" ว้าววว คืนนี้พระจันทร์สวยจังเลย ไลน์ดูสิ " มินนี่กล่าวพร้อมชี้นิ้วให้ไลน์ดู

" ไหนๆ ง่ะก็แค่พระจันทร์เต็มดวงธรรมดาๆ ไม่ใช่หรอยัยบ๊อง ? " ไลน์เบ๊ปากเล็กน้อย เหมือนไม่ได้ตื่นเต้นตามมินนี่เท่าไรนัก

" อืม แต่ว่าวันนี้เค้าว่ากันว่าจะมีจันยุปราคาด้วยนะ " ตองที่เดินผ่านมาพูดกับไลน์ก่อนที่จะเดินไปนั่งใกล้ๆมินนี่

" เห็นป่ะ อิตาบ้า นายมันโง่!! แบร่ " มินนี่พูดพร้อมแลบลิ้นใส่ไลน์ แล้วเธอก็วิ่งหนีไป

" หน่อยแหน่ะ อย่างงี้ต้องเจอลงโทษ " ไลน์พูดพร้อมกับวิ่งตามยังมินนี่ไป

" เห้ย !! ห้ามแกล้งมินนี่นะเฟ้ยยยย " ตองเองก็วิ่งตามไปติดๆในเวลาต่อมา

ทั้งสามคนทะเลาะกันเหมือนเด็กสักพัก ก็หมดแรงนอนแผ่กันบนดาดฟ้าของคฤหาสน์ และเหม่อมองดวงจันทร์ที่กลมโตด้วยกัน

ตองมองมาที่ไลน์ สลับกับ มินนี่ และพลางคิดในใจ " ฉันคงไม่มีวันเข้าไปแทรกใจกลางระหว่างเธอสองคนได้เลยสินะ... มินนี่ ไลน์.. "

" พวกเธอนะลงมากินข้าวได้แล้วนะ พวกฉันรอนานแล้วนะ " เลดี้แบล็คแดรสในท่าเท้าเอว เดินขึ้นมาตามด้วยอารมณ์โมโหหิว

" วันนี้อาหารฝีมือฉันกับแบล็คแดรสเชียวนะ ทำกันสุดฝีมือเชียวล่ะ " ลูกเกดอยู่หลังเลดี้แบล็คเดส โผล่ออกมา ฉีกยิ้มกว้างพร้อมชูสองนิ้ว

" จริงป่ะนี่ !! " ไลน์และะตองตะโกนพร้อมกัน พร้อมวิ่งแข่งกันไปที่โต๊ะอาหาร

" อ้าวล่ะหล่อนล่ะ ไม่ไปกินข้าวกับคนอื่นเค้าเรอะ ฉันอุสส่าลงมือทำเองปกติฉันไม่ทำเองหรอกนะเพราะที่บ้านฉันมีพ่อครัวเป็นพันคน โฮ๊ะๆ "

เลดี้แบล็กเดสพูดพร้อมหัวเราะแบบผู้ดีอังกฤษ (ตรงไหน - - ?)

" อีกสักพักนึงจะตามลงค่ะ ตอนนี้ขอดูดวงจันทร์ก่อนนะค่ะ " มินนี่พูดพร้อมส่งยิ้มให้แบล็กเดส

" แล้วตามลงไปแล้วกันนะย่ะ เดียวฉันต้องไปตามคนอื่นอีก " เลดี้แบล็กเดสพูดอย่างเบื่อหน่าย

" แล้วตามลงมานะจร่ะ " ลูกเกดพร้อมพร้อมโบกไม้โบกมือ

" วันนี้ดวงจันทร์สวยจัง " มินนี่พูดพร้อมยิ้มและคิดถึงชายหนุ่มที่เธอหลงรัก

" อืม วันนี้ดวงจันทร์สวยจริงๆนั้นล่ะ แต่มันคงจะสวยกว่านี้ ถ้ามันชโลมไปด้วยเลือดของเธอ !! "

มีเสียงๆหนึ่งดังมาจากข้างหลังของมินนี่ทำให้เธอสะดุ้งเล็กก่อนหันหน้าไปดู

" นายนั้นเอง !! พูดอย่างงี้หมายความว่าไง หรือว่านายคือหมาป่า !! " มินนี่พูดพร้อมหาหนทางที่จะหนี

เมื่อเธอตัดสินใจได้ เธอวิ่งไปที่ประตูดาดฟ้าทันที

แต่เธอก็หนีมันไม่พ้น มันไวกว่าที่เธอคิดไว้มาก เพียงพริบตามันก็จับเธอไว้ได้แล้ว มินนี่พยายามดิ้นรนอย่างสุดแรง

" อย่าพยายามดิ้นรนเลยสาวน้อย ตายซะเถอะนะ " ชายหนุ่มหยิบมีดที่ซ่อนไว้ข้างหลังออกมาช้าก่อนที่จะแทงไปที่มินนี่

สวบๆๆ !!

" ไลน์..... "

เป็นคำพูดสุดท้ายที่แผ่วเบาออกมาจากลำคอของเธอ

" ป่านนี้ทำไม ยัยมินนี่ยังไม่ลงมาอีกนะ ชักช้าจริงทำไรอยู่นะ " ไลน์พูดขึ้นอย่างเสียอารมณ์แต่ในแววตาของเค้าดูเป็นห่วงเธอมาก

" นั้นสิ ฉันชักใจคอไม่ดีแล้วสิ จะเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่านะ " ตองพูดขึ้น สีหน้าของเค้าในตอนนี้ไม่ต่างกับไลน์เลย

ทั้งหมดจึงวิ่งขึ้นไปยังชั้นดาดฟ้า ไลน์ดันประตูเข้าไปเป็นคนแรกและสิ่งแรกที่ไลน์เห็น ก็คือ ร่างของมินนี่ที่นอนจมกองเลือด

" มินนี่ !!!!! " ไลน์กับตองวิ่งไปยังร่างของเธอ ไลน์ค่อยพยุงมินนี่ขึ้นมาช้าๆ พร้อมกลับตองที่ยืนมองมินนี่อยู่ข้างๆ

" ไลน์ มินนี่ มินนี่เธอตายแล้ว "
ตองบอกกับไลน์น้ำตาของเค้าก็ไหลออกมาตอบกับสิ่งที่พูด

" มินนี่ ฮือๆ เธอต้องไม่ตายนะ เธอต้องไม่ตาย ฮือๆ ไอ้เกมส์บ้าๆนี่มันจะพรากชีวิตคนที่ฉันรักไปสักกี่คนมันถึงจะพอใจกัน ?!! "

ไลน์จะโกนอย่างบ้าคลั่งเหมือนคนไร้สติ ตองเองก็ไม่ต่างกันเค้านั่งร้องไห้โฮอย่างหมดอาลัยตายอยาก เพราะทั้งสองคนรักมินนี่ไม่ต่างกัน

เพียงแต่อยู่ในสถานะที่ต่างกันเท่านั้น

" ฉันรักเธอ มินนี่ " ไลน์พูดกับมินนี่แม้เธอจะไม่ได้ยินแล้วก็ตาม ส่วนตองก็ทำได้เพียงพูดในใจ

" เป็นไง สำเร็จไหม ?!! " หญิงสาวในชุดแดงเลือดพูดกับชายหนุ่มที่ฆ่ามินนี่

" แน่นอนอยู่แล้ว ฝีมือระดับนี้แล้วไม่มีพลาดหรอก " ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าที่น่ากลัว

" ก็ดีแล้ว ต่อไปอะไรๆมันจะได้ง่ายขึ้น ฉันมีอะไรจะให้นายด้วยล่ะ มาร์ส !! " หญิงสาวตอบหน้านิ่ง

" อะไรงั้นหรอ " ชายหนุ่มทำสีหน้าสงไส

ทันใดนั้นก็มีเชือกร่วงลงมาคล้องคอชายหนุ่มและกระตุกร่างชายหนุ่มขึ้นไปด้านบน

" อ่อกๆ แกทำแบบนี้ทำไม " มาร์สพยายามดิ้นแต่ไม่เป็นผลเชือกกลับรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ

" ก็นายหมดประโยชน์กับฉันแล้วนินา และ อีกอย่างหมาป่านะ ไม่จำเป็นต้องมีหลายตัวหรอกนะ "

หญิงสาวยิ้ม...มพร้อมกับดึงมีดออกมาจากข้างหลัง

" ฉันจะช่วยให้นายตายสบายขึ้นล่ะกัน หร้าๆ "

หญิงสาวหัวเราะอย่างบ้าคลั่งก่อนที่จะกระหน่ำแทงมีดไปยังร่างของมาร์สนับร้อยๆครั้ง

หญิงสาวหยุดมือลงก่อนที่จะหันไปยังรอยแตกเล็กที่มีดวงตาคู่หนึ่งมองเธอกับร่างไร้วิญญาณของมาร์สอยู่

" แย่จริงๆดันมีหนูที่สอดหนูสอดเห็นเข้ามาซะได้ เห็นทีวันนี้คงต้องมีศพเพิ่มอีกศพแล้วล่ะ "

หญิงสาวถอนมีดที่เสียบอยู่ที่ร่างของมาร์สช้าๆก่อนที่จะเดินย่างเข้าไปที่เหยื่อรายนั้น

" ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายตะโกนอย่างโหยหวน