เราตกนรกเลยเจอศัตรูทั้งนั้น

รองเท้าหายเหมือนกัน

เหมือนจะดีแต่ก็ไม่ดี เปิดเทอมได้สองวันเราอกหัก -*- ซึ่งมันแย่มาก
แต่ไม่ได้ยอดแย่มากมากเพราะเราดันชิน - -
เพื่อนในห้องก็เหมือนจะโอเค แต่การเรียนไปได้สวยงาม
ไม่ได้อะไรแย่ไปนักและก็ไม่ได้ยากเกินความสามารถผู้หญิงตัวเล็กใจบอบช้ำคนนึง (เอาซะ)
เพื่อนกะเทยไม่เปนมิตรกับเราเพราะเราเคยคบกับพี่ผู้ชายที่ she ปลื้มอยู่
ครูประจำชั้นก็งั้นๆ ไม่หล่อแต่แอบฮา
ส่วนเพื่อนสนิทของเราย้ายมาอยู่บ้านละแวกเดียวกัน
คาดว่าบ้านเพื่อนเราอาจจะติดม็อบมั้ง << เป็นความคิดที่แย่มาก -*- แต่คิดไปแล้ว
บุคคลรอบข้างตัวเราทำเหมือนเราเป็นอากาศธาตุ - - แต่เราชินแล้วล่ะ ดีแค่ไหนไม่มีคนมาวุ่นวายกับชีวิต
พล่ามมานานไม่ได้สาระ อ่านเรปต่อไปละกัน -*-
editเพิ่ม : เนื่องจากห้องเราเป็นห้องคิง และเป็นกิ๊ฟเต็ดอีก พวหเพื่อนกลุ่มเด็นๆชอบไปวางมาดใส่พวห้องที่ด้อยกว่า
เรายอมรับว่าส่วนตัวก็ไม่ได้ชอบพวกนั้นก็ดูที่เค้าทำตัวเองสิ ดูแบบว่าเกินวัยน่ะ -*-
แต่ถึงเราไม่ชอบยังไงเราก็ไม่ได้ไปโอ้อวดอะไรเหมือนเพื่อนพวกนั้นน่ะน่ะ ดูแย่มากเลยทีเดียว

เราโชคดีได้อยู่กับเพื่อนๆเกือบทุกคนเลย

อยู่กับเพื่อนเก่า