บทพิเศษ (ระวังสปอลย์อนิเม มาโดกะมาจิกะนะ เพราะมาจากตอนที่ 10)

ปัจจุบัน

ณ มิติ Izabel

เฟท :: ว่าแต่ เธอน่ะเคยเห็นแม่มดตัวนี้มาก่อนรึเปล่าน่ะ
โฮมุระ :: อืม
เฟท :: ว่าไงนะ ไหนว่าแม่มดน่ะจะแตกต่างกันไปไม่ใช่เหรอ
โฮมุระ :: ไม่ใช่ในปัจจุบัน แต่เป็นในอดีต.........
เฟท :: หา !!!! หมายความว่าอะไรน่ะ
โฮมุระ :: เธอน่ะ ไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้นะ
เฟท :: บอกมาเธอนะ ฉันไม่บอกใครหรอก
โฮมุระ :: ........... ที่ชั้นทำไปน่ะ ก็เพราะ............
เฟท :: ...........
โฮมุระ :: ฉันน่ะเล่าให้ฟังก็ได้

ในอดีต

ที่โรงเรียน



ทุกคนพากันตื่นเต้นเรื่องนัีกเรียนใหม่กัน ในที่สุด เธอก็แนะนำตัว


โฮมุระ :: อา......อาเคมิ โฮมุระ ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
อาจารย์ :: นี่นักเรียนใหม่นะจ้ะ เนื่องจากเธอเขาเป็นโรคโลหิตจางน่ะจ้ะ เลยเพิ่งมาเรียน แถมตอนเข้าห้องพยาบาลต่ออีกนะจ้ะ

หลังจากนั้น

นักเรียน :: นี่ เธอมาจากโรงเรียนไหนเหรอ สวยจังเลยเนอะ
โฮมุระ :: อ.........เอ่อ
มาโดกะั :: ทุกคน เธอคนนั้นเค้ายังต้องเข้าห้องพยาบาลต่ออยู่นะ
นักเรียน :: แหม ขอโทษด้วยนะจ้ะ

จากนั้น



โฮมุระ :: เออะ.........เอ่อ คือว่า
มาโดกะ :: เรียกว่ามาโดกะก็ได้จ้ะ ชั้นเป็นนักเรียนฝ่ายปฐมพยาบาลน่ะจ้ะ ว่าแต่ชื่อเธอเท่ดีเนอะ ดูร้อนแรงดีจัง
*เพราะว่า โฮมุระ แปลว่า ไฟ (รึเปล่า)
โฮมุระ :: แต่ว่า ไม่มีใครเรียกชื่อต้นชั้นหรอกนะคะ
มาโดกะ :: ก็ทำตัวให้เท่ๆสิจ้ะ โฮมุระจัง ชื่อเธอร้อนแรงดีออก
โฮมุระ :: อ........อืม

ตอนเย็น

โฮมุระ :: ชั้นนี่ ไม่ได้เรื่องจังเลยเนอะ ถ้าชั้นตายซะก็คงดี........
???? :: ใช่ๆ ตายซะก็ดีเนอะ
โฮมุระ :: เอ่อ.............. ฮะ นี่มันอะไรกันน่ะ

ในมิติแม่มด Izabel

โฮมุระ :: ........ ฮ.......... ฮือ ที่นี่ที่ไหนกันน่ะ ม่าย !!!!!!!!!! (วบพส.)

ชิ้ง !!!!!!!!!!!

มาโดกะ :: โฮมุระจัง ปลอดภัยดีนะ
โฮมุระ :: อืม
มาโดกะ :: ย้าก

ตู้ม !!!!!!!!

มามิ :: แหม มาโดกะจัง เธอเก่งขึ้นนะ
มาโดกะ :: ก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะคะ ฮะๆ อายจังเลยค่ะ
โฮมุระ :: นี่มันอะไรกันน่ะ
มามิ :: เมื่อกี้คือแม่มดน่ะจ้ะ แต่ว่าชั้นจะอธิบายให้ในหอพักนะจ้ะ

ณ หอพัก

มามิ :: พวกเราเป็นสาวน้อยเวทมนตร์น่ะจ้ะ บลา ๆๆๆ
โฮมุระ :: เหรอคะ
มาโดกะ :: เธอน่ะ มาดูพวกเราต่อสู้กับแม่มดก่อนก็ได้นะจ้ะ
โฮมุระ :: อืม ค่ะ

ณ เทศกาล วาลพูจิส ไนท์ (แม่มดที่เก่งที่สุด)

มาโดกะ :: คุณมามิก็ตายไปคนนึงแล้ว.......... ชั้นจะออกไปเอง
โฮมุระ :: ไม่นะ ถ้าอย่างนั้น มาโดกะก็ตายด้วยสิคะ
มาโดกะ :: ลาก่อนนะ............



โฮมุระ :: ไม่นะ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

หลังจากนั้น

โฮมุระ :: ฮือ...............
คิวเบย์ :: เธอน่ะ ถ้าอยากจะชนะล่ะก็ เธอลองมาพันธสัญญากับผมสิครับ ผมเห็นพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวคุณด้วยนะครับ
โฮมุระ :: จริงเหรอ
คิวเบย์ :: ใช่ครับ เพียงแค่บอกความปราถนาของคุณก็จะเป็นจริงครับ
โฮมุระ :: ชั้นน่ะ........... ไม่อยากให้มาโดกะคอยปกป้องชั้นแล้วค่ะ ขอให้ย้อนเวลาไปตอนวันที่ชั้่นเข้าชั้นเรียนวันแรกค่ะ
คิวเบย์ :: ความปราถนาเ็ป็นจริงแล้วนะครับ รับสิครับ

จากนั้น.................



โฮมุระ :: คานาเมะซัง ชั้นเป็นสาวน้อยเวทมนตร์แล้วนะคะ เรามาพยายามกันเถอะค่ะ
มาโดกะ :: อ.........อืม

จากนั้น........



มามิ :: ก็พอใช้ได้ละนะจ้ะ
มาโดกะ :: พยายามเข้านะ
โฮมุระ :: ย้าก !!!!

ณ มิติ Patricia



มามิ :: โฮมุระ หยุดเวลาทีค่ะ
โฮมุระ :: คะ

หยุดเวลา

โฮมุระก็ได้ปาระเบิดใส่ ส่วนมามิได้ใช้ริบบิ้นรัดลวดตากผ้าให้แตกออกมา

จากนั้นก็.............

ตู้ม !!!!!!!!!!!!!



มาโดกะ :: อ๊าย สำเร็จแล้ว ในที่สุด ฮะฮะ
โฮมุระได้แต่ยิ้ม และดีใจที่ได้ช่วยมาโดกะต่อสู้กับแม่มด จนกระทั่ง

หลัง เทศกาลวาลพูจิส ไนท์

โฮมุระ :: ไม่จริงน่ะ



แม่้มดมาโดกะกำลังจะปรากฏตัวมา จากนั้นโฮมุระก็ได้ย้อนเวลาอีกครั้ง

โฮมุระจึงได้รู้ว่า เรากำลังโดนคิวเบย์หลอกใช้พวกเราอยู่........... จึงได้บอกกับพวกซายากะ
แต่ซายากะไม่เชื่อ และคิดว่าเป็นพวกเดียวกันกับซากุระ เคียวโกะ จึงทำให้โฮมุระได้หยุดเวลาไปขโมยอาวุธสงครามใส่ในโล่

ณ มิติแม่มด Oktavia (แม่มดซายากะ)

เคียวโกะ :: นี่มัน เกิดอะไรขึ้นกันแน่



มาโดกะ :: ซายากะจัง เธอน่ะ จะช่วยให้ทุกคนที่เดือดร้อนจากแม่มดไม่ใช่เหรอ
โฮมุระ :: ขอโทษนะ........

ชิ้ัง หยุดเวลา โฮมุระได้ปาระเบิดไป ทำให้แม่มดซายากะตายทันที ทำให้ทุกคนรู้เรื่องที่แท้จริงของสาวน้อยเวทมนตร์

เคียวโกะ :: ซายากะ บ้าชะมัดเลย...........
มาโดกะ :: ฮือๆ ซายากะจัง.............

โฮมุระได้แต่ร้องไห้เช่นเดียวกัน แต่..............



ชิ้ง มามิได้ยิงโซลเจ็มไปที่โซลเจ็มของเคียวโกะ ทำให้เคียวโกะได้ตายทันที และใช้ริบบิ้นรัดตัวโฮมุระ



มามิ :: สุดท้ายถ้าเราไม่ตายก็ได้เป็นแม่มดอยู่ดี ตายไปซะยังจะดีกว่าเลย ยังไงซะ..........
โฮมุระ :: อย่านะ



ชิ้ง !!!!! มาโดกะได้ยิงโซลเจ็มของมามิ ทำให้มามิตาย เพื่อปกป้องโฮมุระ

มาโดกะ :: .............. โหดร้ายเกินไปแล้ว แง !!!!!!!!!!!!!!!
โฮมุระ :: เราต้องสู้นะคะ คานาเมะซัง เรามาพยายามกันต่อเถอะค่ะ

ล่าแม่มดต่อแล้วต่อเล่าจนเทศกาลวาลพูจิส ไนท์ได้มาเยือน



โฮมุระ :: อีกไม่นาน เราก็จะตายแล้วสินะ เธอมีกริฟซีดมั้ย
มาโดกะ :: ไม่มีเลย
โฮมุระ :: เราก็จะกลายเป็นแม่มด เรามาทำลายโลกนี้กันมั้ยคะ ให้มันพินาศไปเลย

มาโดกะได้ส่ายหัวแล้วยื่นกริฟซีดฟื้นพลังให้โฮมุระ

โฮมุระ :: ทำไมล่ะคะ
มาโดกะ :: ชั้นโกหกน่ะ จริงๆชั้นน่ะมีสำรองไว้อันนึงน่ะ ชั้นได้ยินมาว่า เธอน่ะสามารถย้อนเวลาเพื่อแก้ไขประวัติศาสตร์ก่อนๆได้ใช่มั้ย
ขอร้องล่ะ ช่วยให้ชั้นในตอนนั้นได้อย่าเชื่อการหลอกลวงของคิวเบย์อีกเลยนะ
โฮมุระ :: ยังไง ชั้นก็จะพยายามค่ะ คุณมาโดกะ ชั้นน่ะ จะพยายามเพื่อคุณค่ะ
มาโดกะ :: ในที่สุดก็พูดชื่อต้นชั้นซะทีสินะ แล้วก็ ชั้นน่ะ ไม่อยากเป็นแม่มด........
โฮมุระจึงได้แต่กลั้นใจร้องไห้ แล้วยิงโซลเจ็มของมาโดกะ ทำให้มาโดกะต้องปกป้องจากการหลอกลวงของคิวเบย์

ติดตามในบทพิเศษบทต่อไป....................