เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
เรามีเืพื่อนต่างห้องคนนึงชื่อ ' ไก่ ' ตอนนั้นเราสนิทกันมาก ไปไหนด้วยกันบ่อยๆ เป็นเวลา 2 ปี
ก่อนปิดเทอม เราไปทำพิธีแก้ ส.เสือ ที่บ้านของไก่ ( งมงายนิดนึงนะ ที่ ส.เสือ นำหน้า ตกเป็นข่าว )
พอทำพิธีเสร็จเราก็กลับบ้าน สักพัก ไก่โทรมา ขอยืมเงิน 4,000 บาท ในใจเราตอนนั้นคิดอะไรก็ไม่รู้ แต่ไม่อยากให้ืยืม
เราเลยบอกไปว่า ไม่มีเงิน แต่ที่จริงมีเงินส่วนตัวอยู่ 4,000 เป็นเิงินอังเปาที่สะสมไว้ แต่ไม่อยากจะให้
แต่ไก่ก็ไม่ยอม จะยืมซะใ้ห้ได้ แล้วยังถามอีกว่า ' แล้วพี่มึงไม่มีเหรอ เพื่อนพี่มึงล่ะ ไม่มีคนมีเลยเหรอ? '
เสมือนอยากจะได้เงินเอามากๆ จนเราตกใจ มันบอกจะเอาเงินไปให้ป้าไปหาหมอ ซึ่งป้าของไก่ เราไม่เคยรู้จักเลย เจอกันตอนงานพิธีเป็นครั้งแรก
สรุปเราก็ไม่ให้ยืม แล้วมันก็จบไป แต่เราก็ยังเล่นด้วยกันเหมือนเดิม จนวันนึงไก่มาบ้านเรา แล้วเห็นมือถืออีกเครื่อง
ไก่บอกว่า ' กูก็จะซื้อมือถือมาใช้ 2 เครื่องนะ ' เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร ซื้อก็ซื้อดิ เงินมึงหนิ
แล้วคืนวันนั้นไก่โืทรมายืมเงินอีก 1,000 บาท ไก่บอกว่า มือถือเครื่องเก่าจะเอาให้แม่ จะซื้อเครื่องรุ่นแบบเรามาใช้
รุ่นเรามัน Nokia อะไรสักอย่าง เครื่องละ 750 บาท สุดท้ายเราก็ไม่ให้
หลังจากปิดเทอมมานั้น เรา็ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน จนมาถึงวันที่ 4 มีนาคม ( จำได้แม่น เพราะเป็นวันเกิดเพื่อน )
วันเกิดเพื่อนเรา เราก็ไปฉลองกันที่บ้านเพื่อน แล้วก็มีเพื่อนคนนึงชื่อ ' รัตน์ ' เป็นเพื่อนสมัย ม.ต้น ก็มาด้วย
อยู่ดีๆรัตน์ก็พูดขึ้นมาว่า ' เออ.. กูเอาเงินให้อีไก่ยืม 1,000 ' เราตกใจอย่างแรง แล้วก็ทึ่งมาก
เพราะรัตน์ย้ายไปตั้งแต่ ม.3 ( ตอนนั้นอยู่ห้องด้วยกันทั้งหมด ) ไม่ได้คุยกันตั้ง 3 ปี อยู่ดีๆมายืมเงินซะงั้น
อีรัตน์นี่ก็ให้เค้ายืมซะด้วยนะ = =' แล้วเราก็ัคุยกันเรื่องไก่ รัตน์บอกว่า ไก่บอกรัตน์ว่า ' มือถือพัง '
ซึ่งมันคนละเหตุผลกับที่บอกเราเลยนะ หลังจากนั้น เรากับรัตน์ก็ติดต่อกันเรื่องไก่มาตลอด จนวันหนึ่ง
รัตน์โทรหาเราบอกว่าไก่ขอยืมเงิน 8,000 บาท เราก็บอกว่า แล้วแต่วิจารณญาณนะ แต่ไม่ให้จะดีกว่า พอหลังจากวางสายรัตน์ปุ๊บ!!
ไก่โทรหาเราปั้บ!! ไม่รีรอ ขอยืมเงินเรา 8,000 บาท เหมือนเดิมค่ะ เราไม่ให้ ไก่ก็ยังเซ้าซี้เหมือนเดิม ให้ไปขอแม่บ้างล่ะ
ให้ไปกู้มาให้มั่งล่ะ ให้ไปยืมเพื่อนมาให้มั่งล่ะ แต่เราก็เด็ดขาดไปเลย คือ ไม่ให้!!
หลังจากเหตุการณ์เงิน 8,000 ผ่านมาเกือบ 1 เดือน รัตน์โทรหาเรา บอกว่า ' บีกูมีเรื่องจะบอก กูเก็บไว้ไม่ไหวแล้ว '
รัตน์บอกว่า ' ไก่มันบอกแม่มันว่า มึงยืมเงินมัน 5,000 เอาไปซื้อมือถือ มันบอกว่า เป็นมือถือทดลองใช้ 1 อาทิตย์ เครื่องนั้นมันให้จ่ายมัดจำ 8,000 มันบอกว่า มึงมี 3,000 เลยยืมมัน 5,000 ' ฟังแ่ค่นี้เราถึงกับอึ้ง ทึ่ง จนอธิบายไม่ถูก นี่หรือ สิ่งที่คนเป็นเพื่อนเขาทำกัน ความไว้ใจทั้งหมดที่มี ความทรงจำดีๆ มันหายไปหมดในหัวสมองของเราเลยล่ะ เหตุผลอย่างควาย เกิดมาไม่เคยเจอ มือถือทดลองใช้ ความจริงคือ มือถือที่เราใช้ตอนนี้เป็นมือถือของพี่เรา คือเราเปลี่ยนกันกับพี่ เรามีมือถือ 2 เครื่อง คือ Nokia กับ ไอโฟน คือตอนนั้นเอาบีบีไปแลกกับไอโฟนพี่มา แล้วพี่เราซื้อมาตั้งนานแล้ว เลยเปลี่ยนกัน เรื่องแลกมือถือเคยเล่าให้ไก่ฟังแล้ว แต่คุณเธอก็นะ ?
เรื่องนี้ติดกันมาประมาณ 3 วัน ไก่ก็เที่ยวเอาไปบอกเพื่อนสนิทว่าเรายืมเงินมัน ช่างน่าสงสารและสมเพชเสียจริงๆ ไก่หลอกทั้งพี่สาวและแม่และคนอื่นๆทั้งหมด พอได้มาคุยกับพวกเพื่อนๆแล้วก็ได้รู้ว่า ไก่ยืมเงินเพื่อนสนิททุกคนได้คนละ หนึ่งพัน ห้าร้อย สามร้อย ก็ว่ากันไป แต่ยังไม่ได้คืนเลย เรื่องทั้งหมดเริ่มคลี่คลายเพราะพวกเราตัดสินใจโทรไปเล่าให้แม่ของไก่ฟัง ตอนนี้ไม่รู้ว่าทางนั้นจะเป็นยังไงนะ แต่มีวันนึงเราตัดสินใจโทรหาไก่ ไก่บอกว่า ' บี..กูกำลังจะโทรไปขอโทษมึงพอดีเลยนะ กูเอาชื่อมึงไปอ้างนึกว่าเรื่องมันจะจบ กูขอโทษนะเว้ย พอดีกูทำเงินคณะสีหาย 5,000 กูเลยยืมแม่กูมา กูเลยบอกว่ามึงยืม ' แต่ไก่ไม่ได้พูดรายละเอียดอะไร เสียงไก่สั่นมาก ตะกุกตะกัก แค่นี้ก็รู้แล้วมั้งว่ากำลังปั้นเรื่อง เราพูดอะไรไม่ออกได้แล้วเงียบฟังแล้วบอก แล้วไงต่อ? มันก็บอกว่า ' แม่กูบอกว่ารีบไปขอโทษมึง เพราะเดี๋ยวจะเสียเพื่อน ' ในใจตอนนั้นอยากจะบอกว่า มึงเสียกูไปตั้งแต่ยืมเงินกูครั้งที่ 2 แล้วล่ะ แต่เอาเข้าจริงๆเราก็เชื่อมันสนิท แต่พอมาเล่าให้ัรัตน์แล้วก็เพื่อนสนิทฟัง พวกมันก็บอกว่า เงินคณะสีหายแล้วทำไมถึงรับผิดชอบคนเดียวล่ะ แล้วเงิน 5,000 จะไม่เป็นเรื่องใหญ่โตเลยเหรอ? เอาอีกแล้วสิเรา โกหกกูจนวินาทีุสุดท้ายจริงๆ เราโทรคุยกับไก่เป็นวันสุดท้ายวันที่ 4 เมษาัมั้ง จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ในใจปณิธานกับตัวเองว่า จะขอไม่พบเจอคนแบบนี้อีกเลย อโหสิให้แล้วกัน
ก่อนปิดเทอม เราไปทำพิธีแก้ ส.เสือ ที่บ้านของไก่ ( งมงายนิดนึงนะ ที่ ส.เสือ นำหน้า ตกเป็นข่าว )
พอทำพิธีเสร็จเราก็กลับบ้าน สักพัก ไก่โทรมา ขอยืมเงิน 4,000 บาท ในใจเราตอนนั้นคิดอะไรก็ไม่รู้ แต่ไม่อยากให้ืยืม
เราเลยบอกไปว่า ไม่มีเงิน แต่ที่จริงมีเงินส่วนตัวอยู่ 4,000 เป็นเิงินอังเปาที่สะสมไว้ แต่ไม่อยากจะให้
แต่ไก่ก็ไม่ยอม จะยืมซะใ้ห้ได้ แล้วยังถามอีกว่า ' แล้วพี่มึงไม่มีเหรอ เพื่อนพี่มึงล่ะ ไม่มีคนมีเลยเหรอ? '
เสมือนอยากจะได้เงินเอามากๆ จนเราตกใจ มันบอกจะเอาเงินไปให้ป้าไปหาหมอ ซึ่งป้าของไก่ เราไม่เคยรู้จักเลย เจอกันตอนงานพิธีเป็นครั้งแรก
สรุปเราก็ไม่ให้ยืม แล้วมันก็จบไป แต่เราก็ยังเล่นด้วยกันเหมือนเดิม จนวันนึงไก่มาบ้านเรา แล้วเห็นมือถืออีกเครื่อง
ไก่บอกว่า ' กูก็จะซื้อมือถือมาใช้ 2 เครื่องนะ ' เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร ซื้อก็ซื้อดิ เงินมึงหนิ
แล้วคืนวันนั้นไก่โืทรมายืมเงินอีก 1,000 บาท ไก่บอกว่า มือถือเครื่องเก่าจะเอาให้แม่ จะซื้อเครื่องรุ่นแบบเรามาใช้
รุ่นเรามัน Nokia อะไรสักอย่าง เครื่องละ 750 บาท สุดท้ายเราก็ไม่ให้
หลังจากปิดเทอมมานั้น เรา็ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน จนมาถึงวันที่ 4 มีนาคม ( จำได้แม่น เพราะเป็นวันเกิดเพื่อน )
วันเกิดเพื่อนเรา เราก็ไปฉลองกันที่บ้านเพื่อน แล้วก็มีเพื่อนคนนึงชื่อ ' รัตน์ ' เป็นเพื่อนสมัย ม.ต้น ก็มาด้วย
อยู่ดีๆรัตน์ก็พูดขึ้นมาว่า ' เออ.. กูเอาเงินให้อีไก่ยืม 1,000 ' เราตกใจอย่างแรง แล้วก็ทึ่งมาก
เพราะรัตน์ย้ายไปตั้งแต่ ม.3 ( ตอนนั้นอยู่ห้องด้วยกันทั้งหมด ) ไม่ได้คุยกันตั้ง 3 ปี อยู่ดีๆมายืมเงินซะงั้น
อีรัตน์นี่ก็ให้เค้ายืมซะด้วยนะ = =' แล้วเราก็ัคุยกันเรื่องไก่ รัตน์บอกว่า ไก่บอกรัตน์ว่า ' มือถือพัง '
ซึ่งมันคนละเหตุผลกับที่บอกเราเลยนะ หลังจากนั้น เรากับรัตน์ก็ติดต่อกันเรื่องไก่มาตลอด จนวันหนึ่ง
รัตน์โทรหาเราบอกว่าไก่ขอยืมเงิน 8,000 บาท เราก็บอกว่า แล้วแต่วิจารณญาณนะ แต่ไม่ให้จะดีกว่า พอหลังจากวางสายรัตน์ปุ๊บ!!
ไก่โทรหาเราปั้บ!! ไม่รีรอ ขอยืมเงินเรา 8,000 บาท เหมือนเดิมค่ะ เราไม่ให้ ไก่ก็ยังเซ้าซี้เหมือนเดิม ให้ไปขอแม่บ้างล่ะ
ให้ไปกู้มาให้มั่งล่ะ ให้ไปยืมเพื่อนมาให้มั่งล่ะ แต่เราก็เด็ดขาดไปเลย คือ ไม่ให้!!
หลังจากเหตุการณ์เงิน 8,000 ผ่านมาเกือบ 1 เดือน รัตน์โทรหาเรา บอกว่า ' บีกูมีเรื่องจะบอก กูเก็บไว้ไม่ไหวแล้ว '
รัตน์บอกว่า ' ไก่มันบอกแม่มันว่า มึงยืมเงินมัน 5,000 เอาไปซื้อมือถือ มันบอกว่า เป็นมือถือทดลองใช้ 1 อาทิตย์ เครื่องนั้นมันให้จ่ายมัดจำ 8,000 มันบอกว่า มึงมี 3,000 เลยยืมมัน 5,000 ' ฟังแ่ค่นี้เราถึงกับอึ้ง ทึ่ง จนอธิบายไม่ถูก นี่หรือ สิ่งที่คนเป็นเพื่อนเขาทำกัน ความไว้ใจทั้งหมดที่มี ความทรงจำดีๆ มันหายไปหมดในหัวสมองของเราเลยล่ะ เหตุผลอย่างควาย เกิดมาไม่เคยเจอ มือถือทดลองใช้ ความจริงคือ มือถือที่เราใช้ตอนนี้เป็นมือถือของพี่เรา คือเราเปลี่ยนกันกับพี่ เรามีมือถือ 2 เครื่อง คือ Nokia กับ ไอโฟน คือตอนนั้นเอาบีบีไปแลกกับไอโฟนพี่มา แล้วพี่เราซื้อมาตั้งนานแล้ว เลยเปลี่ยนกัน เรื่องแลกมือถือเคยเล่าให้ไก่ฟังแล้ว แต่คุณเธอก็นะ ?
เรื่องนี้ติดกันมาประมาณ 3 วัน ไก่ก็เที่ยวเอาไปบอกเพื่อนสนิทว่าเรายืมเงินมัน ช่างน่าสงสารและสมเพชเสียจริงๆ ไก่หลอกทั้งพี่สาวและแม่และคนอื่นๆทั้งหมด พอได้มาคุยกับพวกเพื่อนๆแล้วก็ได้รู้ว่า ไก่ยืมเงินเพื่อนสนิททุกคนได้คนละ หนึ่งพัน ห้าร้อย สามร้อย ก็ว่ากันไป แต่ยังไม่ได้คืนเลย เรื่องทั้งหมดเริ่มคลี่คลายเพราะพวกเราตัดสินใจโทรไปเล่าให้แม่ของไก่ฟัง ตอนนี้ไม่รู้ว่าทางนั้นจะเป็นยังไงนะ แต่มีวันนึงเราตัดสินใจโทรหาไก่ ไก่บอกว่า ' บี..กูกำลังจะโทรไปขอโทษมึงพอดีเลยนะ กูเอาชื่อมึงไปอ้างนึกว่าเรื่องมันจะจบ กูขอโทษนะเว้ย พอดีกูทำเงินคณะสีหาย 5,000 กูเลยยืมแม่กูมา กูเลยบอกว่ามึงยืม ' แต่ไก่ไม่ได้พูดรายละเอียดอะไร เสียงไก่สั่นมาก ตะกุกตะกัก แค่นี้ก็รู้แล้วมั้งว่ากำลังปั้นเรื่อง เราพูดอะไรไม่ออกได้แล้วเงียบฟังแล้วบอก แล้วไงต่อ? มันก็บอกว่า ' แม่กูบอกว่ารีบไปขอโทษมึง เพราะเดี๋ยวจะเสียเพื่อน ' ในใจตอนนั้นอยากจะบอกว่า มึงเสียกูไปตั้งแต่ยืมเงินกูครั้งที่ 2 แล้วล่ะ แต่เอาเข้าจริงๆเราก็เชื่อมันสนิท แต่พอมาเล่าให้ัรัตน์แล้วก็เพื่อนสนิทฟัง พวกมันก็บอกว่า เงินคณะสีหายแล้วทำไมถึงรับผิดชอบคนเดียวล่ะ แล้วเงิน 5,000 จะไม่เป็นเรื่องใหญ่โตเลยเหรอ? เอาอีกแล้วสิเรา โกหกกูจนวินาทีุสุดท้ายจริงๆ เราโทรคุยกับไก่เป็นวันสุดท้ายวันที่ 4 เมษาัมั้ง จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ในใจปณิธานกับตัวเองว่า จะขอไม่พบเจอคนแบบนี้อีกเลย อโหสิให้แล้วกัน
ที่จริงเรื่องรายละเอียดเยอะมาก แต่นี่ก็คงเพียงพอแล้วล่ะ อย่างงี้แหละนะ รู้หน้าไม่รู้ใจ ความชั่วเอาให้เขา ความดีเอาใส่เรา
ขอโทษที่ยาวไปหน่อยนะ แต่อยากจะแบ่งปัน มิตรภาพระหว่างเพื่อน ให้ได้ฟังกัน
เสียใจด้วยนะค๊า 
เพราะว่าหมวยเองก็เคยโดนเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน ก็เข้าใจค่ะ ^^
เดินไปไหนด้วยกันตลอด.. จนเมื่อปีที่แล้ว มันไปเจอ แีก๊ง แร.. มีกันอยู่ 3 ตัว 
)
เราก็ไม่สนใจ แล้วฝ้ายก็บอกเราว่า อยากทำเดี่ยว เราก็ตอบไปว่า อืมๆ งั้นเราทำเดี่ยวด้วย พออีกวันนึง เราได้ยินว่า แยมเอาไปบอกมิ้ง แล้วมิ้งก็เกลียดฝ้ายมากๆ เราบอกว่า อย่าไปเกลียดฝ้ายมันเลย เราอะผิดเอง มันก็ไม่ฟังหาเรื่องไล่ฝ้ายออกจากกลุ่มตลอด(เราเป็นหัวหน้ากลุ่ม
) ตอนนี้ มิ้งก็ยังไม่เลิกเกลียดฝ้าย
และบางทีเรามองว่าเราไม่ผิดแต่เพื่อนไม่คิดอย่างนั้น 
ที่เป็นเพื่อนกัน BR...
จากแค่คัมว่าเพื่อนเราเลิกกันเถอะ มีอยู่ว่านะค่ะมีเพื่อนคนนึงเค้าเป็นคนที่ตัวเล็กที่สุดในห้อง พอปิดเทอมเราได้เจอกับผู้ชายคนนึงชื่อ Time เค้าเป็นคนที่เรารักมาก เราเอะใจคิดว่าเค้าต้ิองดีแน่ๆ พอคบได้ 2 อาทิด ก้อเลิกแล้วแถมให้คนอื่นโทรมาบอกเลิกด้วย อยากจาพูดว่า '' มึงเป๋นผุ๊ชายประเพดไหน๋แว๊ อิ๊สั๊ทท ททท ท '' เพื่อนอีกคนนึงก้อบอกว่าแร๊งงงงงงง! เราบอกว่าไม่แรงหรอกทำกับเราได้ คบกันเดือนตุลาคม ณ บัดนี้ยังลืมไม่ได้เหมือนเปนแผลเปนเยย คิดอะไรก็ Time อะไรก็ Time บางครั้งลืมได้ตอนอยู่ในห้างแล้ว ก็มีชื่อร้านบางร้านเขียนว่า Time ทีนี้น้ำตาตกเลย
เราพลายามไม่ร้องไห้จนกลั้นน้ำตาไม่อยู่น้ำตาก็มาบังม่ายตาจนมิด เราก็ค่อยๆใช้มือปาดน้ำตาออกไป เราก็เลยบอกเพื่อนที่อยู่ข้่างๆว่า ''แก... ขอยืมมือถือแกหน่อยดิ มือถือเค้าตังหมดอะ '' ทีนี้มันก็ให้มา เราก็เลยโทรหาเบอเพื่อนเรา พอมันรับเราตะโกนพูดเรื่องที่เห็น ตอนเย็นมันยังจะปัดติเสดมันบอกว่าเราตาฝาด ตาฝาด...ไรหล่ะ เหนอยู่เตมๆ 2 ตา! มันก็กดตัดสายเราไปเลย วันรุ่งขึ้นเราเลยคุยตัวต่อตัว เราเลยถามว่า '' ใครฝากเอาของพวกนี้ไปให้พี่เค้า '' มันบอกว่า '' ไม่รู้ เค้าไม่ได้เอาไปให้ '' โถ่ๆๆ ๆ ๆๆๆ ๆ เหนยุ๊เตมๆอย่าปัดติเสดเร่ยย 
บอกมาตงๆเหอะแก ทีนี้จนมันไม่ยอมบอกความจิง เราเลยปล่อยๆมันไปก่อน ทีนี้วันวาเเลนไทน์ มันเอาสติกเกอร์ไปแปะที่หน้าพี่เค้าอีกแ้ล้วว
พอเราเรียกพี่คนสนิทของเรามาคุย พี่เค้าบอกว่า '' อ่าวไม่ใช่เราหรอกหรอ '' 
'' พี่เค้าบอก นานเข้าเราเริ่มรู้ความจริง ว่าเพื่อนเราคนไหนหนา ที่แอบชอบแฟนเก่าเรา เอ้ๆๆ ๆ ๆ น่าจาอยู่แถวๆนี้ ความจริงเริ่มปรากฏ จนเพื่อนคนนึงเอ่ยบอกโป้งบอกไปว่า '' จะชอบก็ชอบไปคนเดียวเถอะ '' บอกเพื่อนอีกคนที่ชอบแย่งแฟนชาวบ้าน!! 
<<<ดูเหมือนจะแกล้ง
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก