เครียดเรื่องเรียน ไม่อยากเรียนต่อ ชีวิตโดนกดดันจากสิ่งรอบข้าง
ไม่แน่ใจกับสถานะตัวเอง ไม่รู้ว่าตัวเองโสดอยู่รึเปล่าา
แค่คุยกันผ่านโทรศัพ แค่นี้ก็เป็นแฟนกันแล้วหรือ?
ไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร อยู่ดีๆ ก็ให้เบอผมมา(เรื่องเริ่มประมาณ9เดือนที่แล้ว)
ผมเก็บเบอเค้าไว้ในโทรฯ ตอนแรกๆ ก็คุยกันนิดหน่อย จากนั้นก็หายไป 3 เดือน
สำหรับผม ถ้าใครให้เบอมา แล้วภายใน3เดือนไม่ได้คุยกัน ผมจะลบเบอทิ้ง วันนั้นเป็นวันสุดท้าย
ที่จะครบ3เดือน(บางคนอาจคิดว่าผมบ้าที่มานั่งนับอย่างงี้ ประมาณนั้น)แต่ผมคิดในใจว่า
รอให้ถึงเช้าแล้วค่อยลบดีกว่า ถ้าคืนนี้ไม่โทรมา ทั้งที่โอกาสแถบจะไม่มี
แต่เค้าโทมาหาผมตอนตี3 ไม่คิดว่าเราจะใจตรงกัน เพราะถ้าเป็นคนอื่นคงลืมผมไปแล้ว
ในใจกำลังนึกว่า คิดถูกจริงๆ ที่ไม่ลบเบอ
หลังจากที่เค้าโทมา คำถามแรกที่เค้าถามคือ "นอนยังค่ะ จำเราได้รึเปล่า?"
ผมตอบไปว่า จำได้ ในใจกำลังคิดว่า คิดถึงอยู่พอดีเลย และเราก็คุยอะไรกันนิดหน่อย
พอคุยเส็จ หรือประมาณว่าไม่มีอะไรจะคุย เค้าบอกผมว่า "โทรมาหาบ้างนะ หลับฝันดีค่ะ"
ถ้าเป็นผู้ชายก็คงรู้สึกแบบผม(ผมอายุ16 เค้า>>20ตอนนี้21แล้ว)
ต่อจากนั่นเราก็โทหากันทุกวัน หาเรื่องคุยกันไปเลื่อย ๆ เราบอกฝันดีกันทุกคืน
เมื่อผมโทไปบ่อยขึ้น เค้าเลยถามว่า "ทำไม่เดี่ยวนี้โทมาหาบ่อยจัง ทั้งทีก่อนหน้านี้ไม่เคยโทหากัน"
ผมตอบไปว่า "แค่ไม่มีใครคุยด้วย" แต่พอเราคุยไปเลื่อย ๆ สนิทกัน
จนวันนึงผมถามเค้าว่า "ชอบผมรึเปล่า" เค้าตอบกลับมาว่า "รักเลยค่ะ" เป็นคำตอบที่ไม่คาดคิด
ทั้งที่เราไม่เคยเจอกัน ไม่เคยเห็นหน้ากัน เค้าบอกผมว่า "ผมเป็นแฟนเค้าแล้ว" ในใจนึกว่า เป็นตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่ในใจลึกๆ ก็อยากเป็น แต่ก็ยังรู้สึกแปลกๆ อยู่
ต่อจากนั้นเราก็คุยกันแบบคนรักกัน(เรารู้ที่อยู่กัน ผมอยู่ฉะเชิงเทรา เค้าอยู่กรุงเทพฯ ถ้านั่งรถไฟไป ขั่วโมงครึ่งก็ถึง:เราได้เห็นรูปกันแล้ว
ผมเห็นคนหน้าตาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ตอบผมส่งรูปไป ผมคิดว่าความสัมพันเราจะลดลง
แต่ไม่เลยความสัมพันเรายังคงเหมือนเดิม อาจจะมากขึ้นด้วยซ้ำ)
มีคืนนึงผมโทไปหาเค้า ตอนนั่น วันที่15 เมษา 2555 ผมถามเค้าว่า วันนี้เล่นน้ำไหน
เค้าตอบผมว่า "วันนี้ไม่สบาย แม่ไม่ให้ออกไปเล่น" เค้าบอกผมประมาณว่าแม่เป็นห่วง
แล้วเค้าก็ก็ถามผมอีก "ที่รักเป็นห่วงเค้าเปล่า?"
ผมก็ต้องตอบว่าเป็นห่วงอยู่แล้ว (เป็นคำตอบที่แน่นอน)(ก่อนหน้านั่นเราคุยเรื่องงาน เค้าได้งานทำ 7-11 )
แล้วเราพูดหยอกกันเลี้ยนเหมือนทุกวันโดยที่ผมไม่เบื่อ
สักพักเค้าก็พูดเรื่องประมาณว่า แม่เค้าให้เลือกคนดีๆ ชีวิตจะได้ไม่ลำบากประมาณนั่น
ผมก็ไม่รู้ว่าผมสมควรรึเปล่า เราจะดีพอหรือ เรียนก็ไม่ค่อยเก่ง ในตัวก็ไม่ค่อยจะมีอะไรดี
ก่อนเราจะคุยกันเส็จเค้าถามผมว่า "รักหวาย(ชื่อ)เปล่า?" แน่นอน ผมตอบว่า "รัก"
หลังจากวันนั่นเราก็คุยกันน้อยลงเพราะเค้ามีงานทำ ส่วนผมก็ต้องตั้งใจเรียน
1 เดือนที่ผ่านเราไม่ได้คุยกันเลย
ผมอยากถามเค้าว่า "เรายังรักกันอยู่รึเปล่า?" เราควรจะเป็น "แฟน" กันต่อรึเปล่า ผมอยากเจอเค้าซักครั้ง
ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับผม ผมอาจจะพิมไม่ค่อยรู้เรื่อง มันเป็นแค่สิ่งที่ผมอยากระบายแค่นั่น บอกคุณคร้าบบ..