปัง !!!! และจะมีมือโผล่ออกมาจากโถส้วมลากเอาตัวลงไปในนั้น

ฮานาโกะในห้องน้ำ
น่ารักดี 555

ฮานาโกะ เรอะ เพื่อนหนูตอน ป.1 ก็เกือบจะตายอยู่ในห้องน้ำโรงเรียนเหมือนกัน คือ เพื่อนหนูไปเข้าห้องน้ำนะ

เเล้วภารโรงเค้าไม่รู้ว่าเพื่อนอยู่ในห้องน้ำเล้วเค้าก็ล็อกประตู เพื่อนหนูเลยออกมาไม่ได้

เเล้วก็อยู่ในนั้นนานเลยอ่ะเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอรม

พอมาเปิดเจอเพื่อนหนูอีกทีก็เเย่เเล้วดีที่ไม่ตาย เพื่อนคนนั้นเลยย้ายโรงเรียนไปเรียนไหนเเล้วก็ไม่รู้

เห็นเพื่อนบอกว่า เพื่อนคนนั้นมันรอดได้เพราะมันกินน้ำในห้องน้ำ นั้นเเละ ปิดเทอรมเเค่ 2-3 อาทิตร์เองมั้ง

ถ้าปิดเทอรมใหญ่ว่ามันไม่รอดเเเน่

อ่านดูแล้วก็หลอนๆอยู่เหมือนกันนะ

หลอนค่ะ

หลอนค่ะ

หลอนค่ะ

เจอฮานาโกะ สะดุ้งเหมือนกัน

ฮานาโกะน่ารักอ่ะ(คนอื่นเขาบอกว่าหลอนเราว่าน่ารักเราผิกปกติรึเปล่าเนี่ย)

มาช่วยค่ะ

เมื่อในสมัยโบราณชาวบ้านมักเล่าลือถึงความน่ากลัวของมุจินะ
หรือปิศาจไม่มีหน้าแห่งเนินคะอุโนะคุนิซากะว่าเที่ยวหลอกหลอนผู้คนทั้งคืนจนไม่มีใครกล้าใช้ผ่าน

ทางเนินที่ว่านี้อยู่ในจังหวัดอิวาเตะสมัยก่อนที่นั่นเป็นไร่นาไม่มีแสงไฟส่องถึงเนินทอดตัวยาวไปตลอดสุดทาง ด้านขวาเป็นกำแพงวังจักรพรรค ด้านซ้ายเป็นแม่น้ำและมีไร่นา

ยามดึกคืนหนึ่งมีชายคนหนึ่งมุ่งหน้าเข้าเมือง เขาเร่งรีบและจำเป็นต้องผ่านเนินนั้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ เรื่องผีไม่มีหน้าเขาก็เคยได้ยินมาแต่เขาไม่ปักใจเรื่องเหนือธรรมชาติมาช้านาน ระหว่างที่ผ่านเนินนั้นอากาศยามค่ำคืนค่อนค่างหนาว เสียงจั๊กจั่นร้องระงม มองไปด้านข้างมีแต่ไร่นา เสียงลมพัดต้นหลิวดัง ฟู่ ฟู่ เป็นระยะ ในใจเขาคิดจะรีบผ่านไปให้เร็วที่สุด

แต่แล้วเขาก็หยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงนวญอนงค์คร่ำครวญบอบบาง เขาพบหญิงสาวใส่เสื้อผ้าชั้นดีมีปิ่นปักผมรัดเกล้าท่าทางเหมือนจะเป็นคนในตระกูลขุนนางกำลังนั่งหันหลังร้องไห้ปิดหน้าปิดตา

เขาสงสารเกรงว่าเธอจะคิดสั้นกระโดดน้ำตายเลยเดินเขาไปหวังจะปลอบใจ แม่นาง แม่นาง มีอะไรให้ข้าช่วยใหม... นางผู้นั้นไม่ตอบกลับก้มหน้าร้องไห้ท่าเดียว เขาเลยตัดสินใจเดินเข้าไปไกล้ๆและพูดกล่อมเบาๆว่า "แม่นาง นี่ดึกแล้วที่นี่ก็น่ากลัวด้วย ท่านอย่ามาอยู่เพียงลำพังเลยนะ มันอันตราย ไหน หันหน้ามาหาข้าสิแล้วข้าจะพาท่านไปส่งเอง" หญิงผู้นั้นหยุดร้องไห้แล้วเงียบชะงักเหมือนจะเข้าใจที่เขาพูด "หันมาสิคนดี มากับข้าเถิด" ชายคนนั้นพยายามปลอบอย่างเต็มที่ แต่แล้วเขาก็ต้องร้องเสียงหลงออกมาอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อหล่อนนั้นหันหน้ามา... เธอไม่มีหน้า ไม่มีปาก ไม่มีจมูก ใบหน้าเธอเกลี้ยงเกลาเหมือนไข่ !!! และนางกระโดดเข้ากอดเขาไว้แน่น ชายผู้นั้นตกใจแทบเสียสติผลักเธออกไป และวิ่งหนีสุดชีวิต เหลือบหลังไปดูเหมือนเธอจะวิ่งตามมา เขาเลยเร่งหนี แต่แล้วสักระยะก็หายไปในความมืด ชายผู้นั้นเดินหนีมาได้สักระยะก็เห็นแสงไฟสว่างตรงหน้า นั่นคือรถเข็นร้านบะหมี่โซบะนั่นเอง เขาเลยวิ่งเข้าไปสงบจิตใจในแสงสว่าง เขาก้มหน้าก้มตาเหนื่อยหอบแฮกๆ คนขายบะหมี่เลยถามว่า "ท่านไปเจออะไรมาเหรอ ท่าทางเหมือนโดนพวกผีปิศาจหลอกมา" "ก็โดนจริงๆนะสิ" ชายผู้นั้นตอบเสียงหนัก "ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ ไม่มีหน้า ไม่มีตา ไม่มีจมูกหรือปาก มันน่ากลัวอะไรอย่างนี้"

และแล้วคนขายบะหมี่ก็บอกว่า "เขาทำหน้าอย่างนี้ใช่ไหม" ว่าแล้วเขาก็เอาแขนเสือลูบหน้าตนเองและแล้ว หน้าเขาก็หายวูบไปหมด ไม่มีหน้า ตา จมูก ปาก หน้าขาวเกลี้ยงเหมือนไข่ปลอก!!! เหวอ! ชายคนนั้นร้องลั่นแล้วเป็นลมหมดสติไปทันใด และแล้วแสงตะเกียงก็ดับวูบลง... นี่เป็นเรื่องประหลาดที่เกิดขึ้นที่เนินคะอุโนะคุนิซากะมาช้านาน ตำนานเล่าว่าปิศาจตัวนี้จะออกมาหลอกหลอนคนที่เดินผ่านทุกคืนตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน...

หลอน

ที่เรารู้ก็มี ผีทาเคะ ทาเคะ เป็นผีที่สวยนะ แต่ว่าไม่มีท่อนล่าง แล้วก็ถ้าใครสบตาเธอล่ะก็ จะตกหลุมรักเธอ แล้วเจ้าทาเคะ ทาเคะเนี่ย จะคลานดึ๊บๆไปหาคนๆนั้นทันที

แล้วซาโตรุคุง วิธีเจอก็แค่ ไปที่ตู้โทรศัพท์แล้วก็โทรเข้าโทรศัพท์ตัวเอง พอสิ้นสัญญาณแล้วให้พูดใส่โทรศัพท์สาธารณะว่า "ซาโตรุคุง ซาโตรุคุง จงมาหาหน่อย ซาโตรุคุง ซาโตรุคุง จงมาหาหน่อย ถ้ามาแล้ว ส่งเสียงให้ได้ยินด้วยนะ"แล้วก็วางสาย แล้วปิดมือถือเราซะ แล้วสักพัก จะมีโทรศัพท์โทรเข้ามา ให้เรารับ แล้วจะได้ยินว่า"ตอนนี้อยู่บนรถไฟนะ"เป็นของซาโตรุค่ะ สักพักก็จะโทรมาอีก แล้วบอกว่า "ตอนนี้อยู่ที่สถานีรถไฟแล้วนะ"แล้วก็วางไป สักพักก็จะโทรมาอีกว่า "ตอนนี้อยู่หน้าบ้านแล้วนะ" แล้วก็จะวางไป สักพักก็จะโทรมาแล้วบอกว่า "ตอนนี้อยู่ข้างหลังแล้วนะ..!!"!!!!!!!!!!! แล้วเราก็ต้องรีบถามอะไรก็ได้ แล้วก็บอกด้วยว่า"ขอบคุณนะ กลับไปได้แล้ว"แล้วก็จบค่ะ

คำเตือน:ห้ามหันไปดูตอนที่ซาโตรุคุงอยู่ข้างหลังเรา เพราะเค้าจะพาไปอยู่ด้วย แล้วต้องรีบถามด้วย ไม่งั้นเค้าจะไปก่อนค่่ะ

อันนี้เราไม่เคยทดลองนะ แต่อาจจะไม่จริงก็ได้ แต่ว่าก็ไม่ลบหลู่นะ แหะๆ

ม่ายกล้าฉี่ไปหลายวัน

ผีโถส้วมยอดผีในดวงใจ

น่ากลัวเเต่ละผี

บุ๊ววๆๆๆ

โอ้ ฮานาโกะในห้องนำ้น่ารักจนดูมะได้เล้ย