ขอบคุณสำหรับการตัดสินจากกรรมการและโฮสค่า (เป็นการประกวดที่หินสุดๆ)
แต่ก็ได้มุมมองอะไรหลายๆอย่างกลับมามากมายเลยค่ะ

Venus Delphienald

ภาพนี้ เป็นช่วงสงคราม ในสมรภูมิเลยทีเดียว ถ้าเลือกเก็บภาพ ขณะที่วีนัสแหกปาก สายตามองหาคนช่วย ร้องไห้ฟูมฟาย
ปริ่มจะขาดใจตายให้ได้ จะทำให้อารมณ์ คนดูถึงขีดสุด "สงครามมันช่างโหดร้าย ใครก็ได้ตรงนั้น ช่วยเค้าด้วยเถอะ"
แต่ไม่มีใครสนใจเลยสักคน ....

Alee Deniva

สงครามผ่านไปแล้ว ลี นายพยายามจะสื่อว่า แม้บ้านเมืองจะพังเพราะผลสงคราม แต่ความมีน้ำใจของมนุษย์ไม่เคยโดนพัง
ไปพร้อมสงครามด้วยใช่ไหม ดูค่อนข้างจะไม่ตรงโจทย์ซะทีเดียว ถ้าให้เพิ่มผลกระทบ น่าจะเพิ่มรายละเอียดให้ฉาก มีคนหนี ถือของหอบพะรุงพะรัง ต้องทิ้งบ้านเรือน มีขอทาน ผลจากสงคราม ทำให้คนที่มีชีวิตรอดมาได้ ไร้บ้าน สูญเสียที่ทำกิน ถ้าทำให้เห็นในฉากได้ คิดว่าฟินได้อีกนะเนี้ยยยยย

Sin April Stafford

สงครามยังคงไม่มีสิ้นสุดใช่ไหม สถานที่ในภาพมันให้ความรู้สึกสงบ ถ้าเลือกฉาก ที่มีฝูงชนวุ่นวาย หลบซ่อนตัว หรือในบ้านก็ได้ แล้วหยิบรูปเค้าคนที่รักขึ้นมา ระลึกถึง น่าดีกว่า เพราะสาวพิการคนนึง ดั้นด้นออกมา ดูน่าจะลำบาก
อารมณ์ซิน ให้ความรู้สึกชัดเจน ฉันเกลียดสงคราม มันช่าง...เศร้าซะจริงๆนะ เห็นภาพนั้นแล้ว
อยากให้เธอรับรู้จริงๆ ว่าเค้าไม่ได้ไปไหน.... สู้ต่อไปนะซิน

^
^
^
แล้วจะคอมเม้นต์ได้ไหมอ่าพี่ต่าย

แบบว่า.. คนผ่านเข้ามาบ่อย ๆ อย่างหนูก็รู้สึกตื้นตันกับผลงาน

คอมเม้นต์ได้ตามสบายเลยครับ

ดีซะอีก เป็นการให้กำลังใจว่ามีคนชอบผลงานของผู้เข้าแข่งขันเยอะ

อันนี้คอมเม้นต์แบบ.. สิ่งที่ตัวเค้าเห็นนะจ๊ะ

HOHOEMi ::
ของม่อน ดูแล้วรู้สึกเศร้าแล้วก็ใจหายเลยนะ ในภาพเป็นหญิงสาวที่สูญเสียขาไป
นอกจากนั้นโชคชะตายังกระหน่ำซ้ำเติมเธอด้วยการพรากคนรักของเธอไปอีก มันช่างน่าเศร้าอะไรเช่นนี้
การทำภาพคนรักให้โปร่งใสทำให้รับรู้ได้โดยที่ไม่ต้องอ่านคำบรรยายว่า "เขาจากเธอไป"
แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังรักและยังคงอยู่กับเธอเสมอเพียงแต่เธอมองไม่เห็นเท่านั้นเอง
จากความรู้สึกของฝ่ายชายมันทรมานนะ ทั้งที่เขาเห็นเธอทุกอากัปกิริยาแต่เธอกลับมองไม่เห็นเขาเลย
โทนสีภาพ ถือว่าเข้ากับการสูญเสียสิ่งสำคัญไปมาก ๆ จ้ะ
.....บราโว่ !!!.....

viivz_mizu ::
ของพี่วิว ตอนแรกไม่ค่อยโดนใจเท่าไหร่นัก แต่พอดูไปดูมาหลาย ๆ รอบก็รู้สึกชอบขึ้นมาเฉยเลย
อาจเป็นเพราะตอนแรกยังยึดติดกับด้านลบของสงครามเกินไปหน่อย แต่พี่วิวกลับนำเสนอออกมาในด้านบวก
ถือว่าเปิดโลกอันแคบให้หนูเลยนะ ความมีน้ำใจเกิดขึ้นได้แม้ในสภาะที่คนดิ้นรนเอาตัวรอด
แบบนี้มีน้อยนะที่ในสงครามครั้งหนึ่งจะมีคนที่หันหน้าเข้าช่วยคนอื่น ๆ
ถึงมันจะน้อยนิดเหมือนเป็นเพียงหยดน้ำเล็ก ๆ บนทะเลทรายที่แห้งแล้ง
แต่มันก็ทำให้คนที่ได้รับความช่วยเหลือรู้สึกเหมือนมีหยาดฝนโปรยลงมายังทะเลทรายนั่น
โทนสีภาพ ให้ความรู้สึกอบอุ่นถึงการช่วยเหลือเพื่อนร่วมชะตาเดียวกันจ้ะ
.....บราโว่ !!!.....

sagaro ::
ของกิ๊ฟ คนในภาพสื่อถึงบุคคลที่เสียสละทั้งทหารและพยาบาล แต่คนเหล่านั้นลืมไปหรือไม่ว่า..
คนที่ยอมเสียสละใช่ว่าจะไม่อยากได้รับความช่วยเหลือ เขาก็มีเลือดเนื้อ เจ็บได้และทรมานเป็น
ในรูปตัวพยาบาลเองสื่อออกมาแบบนั้น แต่เห็นด้วยกับพี่นุชนะว่า "พยาบาลน่าจะแห้งปากร้องไห้น้ำตาเป็นเผาเต่า"
น่าจะทำให้รู้สึกหดหู่ และรู้สึกถึงการตัดท้อต่อว่าของพยาบาลที่มีต่อทหารพวกนั้นที่ไม่ยอมช่วยคนรักของเธอที่เป็นเพื่อนของพวกเขา
โทนสีภาพ ให้ความรู้สึกหดหู่ที่ไม่มีใครยอมหันกลับมาช่วยเลยจ้ะ
.....บราโว่ !!!.....

____________________________________________________
ขอบคุณค่ะ