โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวเล่านะคะ นึกว่าเมื่อคืนต้องหอบหมอนไปนอนกับแม่ 55 ลูกป้าทำบ่อย
ป้าเป็นชาวไร่นะ อยู่ติดแม่น้ำด้วย พายเรือก็เป็น แต่มี 2 อย่างที่ป้าทำไม่เป็นบอกแล้ว คนขำบ้าง ไม่เชื่อบ้าง งงบ้าง
คือ ว่ายน้ำ กับ ขึ้นต้นไม้ ทำไม่เป็น 555
ตอนที่ป้าอายุ 19 ปี ทำงานแล้วที่เพชรบุรี เป็นผู้ช่วยสมุห์บัญชี (น้าของป้าเอง) ก็อยู่ที่พักที่นั่น 2 อาทิตย์บ้าง 1 เดือนบ้าง จึงกลับบ้าน
มีอยู่วันนึง ป้ากลับบ้านแล้วได้อยู่พร้อมกัน 5 คนพี่น้องเลย รวมลูกลุงด้วย เป็น 6 คน คุยกันไปมาจนค่ำ ก็ชวนกันไปเล่นน้ำคลองที่หน้าบ้าน
ข้างทางเดินมีกอไผ่ พอเดินผ่าน ป้าได้ยินเหมือนมีคนเขย่ากอไผ่ ป้าเห็นลูกลุงเค้าก็ทำท่าเหมือนได้ยิน ก็เดินคุยกันต่อ ไม่ได้คิดมาก
พอลงไปเล่นน้ำ ก็มีน้องชายคนเล็กของป้า อายุ 8 ขวบ กับ ป้าที่ว่ายน้ำไม่เป็น แต่น้องมีแพไว้หัดว่าย ป้าก็หัดว่ายน้ำด้วยตัวเอง แต่ว่ายน้ำได้
นึกว่าคงรู้วิธีแล้ว ก็ว่ายไปเรื่อย ๆ พอถึงตรงกลางบ่อที่น้ำลึก ๆ ว่ายไม่ได้เฉยเลย จมลงไปแบบไม่รู้จะทำยังไง สติยังมี แต่น้ำมันเข้าปาก เข้าจมูกแล้ว
พอดีน้องชายเอาแพมาใกล้ ๆ ป้าก็คว้าแพดึงมา น้องเลยรู้ว่าป้าจมน้ำ เค้าเลยมาช่วยกัน แล้วก็เลิกเล่นน้ำ ไม่มีใครพูดอะไร ป้าก็ได้แต่สำลักน้ำ
เป็นหวัดเสียงแหบไปเลย พอวันรุ่งขึ้นก็ต้องกลับไปทำงาน พอมาบ้านอีกครั้งก็ทราบว่าไม่มีใครลงไปเล่นน้ำอีกเลย
ที่จริง ป้าก็ทราบอยู่แล้วว่า ที่ตรงนั้นเคยมีเด็กพายเรือเล่นแล้วตกลงไปจมน้ำตาย แต่มันหลายปีแล้ว เลยไม่กลัว
สรุปแล้ว จนถึงทุกวันนี้ ป้ายังว่ายน้ำไม่เป็นเลย

........ยังไม่จบ ลูกแย่งคอม
Edit ต่อมาก็มีคนที่ทำงานชวนไปหาเพื่อนที่ดำเนิน แล้วต้องนั่งเรือหางยาว เค้าบอกว่าว่ายน้ำไม่เป็น ทำท่ากลัวมาก
มากอดป้า (ห้ามคิดลึก ผู้หญิงอะ) เหอะ ๆ ทำไงล่ะ ถ้าเรือล่มตายแหงม ๆ แบบนี้ แล้วจะทำยังไง ลองออกความคิดเห็นเล่น ๆ
แต่ป้าเคยนั่งเรือหางยาวไปเรียน 3 ปี ไม่กลัวที่ต้องนั่งเรือ แต่กลัวเรือล่ม
เฉลย ป้าก็ไม่บอกเค้าสิ ว่าป้าว่ายน้ำไม่เป็น ไม่งั้นเพื่อนสติแตก ทำเรือล่มแหงม ๆ เลย

