" แฮ่กๆๆ " เสียงหอบหายใจของผู้หญิงคนหนึ่งที่แสดงถึงความเหนื่อยล้าและหวาดกลัว

" นี่มันเกิดบ้าอะไรกับชีวิตฉันนี่ !!! " หญิงสาวคนนั้นพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือ ใบหน้าของเธอดูซีดเซียวและเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ แต่ภายใต้แสงจันทร์ใบหน้าของเธอช่างดูงดงามราวกลับผู้ดีที่มีฐานะสูงศักดิ์

" เอมิเลีย เธอหนีจากฉันไม่พ้นหรอก... " น้ำเสียงที่เย็นยะเยือกราวกลับเสียงของยมทูตดังมาจากหลังของหญิงสาวคนนั้น
เธอค่อยๆหันหลังไปอย่างช้า สิ่งที่เธอเห็นเป็นเด็กผู้ชายร่างเล็กบาง ที่เธอคุ้นเคย

" กะกะแก !! โลกิ แกทำแบบนี้ทำไม แกฆ่าอาร์ลทำไม ?!! " น้ำเสียงของเอมิเลียดูหวาดกลัวเป็นอย่างมาก และบนใบหน้าของเธอปรากฏหยดน้ำตาเมื่อเธอเอ่ยถึงผู้อันเป็นที่รัก

" หึหึ ไม่ต้องกลัวหรอกเอมิเลีย เดียวฉันก็จะส่งเธอไปอยู่กับมันแล้วล่ะ เพราะนี่คือบทลงโทษของผู้ทรยศไงล่ะ !!! "โลกิพูดเสียงเรียบ พร้อมเผยรอยยิ้มอันน่าหวาดกลัวราวกับปีศาจ

" ตายซะเถอะ เอมิเลีย !! " สิ้นเสียงโลกิ ก็มีเงาสีดำนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าหาเอมิเลียอย่างรวดเร็ว


" กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่ !!!!! ......... " เอมิเลียกรีสร้องอย่างทรมานสักพักเสียงก็เธอก็เงียบไป....

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

" คืนนี้พระจันทร์สวยงามนัก เหมาะกับการเริ่มเกมส์ใหม่ซะที " โลกิเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี

" ราฟต้าผู้เล่นมากันครบหรือยัง " โลกิเอ่ยถามสาวน้อยในชุดเมดแสนน่ารัก

" ครบแล้วค่ะ " ราฟต้าตอบด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย

" ดีมาก ! เอานี่ไปแจกให้ทุกคน " โลกิพูดพร้อมยื่นม้วนกระดาษให้ราฟต้า

" ถึงเวลาแล้วล่ะราฟต้า ได้เวลา.... "


" เริ่มเกมส์ได้ "