^
^
^
^
ใช่ๆ เรารักแฟนของพ่อจังเลย

แม่บาปหนัก<<<ล้อเล่นนะค่ะ

ไม่อยากให้แม่ตายเลยง่า


แถมๆ เรื่อง ''พระคุณแม่''

มีเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อเด็กหญิงน้อย เป็นลูกคนจน แต่อยู่มนสังคมคนรวย แม้แต่ชื่อที่เพื่อนเรียกเธอยังเรียกว่า''แพทตี้''

วันหนึ่งแพทตี้หรือเด็กหญิงน้อยไปโรงเรียน พอถึงโรงเรียนก็เจอเพื่อนๆ

เด็กหญิงน้อย'' นี้พวกเรา ฉันไม่อยากไปโรงเรียนเลยอ่ะ ไปเซนทรัล กันดีกว่า''

เพื่อนๆเด็กหญิงน้อย ''เอาสิเพื่อน''

จากนั้นเด็กหญิงน้อยก็ขี่รถเก๋งคันโก้ไปเซนทรัล พอไปชอป...งเสร็จ ก็มีเพื่อนคนหนึ่งบอกกับเด็กหญิงน้อยว่า

''แพทตี้เราไปส่งเธอที่บ้านได้ไหมอ่ะ เราอยากเห็นบ้านเธอจะแย่อยู่แล้ว''

เด็กหญิงน้อยตอบว่า ''ได้สิ''

แล้วเด็กหญิงน้อยจะทำยังไงถ้ารู้ว่าเด็กหญิงน้อยเป็นคนจน เพื่อนๆคงไม่คบเด็กหญิงน้อยในชื่อแพทตี้ต่อแน่ๆเลย แพทตี้เลยไปที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งบ้านหลังนั้นหรูหรามาก

''โห นี่บ้านเธอเหรอแพทตี้ ใหญ่จังเลย'' เพื่อนของเด็กหญิงน้อยคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

''ก็ใช่น่ะสิ พวกเธอส่งฉันแค่หน้าบ้านแค่นี้ก็พอนะ''เด็กหญิงน้อยบอกกับเพื่อนๆ

''อื่ม งั้นพวกเรากลับก่อนนะ''เพื่อนของเด็กหญิงน้อยเอ่ยขึ้น

จากที่พวกเพื่อนๆของเด็กหญิงน้อยกลับไปแล้ว เด็กหญิงน้อยจึงเดินเข้าไปในบ้านท้ายซอยตลาด

ซึ่งเป็นบ้านเล็กๆโทรมๆหลังหนึ่ง หรือกระท่อม ในกระท่อมนั้น มีแม่ของเด็กหญิงน้อยกำลังทำอาหารอยู่ และพอของเด็กหญิงน้อยที่นอนป่วยอยู่

''อ้าว! น้อย กลับมาแล้วเหรอลูก แม่ทำกับข้าวให้แล้วนะ มากินกันเถอะ''แม่ของเด็กหญิงน้อยเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเด็กหญิงน้อยเดินเข้ามาในบ้าน

''แม่ หนูบอกกี่ครั้งแล้ว ทำไมแม่ไม่ซื้อพิซซ่าให้หนูกินแบบบ้านคนอื่นเขามั้ง แล้วแม่ต้องเช็ดรองเท้าสีแดงให้หนูด้วย แล้วหนูก็จะเอาค่าขนม 500 บาท''เด็กหญิงน้อยตะโกนใส่แม่ โดยไม่สนใจความรู้สึกของแม่เลยสักนิด

''แม่ขอโทษนะน้อย''จากนั้น แม่ของเด็กหญิงน้อยก็ไปตลาดเพื่อไปขายผัก พอขายผักหมด แม่ของเด็กหญิงน้อยก็ รีบเอาเงินไปให้เด็กหญิงน้อยทันที

''น้อย นี่จ๊ะ ค่าขนมลูก'' แม่ของเด็กหญิงน้อยเอ่ยขึ้น และยื่นแบงค์ 500 ให้เด็กหยิงน้อย

''แม่หนูบอกแล้วใช่ไหมว่าให้แม่เช็ดรองเท้าแล้วหนู''เด็กหยิงน้อยตะคอกใส่แม่ โดยไม่สนใจความรู้สึกของแม่เลยสึกนิด

''น้อย แม่ขอโทษนะ''แม่ของเด็กหญิงน้อยพูดขึ้น

''เอามานี่!''จากนั้นเด็กหญิงน้อยก็แย่งเงินจากมือแม่

แล้วก็เดินไปที่บ้านหลังโต หลังนั้นด้วย

''เอ๊ะ! ทำไมเพื่อนมันไม่มารับเรานะ หรือว่ามันลืม''จากนั้นเด็กหญิงน้อยก็เรียกมอเตอร์ไซค์รับจ้างให้ไปส่งที่โรงเรียน

พอเด็กหญิงน้อยไปถึงที่โรงเรียน

''ยัยน้อยแกมาแล้วหรือ''เพื่อนคนหนึ่งถามเด็กหญิงน้อย

''เกิดอะไรขึ้น?''เด็กหญิงน้อยถามอย่างงุนงง

''นางน้อยเมื่อวานนี้น่ะพวกฉันไปบ้านของแกมา เขาบอกว่าบ้านหลังนั้นไม่มีคนชื่อว่าแพทตี้ แล้วเขายังบอกอีกนะว่า แกน่ะเป็นแค่ลูกแม่ค้าขายผักกินไปวันๆ''เพื่อนของเด็กหญิงน้อยเอ่ยขึ้นพร้อมสายตาที่บอกว่าเด็กหญิงน้อยต้อยต่ำเพียงใด

จากนั้นเด็กหญิงน้อยก็ร้องไห้ด้วยความเสียใจ แล้วเรียกวินมอเตอร์ไซค์ ให้ไปส่งบ้าน

พอเด็กหญิงน้อยถึงบ้านเด็กหญิงน้อยก็เข้าไปโอบกอดแม่ด้วยความเสียใจ

''แม่หนูผิดไปแล้ว''เด็กหยิงน้อยเอ่ยกับแม่ด้วยความสำนึกผิด

ไม่ว่าเราจะทำผิดแค่ไหน แม่เราก็อภัยให้เราเสมอ

แม้ว่าใครจะเกลียดเรา แต่แม่เราก็รักเราเสมอ

เคดิต:เอามาจากโรงเรียนจ้า พอดีโรงเรียนจัดงานวันแม่ ก็เลยเอามาให้อ่าน ถ้าผิดต้องไหนก็ขออภัยด้วยค่ะ

^
^
^
อ๋อ อันนี้เอามาจากที่พี่ป.6 โรงเรียนเราแสดงละครน่ะค่ะ จำได้เท่าไหนก็โพสเท่านั้นแหละค่ะ ขอบคุณสำหรับดาวนะค่ะ

เม้น ดันๆ

ขอบคุณคะ ดันคะ ให้เป็นกระทู้เด่น

ซึ้งมากคค่ะ ชอบคุณค่ะ