เราน่ะเหรอ ความรักน่ะมันเป็นสิ่งที่เราไม่อยากเจออีกแล้ว เราเป็นผู้หญิง ก็มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ที่มีความสนใจเกี่ยวกับคนต่างเพศ
เริ่มแรก เราเคยแอบชอบผู้ชายคนนึง ทำไมถึงชอบ เพราะว่าคนนั้นหน้าตาดี เรียนเก่ง และนิสัยดี ผู้ชายคนนี้เคยอยู่ห้องเดียวกับเรา
ตอนแรกก็ำไม่คิดอะไร ตอนนั้นยังเด็กอยู่ แต่พอประมาณ ป.5 เราชอบ และรัก คนนั้น ไม่รู้ทำไมถึงรัก ทั้งที่เขาคนนั้นไม่ได้ทำอะไรให้เรา
แต่เราก็แอบปลื้มเขาอยู่ห่างๆ แอบรัก แอบชอบโดยที่เขาไม่รู้ แอบดูเขาเล่นฟุตบอล คุยกับเพื่อน เล่นกับเพื่อน ดูอยู่อย่างนั้นเรื่อยมา
ปลื้ม ชอบ เขาอยู่ข้างเดียว จนมันมากขึ้น มากขึ้น....อยากให้เขาได้รับรู้ ว่าเรารู้สึกอย่างไร.. วันนึง เพื่อนเรามันถามเราว่าชอบใคร เราเผลอปากบอกชื่อคนที่เราชอบ... แล้วมันไปบอกเขาคนนั้น เรารู้สึกดีใจ เขินอาย แต่เสี้ยวของหัวใจแอบกังวลว่าเค้าจะคิดยังไงกับเรา พอเขารู้แล้ว เขาเ้ฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เห็นเราไม่มีค่า ถึงตอนนั้นเรายังไม่ยอมแพ้ รักเขาอยู่ ถ้าเขาเห็นเรา เขาจะรีบวิ่ง และหันหน้าหนี ทำหน้าเฉยๆ เราเองคิดว่าเขาอาจชอบเรา แต่ที่ไหนได้ ... ไม่ได้ชอบซักนิดเดียว



เราไปเพิ่มเขาเป็นเพื่อนใน FACEBOOK เขา็ก็ไม่เพิ่มเรากลับ ปล่อยให้เรารอเขา รอแล้วรออีก รอว่าเมื่อไหร่จะรับเราซักที....แต่สุดท้ายก็ไม่รับจนถึงตอนนี้!! เราตามตื้อมาตลอด วันวาเลนไทน์ เราซื้อดอกกุหลาบกับตุ๊กตาหมีโดยให้เพื่อนเราส่งให้เขา แต่สุดท้าย เพื่อนเราบอกว่า....เขาคนนั้นกลับทิ้งมันในถังขยะ!! ในวันนั้น เราทั้งเสียใจ เสียตังค์ เสียความรู้สึก ความรักที่เรามอบให้ มันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยเหรอ ? ถึงไม่ชอบเรา ขอแค่เก็บไว้เป็นของต่างหน้าก็ยังดี เราคิดเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่ไม่รู้ว่าทำไม ยังตัดใจจากเขาไม่ได้ ตัดไม่ได้จริงๆ รักแล้วรักเลย ไม่เคยลืมเขาจากหัว หัวใจก็มีเพียงเขาคนนั้น นั่งคิดถึงเขาอยู่ตลอดเวลา จนถึงตอนนี้เราจบจากที่โรงเรียนแห่งนั้น เพื่อเข้าสอบโรงเรียนมัธยม เราแอบดูเขาเป็นวันสุดท้ายที่จะได้เห็น แต่เราก็คิดว่าไม่กลับมาหาเราอยู่ดี จนถึงตอนนี้ เราอยู่โรงเรียนใหม่ เจอคนใหม่ๆ แต่ยังไงเราก็รักเขาอยู่ดี รักแล้วรักเลย ถึงแม้จะเสียใจแค่ไหน ก็ยังรัก เราไม่รักใครอีกเลย นอกจากเขา และเราคิดว่า เราไม่อยากเจ็บอีกแล้ว ขอไม่รักใครอีกเลย ขอให้เขาเป็นคนที่เรารักมากที่สุดก็พอ.....
(พ่อแม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนๆยกเว้นนะ คนเหล่านี้น่ะ รักมากกว่าเขาคนนั้นอีก!!)

ขอโทษนะ ที่ดราม่า...
(ปกติไม่ใช่เป็นคนที่ชอบดราม่านะ แต่ถ้ามีเรื่องเศร้าใจ จะดราม่าฝังจิต)
ฟังเพลง แล้วมันอิน

ชอบหัวหน้าห้อง ♥ >//<!
แต่ติดที่ว่า..เพื่อนสนิทเราก็ชอบเขาเหมือนกัน T T'

เราก็ไม่สนิทกับเขาด้วย :) ทำใจจ้า ;D

โฮะๆๆ

พึ่งสารภาพไปเมื่อวานพร้อมกล่องช็อกโกแลต

เขายังไม่ตอบ ตอนนี้เข้าหน้ากันไม่ติด

แต่ก็ยังส่งข้อความหากันอยู่ อนนั้นที่ให้เขายิ้มแล้วเดินไปเลย

ตกลงยังไงกันแน่หว่า?

รุ่นเดียวกัน ห้องเดียวกัน = มองหน้ากันไม่ติด = ="

ความรักมักไม่สมหวัง เราคิดว่าแพมคงรักคนอื่นได้นะสำหรับเรา แต่คงลืมคนเก่าไม่ได้ ต่อให้แพมมีคนอื่นแล้วและอาจรักคนอื่นเท่ากับเพื่อนที่เคยชอบแต่ว่า ถ้าแพมได้เจอคนเก่าแล้ว คงตัดใจจากคนเก่าไม่ได้อยู่ดี คงเป็นเพราะแพมเลิกรักได้ แต่ทำไม่เป็นเพราะคำว่ารักอย่างเดียวละมั่ง เฮ้อ! ตั้งแต่ฟังมา มีทั้งคนสมหวังและไม่สมหวังเลยนะเนี่ย

โฮ! แบบนี้ลำบากแย่เลย ห้องเดียวกัน สงสัยคงต้องสู้ต่อไปเนอะๆ

อาจกล่าวได้ว่าบุคคลสามารถรักวัตถุสิ่งของ หลักการแนวคิด หรือเป้าหมาย หากบุคคลนั้นให้ความสำคัญต่อสิ่งดังกล่าวอย่างสูง และผูกมัดตัวเองอย่างลึกซึ้ง เช่นเดียวกัน การเผื่อแผ่ความเห็นเอกเห็นใจและ "ความรัก" ของเจ้าหน้าที่อาสาสมัคร บางครั้งอาจก่อให้เกิดเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ความรักระหว่างบุคคล แต่เป็นความรักที่ไม่ได้มีต่อบุคคล ซึ่งเกี่ยวข้องกับปรัตถนิยมและความเชื่อมั่นทางจิตวิญญาณหรือทางการเมืองอย่างแรงกล้า[11] บุคคลยังสามารถ "รัก" วัตถุ สัตว์ หรือกิจกรรมได้เช่นเดียวกัน หากพวกเขาอุทิศตัวเองผูกมัดกับสิ่งนั้น หรือมิฉะนั้นก็พิจารณาว่าตัวเองเป็นอย่างเดียวกับสิ่งนั้น หากความเสน่หาทางเพศเข้ามาเกี่ยวข้องกับความรักประเภทนี้ สภาวะดังกล่าวจะถูกเรียกว่า กามวิตถาร (paraphilia)[12]
เราว่ามันตรงกับความรู้สึกกับความรักที่เรามีต่อก๊อตมาเลย แต่ไม่เคยได้เจอกันคุยกันทางโทรศัพท์เท่านั้นเราไม่เคยได้นัทพบนั้นเจอกันเลย

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ จริงๆแล้ว เราอยู่โรงเรียนใหม่ มีคนที่ดีกว่าคนแรก เราก็ปลื้มเฉยๆ ไม่ได้รักง่ะ
จขกท.อย่าเครียดตามเรานะ 555