เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
ตุลา 2090 ประเทศไทย 3:30 am.
ในวันนี้มันเป็นอีกวันที่ฉันต้องต่อสู้กับสิ่งที่พวกฉันเรียกมันว่า ‘หายนะของโลก’ มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ไม่มีใครรู้....
‘เฮ้! เมอเบลเธอมัวทำอะไรอยู่ !? ’เสียงของผู้ชายคนหนึ่งตะโกนถามฉัน ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจซักเท่าไหร่
‘อะไรล่ะ แฮ็ค? ฉั..ฉันก็แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ฉันก็แค่ยังทำใจกับเรื่องนี้ไม่ได้!! นายเข้าใจฉันไหม ? ’ฉันตะโกนตอบแฮ็คเพื่อนในทีมที่เจอกันโดยบังเอิญเมื่ออาทิตย์ก่อนด้วยน้ำเสียงติด ๆ ขัด ๆ
‘ โอเคๆ ฉันเข้าใจเธอนะเบล แต่ถ้าเธอยังใจลอยแบบนี้บ่อยๆ เธอจะตกเป็นเหยื่อเจ้าพวกนั้นนะรู้ไว้ซะ! อีกอย่างอย่าทำให้ฉันเป็นห่วงบ่อยจะได้ไหม ? ’ เสียงของแฮ็คแผ่วไปในประโยคหลัง
‘.....อื้ม ฉันขอโทษ ’ฉันพูดอะไรไม่ค่อยออก นั่นก็เพราะว่าฉันอยู่กับการหลอกตัวเองไปวันๆ และฉันคิดว่านี่มันคือความฝันมันไม่ใช่ความจริงเลยซักนิด ในเมื่อพวกนั้นมันได้พรากคนที่ฉันรักไปหมดแล้ว!
‘เฮ้! เมอเบลเธอมัวทำอะไรอยู่ !? ’เสียงของผู้ชายคนหนึ่งตะโกนถามฉัน ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจซักเท่าไหร่
‘อะไรล่ะ แฮ็ค? ฉั..ฉันก็แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ฉันก็แค่ยังทำใจกับเรื่องนี้ไม่ได้!! นายเข้าใจฉันไหม ? ’ฉันตะโกนตอบแฮ็คเพื่อนในทีมที่เจอกันโดยบังเอิญเมื่ออาทิตย์ก่อนด้วยน้ำเสียงติด ๆ ขัด ๆ
‘ โอเคๆ ฉันเข้าใจเธอนะเบล แต่ถ้าเธอยังใจลอยแบบนี้บ่อยๆ เธอจะตกเป็นเหยื่อเจ้าพวกนั้นนะรู้ไว้ซะ! อีกอย่างอย่าทำให้ฉันเป็นห่วงบ่อยจะได้ไหม ? ’ เสียงของแฮ็คแผ่วไปในประโยคหลัง
‘.....อื้ม ฉันขอโทษ ’ฉันพูดอะไรไม่ค่อยออก นั่นก็เพราะว่าฉันอยู่กับการหลอกตัวเองไปวันๆ และฉันคิดว่านี่มันคือความฝันมันไม่ใช่ความจริงเลยซักนิด ในเมื่อพวกนั้นมันได้พรากคนที่ฉันรักไปหมดแล้ว!
……………………………
‘เฮ้! คุณ! คุณคะออกมาจากตรงนั้นมันอันตราย ได้ยินฉันรึเปล่า !? ไม่ได้การละ ...’ ฉันรีบวิ่งเข้าไปในซอกตึกนั่น เพียงหวังที่จะช่วยผู้ชายคนนึงที่ฉันคิดเขายังไม่ใช่พวกนั้น
‘เบลลลลลลลลลลลลลลลลลลล !! ’ สิ้นเสียงตะโกนของแฮ็ค ฉันถึงกับทรุดลงกับพื้น เพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้นถ้าฉันมาเร็วกว่านี้
‘ นิคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค !!!’ ฉันกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ต่อหน้าชายผู้นี้ ’นิค’ เขาคือชายที่ฉันรัก และรักมาตลอดฉันคิดมาเสมอว่าเขายังรอด และวันนี้ฉันก็ได้พบเขาแล้ว แต่!... แค่เพียงก้าวเดียว ก้าวเดียวเท่านั้นที่ฉันช่วยเขาไว้ไม่ทัน
‘ เมอเบล.. นี่คุณยังมีชีวิตอยู่จริงๆด้วย ’ เสียงอันแผ่วเบาของเขาได้เอื้อนเอ่ยชื่อของฉันออกมา ณ เวลานั้น หยดน้ำเม็ดเล็กมันได้พรั่งพรูออกมาจากดวงตาของฉัน
‘ นิค...ฮึก คุณต้องไม่เป็นอะไร ฮือออ คุ..คุณรู้ไหมฉันรอคุณมาตลอดตั้งแต่มันเกิดเหตุการณ์บ้าๆนี่ ฉันรักคุณนิค คุณรู้บ้างไหม ถ้าเพียงฉันมาเร็วกว่านี้ มาเร็วกว่า.....’ ถ้อยคำอันสั่นเครือของฉัน ได้ถูกส่งออกมาจากส่วนลึกของหัวใจให้กับผู้ชายคนนี้
‘ ผมรักคุณนะ ผมก็ไม่รู้ว่าผมรักคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมรู้แค่ว่าผมพยายามตามหาคุณมาตลอด และถึงแม้ผมจะต้องตาย ขอแค่เพียงผมได้เห็นหน้าคุณในวันนี้ ผมมีความสุขที่สุดแล้ว ’
‘ เบล คุณช่วยผมที ผมไม่อยากจะกลายสภาพเป็นไอ้พวกนั้น คุณจะได้รับอันตรายนะ ฆ่าผมซะตั้งแต่ตอนนี้เลย ’ สิ้นเสียงของนิค เขาได้ค่อยๆปิดเปลือกตาลงช้าๆ พร้อมกับส่งรอยยิ้มสุดท้ายมาให้ฉัน ฉันไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร ฉันไม่อยากเสียเขาไปอีก
‘เบล!! รีบฆ่าเขาซะ’
‘ไม่! แฮ็คนายไม่เข้าใจฉัน’ ฉันพูดพลางปาดน้ำตา และกระชับอ้อมกอดของฉันให้แน่นยิ่งขึ้น
‘ถ้าเธอไม่ทำ ฉันทำเอง !’ แฮ็ควิ่งเข้ามาผลักฉันออกจากนิค
‘เบลลลลลลลลลลลลลลลลลลล !! ’ สิ้นเสียงตะโกนของแฮ็ค ฉันถึงกับทรุดลงกับพื้น เพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้นถ้าฉันมาเร็วกว่านี้
‘ นิคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค !!!’ ฉันกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ต่อหน้าชายผู้นี้ ’นิค’ เขาคือชายที่ฉันรัก และรักมาตลอดฉันคิดมาเสมอว่าเขายังรอด และวันนี้ฉันก็ได้พบเขาแล้ว แต่!... แค่เพียงก้าวเดียว ก้าวเดียวเท่านั้นที่ฉันช่วยเขาไว้ไม่ทัน
‘ เมอเบล.. นี่คุณยังมีชีวิตอยู่จริงๆด้วย ’ เสียงอันแผ่วเบาของเขาได้เอื้อนเอ่ยชื่อของฉันออกมา ณ เวลานั้น หยดน้ำเม็ดเล็กมันได้พรั่งพรูออกมาจากดวงตาของฉัน
‘ นิค...ฮึก คุณต้องไม่เป็นอะไร ฮือออ คุ..คุณรู้ไหมฉันรอคุณมาตลอดตั้งแต่มันเกิดเหตุการณ์บ้าๆนี่ ฉันรักคุณนิค คุณรู้บ้างไหม ถ้าเพียงฉันมาเร็วกว่านี้ มาเร็วกว่า.....’ ถ้อยคำอันสั่นเครือของฉัน ได้ถูกส่งออกมาจากส่วนลึกของหัวใจให้กับผู้ชายคนนี้
‘ ผมรักคุณนะ ผมก็ไม่รู้ว่าผมรักคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมรู้แค่ว่าผมพยายามตามหาคุณมาตลอด และถึงแม้ผมจะต้องตาย ขอแค่เพียงผมได้เห็นหน้าคุณในวันนี้ ผมมีความสุขที่สุดแล้ว ’
‘ เบล คุณช่วยผมที ผมไม่อยากจะกลายสภาพเป็นไอ้พวกนั้น คุณจะได้รับอันตรายนะ ฆ่าผมซะตั้งแต่ตอนนี้เลย ’ สิ้นเสียงของนิค เขาได้ค่อยๆปิดเปลือกตาลงช้าๆ พร้อมกับส่งรอยยิ้มสุดท้ายมาให้ฉัน ฉันไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร ฉันไม่อยากเสียเขาไปอีก
‘เบล!! รีบฆ่าเขาซะ’
‘ไม่! แฮ็คนายไม่เข้าใจฉัน’ ฉันพูดพลางปาดน้ำตา และกระชับอ้อมกอดของฉันให้แน่นยิ่งขึ้น
‘ถ้าเธอไม่ทำ ฉันทำเอง !’ แฮ็ควิ่งเข้ามาผลักฉันออกจากนิค
ปัง! ปัง! ปัง! ….
สิ้นเสียงตะโกนของแฮ็ค ฉันก็ไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมันจบแล้ว ....
นัยย์ตาของฉันมันเลือนราง ถึงแม้มันจะเลือนรางสักแค่ไหนก็ตามแต่.. ของเหลวสีแดงฉานที่ไหลออกมาเป็นสายจากร่างชายผู้นั้น ฉันมองเห็นมันได้อย่างชัดเจน ก่อนที่ฉันจะได้กรีดร้องลำคอของฉันมันเหมือนมีอะไรมาอุดไว้ เจ็บปวดราวกับมีดพันเล่มได้ทิ่มแทงเข้ามา และภาพตรงหน้าฉันตอนนี้มันก็ได้ดับลง พร้อมกับสติของฉันที่ได้ดับวูบลงไปพร้อมกัน ........
________________END________________
monajung1827
เศร้าจัง 
ดีใจมากที่ชอบ 
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก