ทำให้ฉันคิดว่า"หมดหวังแล้ว"ฉันจึงไปนั่งกินที่อื่นคนเดียวเงียบๆ ไม่มีผู้คน

อารมณ์ไหนไม่รู้

ตอนก่อนวันวาเลนไทน์ ฉันทำของหวานไป 4 อย่าง คือ ช็อคโกแลต เค้ก และคุกกี้
ซึ่งเป็นที่นิยมให้กัน แต่มีอีกอย่างที่ฉันจะทำไปให้ นั้นก็คือ......

เรื่องที่ 2 // ช็อกโกแลตชนิดพิเศษรูปหัวใจที่ผสมผสานความอร่อย นุ่มลิ้น ได้รสชาติ
และความอบอุ่นจากผู้ทำ พร้อมสลักคำเขียนชื่อเค้าคนนั้นไว้อย่างตั้งใจ
และเก็บความรัก ความรู้สึกไว้ในช็อกโกแลตชิ้นนั้น...
ห่อด้วยกระดาษสีทองคำ ที่แสดงให้เห็นว่าเค้าคนนั้นล้ำค่าแค่ไหน
และเค้ามีความสำคัญกับฉันมากแ่ค่ไหน

แล้วฉันก็นำช็อคโกแลตนั้นบรรจุลงในกล่องรูปหัวใจที่แสดงถึงความรักของฉันกับเค้า เป็นกล่องสีชมพูซึ่งบอกถึงความรักอันหวานแหวว
ของหนุ่มสาววัยรุ่นที่กำลังมีความรัก และริบบิ้นสีแดงซึ่งเข้ากับสีชมพูและดูโดดเด่นเหมือนความรักที่ีักเดียวใจเดียว

#47 อัยยะ เขินแทนหนุ่มคนนั้นอะ

ฉันตัดสินใจเอาไปให้ชายคนนั้น

ด้วยความกล้าๆกลัวๆ ฉันจึงค่อยๆเดินเข้าไปหาเขา

เรื่องที่2 // ขณะเดินทางไปที่โรงยิม ซึ่งเข้ากำลังซ้อมบาสอยู่นั้น
มีชายคนหนึ่งซึ่งเป็นคู่กัดกับฉันเผลอทำบาสหล่นใส่กล่องช็อกโกแลตวาเลนไทน์นั้น
ทำให้มันแตกยับเยิน กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เหมือนความรู้สึกที่สลายไป

แต่ชายหนุ่มคนนั้นกับพูดว่าฉันไม่ชอบช็อกโกแลต

เรื่องที่ 2 // เขาหันมาเห็นช็อกโกแลตนั้น จึงเดินเข้ามาหาฉันกำลังร้องไห้
เขาเข้าไปต่อว่าคู่กัดของฉัน หลังจากนั้นเขาก็ลองชิมช็อกโกแลตของฉัน
หลังจากกินไปเพียงคำเดียว เขาพูดว่า"ฉันไม่ชอบช็อกโกแลต" แล้วหยิบ
กล่องช็อกโกแลตของฉัน และเดินออกไปนั่งตามลำพัง
แล้วจู่ๆเขาก็ยิ้มออกมาแล้วหยิบช็อกโกแลตที่แม้จะแตกเป็นชิ้นเล็กๆมากิน
แล้วเขียนลงในกระดาษแผ่นเล็กๆว่า"ไม่น่าเชื่อว่ายัยจอมเปิ่นอย่างเธอ จะทำช็อกโกแลตเก่งขนาดนี้นะเนี่ย!"

สรุป วันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2554

วันนี้เป็นวันที่ฉันคิดถึงเค้ามากที่สุดเพราะมันคือวันวาเลนไทน์....ฉันทำของหวานไป 4 อย่าง คือ ช็อคโกแลต เค้ก และคุกกี้
ซึ่งเป็นที่นิยมให้กัน แต่มีอีกอย่างที่ฉันจะทำไปให้ นั้นก็คือ......ช็อกโกแลตชนิดพิเศษรูปหัวใจที่ผสมผสานความอร่อย นุ่มลิ้น ได้รสชาติและความอบอุ่นจากผู้ทำ พร้อมสลักคำเขียนชื่อเค้าคนนั้นไว้อย่างตั้งใจและเก็บความรัก ความรู้สึกไว้ในช็อกโกแลตชิ้นนั้น...ห่อด้วยกระดาษสีทองคำ ที่แสดงให้เห็นว่าเค้าคนนั้นล้ำค่าแค่ไหนและเค้ามีความสำคัญกับฉันมากแ่ค่ไหน...แล้วฉันก็นำช็อคโกแลตนั้นบรรจุลงในกล่องรูปหัวใจที่แสดงถึงความรักของฉันกับเค้า เป็นกล่องสีชมพูซึ่งบอกถึงความรักอันหวานแหววของหนุ่มสาววัยรุ่นที่กำลังมีความรัก และริบบิ้นสีแดงซึ่งเข้ากับสีชมพูและดูโดดเด่นเหมือนความรักที่ีัเดียวใจเดียว "ฮู่ว!~....เอาละ!"ฉันตัดสินใจที่จะเอาไปให้ชายคนนั้น ด้วยความกล้าๆกลัวๆ ฉันจึงค่อยๆเดินเข้าไปหาเขาอย่างช้าๆ...ขณะเดินทางไปที่โรงยิม ซึ่งเข้ากำลังซ้อมบาสอยู่นั้น มีชายคนหนึ่งซึ่งเป็นคู่กัดกับฉันเผลอทำบาสหล่นใส่กล่องช็อกโกแลตวาเลนไทน์นั้น...ทำให้มันแตกยับเยิน กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เหมือนความรู้สึกที่สลายไป ทำให้ฉันรู้สึกเสียใจ แล้วนั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้น~ เขาหันมาเห็นช็อกโกแลตนั้น จึงเดินเข้ามาหาฉันที่กำลังร้องไห้ เขาเข้าไปต่อว่าคู่กัดของฉัน หลังจากนั้นเขาก็ลองชิมช็อกโกแลตของฉัน...หลังจากกินไปเพียงคำเดียว เขาพูดว่า"ฉันไม่ชอบช็อกโกแลต" แล้วหยิบกล่องช็อกโกแลตของฉัน เดินออกไปนั่งตามลำพัง.....แล้วจู่ๆเขาก็ยิ้มออกมาแล้วหยิบช็อกโกแลตที่แม้จะแตกเป็นชิ้นเล็กๆมากิน แล้วพูดเบาๆว่า"ไม่น่าเชื่อว่ายัยจอมเปิ่นอย่างเธอ จะทำช็อกโกแลตเก่งขนาดนี้นะเนี่ย!"......ฉันแอบมองเขาอยู่ห่างๆในขณะที่น้ำตาเล็ดจากความเสียใจที่เขาพูดกับฉัน แต่แล้วฉันก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข...

หวานซะ

^
^
^
หนูแต่งมั่ว
หวาน