ตอนที่ 10: ประตูแห่งกาลเวลาจุติ?
ณ เมืองทวีปครีตสเต็จตอนล่างของวิหารไลท์เทอเนีย
ซาร่า: เกือบไม่รอดแล้วสินะคะ เห้อๆ~
ซัลเฟอร์: ยังดีนะที่มีพวกทหารเสียสละ
ซาร่า: แล้วชินริวคุงละ?!
ซัลเฟอร์: จิงด้วย ชินริว..!
ซาร่า: ซัลเฟอร์.....นั่น...
ซัลเฟอร์: อะไร...อ่ะ!..~!!!
สาวทั้งสองคนต่างเห็นร่างของเพื่อนๆ เหล่านักเวทย์ตายกันเกลื่อนกลาด
ซาร่า: นาโนฮะ!!
ซัลเฟอร์: ชินริว!!! ชินริว!!!
ซาร่า: ไม่นะ...เกิดอะไรกัน เพราะอะไร หือๆ....
ซัลเฟอร์: คุณซาร่าพวกเขาเสียสละ...ไม่งั้นเราคงไม่ได้ยืนยัดสู้ได้จนถึงตรงนี้
ซาร่า: .....
ซัลเฟอร์: เป็นอะไรไป...ซาร่า
ซาร่า: ทุกสิ่งทุกอย่าง.....ล้วนแต่เป็นเพราะพวก Black Mage
ซัลเฟอร์: คุณซาร่า..
ซาร่า: กรี๊ดดดดดดดดดดด~!!...หือๆ ทำไม ทำไมทุกคนถึงเป็นอย่างนี้ ทำไมละ ทำไม ทำไม~!!!
สตั้น: อย่าร้องหมร้องไห้ไปเลยซาร่า
ซาร่า: คุณ...สตั้น...
สตั้น: พวกเขาเสียสละ และไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว
ซาร่า: แต่ว่า....
แชมป์: ถูกของเขาน่ะ...
ซัลเฟอร์: นาย...หัวหน้ากองกำลังภาคพื้นดิน แชมป์ นิ...
แชมป์: ใช่...เราอดทนมามากพอ ที่จะยืนยัดสุ้ได้... อึ อ่ะ! (ลมลงไป)
ซาร่า: คุณ!...
สตั้น: รีบรักษาเร็วเข้า ฉันจะไปตามคนมาช่วยอีกที
ซัลเฟอร์: เดี่ยวสิ คุณสตั้น
สตั้น: มีอะไรรึ...?
ซัลเฟอร์: คุณรู้เรื่องนีี้อยุ่แล้วรึปล่าว
สตั้น: .....ก็ไม่เชิง...
ซัลเฟอร์: ทำไมไม่บอกพวกเราละ!
ซาร่า: ซัลเฟอร์....
สตั้น: ความลับของเบื้องสูง พระเจ้าสั่งเรามาเยี่ยงนี้ เราไม่สามารถผิดคำสัญญาได้
ซัลเฟอร์: ต่อให้เทพเจ้าเทวดาฟ้าดินยังไง เขาก็ช่วยไม่ได้หรอก!
สตั้น: พลังที่เจ้าได้มาเป็นเพราะท่านเทพทั้ง 12 องค์
ซาร่า: ว่าแต่...ราชินี ละคะ
สตั้น: นางสบายดีไม่เป็นไรหรอก
ซัลเฟอร์: ชิส์!
แชมป์: ฉัน..เห็น โยมิ เดินทา..ง ไปกับพวกที่เหลือจาก Black Mage ด้วย...
ซาร่า: อะไรนะ!
ซัลเฟอร์: ทำไมนายไม่ห้ามเทอไว้ละ!
สตั้น: โยมิ...เทอเป็นนักเวทย์สายมืดคนเดียวที่อยู่ในฝ่าย White Mage คงเจ็บปวดน่าดู...
ซาร่า: เราพอมีทางมั้ยคะ
ซัลเฟอร์: ปล่าวประโยชน์ เรารีบๆ หาคนมาช่วยดีกว่า
แชมป์: ฝากด้วยนะ....
ณ บนเรือกองกำลังของ Black Mage
เซยะ: ตายกันหมด...ไม่เหลือใครเลย!
ทหาร: ท่านเซยะครับ!
เซยะ: อะไร!
ทหาร: ท่านหัวหน้าฝ่ายการปกครอง โจชัว ขอคุยด้วยครับ!
เซยะ: อ่ะ!!!
โจชัว: ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เซยะ หึหึ
เซยะ: ท่านเค้าท์...ขออภัยคะ!
โจชัว: ......
เซยะ: ข้าขออภัย ข้าพยายามทำถึงที่สุดแล้วแต่ว่า...
โจชัว: ไม่ได้เรื่อง!!! (เพี๊ยะ!! ตุ๊บๆ!!)
เซยะ: อ๊ากกก หึก!~
โจชัว: ลูกหลานข้าตายไปหมด อย่าหวังเลยว่าเจ้าจะได้รับความเตตาจากข้า!
เซยะ: เดี่ยวคะท่าน เรื่องแก่นพลังประจำเมืองข้ารู้หมดแล้ว!
โจชัว: .......!!
เซยะ: แก่นพลังของพวกมันกำลังอ่อนตัว จากที่นาโนบอกมาก่อนตาย เขาบอกว่า เหมือนอีกโลกหนึ่งกำลังถูกบิดเบี้ยวข้ามกาลเวลาคะ...
โจชัว: กาลเวลางั้นหรอ?
เซยะ: คะ...นายท่าน...
โจชัว: ใช้อะไรพิสูจน์!?
เซยะ: ระหว่างที่รบกันเหมือนมีคลื่นพลังแปลกๆ ถูกปลดปล่อยออกมาคะ
โจชัว: อาจจะเป็นของคนอื่นก็เป็นได้ เจ้าอย่ามาหาข้ออ้างเลย!
เซยะ: ไม่คะ...มันหยุดเวลาชั่วคราว ซึ่งฉันสัมผัสได้ชั่วครู่ แต่มันก้หายไป...
โจชัว: ....แน่ใจนะ เซยะ...
เซยะ: คะ...
โจชัว: เวทย์กาลเวลางั้นหรอ...
เซยะ: ท่านคะ..
โจชัว: มีอะไรอีก
เซยะ: ท่าน...ช่วยพาข้าไปที่แผนกพยาบาลได้มั้ยคะ ดูเหมือนเท้าจะพลิก...
โจชัว: เดินเองสิ ข้าจะไม่ยอมลดตัวลงไปช่วยเหลือลูกกระจอกๆ อย่างเจ้าอีก เหอะ!
เซยะ: เดี่ยวสิคะท่าน ม่ายยยย~
.......................................
500 ปีถัดมา
ณ ทำเนียบกิลโลลิอ๊อต
พนักงาน: สวัสดีคะทำเนียบ ยินดี...ว้าย!~
เวลส์: ลีกทางทีจ้ะ ฉันจะไปหาคุณพ่อ
พนักงาน: คุณเวลส์...
เวลส์: มองหน้าฉันทำไม มีอะไรก็รับไปทำสิคะ?!
พนักงาน: อ่อ คะๆ
มิโกะ: คุณเวลส์คะๆ
เวลส์: อ่าว คุณมิโกะ มาทำอะไรคะ?
มิโกะ: เอ่อ...คือ..มาหาคุณเวลส์น่ะค่ะ
เวลส์: ????...เห้อ~ เอาไว้ช่วงบ่ายๆ ละกันตอนนี้ฉันรีบ ~!!
มิโกะ: ประตูแห่งกาลเวลา...เปิดแล้วคะ
เวลส์: .....หื้อ?! หรอคะ
ซาซ่า: ก็ใช่น่ะสิ วู้วววว~ หวัดดีๆ แหะๆ
มิโกะ: ทักทายจ้ะๆ
เวลส์: เวลาทักทาย ช่วยใช้ถ้อยคำสุภาพด้วยนะคะ..
ซาซ่า: เหมือนเดิมเลยนะเทอน่ะ~
เวลส์: อายุห่างกันราวฟ้ากับดินอย่าเรียกฉันอย่างงั้นสิคะ
ซาซ่า: โอเคคะๆ คุณเวลส์!
มิโกะ: ตกลงจะไปมั้ยคะ คุณเวลส์?
เวลส์: มีน้ำชามั้ยละ?
มิโกะ: มีคะ....
ณ ประตูเมืองแห่งกาลเวลา
เวลส์: (ซดน้ำชา ซู้ดดด)
มาริ: ประตูนี้สามารถคงสภาพอยุ่ได้นานพอสมควร
ซาซ่า: คือว่าง่ายๆ ก็คือ มีเวลาจำกัดสินะ
มาริ: อือ...
มิโกะ: แล้วเราจะไปทำอะไรกันแน่เห็นมีภารกิจเร่งด่วน
มาริ: ฟังฉันอธิบายก่อน...ถ้าออกจากประตูนี้ทุกคนจะมีเวลาจำกัดอยุ่คืออัตราอยู่ได้ประมาณ 24 ชม.
เวลส์: นั่นมันก็เวลาปกตินิ?
มาริ: การคำนวณของฉันผิด พลากงั้นหรอ?! ต้องหาสูตรใหม่....
ซาซ่า: ติดตลกเป็นด้วย...
เวลส์: ในภารกิจบอกว่าให้ไปแก้ไขโลกเวทย์มนต์ในอดีตเพื่อโลกปัจจุบันของเราจะกลับสู่สภาพที่ดีขึ้น
ซาซ่า: อ่อ...คเป็นเพราะหลังจาก วิคเตอร์ ขึ้นครองเป็นคนปกครองเมืองสินะ
มิโกะ: ศาลจากใครคะ?
เวลส์: ....มิลันด้า...ล๊อตโต้
มาริ: คนจากศาสนจักรแห่งความมืดนิ
มิโกะ: เบื้องสูงส่งศาลนี้มาคงไม่ใช่เรื่องเล่นๆ แน่
เวลส์: พรุ่งนี้เจอกันตรงนี้นะ ฉันจะติดต่อกลุ่มวพกเราที่ยังไม่รู้ดู
มิโกะ: งั้นฉันขอตัวไปเตรียมข้าวของแล้วกัน
มาริ: เกรงว่าคงจะไม่ทัน...ในเวลาที่กำหนดเขาบอกไว้ว่า 15.23 หรือในอีก 2 ชม. ที่จะถึงนี้
เวลส์: ทำไมเทอไม่บอก?!
มาริ: เห็นพวกเทอคุยกันสนุกดี....คะ
ซาซ่า: ใช่เวลาเล่นมั้ยเนี่ย!?
เวลส์: เตรียมตัวกันเถอะคะ! ฉันจะติดต่อให้เร็วที่สุด Magic Call~ (วู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด)
โฮมุระ: ไม่ต้องหรอกเรื่อองตรงนี้ฉันจะจัดการให้เอง....
มิโกะ: โฮมุระจัง~
โฮมุระ: แค่ยับยั้งเวลาไว้ชั่วคราวแล้วเตรียมกองกำลังให้พร้อมก็พอ
มาริ: ถ้ามันเป็นผลดีก็เชิญเลย
โฮมุระ: อือ....Time Stop...(ฟู้วว ฉึบบบ~!!)
ซาซ่า: 'เก่งจังเลย'
โฮมุระ: ไปตามคนอื่นสิ...เร็วเข้าพลังของฉันมันจำกัด!
เวลส์: อ่อ...อะ...อื้ออ!!
To be Continue~