เมื่อคืนหนูเลิกเร็วค่ะ เพราะต้องพาลูกชายสุดที่รักไปหาหมอค่ะ

เป็นหวัดลงหลอดลมค่ะ ฤทธิ์เยอะน่าดู เลียจนหน้าหนูแฉะหมดเลยกว่าจะได้ตรวจ

กลับมาก็จะ 5ทุ่มแล้วค่ะเลยไม่ได้เล่นต่อ ให้ไวร์จุ๊บพี่จาคนเดียวดีแล้วค่ะ

เดี๋ยวเอาหวัดมาติดหนู เป็นหวัดแล้วยังจะมาเที่ยวแจกจุ๊บคนอื่นเค้าอีก

เพลงนี้ยังมีอีกเวอร์ชั่นนะคะ เป็นแบบซึ้งๆของคู่พระ นาง ค่ะ อยากดูบอกได้นะคะ เดี๋ยวจัดให้

หนูโหนกเป็นลูกชายค่ะ บ๊อก บ๊อก ตอนนี้ไอน้อยลงแล้วค่ะ

บ้านหนูแปลกนะคะ ถ้าเดือนไหนใช้แอร์ค่าไฟจะลดค่ะ ยังขำกันอยู่เลย

หนูแพ้แอร์ค่ะ ถ้าอยู่ห้องแอร์แล้วจะปวดหัวมากเลย แสบตา ปวดจมูกไปหมดเลยค่ะ







เห็นพี่จาบอกว่าชอบพี่เบิร์ดหนูเลยเอาเพลงใหม่มาฝากค่ะ ไม่รู้พี่จาเคยฟังหรือยัง

หนูเอาคลิปมาลงได้เพราะชิสอนค่ะ





มีแต่คิดถึงค่ะพี่จา

อยากดูค่ะ ....อิอิ รีบบอก

.....ชอบมากเลย

เดี๋ยวเจอไวร์ จะตีให้ซักที จะหลอกให้ป้าติดหวัด ดีว่าป้าเม้นไม่ติด เลิกไปก่อนนะ


Edit...ลืมตอบป้อมค่ะ คอมฯไม่ได้อยู่ในห้องแอร์ค่ะ ย้ายออกมาจากห้องแอร์ เพราะหน้าหนาวไม่ต้องใช้แอร์ ค่าไฟแพงค่ะ

เดือนไหนถ้าอากาศร้อน ใช้คอมฯ แล้วเปิดแอร์ด้วยค่าไฟ 2.700 ตอนนี้ค่าไฟ 900 ต่างกันเยอะมาก

เลยประหยัดสัก2-3 เดือนก็ยังดี แต่ก็เปิดพัดลมตลอดนะคะ เครื่องไม่น่าจะร้อน

.......ลืมค่ะ ว่าจะถามว่า ลูกชายสุดที่รัก อาการดีขึ้นหรือยัง

......ขอบคุณมาก ๆ อีกครั้งนะคะ ป้อม เก่งจังเลย เอาเพลงมาให้ดูได้ด้วย พี่ทำไม่เป็น

ฝากตีด้วยครับป้าจา ตีให้หวัดกระเจิงเลย มาแซวผมซะแก่เลยงานนี้มีเชียร์ป้าจาสู้ๆ

เอาภาพมาแปะเพิ่มครับหลังเดิม


ง่า ป้าจาก็ตามตาไวร์อีกคนหละ ต้องเรียกพี่สิครับ แบบเพลง เรียกพี่ได้ไหมไง

เปียโนเล่นไม่ได้ครับ แต่เดี๋ยวeaก็ทยอยมาขายให้ใช้อีกแหละครับ
V
V
V

ขอบคุณค่ะ เอก ที่ให้กำลังใจ วันนี้อดเล่นเกมส์เลยค่ะ

ห้องนี้ก็สวยนะคะ เปียร์โนเล่นได้มั้ย ซิมส์ 3 ทำไมอีเอเค้าไม่มีเปียร์โนให้ ทีซิมส์ 2 ยังมีเลย

เอกว่า ไวร์ เค้าเรียกไม่ถูกเหรอคะ (ลุงน่ะค่ะ) อิอิ ล้อเล่น


....สุดยอดเลยค่ะป้อม

พี่เคยดู คอนเสิร์ต เบิร์ด 2 ครั้งค่ะ ตอนที่มาราชบุรี ได้นั่งดูหน้าเวทีเลยค่ะ

แต่แฟนพันธ์แท้ต้องยกให้น้องสาวสามีพี่ รักมากขนาดไม่ยอมแต่งงาน (ไม่รู้เกี่ยวป่าว)

โอ เค ค่ะ เดี๋ยวป้าบอกให้ไวร์เรียกพี่เอก

เห็น ทาเคชิ มา ป้าตาไวนะคะ จะบอกให้

Edit ป้อม พี่ยังไม่เคยฟังค่ะชุดนี้ เคยดูมิวสิกล่าสุดก็ เพลง มีแต่คิดถึง ชอบมาก ๆ

ป้อมอยู่กับธรรมชาติ อากาศดีอยู่แล้ว พออยู่ห้องแอร์เลยเป็นแบบนั้นค่ะ พี่ก็เคยเป็น แต่อยู่ที่นี่อากาศแย่ เลยอยากหลบอยู่แต่ในห้องแอร์

คอมฯมีปัญหาแล้วเหรอครับ แย่เลย
หวังว่า.. ไฟลล์งานต่างๆคงไม่เสียหายนะครับ

ป้าจา ป้าป้อม พี่ปุ่น ขอบคุณที่ชอบเรื่องสั้นที่ผมเขียนนะครับ ^^"
เรืื่่องนั้นไม่ใช่เรื่องจริงครับ เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมา แต่มีส่วนจริงนิดหน่อยตรงที่ว่า..
เป็นความคิดที่ผมเคยคิดจะทำ แต่ก็ไม่ได้ทำ เพราะผมอาย เลยเอามาเขียนแทน
อยากอ่านอีกเหรอครับ ปัจจุบัน เรื่องสั้นผมไม่ได้เขียนนานแล้ว
เพราะมันเขียนยาก เรื่องสั้นเนื้อหาต้องกระชับ ชัดเจน และจบสมบูรณ์ในตอน ยากมากนะครับ
ผิดกับเรื่องยาวๆ ที่จะใส่รายละเอียดแค่ไหนก็ได้ ช่วงหลังผมจึงเขียนแต่เรื่องยาวๆ ยาวมากครับ
print ออกมาได้เป็นเล่มเลย ถ้าอยากอ่านอีก คิดๆๆๆๆ ทำไงดี?
ความจริงก็พอมีอยู่บ้าง แต่เป็นเรื่องที่เขียนตอน 14-15 เห็นพี่ปุ่นอยากอ่านสำนวนปัจจุบัน
เดี๋ยวจะไปเขียนให้ใหม่นะครับ แล้วจะมาลงให้ครับ แต่คงแค่อีกครั้งเดียวนะครับ ^^"
ส่วนเรื่องงานสายอาชีพวิทย์ฯ ผมเคยเล่นผ่านอาชีพนี้มานานมากแล้ว ลืมๆไปบ้างแล้ว
แต่รู้สึกว่าค่อนข้างยากที่จะถึงระดับ 10 เพราะต้่องมีทักษะตั้ง 3 อย่าง
คือ.. ทำสวน ตกปลา และทางช่าง แต่อาชีพนี้ก็มีอะไรดีๆครับ

ป้าป้อม เพลงเพราะมากครับ

เห็นพี่เดย์เล่นเกมส์อื่น ก็ดูน่าสนุกดี พักนี้ผมก็เนือยๆกับซิมส์ 3 อยู่
ไม่ใช่เบื่อนะครับ แต่ไม่รู้จะเล่นอะไร เล่นผ่านหมดแล้วครับ
พอดีในคอมฯผมมีเกมส์สปอร์อยู่ ไม่ได้เปิดเล่นนานแล้ว
เมื่อวานก็เลยเล่นสปอร์กาแลคติคแอดเวนเจอร์ยาวเลย
ก็สนุกดีครับ เพราะ ตัวสปอร์ครีเอทเองได้เหมือนเกมส์ซิมส์
adventure ครีเอทเองได้ สภาวะแวดล้อมของดาวที่จะเล่น ครีเอทเองได้
ยานพาหนะและบ้าน ครีเอทเองได้ คล้ายๆเกมส์ซิมส์เลย
แต่ต่างกันตรงที่.. สปอร์จะเป็นมนุษย์ต่างดาว เอฟเฟคและกราฟฟิคสวยมากครับ

ภาคใหม่ของสปอร์ที่ผมเล่นเป็นแนวผจญภัย มีต้องแก้เควสเหมือนเกมส์ซิมส์เลย สนุกดีเหมือนกัน

อันนี้ภาพที่ผมสกรีนชอทมาจากเกมส์ผมนะ เซฟนี้เป็นตัวหุ่นยนต์ สวยมากเลย



บ้านพี่เอกสวยแฮะ เฟอร์นิเจอร์สวยครับ เอามาจัดวางแล้วดูดีมากเลย
ของผมช่วงหลังนี้ตั้งแต่ลงแพท 2.3 ผมก็ไม่ได้โหลดอะไรเลย
ล่าสุดเคยโหลดอยู่ แล้วมันไม่เข้าเกมส์น่ะ แพท 2.3 มันกันหมดเลย

ไปละครับ เดี๋ยวว่างๆโฉบมาหาใหม่

ทำไม ชิ บอกว่าจะเอามาลงอีกครั้งเดียวล่ะคะ


เมื่อกี้ลบออกนะคะป้าก็พูดไปเรื่อย ไว้รออ่านนิยาย ชิ ดีกว่า

ไม่มีเว็บนิยายออนไลบ้างหรือคะ ชิ ลองดูสิ ป้าจะได้ไปอ่านบ้าง

ไม่ใช่ ไม่ให้ลงที่นี่นะคะ อย่าเข้าใจผิดน๊า คือ อยากให้ชิฝึก เพราะเห็นว่ามีแววเป็นนักเขียนได้แน่ ๆ จะได้ไปเจอกับนักเขียน นักอ่าน คนอื่น ๆ น่ะค่ะ



ปล............ไม่มีใครอยู่แล้ว ป้าไปบ้างดีกว่า จะไปเที่ยวบ้านสวนค่ะ ...........

ซิมส์ 2 สตอรี่ โดดเดี่ยวสตอรี่ กับ หมาเหมียวสตอรี่
ผมให้น้องชายไปเล่นนานแล้วครับ น้องชายเป็นลูกของลุง อยู่เชียงใหม่ครับ ^^"
เพราะผมเก็บเอาไว้ก็ไม่ได้เล่น ก็เลยให้น้องไปครับ

เว็บ fiction ผมเคยเล่นอยู่ตั้งแต่อายุ 14 เล่นซะจนเว็บเขาล่มปิดตัวไปเลย
เดี๋ยวนี้ก็มีเว็บนิยายออนไลน์ เยอะอยู่ครับ แต่ผมขี้เกียจไปเล่นแล้วละ
เพราะต้องขยันและรับผิดชอบมาก คือต้องมีนิยายมาลงอย่างต่อเนื่อง
ไม่งั้นเดี๋ยวแฟนคลับ เขามาทวงเพราะอยากอ่านต่อน่ะครับ

ยิ่งถ้าไปเริ่มเล่นเว็บนิยายใหม่ๆ ต้องขยันมากๆเลย
เพราะต้องหาแฟนคลับ จนกว่าเราจะอยู่ตัว มีแฟนคลับพอประมาณน่ะครับ
ผมขี้เกียจอ่ะครับ เขียนนิยายยากเหมือนกันนะครับ ต้องสร้างอารมณ์
ต้องคิดพล๊อตเรื่อง ต้องเล่นสำนวนการเขียนให้ดูเป็นธรรมชาติ
ให้คนอ่านรู้สึกว่า มันคือเรื่องจริง ตัวละครมีมิติ เหมือนมีชีวิตอยู่จริงๆ
และต้องให้สนุก น่าติดตามด้วย ยากมากเลยครับ ต้องมีเวลา ต้องมีสมาธิ และใช้เวลามากๆ เหอะๆ

เดี๋ยวนี้ผมก็เลย เขียนเล่นๆเวลาว่างๆ เรื่อยๆเปื่อยๆ มีความสุขไปตามประสาคนโลกส่วนตัวสูงแหละครับ

ปล. เรื่องสั้นล่าสุดของผมที่ป้าอยากอ่าน ผมกำลังจะลงมือเขียนละครับ
ที่บอกว่า.. จะลงอีกครั้งเดียว เพราะ.. มันเขียนยากอ่ะครับ เรื่องสั้นเนี่ยย!!

อ่านซะเพลินดี อ่านทุกคน แต่เราเหนื่อย จากการเล่น เกมส์ ฮ่าฮ่า
ยากส์มาก นินจาเล่นเร็วดีแฮะ เครียดมากไปเราไม่เอาแล่ะ คงจะค่อยๆๆแกะดีกว่าคะ เควสยากส์มากเลย
ขนาดเราไปอ่านวิธีแก้มา ยังทำไม่ถูกเลย คงต้องค่อยๆเล่นดีกว่า เห็นนินจาบอกเล่นจบแล้ว ตายๆๆๆๆ เล่นได้ไง กลัวเป็นบ้านะ

ป้าจา คอมไม่เป็นไรเหรอ ไม่เห็นบ่นเลย คงไม่เป็นอะไรน๊า

ทาเคชิ เป็นนักเขียนเหรอ ต้องมีพรสวรรค์เยอะเชียวนะ ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลย
มีคนรู้จักเป็นนักเขียน นสพ ด้วย พวกนี้ต้องมีกิฟนะ เราว่า

ป้ากำลังจะไปบ้านแม่ แต่ติดลมเพลงของป้อมอยู่ เลยนั่งฟังเพลงแล้วอ่านเม้นไปเรื่อย ๆ แล้วอยากแก้ไขอีก เลยเข้ามา

งั้น ชิ ก็เขียนตามความสบายใจดีกว่าเนอะ

ป้าก็ชอบแต่งนิยายในใจนะ ตอนอายุเท่าชิ ชอบนั่งคนเดียว คิดได้เป็นเรื่องจนจบ แต่เขียนไม่เป็น

ตอนเรียนวิชาเรียงความ ก็ได้คะแนนน้อย แต่ถ้าย่อความ ได้คะแนนเยอะ

ป้ามีเรื่องหนึ่งที่เป็นความจริงแต่เหมือนนิยาย อยากจะเขียนแต่เขียนไม่เป็นค่ะ

เป็นเรื่องลึกลับ เกี่ยวกับกษัตริย์และราชินี เป็นเรื่องรักนิรันดร์ค่ะ


เดย์ คอมฯ ของลูกค่ะที่เสีย ต้องรอให้ลูกกลับมาก่อน เมื่อคืนเค้าไปนอนค้างที่หอพักเพื่อนค่ะ

คอมอีกเครื่อง มีเสียงตื๊ดดดด และก็สั่นเล็กๆ จากนั้นก็มีอาการเครื่องค้างและก็ดับไปเลย เอาไปซ่อมเค้าเปลี่ยนการ์ดจอให้
เอากลับมาบ้านก็ยังมีอาการอยู่ เลยกลับไปให้เค้าดูใหม่ เค้าบอกยังหาสาเหตุไม่เจอ ตอนนี้อยู่ที่ร้านซ่อม

ป้าจาเกมส์สปอร์ของน้องชิเค้าก็น่าเล่นนะเนี่ย ป้าจาไปบ้านสวน เก็บอากาศดีๆ อัดใส่กระป๋องมาฝากด้วยน๊า
ที่บ้านฝนตกปรอยๆ ครึ้มจริงๆ แต่ชอบนะอากาศเย็นๆ กำลังสบาย วันนี้ยังไม่เจอแดดเลย

น้องชิ ทำไปเรื่อยๆ น๊า... งานเขียนเนี่ย ต้องเขียนแบบสบายๆ ไม่เร่งรีบ ชิวๆ

ป้าป้อม...แอร์ธรรมชาติเวลาอากาศดีๆ เย็นสบายกว่าแอร์คอนดิชั่นอีกเนอะ คลิปวิดีโอเพลง Eyes on Me ชอบมากๆ ค่ะ นั่งดูไปหลายรอบเลย

นินจา มีวิทยายุทธ์ กระโดด เด้ง...ดึ๋งดั๋ง ได้ไกลๆ ดำน้ำก็อึด ล่องหนก็ได้น่ะเดซี่ เลยเล่นจบไว...

หวัดดีเอก ไวร์ ชอบรูปหนุ่มที่ติดผนังห้องอ่ะ เอกถ่ายภาพใช้มุมกิ๊บเก๋ดีนะ

ขออีก 1 นะป้าจา



ป้าจาเอาเนื้อเรื่องย่อเกมส์ไฟนอลแฟนตาซี VIII จากเว็บ http://th.wikipedia.org/wiki มาฝากค่ะ

เรื่องราวของ Squall นักเรียนทหารหนุ่มกับเหล่าบรรดาเพื่อนพ้องที่เก่งกาจ ซึ่งพวกเขาต้องเข้ามาพัวพันกับการต่อสู้แย่งชิงกับกลุ่มคนอีกกลุ่ม

กุญแจไขปริศนาทั้งหมดอยู่ที่ Squall ซึ่งเขาจะได้รับความช่วยเหลือจากกลุ่มพันธมิตรที่ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นใคร มาจากไหน

และน่าไว้วางใจเพียงใด นอกจากนี้ FINAL FANTASY VIII ยังผูกเรื่องราวให้พวกเขาต้องมาเชื่อมโยงกับบุคคลปริศนาทั้งหลาย

ไม่ว่าจะ เป็น Rinoa Heartilly ผู้ซึ่งมีจิตวิญญาณอันบริสุทธิ์ รวมถึงแม่มด Edea และ Seifer ผู้แข่งตลอดกาลของ Squall

เปิดฉากเนื้อเรื่องอันตระการตาที่สคอลและไซเฟอร์ได้ฝึกซ้อมเพื่อออกรบจนทำ ให้ทั้ง 2 มีบาดแผลที่ใบหน้า

และนี่แหละสาเหตุจากเรื่องราวทั้งหมด เนื้อเรื่องในตอนแรกสคอลจะเป็นนักเรียนเตรียม ทหารอยู่ที่ บาแลมการ์เด้น และต่อจากนั้น

จะต้องทำตามคำสั่งของโรงเรียนเพื่อที่จะได้รับยศเพื่อจะได้ เป็น Seed อย่างเต็มตัว ต่อจากนั้นเราก็ต้องออกเดินทางออกจากโรงเรียน

เพื่อทำตามคำสั่งในหน้าที่ ต่อไปก็คือ เราจะต้องไปสับเปลี่ยนโบกี้ของรถไฟ และนี่แหละทำให้เราได้พบกับรีนัวอีกครั้ง

และก็จะได้รีนัวร่วมเดินทางด้วย ต่อจากนั้นก็ต้องไปหยุดยั้งการยิงจรวด ที่จะยิงใส่โรงเรียนของเราแต่ไม่สามารถ ทำได้

ฉะนั้นเราจะต้องกลับมา ที่โรงเรียนของเรา เพื่อมาใช้ระบบป้องกันตัวเอง ของโรงเรียน ซึ่งระบบป้องกันนี้ จะสามารถทำให้

โรงเรียนของเราเคลื่อนที่ได้ และบินเหนือจากพื้นได้ จากนั้นเราจะต้องไปที่ กัลบาเดียการ์เด้น เพื่อฟื้นคืนความทรงจำให้กับ อีเดีย

แต่พอเราฟื้นความทรงจำให้อีเดียได้แล้ว รีนัวกลับต้องกลายมาเป็นเจ้าหญิงนิทราซะนี่ (วุ่นวายจริงๆ) หลังจากนั้นเราจะต้องขึ้นไปบนอวกาศ

แต่ในตอนนั้นรีนัวได้โดนผู้ที่มีพลังอำนาจอันชั่วร้ายที่ยิ่งใหญ่สะกดจิตซะแล้ว เพื่อจะไปปลดปล่อยอาเดล อสูรร้าย

ที่เมื่ออดีตกาล ลากูน่าได้ผนึกไว้บนนั้นนั่นเอง และพออาเดล หลุดจากการสะกดของลากูน่าก็ได้มุ่งสู่โลกทันที

และสคอลต้องไปช่วยรีนัวซึ่งอยู่กลางอวกาศอันกว้างใหญ่ เป็นโชคดีของสคอลและรีนัว ซึ่งเจอสุดยอดแห่งยานของเจ้าแห่งความเร็ว

หลังจากนั้นเราก็ต้องลงมายังโลกเพื่อจัดการกับ อาเดล พอเราจัดการกับ อาเดล ได้แล้วทีนี้ก็ยังเหลือตัวการใหญ่อีกตัวก็คือ อัลทีมีเซีย

ให้เรามุ่งไปกำจัดมัน เหมือนกับที่ ลากูน่า ได้เคยนำความสงบสุขกับมา หลังจากที่จัดการผนึกอาเดลได้สำเร็จ เมื่อจัดการกับ

สุดยอดแห่งจ้าวปีศาจ อัลทีมิเซีย ได้โลกก็จะกลับสู่ความสงบสุขตามเดิม

คุณเอกคะ ถ่ายตีฟยังไงคะ สอนหน่อยค่ะ วาฬทำไม่เป็นอ่ะ

จะถ่ายมาลงบ้างค่ะ

ส่งแผ่นให้ พี แล้วนะ แล้วแต่จังหวัดนะ ถ้าวันเสาร์นี้ไม่ได้ ก็คงได้วันจันทร์

ภาคหลักมี 2 แผ่นนะ ในแผ่น 1 มีวิธีติดตั้ง มีแพท มีเลข CD Key ของภาคหลัก

ภาคหลักนี่ต้องคลิกแตกไฟล์จากแผ่น 1 ลงเครื่อง มันถึงจะเริ่มการติดตั้ง

พอลงได้ครึ่งทางมันจะถามหาแผ่นที่ 2 เอาแผ่นแรกออกใส่แผ่น 2 แล้วกด KO พอลงภาคหลักเสร็จแล้วห้ามแครก(ไม่ได้ใส่แครกให้อยู่แล้วฮ่าๆ)

แล้วไปปิดเน็ตก่อนเลยห้ามใช้เน็ตอัพเดทแพท พอปิดเน็ตแล้ว ในแผ่น 1 มีแพทให้อยู่ ดับเบิ้ลคลิกที่แพทไล่เรียงตามตัวเลขเลย

จนถึงแพท 1.7 แล้วก็ลงภาคเสริมได้เลย CD Key ของภาคเสริมจะอยู่ในโฟเดอร์ แครก ในแผ่นภาคเสริม

ภาคเสริมนี่ใส่แผ่นเข้าไป มันจะออโต้รันแล้วเริ่มการติดตั้งเอง

พอลงเสร็จ ยังไม่ต้องแครกนะ ไปดับเบิ้ลคลิกที่แพทที่เหลือ ก็คือแพท 2.2

เสร็จแล้วก็เอาแครก ในแผ่นภาคเสริมไปแครกที่ C:\Program Files\Electronic Arts\The Sims 3 World Adventures\Game\Bin

ก็เล่นได้เลย (แนะนำให้ติ๊ก ออโต้อัพเดท ที่รัชเชอร์ออก และเล่นแพท 2.2 ไปจนกว่าจะมีภาคเสริมตัวใหม่มา ไม่ต้องอัพ 2.3 มันไม่ดี)

ยังไงก็ลองไปอ่านวิธีติดตั้งที่ให้ไปอีกทีละกันนะ

ขอบคุณครับพี่จิน

ขอบคุณที่ให่ความรู้ผมคับ

ป้อม ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ เพลงนี้เพราะมาก แต่เนื้อเพลงน้อยไปนิด พี่ชอบมิวสิควีดีโอค่ะดูแล้วนึกถึงความหลัง ตอนที่บ้านพี่ยังมีเรือมีน้ำค่ะ

ปุ่น คอมฯป้าเคยมีเสียงตี๊ดๆๆๆๆ ลูกบอกว่าเป็นที่แร็มค่ะ ไม่ทราบเหมือนกันหรือเปล่า

เกมส์สปอร์ก็น่าสนใจนะคะ แต่ต้องลงเครื่องลูกนี่สิ แค่ซิมส์ยังไม่รอดเลยค่ะ

เดี๋ยวป้าส่งเมล อากาศกระป๋องให้นะคะ ทำแบบญี่ปุ่นเลย โอโซนอัดกระป๋อง

ขอบคุณค่ะ สำหรับเรื่องราวเกี่ยวกับไฟนอล แฟนตาซี นางเอกน่ารักดี

วาฬ เดี๋ยวเอกคงมาตอบให้นะคะ ใช่มั้ยคะ เอก

จิน ขอบคุณมากนะคะ

ทักทาย น้องพี KIMAHRI ค่ะ

ขอบคุณครับ แล้วแพท 1.85 ต้องลงด้วยหรือปล่าวครับลุงจิน



คุณวาฬ รูปที่ผมถ่ายก็เหมือนกับตอนถ่ายพลุครับ w คือซูมเข้า sซูมออก aเลื่อนกล้องไปซ้าย dเลื่อนกล้องไปทางขวา

ก่อนจะถ่ายก็กดtabครับ กดล้อตรงกลางเมาส์ค้างแล้วหมุนเปลี่ยนมุมได้ครับ น่าจะเคยทำแล้วมั๊งครับ

ป้าจาเก่งจัง ผมเม้นตั้ง 3 เที่ยวยังไม่ติดเลยครับ

วันนี้ประท้วงไม่เข้าบ้านป้าป้อม 1 คืน ขอนอนด้วยคนนะครับป้าจา

พยายามจะเม้นตั้งแต่ค่ำๆแล้ว เม้นไม่ได้เลย
เม้นนี้ก็ไม่รู้จะติดไหมนะครับ ขอลองดูอีกทีแล้วกัน ^^"

เขียนมาให้ตามสัญญาแล้วครับ เรื่องสั้นสำนวนปัจจุบันของผมเอง
พอดีว่า.. ผมเลือกจากตอนจบของนิยายเรื่องยาวเรื่องหนึ่งของผม
นำมา rewrite ใหม่ให้เป็นเรื่องสั้น ให้กระชับและจบในตอน อ่านกันเล่นเพลินๆนะครับ

เรื่องสั้นเรื่องนี้ มีชื่อว่า..


ลูกชิ้น

หนูน้อยกำเหรียญ 5 บาทแน่นจนชุมเหงื่อ ภายหลังจากโรงเรียนเลิก เด็กน้อยรู้สึกค่อนข้างหิว เขาจึงตั้งใจว่าจะซื้อลูกชิ้นปิ้งหน้าโรงเรียนกินรองท้องก่อนกลับบ้านด้วยเงิน 5 บาทค่าขนมเหรียญสุดท้ายที่เหลือในวันนี้ และแล้ว.. เขาก็ได้มันมา ลูกชิ้นปิ้งอุ่นๆหอมกรุ่น และชุ่มโชกด้วยน้ำจิ้มเลิศรส 1 ไม้ ในขณะที่เขากำลังอ้าปากเพื่อจะงับลูกชิ้น สายตาเจ้ากรรมของเขาก็เหลือบแลไปเห็น ลูกหมามอมแมมผอมโกรก นั่งกระดิกหางมองมาที่เขาด้วยสายตาละห้อย กำลังเลียปากแผลบๆ และกลืนน้ำลายด้วยความหิว เขารู้สึกประดักประเดิดใจชอบกล แต่.. ช่างก็มันเถิด มันก็แค่.. ลูกหมาข้างถนนมอมๆตัวหนึ่ง เขาพยายามนึกในใจเช่นนั้นเพื่อให้รู้สึกผิดน้อยลง แล้วเคี้ยวลูกชิ้นแสนอร่อยนั้นต่อ แต่แล้ว.. ทำไม? เขาจึงรู้สึกว่ามันกลืนไม่ค่อยจะลงคอเลย เขาพยายามนึกเหตุผลต่างๆนานา ตามที่เด็กอายุ 8 - 9 ขวบขนาดเขาพอจะคิดออก เพื่อที่จะหักล้าง ความละอาย และความรู้สึกผิดในจิตใจตัวเอง..

“ ลูกชิ้นเผ็ด หมากินไม่ได้หรอก ”

“ ก็เรากำลังหิว.. มันก็แค่ลูกหมาข้างถนน เดี๋ยวมันก็ไปคุ้ยหาขยะกินได้ ”

“ ลูกหมาคงกินลูกชิ้นไม่เป็นหรอก ”

“ จะสนใจทำไม? มันก็แค่.. ลูกหมา..”

เขาพยายามทำไม่สนใจ แต่.. เมื่อได้สบตากับดวงตาแป๋วแหว๋วของเจ้าหมาน้อยตัวนั้น เขาก็เลยจำต้องตัดใจ ยอมยกลูกชิ้นที่เหลืออีก 3 ลูกให้

“ เฮ้อ!!.. เอ้าๆ เสียสละให้ก็ได้ มองอยู่นั่นแหละ เลยกินไม่ลงเลย คอยดูนะ ถ้าแกไม่กิน ฉันจะเตะแกให้เจ็บๆเลย ฉันก็หิวเหมือนกันนะ แต่.. ฉันก็กลับไปกินข้าวบ้านได้ แต่แก.. คงจะไม่มีบ้าน? คงจะไม่มีใครดูแล? เอ้า กินซะไอ้หมามอม เฮ้อ ”

เด็กน้อยบ่นอุบอิบกับเจ้าหมามอมตัวน้อย ราวกับว่ามันจะเข้าใจมาสิ่งที่หนูน้อยพูด พลางรูดลูกชิ้นออกจากไม้ แล้วก็นำไปกองตรงหน้าเจ้าหมาน้อยตัวนั้น เพียงไม่นาน.. ลูกชิ้นทั้ง 3 ลูกก็หายไปอย่างรวดเร็ว มันคงจะกำลังหิวมากๆ หมาตัวเล็กๆ กับลูกชิ้น 3 ลูก คงจะพอบรรเทาความหิวโหย ให้มันได้บ้าง หลังจากที่มันกินเสร็จ มันก็นั่งกระดิกหางมองผู้หยิบยื่นความเมตตาให้แก่มัน สบตา ส่งสายตาแป๋วแหววที่ดูใสซื่อบริสุทธิ์ มายังเจ้าหนูน้อย ดังจะสื่อความหมายว่า.. ขอบคุณมากเหลือเกิน สำหรับอาหารมื้อนี้..

“ มองอะไรอีก? หมดแล้วไม่มีอีกแล้ว ไม่อิ่มหรือไง? ทำไงได้ก็มีอยู่แค่นั้น เงินฉันก็หมดแล้วด้วย ฉันจะกลับบ้านแล้วละ ถ้าแกยังไม่หายหิว ก็คุ้ยๆหาอะไรกินเอาเองก็แล้วกันนะ ”

เจ้าหนูพูดพึมพำกับหมาน้อย เหมือนดังเขากำลังพูดคุยกับเพื่อนตัวเล็กๆตัวหนึ่ง จากนั้น.. เขาก็ลุกขึ้นเดินกลับบ้าน โดยมีเจ้าหมาน้อยวิ่งต๊อกๆ กระดิกหางตามมาด้วย

“ จะตามมาทำไมอีก? ฉันคงเลี้ยงแกไม่ได้หรอก แม่คงไม่ให้เลี้ยงแน่นอน เสียใจด้วยนะ เจ้าหมามอมแมม ”

เจ้าหนูเอ่ยขึ้นเมื่อเขาเหลือบมองไปยังเจ้าหมาน้อย แล้วก็เห็นว่า.. มันกำลังวิ่งดุ๊กดิ๊กตามมา แม้เขาจะวิ่งหลบลี้หนีไปทางไหน? แต่.. เจ้าหมาน้อยก็ยังคงวิ่งตามอย่างไม่ลดละ จนกระทั่งเหนื่อยอ่อนด้วยกันทั้งคู่ จริงๆแล้ว เหตุการณ์ต่างๆคงจบลงแค่นั้น ถ้าเจ้าหนู เตะเจ้าหมาน้อยสักเปรี้ยงให้มันเจ็บๆ มันคงจะวิ่งหนีแล้วเลิกตามแน่นอน แต่.. เขาคงทำเช่นนั้นไม่ได้ เพราะดูมันจะรุนแรงและโหดร้ายเกินไปหน่อยตามความคิดของเด็กชายเล็กๆด้วยความเมตตาจากหัวใจดวงน้อยอันใสซื่อบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเขา เขาจึงคงทำเช่นนั้นไม่ได้ ในยามนี้เขาจึงคงทำได้เพียงแค่.. เดินอย่างอ่อนใจ โดยมีเจ้าลูกหมาจอมตื้อ เดินดุ๊กดิ๊กตามมาด้วย จนในที่สุด.. ด้วยความเหนื่อยล้า เขาจึงนั่งพักลงที่ใต้ร่มเงาต้นไม้ใหญ่ในซอยเล็กๆของหล่งเสื่อมโทรมละแวกบ้านเขาแห่งนึ่ง โดยมีเจ้าหมามอมตัวน้อย ตามติดอยู่ไม่ห่าง เขาพลางนึกในใจว่า.. แล้วนี่.. เขาจะทำเช่นไรดีนะ ใจจริงเขาก็อยากมีลูกหมาเป็นเพื่อนเล่นสักตัวเหมือนกัน แต่.. แม่เขาคงจะไม่ยอมแน่นอน เพราะจากสภาพแวดล้อมของห้องเช่าห้องเล็กๆที่เด็กกำพร้าพ่ออย่างเขาพักอยู่กับแม่ที่ยากจนหาเช้ากินค่ำอยู่เพียง 2 คน คงจะไม่เอื้ออำนวยให้เลี้ยงดูเจ้าหมาน้อยตัวนี้ได้แน่ ความรู้สึกสับสนกำลังต่อสู้กันอยู่ในความคิดเล็กๆของเด็กน้อยคนนี้ เขาสบตาแป๋วแหวของเจ้าหมาน้อยแล้วเขารู้สึกว่า.. ดวงตาใสซื่อคู่นั้น สะท้อนอะไรบางอย่างออกมา อะไรบางอย่าง ที่ดูจะใกล้เคียงกับตัวเขา จะเป็นแบบนั้นหรือเปล่านะ? เด็กน้อยพยายามถามตัวเอง เขาเองก็ไม่มีพ่อ แล้วเจ้าหมาน้อยตัวนี้ล่ะ? มันมีพ่อแม่ของมันบ้างไหม? ดูเหมือนมันจะยังเป็นลูกหมาตัวเล็กๆอยู่เลย แล้วแม่ของมันล่ะ? ไปอยู่เสียที่ไหน? ทำไมไม่มาดูแลมัน ปกติหมาน้อยขนาดนี้ จะตามติดแม่ของมันตลอดเลยนี่นา ตามที่เขาเคยสังเกตเห็น แล้วนี่มันจะอยู่ตัวคนเดียวได้หรือ? เขาเองเสียอีกที่อย่างน้อยๆก็ยังมีแม่ มีบ้าน มีอาหารกิน แล้วมันล่ะ? มันจะอยู่ได้อย่างไร? ความคิดต่างๆนานาผุดขึ้นในหัวของเขา โดยที่เขาเองนั้นก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เพราะความไร้เดียงสา เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ จนในที่สุด ดูเหมือนความเมตตาในหัวใจดวงน้อยของเขาจะชนะทุกสิ่ง มันก่อให้เกิดความกล้าหาญเล็กๆในหัวใจดวงน้อยของเขาขึ้นมา เขาตัดสินใจแล้ว เขาจะขอแม่เพื่อเลี้ยงมันและจะสัญญากับแม่ว่าจะรับผิดชอบดูแลมันให้ดีไม่ให้ใครต้องเดือดร้อน บางที.. เขาอาจจะขอร้องป้าเจ้าของบ้านเช่าด้วย ซึ่งเขาเองก็ไม่แน่ใจว่า.. ตำตอบนั้น.. จะได้หรือไม่ ดูเหมือนคำตอบว่าไม่ ดูจะมีน้ำหนักมากกว่า แต่อย่างไรก็แล้วแต่.. เขาก็จะไม่ทอดทิ้งมัน เขาสัญญากับตัวเองเช่นนั้น คิดได้ดังนั้น เขาเหลือบมองมาที่เจ้าหมาน้อยที่กำลังนั่งกระดิกหางมองเขาอยู่ไม่วางตา เขาเอามือลูบหัวเจ้าหมาผอมสกปรกมอมแมมตัวนั้นอย่างไม่นึกรังเกียจ พลางเอ่ยขึ้นว่า..

“ ไป.. กลับบ้านกันเหอะไอ้หมามอม อืม.. ว่าแต่ แกควรจะมีชื่อนี่นะ ฉันจะเรียกแกว่าอะไรดีนะ ลูกชิ้น ชื่อลูกชิ้นแล้วกัน เพราะฉันได้เจอแกก็เพราะลูกชิ้น เข้าท่าดีเหมือนกัน ไป.. กลับบ้านกันเหอะ ไอ้ลูกชิ้น ”

เจ้าหนูเอ่ยจบพร้อมกับก้าวเดิน เพื่อจะกลับบ้าน โดยมีเจ้าหมาน้อยตัวเล็กๆมอมแมมวิ่งกระดิกหางดุ๊กดิ๊กตามมา มิตรภาพเล็กๆก่อเกิดขึ้นแล้ว ความเหมือนในความต่างเชื่อมความสัมพันธ์ของทั้งคู่เข้าไว้ด้วยกัน ภาพของเด็กชายตัวเล็กๆ กับหมาน้อยตัวเล็กๆ ที่เดินเคียงกันมา ค่อยๆหายลับไปในซอยเล็กๆของแหล่งเสื่อมโทรมแห่งหนึ่ง ในยามที่อาทิตย์กำลังจะโรยแสงลง ในเย็นวันนั้น..



EDIT : ขอบคุณครับป้าจา ขอบคุณพี่เดย์ พี่เอกด้วยครับ
เรื่องยาวๆ แบบหนัง ละคร ผมเขียนได้สิครับป้า่จา..
เคยเขียนจบตั้งหลายเรื่องแล้วครับ แฟนคลับผมที่เว็บนั้น ติดกันงอมเลย ^^"

ทักทายคับป้าจา

วันนี้เน็ตเป็นอะไรไม่รู้โพสไม่ติดเลยคับ

มาทักทายป้าจาได้สิบรอบเเล้วมั้งคับ

ก็ยังไม่ติด

ถ้าติดเเล้วก็ขอบอกว่าคิดถึงป้าจานะคับ

ขอบคุณค่ะ เอก ที่มาตอบให้วาฬ

งอนป้าป้อมเรื่องอะไรคะ ขนาดต้องมานอนบ้านป้า เดี๋ยวไม่มีใครปิดประตูบ้านป้าป้อมน๊า

(กระซิบค่ะ) เรียกลุงจิน ไม่กลัวเค้าแกล้งแจวอนเหรอคะ

ทาเคชิ ป้าอ่านก่อนนะคะ เดี๋ยวเม้นค่ะ

ไวร์ คิดถึงป้าทุกวันเลย น่ารักจังค่ะ

Edit ทาเคชิ เยี่ยมมากเลยค่ะ

ชิ เขียนได้ดีพอๆกับมืออาชีพแล้วนะคะ เรื่องสั้นนี่ป้าก็ชอบอ่านตามหนังสือนิตรสารค่ะ

แต่ถ้าเป็นหนังสือนิยายเล่มหนาๆ ป้าอ่านไม่ค่อยได้ค่ะ ชอบง่วง ถ้าเป็นหนัง เป็นละครแล้วน่ะ ชอบมาก ๆ

ชิเขียนนิยาย ขนาดเป็นหนัง เป็นละคร ได้หรือยังคะ