Chapter 9 Magical powers.
ณ.นครเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก - นครหลัก
" เวรกรรมจริงๆเลย "
ริซาน บ่นในใจ ทั้งที่ตนเองอยู่กลางวงล้อมของทหาร
" เชิญมากับพวกเราด้วยครับ "
หัวหน้าของทหารพวกนั้นเดินออกมาหาริซานขอให้ริซานไปขึ้นรถที่จอดอยู่
" แล้วถ้าบอกว่า ไม่ จะเป็นยังไง "
ริซาน ใช้พลังของตนเรียกปืนคู่ไนว์แมร์ออกมาถือไว้ในมือตนเองและเลงไปที่หัวหน้าทหาร
" แสดงว่ามันไม่ฟังเรายิงมันให้ตาย "
ปังๆๆ
หลังจากที่สินสุดเสียงปืนทั้ง 30 กระบอกที่ยิงพร้อมๆกันไปที่ริซานแต่ริซานไม่เป็นอะไรเลย
"บ้าน่าปืนนี้ยิงแค่นัดเดี่ยวก็ตายได้แล้วแต่มันโดนไปตั้งหลายนัด"
หัวหน้าทหารตกใจที่ริซานถูกยิงแล้วไม่เป็นไรเลยและท้องฟ้าก็เป็นความมืด
" จริงๆน่ะถ้าอยากตายขนานนี้ก็ช่วยไม่ได้นะ "
ริซาน ใช้สกิล Guns of the darkness! โจมตีใส่ทหารพวกนั้นด้วยความเร็วที่มนุษย์ธรรมดา
ไม่สามารถมองทันและป้องกันได้
" อะไรกันเนี้ย... ฉันเพิ่งแค่อุ่นเครื่องเองนะ "
ริซาน เก็บปืนและมองไปที่ศพทหารพวกนั้น
" ล้อมมันไว้ "
เสียงของทหารอีกกองนึ่งกำลังวิ่งเข้ามาล้อมตัว ริซาน ไว้อย่างรวดเร็วและรอบนี้เป็นกองทหารที่สามารถ
ใช้พลังเวทย์ได้
" อยากตายอีกเหรอ... "
ริซาน ขู่ทหารพวกนั้นอีกครั้ง
" ต้องขออภัยด้วย เชิญมากับเราตอนนี้ท่าน สังฆราช แห่งโบสถ์เซ็นต์ปีเตอร์ ต้องการพบตัว "
หลวงพ่อหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาบอกกับริซาน
" ก็ได้.... แค่คนแก่คนเดี่ยวเอง "
ริซาน เก็บปืนและเดินไปขึ้นรถที่จอดรออยู่
ณ.โบสถ์เซ็นต์ปีเตอร์ นครเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก
" เอาล่ะ... ไหนล่ะท่าน สังฆราช ของพวกนาย "
ริซาน นั้งลงบนเก้าอี้ในโบสถ์และถามไปที่ผู้พิทักษ์โบสถ์
" ออกไปรอข้างนอกก่อน "
เสียงของเด็กผู้หญิงอายุราวๆสิบแปดผมสีทองยาวถึงพื้นในชุดสีขาวดังขึ้นมาจากประตูหลังโบสถ์
" ไงยัยเปียก... แล้วไหนล่ะ สังฆราช ของพวกเธอ "
ริซาน ถามไปที่เด็กคนนั้น
" ก็ฉันนี้ไง สังฆราช หรือไม่ก็ อาร์คบิชอป แต่ว่าเรียก ลอร่า จะดีกว่านะจ๊ะ "
ลอร่า แนะนำตัวเอง
" ลอร่า สจ๊วต สังฆราชของเนเซสซาริอุสสินะ "
ริซาน ลุกขึ้นมาจากเก้าอีกและเรียกปืนคู่ออกมาแต่ไม่สามารถเรียกได้
" ทำไมพลังของฉันถึงใช้ไม่ได้...?! "
" การ์ด 4,300 ใบ ถูกติดไว้ทั่วโบสถ์นี้แล้วแต่ตัวเลขก็ไม่สำคัญหรอก รูนการ์ดธาตุแสงถูกว่างในตำแหน่งที่
สามารถวาดได้เป็นวงเวทย์ โบสถ์แห่งนี้จึงถูกล้อมไปด้วยวงเวทย์ธาตุแสง "
ลอร่า อธิบายให้ ริซาน ฟังและแสดงรูนการ์ดออกมา
" แล้วที่เรียกผมมามีอะไรเหรอครับ "
ริซาน เปลี่ยนวิธีการพูดและนั้งลงไปที่เก้าอี้
" ตามมานี่สิ "
ลอร่า เรียกให้ ริซานตามไปที่สวนข้างๆโบสถ์
" เห็นตัวเมืองเซ็นต์ปีเตอร์สเบิร์กตรงอีกฝั่งของแม่น้ำเนว่ามั้ย "
ลอร่า ชี้นิ้วไปที่ตัวเมือง
" แล้วยังไงต่อละครับ "
" เมื่อก่อนเมืองนี้เคยอยู่ภายใต้นิกาย เนเซสซาเรียส "
" ไม่ใช่ เนเซสซาริอุส เหรอครับ "
" เนซเซสซาริอุส เป็นกลุ่มพันธมิตรที่สร้างโดยนิกายทั้งหมด 136,000 นิกายเลยนะ "
" งั้นก็แปลว่าคิดจะทรยศเหรอครับ "
ริซาน ถามกลับอย่างรวดเร็ว
" เปล่าหรอก เนเซสซาเรียส น่ะไม่เข้าร่วมกับ เนซเซสซาริอุส ซะหน่อย"
ลอร่า อธิบายให้ ริซาน ฟังและหยิบหนังสือออกมาเล่มหนึ่ง
" รู้จัก เซลโอเฟีย บ้างมั้ย...? "
" บทเพลงสะกดปีศาจใช่มั้ยครับ...? "
ริซาน ถามกลับ
" บทเพลงนี้ถูกสืบทอดต่อๆมาทาง เนเซสซาเรียส และไม่เคยมีใครใช้ได้ "
ลอร่า เปิดหนังสือที่ตัวเองถือให้ ริซาน ดู
" แปลว่าที่เรียกผมมาเพราะว่า...? "
" นายเองก็เป็นหนึ่งในทายาทของ เนเซสซาเรียส "
" ท่านเอาเรื่องอะไรมาพูด "
ริซาน ถาม ลอร่า ด้วยความตกใจที่ลอร่าพูดว่าตนเป็นทายาท เนเซสซาเรียส
" งั้นตามมานี้ "
ลอร่า เดินไปเปิดกุญแจของประตูห้องที่ถูกล็อคไว้หลังโบสถ์และในห้องนั้นมีคอมพิวเตอร์ตัวหนึ่ง
ตั้งอยู่บนโต๊ะ
" ทำไมถึงมีอุปกรณ์ของวิทยาศาสตร์อยู่ที่นี้ "
" ก็เนเซสซาเรียสไม่อยู่ภายได้การปกครองเนซเซสซาริอุส ก็เลยไม่ต้องห่วง"
ลอร่า เดินไปเปิดประตู้หน้าต่างทั้งหมดของห้องและเดินไปนั้งเก้าอี้แล้วเปิดคอมที่อยู่บนโต๊ะ
" ว่าไงท่านผู้นำ "
ลอร่า ทักทายกับภาพชายหนุ่มผมสีขาวที่ปรากฏขึ้นบนจอคอม
" อืมนั้นคือ ริซาน สินะ "
" แล้วยังไง... "
" ฉันอยากให้นาย แสดงเซลโอเฟียให้ดูซะหน่อย "
" นายจะบ้าเหรอ ฉันน่ะเป็นผู้ใช้พลังธาตุมืดนะ "
ริซาน คัดค้านทันทีหลังชายคนนั้นพูดจบ
" นี้คือข้อมูลเซลโอเฟีย อ่อ อย่าลืมนะ เซลโดเฟีย ใช้ได้เฉพาะกับปีศาจ "
ลอร่า ยื่นมือไปจับที่มือของ ริซาน
โครม!!!
บริเวณพื้นที่ริซานยืนอยู่ก็เกิดการถล่มลงทำให้ริซานตกลงไปในหลุมนั้นด้วย
" โอ้ย... ทำไมจู่ๆพื้นถึงถล่มได้เนี้ย... "
ริซาน เอามือจับที่หัวและบ่นกับตัวเอง
" เวทย์มนต์เคลื้อนย้ายยังไงล่ะ "
เสียงของ ลอร่า ดังขึ้นมาในหัวของ ริซาน
" เวทย์สื่อสารระยะไกลสินะ ตำแหน่งที่อยู่ตอนนี้ล่ะ "
ริซาน ถามลอร่าผ่านความคิด
" ไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เจอกับโคน่าเองน่ะ "
" จะบ้าเหรอฉันนะเป็นมนุษย์นะ แถมยัยนั้นเป็นปีศาจระดับสูงนะ "
" เวรกรรมจริงๆเลย "
ริซาน บ่นในใจ ทั้งที่ตนเองอยู่กลางวงล้อมของทหาร
" เชิญมากับพวกเราด้วยครับ "
หัวหน้าของทหารพวกนั้นเดินออกมาหาริซานขอให้ริซานไปขึ้นรถที่จอดอยู่
" แล้วถ้าบอกว่า ไม่ จะเป็นยังไง "
ริซาน ใช้พลังของตนเรียกปืนคู่ไนว์แมร์ออกมาถือไว้ในมือตนเองและเลงไปที่หัวหน้าทหาร
" แสดงว่ามันไม่ฟังเรายิงมันให้ตาย "
ปังๆๆ
หลังจากที่สินสุดเสียงปืนทั้ง 30 กระบอกที่ยิงพร้อมๆกันไปที่ริซานแต่ริซานไม่เป็นอะไรเลย
"บ้าน่าปืนนี้ยิงแค่นัดเดี่ยวก็ตายได้แล้วแต่มันโดนไปตั้งหลายนัด"
หัวหน้าทหารตกใจที่ริซานถูกยิงแล้วไม่เป็นไรเลยและท้องฟ้าก็เป็นความมืด
" จริงๆน่ะถ้าอยากตายขนานนี้ก็ช่วยไม่ได้นะ "
ริซาน ใช้สกิล Guns of the darkness! โจมตีใส่ทหารพวกนั้นด้วยความเร็วที่มนุษย์ธรรมดา
ไม่สามารถมองทันและป้องกันได้
" อะไรกันเนี้ย... ฉันเพิ่งแค่อุ่นเครื่องเองนะ "
ริซาน เก็บปืนและมองไปที่ศพทหารพวกนั้น
" ล้อมมันไว้ "
เสียงของทหารอีกกองนึ่งกำลังวิ่งเข้ามาล้อมตัว ริซาน ไว้อย่างรวดเร็วและรอบนี้เป็นกองทหารที่สามารถ
ใช้พลังเวทย์ได้
" อยากตายอีกเหรอ... "
ริซาน ขู่ทหารพวกนั้นอีกครั้ง
" ต้องขออภัยด้วย เชิญมากับเราตอนนี้ท่าน สังฆราช แห่งโบสถ์เซ็นต์ปีเตอร์ ต้องการพบตัว "
หลวงพ่อหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาบอกกับริซาน
" ก็ได้.... แค่คนแก่คนเดี่ยวเอง "
ริซาน เก็บปืนและเดินไปขึ้นรถที่จอดรออยู่
ณ.โบสถ์เซ็นต์ปีเตอร์ นครเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก
" เอาล่ะ... ไหนล่ะท่าน สังฆราช ของพวกนาย "
ริซาน นั้งลงบนเก้าอี้ในโบสถ์และถามไปที่ผู้พิทักษ์โบสถ์
" ออกไปรอข้างนอกก่อน "
เสียงของเด็กผู้หญิงอายุราวๆสิบแปดผมสีทองยาวถึงพื้นในชุดสีขาวดังขึ้นมาจากประตูหลังโบสถ์
" ไงยัยเปียก... แล้วไหนล่ะ สังฆราช ของพวกเธอ "
ริซาน ถามไปที่เด็กคนนั้น
" ก็ฉันนี้ไง สังฆราช หรือไม่ก็ อาร์คบิชอป แต่ว่าเรียก ลอร่า จะดีกว่านะจ๊ะ "
ลอร่า แนะนำตัวเอง
" ลอร่า สจ๊วต สังฆราชของเนเซสซาริอุสสินะ "
ริซาน ลุกขึ้นมาจากเก้าอีกและเรียกปืนคู่ออกมาแต่ไม่สามารถเรียกได้
" ทำไมพลังของฉันถึงใช้ไม่ได้...?! "
" การ์ด 4,300 ใบ ถูกติดไว้ทั่วโบสถ์นี้แล้วแต่ตัวเลขก็ไม่สำคัญหรอก รูนการ์ดธาตุแสงถูกว่างในตำแหน่งที่
สามารถวาดได้เป็นวงเวทย์ โบสถ์แห่งนี้จึงถูกล้อมไปด้วยวงเวทย์ธาตุแสง "
ลอร่า อธิบายให้ ริซาน ฟังและแสดงรูนการ์ดออกมา
" แล้วที่เรียกผมมามีอะไรเหรอครับ "
ริซาน เปลี่ยนวิธีการพูดและนั้งลงไปที่เก้าอี้
" ตามมานี่สิ "
ลอร่า เรียกให้ ริซานตามไปที่สวนข้างๆโบสถ์
" เห็นตัวเมืองเซ็นต์ปีเตอร์สเบิร์กตรงอีกฝั่งของแม่น้ำเนว่ามั้ย "
ลอร่า ชี้นิ้วไปที่ตัวเมือง
" แล้วยังไงต่อละครับ "
" เมื่อก่อนเมืองนี้เคยอยู่ภายใต้นิกาย เนเซสซาเรียส "
" ไม่ใช่ เนเซสซาริอุส เหรอครับ "
" เนซเซสซาริอุส เป็นกลุ่มพันธมิตรที่สร้างโดยนิกายทั้งหมด 136,000 นิกายเลยนะ "
" งั้นก็แปลว่าคิดจะทรยศเหรอครับ "
ริซาน ถามกลับอย่างรวดเร็ว
" เปล่าหรอก เนเซสซาเรียส น่ะไม่เข้าร่วมกับ เนซเซสซาริอุส ซะหน่อย"
ลอร่า อธิบายให้ ริซาน ฟังและหยิบหนังสือออกมาเล่มหนึ่ง
" รู้จัก เซลโอเฟีย บ้างมั้ย...? "
" บทเพลงสะกดปีศาจใช่มั้ยครับ...? "
ริซาน ถามกลับ
" บทเพลงนี้ถูกสืบทอดต่อๆมาทาง เนเซสซาเรียส และไม่เคยมีใครใช้ได้ "
ลอร่า เปิดหนังสือที่ตัวเองถือให้ ริซาน ดู
" แปลว่าที่เรียกผมมาเพราะว่า...? "
" นายเองก็เป็นหนึ่งในทายาทของ เนเซสซาเรียส "
" ท่านเอาเรื่องอะไรมาพูด "
ริซาน ถาม ลอร่า ด้วยความตกใจที่ลอร่าพูดว่าตนเป็นทายาท เนเซสซาเรียส
" งั้นตามมานี้ "
ลอร่า เดินไปเปิดกุญแจของประตูห้องที่ถูกล็อคไว้หลังโบสถ์และในห้องนั้นมีคอมพิวเตอร์ตัวหนึ่ง
ตั้งอยู่บนโต๊ะ
" ทำไมถึงมีอุปกรณ์ของวิทยาศาสตร์อยู่ที่นี้ "
" ก็เนเซสซาเรียสไม่อยู่ภายได้การปกครองเนซเซสซาริอุส ก็เลยไม่ต้องห่วง"
ลอร่า เดินไปเปิดประตู้หน้าต่างทั้งหมดของห้องและเดินไปนั้งเก้าอี้แล้วเปิดคอมที่อยู่บนโต๊ะ
" ว่าไงท่านผู้นำ "
ลอร่า ทักทายกับภาพชายหนุ่มผมสีขาวที่ปรากฏขึ้นบนจอคอม
" อืมนั้นคือ ริซาน สินะ "
" แล้วยังไง... "
" ฉันอยากให้นาย แสดงเซลโอเฟียให้ดูซะหน่อย "
" นายจะบ้าเหรอ ฉันน่ะเป็นผู้ใช้พลังธาตุมืดนะ "
ริซาน คัดค้านทันทีหลังชายคนนั้นพูดจบ
" นี้คือข้อมูลเซลโอเฟีย อ่อ อย่าลืมนะ เซลโดเฟีย ใช้ได้เฉพาะกับปีศาจ "
ลอร่า ยื่นมือไปจับที่มือของ ริซาน
โครม!!!
บริเวณพื้นที่ริซานยืนอยู่ก็เกิดการถล่มลงทำให้ริซานตกลงไปในหลุมนั้นด้วย
" โอ้ย... ทำไมจู่ๆพื้นถึงถล่มได้เนี้ย... "
ริซาน เอามือจับที่หัวและบ่นกับตัวเอง
" เวทย์มนต์เคลื้อนย้ายยังไงล่ะ "
เสียงของ ลอร่า ดังขึ้นมาในหัวของ ริซาน
" เวทย์สื่อสารระยะไกลสินะ ตำแหน่งที่อยู่ตอนนี้ล่ะ "
ริซาน ถามลอร่าผ่านความคิด
" ไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เจอกับโคน่าเองน่ะ "
" จะบ้าเหรอฉันนะเป็นมนุษย์นะ แถมยัยนั้นเป็นปีศาจระดับสูงนะ "