ตอนที่ 1: ความจริงหรือความฝัน? ณ โรงเรียนเอกชนเอสทีว่า อาคาเดเมีย: Estiva Acadamy School
ในหลังโรงเรียนที่เป็นสวนฟาร์มของ โรงเรียนเอสทีว่า
แอนนา: โกหกน่ะ!?
โมกะ: หะ..ห..เห็นมั้ยฉันบอกแล้วว่าต้องเป็นงี้ อ๊าาา~!!
ไจน่า: นี่มันตัวอะไรน่ะจ้ะ?!
ริว: ถ้าเดาไม่ผิดคงเป็นมนษุย์ผัก
ไจน่า: ไม่น่าจะใช่นะจ้ะ แหะๆ
แอนนา: ไร้สาระน่ะริว!
ริว: โทดที เห้อ~
เหล่าเด็กๆ ทั้ง 4 คน ต่างก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อตัวแปลกประหลาดเกิดขึ้นในโรงเรียน?!
แอนนา: มันเป็นอะไรที่แปลกสุดๆ
ไจน่า: คงต้องยืนอยู่อีกนานแหละนะ เพราะมัวแต่อึ้งอยู่นี่แหละ
ริว: แล้วจะเอาไงดีละ
โมกะ: เอ่อ...ให้ฉันติดต่อเกรย์คุงนะ
เกรย์: ไม่ต้องหรอก
ไจน่า: เอะ?!
เกรย์: สวัสดี
แอนนา: นายมานานแล้วหรอเนี่ย?!
ไจน่า: นั่นสิ
เกรย์: ก็สักระยะนึงละนะ ที่ฉันเรียกพวกเธอมาก็เรื่องนี้แหละ
ไจน่า: ????
เกรย์ นักเรียนอัจฉริยะเป็นกลุ่มประธานคณะกรรมนักเรียนและ ปัจจุบันเขามีผลงานด้านการออกแบบหุ่นยนต์ ในฐานะที่เขาเป็นรองหัวหน้าชมรมวิจัยหุ่นยนต์อีกด้วย
ในด้านถัดมาของโรงเรียน
มินากะจัง: 'เกิดอะไรขึ้นนะ....ทำไมรู้สึกแปลกๆ จัง' ถึงแล้วห้องทดลอง
มาโอ: ....
มินากะจัง: คุณครุคะ คือว่าๆ
มาโอ: อ่าวมินากะคุง มีอะไรหรอ?!
มินากะจัง: คือว่าอยู่ๆหนูก็เผลอหลับน่ะคะ ไม่รู้เป็นอะไร?
มาโอ: มาถามแค่นี้เนี่ยนะ?!
มินากะจัง: คะ..?
มาโอ: ไม่มีอะไรหรอก เธอแค่เหม่อลอยนั่นแหละ
มินากะจัง: อ่อหรอคะ ค่อยยังชั่ว แหะๆ ไปก่อนนะคะ ขอบคุณคะ
มาโอ: ครับๆ เจอกันใหม่.......หึ!
มาโอ เป็นอาจารย์สอนวิชาวิทยาศาสตร์รวม เป็นคนที่นิสัยดีรักเด็ก แต่ได้ข่าวมาว่าเวลาเขาฟิวขาดเค้าน่ากลัวจนเคยเกือบจะฆ่าเด็กนักเรียน แต่ถึงกระนั้นข่าวลือก้เป็นแค่ข่าวลือ
ยูริไดซ์: ทำไมมันเีงียบๆ นะ
นักเรียนA: ........
ยูริไดซ์: เอ่อ....'อึ้ยยย อยากจะถามแต่อายจัง~"
นักเรียนA: ........
ยูริไดซ์: เอ่อคือว่า
นักเรียนA: ไปกันเถอะพวกเรา
ยูริไดซ์: อ่าว...ไหงทำงี้ละ เห้อ~ 'เอ๋ะ! ถามคนนั่นก็ได้' คุณคะๆ
โลกิ: ????
ยูริไดซ์: เกิดอะไรขึ้นกับโรงเรียนหรือปล่าวคะ?
โลกิ: ก็ปกติดีนิ แค่นักเรียนกับคุณครูหายไปทีละคนสองคน
ยูริไดซ์: นั่นมันไม่ปกติแล้วคะ
โลกิ: กินข้าวมั้ย?!
ยูริไดซ์: เอ่อ...ฉันต้องไปทำอะไรก่อนน่ะ ไปนะ
โลกิ: .....?!
ในตัวของอาคารโรงเรียน
คายามิ: เอ๋ะ! ทำไมโรงเรียนมันว่างเปล่าอย่างนี้ละ?! 'หรือว่าจะมีอะไรรึปล่าวนะ?! ไปห้องสมุดดีกว่า'
เพจ: สวัสดีมีอะไรให้ช่วยมั้ย?
คายามิ: อ่อคือว่า หนูอยากมาขอยืมหนังสืออ่ะค่ะ...
เพจ: เกรงว่าวันนี้คงไม่ได้ วันพรุ่งนี้ได้มั้ยจ้ะ?
คายามิ: อ่า...แต่หนูว่าจะมายืมอ่านก่อนสอบ
เพจ: ......ถึงกระนั้นก็ไม่ได้...แต่ว่า...ครูจะเห็นแก่ความตั้งใจของหนุแล้วกันจ้ะ
คายามิ: อ๊าาา~ Yes!
ยูกิ: ........
เพจ: นักเรียนตรงนั้นมาทำอะไร?!
ยูกิ: ........
เพจ: ได้ยินที่ถามมั้ยคะ?
ยุกิ: มาหาหนังสือ...
เพจ: หมวดอะไรคะ?
ยูกิ: ประวัติสาสตร์...
เพจ: ด้านซ้ายมือฝั่งในคะ ตามมาเลยถ้ากลัวหาไม่เจอ
ยูกิ: ความลับ....
เพจ: คะๆ อะไรนะ?!
ยุกิ: ปล่าวคะ ไม่มีอะไร
เพจ: ?????
คายามิ: เอ่อ....'แปลกแหะ คนๆนี้'
เพจ เป็นผู้ดูแลหอสมุดชั้นนำของโรงเรียนมีหน้าที่จัดความระเบียบและกฏเกณฑ์ภายในห้องสมุด เป็นคนพูดตรง และดุเหมือนว่าเะอจะซ้อนอะไรบางอย่างไว้ในโรงเรียน
.............................
ณ โรงเรียนรัฐบาล สาธิตจันทรา(โซวอล) ไฮท์สคูล: Soawon High School
ชินเน่: ........'ก้ได้ แต่ฉันจะไปสำรวจอะไรหน่อย'....'ระวังตัวละ..นักเรียนเริ่มน้อยลงพร้อมกับคณะครุอีกฉันกลัวว่านายจะเป้นไปด้วย...'เจ้าบ้า! ทำอะไรอยุ่กันแน่นะ...
เนเน่: โรงเรียนของเราน่าอยู่คุณครูใจร้ายทุกคน~ ลั๊ลล๊า~
ชินเน่: นี้แม่หนูปี 1 ทำไมยังไม่กลับบ้าน?
เนเน่: หนูไม่กล้ากลับคนเดียวเลยมารอพี่อะคะ หือๆ....~!
ชินเน่: ฮ่ะ!? อ่าๆ โอ้ๆ ไม่ต้องร้องมาๆ ไปกับพี่ก็ได้
เนเน่: เย้! 'แผนการสำเร็จ คิๆ'
ชินเน่: มา รถพี่มารับละ บ้านอยุ่ไหนละ?
เนเน่: หมู่บ้าน **** คะ
ชินเน่: โอเค ขับไปทางนั้นเลยนะ จะไปส่งเด็กก่อน
คนขับรถ: โอเคครับ
ชินเน่: อ่อเดี่ยวนะๆ ฉันลืมกุญแจห้องเรียนไว้ รอแปปนึง
คนขับรถ: ครับๆ
สวนต้นซากุระของโรงเรียน
ซียู: ห้าวววว~ เห้อ~! สบายจัง
ชินเน่: เอ๋ะ!?
ซียู: ฮ๊า าา ? 'ว้ายย รองประธานนักเรียน'
ชินเน่: ทำไมยังนอนหลับสบายอยู่ละนี้เวลาอะไรแล้ว กลับบ้านคะ
ซียู: อะ..เอ่อ..ฉันรอเพื่อนฉันก่อนน่ะ
ชินเน่: รีบกลับเร็วๆ ด้วยนะคะ แต่ก่อนอื่นตามดิฉันมานี้ด้วยเราจะหักคะแนนของคุณ
ซียู: ข้อหาอะไรอีกละ?!
ชินเน่: หลังเลิกเวลาเรียน นักเรียนกลับไม่ตรงเวลา
ซียุ: มีงี้ด้วย!!??
ชินเน่: กฏนี้ใช่มา 1 สัปดาห์แล้วนะคะ?!
ซียู: เห้อ...ก้ได้ๆ
ชินเน่: ตามมาคะ
ภายในอาคารเรียนโรงเรียนสาธิตจันทรา
อากาเนะ: ....เลิกเรียนแล้วสินะ
ยุย: ลั๊ลล๊า ลั๊ลลล~
อากาเนะ: ยุย เลิกเรียนแล้วยังไม่กลับอีกหรอ
ยุย: แล้วอากาเนะ ไม่กลับหรอ
อากาเนะ: ฉันถามเธอก่อนนะ~!
ยุย: ไม่กำลังจะกลับแต่ขอไปห้องดนตรีก่อน
อากาเนะ: ให้ตายสิ...
ยุย: ลั๊ลลล ล๊าาา~....เอ๋ะ!?
ในข้างๆ หลังอาคารเรียนดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่าง
ยุย: เสียงอะไรน่ะ เสียงเปียโนนิ ทำไมมันดังมาจากอาคารเก่าละ!?
อากาเนะ: บ่นอะไรน่ะ
ยุย: อ่อปล่าวหรอก....แหะๆ
หลังอาคารเรียนที่เป็น โบถส์
ลูเบน: พอแค่นี้แหละกลับไปซะเถอะ
Lจูเนียร์: ก้ได้ครับๆ แต่อย่าหวังว่าผมจะล้มเลิกความคิดนี้นะ หึๆ ห๊าๆๆๆ
ลูเบน: พวกเพี้ยน!
Lจูเนียร์: คิกๆๆๆๆ
ลูเบน: รู้สึกไม่ดียังไงก้ไม่รู้....
?????: หึๆๆ
ลูเบน: เสียงไรน่ะ!
?????: หุๆๆๆ
ลูเบน: นั่นใคร?!
?????: ไม่ต้องถามก็น่าจะรู้ หึๆ
ลูเบน: .....เซเรนสินะ
เซเรน: ชิส์โดนจับได้จนได้สิ!
ลุเบน: นอกจากที่เธอเป็นได้แค่นี้ ทำอย่างอืนได้แบบพี่สาวมั้ย!?
เซเรน: ทำได้...เป็นหมาป่าไง?!
ลูเบน: งานอย่างอื่น!
ซูเรน: เธอทำอะไรไม่เป็นหรอกนอกจากจะก่อกวนคนอื่น เซเรน
ลูเบน: เห้ออ~
เซเรน: เงียบน่าพี่!
สองพี่น้องซูเรนและเซเรน เป็นลูกผสมจิ้งจอกและมนุษย์คนพี่ชื่อซุเรนเป็นจิ้งจอกฟ้า นิสัยดี เป็นคนเงียบๆ ขยันในการทำงาน เซเรนคนน้องเป็นจิ้งจอกแดง นิสัยแก่นๆ ขี้เล่น แต่ถึงกระนั้นก็ช่วยงานลูกพ่อบรูคส์มาตลอดเพราะสองคนนี้ถูกชุบเลี้ยงมาด้วยน้ำมือของลูกพ่อบรูคส์
ซูเรน: ว่าแต่มีธุระอะไรคะ?
ลุเบน: ฉันมาหา หลวงพ่อบรูคส์ น่ะ
ซูเรน: เกรงว่าคงจะไม่ได้ท่ากำลังสวดมนต์อยู่
เซเรน: ใช่ๆ กลับไปซะ
ลูเบน: หรอ...งั้นเอาไว้ทีหลังแล้วกัน
ซูเรน: ไว้ดิฉันจะบอกหลวงพ่อให้
ลูเบน: ขอบใจมาก
เซเรน: บายยย พ่อหนุ่มสุดหล่อ ห๊ะๆ
ลูเบน: ขอบใจแต่เก็บคำนั่นไว้หาแฟนให้ได้ก่อนเถอะ
เซเรน: อี้ยยย~!!! มันจะมากเกินไปแล้วนะ
ลูเบน: เข้ามาสิ!
เซเรน: !!!!!!
ซูเรน: พอ! หยุดสิ!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!
To be Continue