ใครมีเรื่องผี เอาเข้ามาจออยกันค่า

จากกรณีมีชาวบ้านร่ำลือว่า ที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่กลางตัวเมืองระยอง ซึ่งร้างมากว่า 5-6 ปี มีวิญญาณเฮี้ยนหลอกหลอนชาวบ้านบริเวณดังกล่าวและผู้ที่ผ่านไปมาทั้งกลางวันและกลางคืน หลายคนเจอทั้งโดนตบหัว เห็นคนเข็นรถคนไข้เข้าออกในโรงพยาบาล มีเสียงโหยหวน ตามที่เสนอข่าวนั้น ความคืบหน้าเรื่องนี้ เมื่อเวลา 01.00 น. วันที่ 4 ก.ค. ทีมงานรายการ ชั่วโมงพิศวง ซึ่งออกอากาศทางช่อง 7 สี เดินทางมาถ่ายทำพิสูจน์เรื่องชวนขนลุก โดยสอบถามนายสุชาติ พฤษานิตย์ คนเฝ้าดูแลโรงพยาบาลร้างดังกล่าว นายสุชาติ เล่าว่า ส่วนตัวไม่เคยพบกับตา มีแต่เสียงร้องโหยหวน และเสียงเปิดประตูปิดประตูให้ได้ยิน จากนั้นทีมงาน ชั่วโมงพิศวง ทั้งหมด 5 คน และนายสุชาติเดินเข้าไปตามจุดต่างๆ ตั้งแต่ชั้นล่างไปสำรวจทุกห้องที่ว่าผีดุ เมื่อก้าวเข้ามาในโรงพยาบาล ทุกคนต้องตะลึง เมื่อประตูชั้นล่างปิดเองเสียงดังปัง สร้างความตื่นตระหนกอย่างมาก ส่วนอากาศด้านนอกก็มีลมแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และมีเสียงประตูดังปึงปังบนชั้น 3 หลังจากทีมงานเข้าไปข้างในโรงพยาบาลเพื่อท้าพิสูจน์ผีเฮี้ยนนานประมาณ 2 ช.ม. พบว่าข้างในมีกลิ่นเหม็นยาโชยมาเป็นระยะๆ ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ขณะเดียวกัน น.ส.ชลดา ชุนวัตร อายุ 23 ปี พร้อมเพื่อนๆ ที่ทำงานประมาณ 5 คน เดินทางมาที่โรงพยาบาลร้างดังกล่าวเพื่อพิสูจน์วิญญาณผี***น หลังทราบข่าวจากหนังสือพิมพ์ โดยน.ส.ชลดาและเพื่อนเดินเข้าไปชั้นล่างแล้วทะลุออกมาบริเวณที่รถจอดอยู่ ก่อนจะกลับมานั่งดื่มเหล้ากัน ขณะนั้นมีเสียงสุนัขเห่าหอน 3-4 ครั้ง จากนั้นทั้งหมดบุกเข้าไปอีกครั้งเพื่อพิสูจน์ที่ชั้น 2 เมื่อเข้าไปได้ไม่นาน ก็ต้องช่วยกันหามน.ส.ชลดาออกมาเนื่องจากหมดสติ จึงรีบนำตัวส่งโรงพยาบาลระยองให้แพทย์ช่วยพยาบาลจนอาการดีขึ้น หลังจากหายตกใจ น.ส.ชลดา กล่าวว่า ตนกลับมาเพื่อจะขอขมาท่านว่าไม่ได้ลบลู่สิ่งที่มองไม่เห็น ขณะที่ตนเดินเข้าไปพร้อมเพื่อน ทุกคนเห็นกันหมดว่าประตูในห้องที่อยู่ชั้นล่างเป็นห้องพยาบาลเปิดไฟสว่าง เหมือนมีคนทำงานอยู่ปกติ จึงชวนกันจะเข้าไปดูเพื่อท้าพิสูจน์ แต่เมื่อเดินไปได้นิดหนึ่ง ยังไม่ถึงประตู ทุกคนต้องตะลึงเพราะสิ่งที่ปรากฏอยู่ข้างหน้าเป็นดวงไฟลอยออกมาจากห้องดังกล่าว และไฟก็ปิด เมื่อทุกคนจูงมือกันแน่นแล้วเตรียมจะเดินออกมา ภาพที่ปรากฏให้เห็นเป็นภาพที่สยดสยองมาก มีชายอายุประมาณ 30-35 ปี ใส่เสื้อผ้าสีขาวมีเลือดท่วมตัวปรากฏให้เห็น จากนั้นตนก็สลบคาโรงพยาบาลทันที ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นต่อหน้าทีมงานรายการ ชั่วโมงพิศวง ทำให้ทุกคนและชาวบ้านต่างวิ่งมารวมตัวกัน นอกจากนี้ยังมีเสียงเด็กทารกร้องลั่นต่อหน้าชาวบ้านที่มาพิสูจน์อีกด้วย ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ก่อนหน้าที่ทีมงานจะเดินทางมาถึง มีชาวบ้านเข้าไปพิสูจน์เป็นระยะๆ แต่ไม่กล้าเข้าไป และมีรถ 2 คันวิ่งวนไปมา จากนั้นชาย 2 คนถือไฟฉาย 1 กระบอก เดินลงมาจากรถเพื่อไปพิสูจน์ แต่ไม่นานก็ต้องวิ่งขึ้นรถ ก่อนหน้านี้พ่อค้าแม่ค้าที่ตลาดนัดหน้าโรงพยาบาลดังกล่าวเล่าว่า มีคนภาคอีสานมาจอดรถหลับนอนเพื่อรอแม่ค้านำทุเรียนมาส่ง เมื่อแม่ค้ามาก็ชวนกันกินข้าวที่โรงพยาบาลดังกล่าว แต่ปรากฏว่าเป็นโรงพยาบาลร้าง พ่อค้าระบุว่าเมื่อคืนก่อนนอนยังเห็นไฟเปิดสว่างไสว และมีคนทำงานคึกคัก
เครดิต : http://tankmo.com/variety.php?id=3476&sub=%E0%B8%9C%E0%B8%B5%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87&cat=9

รู้สึกว่าคนหายไปไหนหมดหว่า กดดู 28 คน แต่ไม่มีใคร commemt ให้สักกะตี้ด

ช่วยดันแล้วกันค่ะ
เรื่องพี่ เราไม่ค่อยถนัด

ดิฉันน่าจะรู้ว่าสิ่งที่เห็นนั้นมันผิดปกติมาก แต่น่าแปลกที่ตอนแรกดิฉันไม่ได้สะกิดใจแม้แต่น้อย วันนั้นเป็นวันแรกที่ดิฉันเข้าไปอยู่ในหอพัก คือว่าดิฉันได้งานทำแถวรังสิต แน่ละ...เมื่อบ้านอยู่ไกลก็จำเป็นต้องหาหอพักอยู่ มีคนแนะนำหอแห่งนี้ให้ ดิฉันก็เลยไปติดต่อด้วยตัวเอง ทางเจ้าหน้าที่ของหอบอกว่ามีห้องเหลืออยู่ห้องเดียว คือห้องหมายเลข 814 อยู่ที่ชั้นแปด มีตู้มีเตียงครบเรียบร้อยทุกอย่าง ถือกระเป๋าใบเดียวก็เดินเข้าไปอยู่ได้เลย รุ่งขึ้น ดิฉันให้พี่ขับรถมาส่งเพราะต้องขนหมอน ผ้าห่มและกระเป๋าเสื้อผ้า รวมทั้งของใช้ในห้องน้ำมาด้วย ตอนนั้นเป็นเวลาเช้าตรู่ ยังไม่แปดโมงเลยค่ะ พี่ชายต้องรีบไปทำงาน ของแค่นี้ดิฉันขนขึ้นห้องคนเดียวได้ เรื่องกุญแจน่ะรึคะ เรียบร้อยตั้งแต่เซ็นสัญญาเช่าห้องเมื่อวานนี้แล้ว อากาศยามเช้าสดชื่นจริงๆ แสงแดดอ่อนๆ ดิฉันไม่เคยเจอผู้คนเลย มันเงียบสงบดีจัง... อ้อ! เจอแต่ยามหน้าประตูกระจกชั้นล่างของอาคารคนเดียว เขายิ้มให้ขณะดิฉันใช้กุญแจการ์ดรูดเปิดประตู จากนั้นก็เดินตรงไปที่ลิฟต์ แหม...ลิฟต์เล็กนิดเดียว ขึ้นได้ครั้งละไม่เกินสี่คนเท่านั้น ดิฉันไม่ชอบที่แคบๆ ซะด้วย แต่ไม่เป็นไร ลิฟต์พุ่งขึ้นไปเร็วใช้ได้เลยละ...ปรู๊ดเดียวก็ถึงชั ้นแปด... ประตูลิฟต์เปิดแล้วดิฉันก็ต้องสะดุ้ง...ตรงข้ามประตู ลิฟต์จัดเป็นเก้าอี้นั่งพัก มีกระจกผนัง มีต้นไม้ประดับอยู่ในกระถาง และสิ่งที่ทำให้ดิฉันสะดุ้งคือ ร่างของหญิงสาวคนหนึ่งยืนแข็งทื่อ...เธอสวมชุดไทยคล้ ายเจ้าสาว ทำผมสวยงาม ยืนตรง หน้ามองตรง เมื่อเพ่งดูจริงๆ จังๆ เออหนอ...หุ่นขี้ผึ้งนี่นา!! ดิฉันถอนใจแล้วนึกขัน หอแห่งนี้มีลูกเล่นแปลกๆ เขามีกระทั่งทำหุ่นขี้ผึ้งมายืนต้อนรับหน้าลิฟต์ ลงทุนน่าดู...ไม่เคยเห็นมีที่ไหนทำอย่างนี้เลย พอรู้ว่าเป็นแค่หุ่นก็เดินเข้าไปพิศดู เอ...จะว่าไปก็น่ากลัวอยู่เหมือนกัน เขาปั้นจนดูคล้ายคนมากๆ คุณคงนึกออกนะคะ...ผิวพรรณ ผมและดวงตา ดูยังไงก็เหมือนคนไม่มีผิด...เหมือนจนน่าขนลุกจริงๆ เอาละ! ดิฉันถือถุงหมอน ผ้าห่มและกระเป๋าเสื้อผ้าเดินตรงไปที่ห้องหมายเลข 814 แล้วใช้กุญแจดอกเล็กๆ ไขเข้าไป...ห้องสวยใช้ได้ พอเหมาะพอเจาะกับการอยู่คนเดียว มีระเบียงด้วยซีคะ วิวก็สวยดี ดิฉันชอบอยู่ห้องของตึกสูงๆ ก็เพราะชอบดูวิวนี่แหละ หลังจากพักผ่อนและเก็บของเข้าที่เข้าทางแล้วดิฉันก็ไ ปทำงาน... ตอนกดลิฟต์และรออยู่นั้น ก็ยังหันไปชื่นชมหุ่นขี้ผึ้งสาวสวยนั่นเลยค่ะ นึกเล่นๆ ว่าถ้าหล่อนกระดิกได้หรือยักคิ้วให้ ดิฉันคงไม่รู้จะเผ่นไปทางไหน เย็นนั้นกลับมา อ้าว? หุ่นขี้ผึ้งแสนสวยหายไปแล้ว! คิดดูอีกทีเขาคงย้ายไปไว้ที่อื่น หรือไม่ก็เอามาวางไว้หน้าลิฟต์ชั่วคราว แต่แหม...ไม่มีเหตุผลเลย เขาเอามาวางไว้ตรงนี้ทำไม? มันมาจากไหน? ใครเป็นเจ้าของ? ช่างเถอะ! อย่าคิดมากเลย...ปวดหัวเปล่าๆ สามสี่วันถัดจากนั้น ดิฉันได้คุยกับเจ้าหน้าที่ของหอที่ชื่ออ้อย ก็เลยเอ่ยถึงหุ่นขี้ผึ้งตัวนั้น...คุณอ้อยทำท่าตกใจว ูบหนึ่ง แล้วรีบกลบเกลื่อนรับเออรับค่ะ แต่ดิฉันสังเกตเห็นท่าทีพิกลๆ นั้น...และตอนนี้แหละค่ะ ที่เริ่มสะกิดใจ เรื่องราวทั้งหมดมาเปิดเผยจากเจ้าของร้านอาหารหน้าปา กซอยของหอพักนั้น... คุยไปคุยมา ดิฉันก็เล่าว่ามาวันแรกมีเรื่องตกใจนิดหน่อยที่เปิดล ิฟต์มาเจอหุ่นขี้ผึ้งแต่งชุดเจ้าสาว สวยสะดุดตามากเชียว...เล่นเอาคุณป้าเจ้าของร้านเอามื อกุมอก เบิกตากว้าง "คุณเห็นจริงๆ เหรอคะ?" คุณพระช่วย! นั่นน่ะไม่ใช่หุ่นขี้ผึ้งหรอกค่ะ แต่เป็นผีเจ้าสาวจริงๆ มายืนทื่อให้ดิฉันเห็นเต็มหูเต็มตา เป็นการต้อนรับน้องใหม่ก็ว่าได้! เธอเป็นผู้เช่าห้องหมายเลข 814 เมื่อหลายเดือนก่อน คุณป้าเจ้าของร้านนี้รู้จักดี เพราะเธอเป็นลูกค้าประจำมากินอาหารแทบทุกวัน เธอมีคนรักที่เธอรักเขามาก และเตรียมจะแต่งงานด้วย ขนาดไปซื้อชุดเจ้าสาวมาอวดคุณป้าเชียวละ แต่แล้วก็ต้องผิดหวังเมื่อรู้ว่าถูกหลอก เสียเงินทอง เสียทั้งตัว แล้วผู้ชายคนนั้นก็หายเข้ากลีบเมฆไป เธออับอายและเสียใจจนกินยานอนหลับตายในห้อง 814 ดิฉันโทร.บอกพี่ให้มารับเดี๋ยวนั้น และบอกทางหอด้วยว่าถูกผีหลอก เขาใจร้ายมากที่ให้เช่าห้องนี้ ผลสุดท้ายเขาคืนเงินประกันให้ดิฉัน จะว่าคุ้มก็ไม่คุ้มหรอกค่ะ ดิฉันขวัญเสียอย่างแรง...ทุกวันนี้ยังอยู่คนเดียวไม่ ได้เลยค่ะ จะบอกให้!

ไม่ค่อยน่ากลัว แหะๆ

ขนาดไม่น่ากลัวนะค่ะเนี่ย เกือบฉี่รดที่นอน (ล้อเล่นค่ะไม่ฉี่หรอกแค่ผวาตื่นตอนตี 2.46 เท่านั้นเอง)

จขกท.ก็กลัวเหมือนกันที่ไหนได้อ่านไปอ่านมา น้องสาวมาเล่นแล้วคนเล่นสายตาเสียนี้เอง

มืองโบราณที่สุโขทัย จังหวัดสุโขทัยมีเมืองโบราณอยู่หลายแห่งแต่...มีอีกหลายที่ๆรอการค้นพบ.ยก ตัวอย่างเช่นเมืองเก่าที่เพิ่งค้นพบอยู่บนเขาห่างจากอำเภอเมืองจังหวัด สุโขทัยประมาณ 70 กิโลเมตร โดยเมืองโบราณนี้จะอยู่ระหว่างจุดเชื่อมต่อ 3 จังหวัด คือ สุโขทัย ตาก และ ลำปาง มีพรานป่าหลายคนเข้าไปล่าสัตว์และค้นพบ ไม่สิ...จะเรียกว่าค้นพบไม่ได้เพราะเป็นเหตุบังเอิญทั้งนั้นจึงพบเข้า ทั้งหลงป่า ทั้งนอนผิดที่คือ เมื่อวานไม่เห็นแต่วันรุ่งขึ้นกลับเห็น พอมีหลายๆคนพบคณะสำรวจที่ชาวบ้านตั้งขึ้นเองก็ออกไปแสวงหา..แน่นอนว่าเมื่อ พบเมืองโบราณต้องพบวัตถุโบราณด้วย...แต่ความโลภของมนุษย์ ทำให้ลืมไปว่าทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีเจ้าของและผู้ดูแล...การนำของเขาออกมา โดยไม่ได้รับอนุญาตก็คือ ขโมย ชาวบ้านหลายคนเอาสิ่งของเหล่านั้นกลับบ้านและหลายคนก็ต้องนำไปคืน บางคนก็ไม่ทันได้นำไปคืนเพราะต้องพบจุดจบแบบต่างๆกัน...ท่านเชื่อหรือไม่ว่า พื้นที่ป่าตรงนั้นยังอุดมสมบูรณ์ ต้นพริกมีความใหญ่มาก สูงประมาณ 5 เมตร วัดรอบลำต้นได้ประมาณ 60- 70 เซนติเมตร ต้นมะไฟสูงเท่าต้นสักใหญ่ๆเลยทีเดียว และจากการสำรวจพบ ตาน้ำซึ่ง่ป็นต้นน้ำของคลองแม่ลำพัน ซึ่งตรงตาน้ำนั้นมีแท่งหิน สูงประมาณ 2 เมตรปักอยู่มีชาวบ้านที่จังหวัดตากแอบเข้ามาถอนหลักนี้ออกไป แล้วก็เสียชีวิตโดยไม่ทราบสาเหตุ 2 คน จนคนที่เหลือหวาดกลัวจึงต้องนำมาคืนไว้ที่เดิม วัตถุโบราณบางชนิด เช่น ลูกปัด เครื่องสังคโลก ดาบโบราณ ได้ถูกขอมาจากที่เมืองเก่านั้นโดยพระสงฆ์รูปหนึ่ง ซึ่งบอกไปว่าขอมาตั้งไว้ที่วัดเพื่อให้ลูกหลานได้ชมกัน

เครดิต : http://tankmo.com/variety.php?id=3062&sub=%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%93%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B9%82%E0%B8%82%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%A2&cat=9

^ ไม่ค่อยน่ากลัวเลยอะค่ะ

ขออนุญาติ ดัน หน่อยนะค่ะ (เพราะไม่มีคนมา comment อะค่ะ)

เข้ากระทู้นี้มา ฉี่แทบแตก

เหรอค่ะ งั้นเอาผ้ายันต์ไหมค่ะ <<<แกมีเรอะ

พบแล้วสามเณรวัย 14 ปี หายตัวลึกลับในป่าช้าฝังศพ เผยถูกซุกอยู่ในโพรงต้นกระบกปลอดภัยดี ยังมีอาการหวาดผวา อ้างถูกหญิงแต่งชุดขาวจูงแขนเข้าไปพาไปเลี้ยงอาหารอย่างดี เจ้าอาวาสเร่งทำพิธีขอขมาเทวดา เชื่อสามเณรอาจลบหลู่ ส่วนชาวบ้านเชื่อเป็นฝีมือผีบังบดที่ออกมาตักเตือนเท่านั้น จากกรณีที่ สามเณรสุธี ศรีโสดา อายุ 14 ปี หรือ สามเณรกีต้า วัดประชานิมิตร ตำบลนาจารย์ อำเภอเมืองกาฬสินธุ์ หายตัวไปอย่างลึกลับไปในป่าช้าฝังศพท้ายวัด ระหว่างกำลังวิ่งเล่นกับเพื่อนสามเณรด้วยกัน ซึ่งเจ้าอาวาสและลูกบ้านได้ช่วยกันตามหาก็ไม่พบ จนเชื่อว่าถูกผีบังบดอำพรางตัวออกไปตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น ล่าสุดเมื่อเวลา 09.00 น . วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ต.ท.โสณกุญช์ ทรัพย์สมบัติ รอง ผกก.สืบสวนตำรวจภูธร จ.กาฬสินธุ์ ได้รับแจ้งจากทางวัดประชานิมิตรว่า ได้พบตัว สามเณรสุธีแล้ว จึงเข้าทำการตรวจสอบภายในวัดพบชาวบ้านหลายร้อยคนพากันจับกลุ่มวิพากวิจารณ์ กันไปต่างๆ นานา โดย สามเณรสุธี อยู่ภายในกุฎิทั้งข้อมือซ้ายและขวามีสายสิญจน์ที่ชาวบ้านพากันสู่ขวัญให้ แต่ยังอยู่ในอาการตื่นตระหนก ตาลอยใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว พระนพดล ทิพวรรณโส พระพี่เลี้ยง กล่าวว่า อาตมาเป็นองค์แรกที่เห็น สามเณรสุธี โดยเมื่อเวลาประมาณ 08.00 น. ก่อนภัตตาหารเช้า เห็น สามเณรสุธี เดินออกมาจากป่าด้านทิศใต้ จึงได้รีบบอก เจ้าอาวาสและชาวบ้านที่มาติดตามข่าว และจากการสอบถาม สามเณรสุธี เล่าว่า ในช่วงก่อนที่จะหายไป(เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม เวลาประมาณ 17.30 น.) ได้วิ่งเล่นกับ สามเณรเอ็ม ในวัดตามปกติ โดยได้วิ่งไปตามโบถส์ ที่ฝังศพ แต่แล้วจู่ๆ ก็ไม่รู้ว่าตนเองเกิดอะไรขึ้น เหมือนมีคนมาวิ่งนำหน้า จากนั้นก็พาตนวิ่งเข้าไปในป่าช้า จากนั้นก็ไม่รู้สึกตัว จนไปรู้ตัวอีกทีก็วันที่มีคนตามหาไม่ว่าจะเป็นนักข่าวหรือตำรวจ เห็นหมดซึ่งขณะนั้น สามเณรสุธีบอกว่าอยู่ในโพรงของต้นกระบก แต่ไม่สามารถ ที่จะส่งเสียงร้องหรือขยับตัวได้ อีกทั้งคนที่เดินผ่านไปมาก็มองไม่เห็นตัวเอง สามเณรสุธี เล่าต่อว่า ตลอดทั้ง 48 ชั่วโมง 2 วันที่หายไปอยู่ที่ต้นกระบก จะมีหญิงสาวแต่งชุดขวา นำอาหารข้าวปลาไปเลี้ยงเป็นอย่างดี จนเมื่อเช้าของวันที่ 15 พฤษภาคม จึงได้ปล่อยออกมา ในความรู้สึกก็ตกใจและกลัวมากๆและไม่กล้าที่จะเดินไปเล่นที่ไหนแล้ว ต่อมาพระครูมงคล พุทธิคุณ เจ้าคณะตำบลนาจารย์ เจ้าอาวาสวัดประชานิมิตร ได้นำพาชาวบ้าน พระลูกวัดพร้อมด้วยสามเณรภายในวัด ได้ทำพิธีขอขมาเทวดาฟ้าดิน เนื่องจากเมื่อคืนนี้ ที่วัดมีการทำพิธีติดต่อกับวิญญาณและทราบว่า สามเณรสุธี ไปทำผิดไม่เคารพสถานที่จึงเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ ซึ่งการขอขมา ได้แต่งขัน 5 พร้อมทั้งน้ำและขนมทำการกราบไหว้บูชาที่บริเวณต้นจิก ที่ด้านหน้าพระอุโบสถ พระครูมงคล พุทธิคุณ เจ้าคณะตำบลนาจารย์ เจ้าอาวาสวัดประชานิมิตร กล่าวว่า เหตุการณ์ เกิดจากอิทธิฤทธิ์ของ ผีสางเทวดาแน่นอน เพราะการติดตามหาตั้งแต่วันเกิดเหตุ ก็มีการตามหาตลอดทั้งวันทั้งคืน ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ใหญ่ หนองน้ำมีการติดตามหาก็ไม่เห็น จนเมื่อคืนที่ผ่านมา ทางวัดได้ทำพิธีติดต่อทางไสยศาสตร์และทราบว่าปลอดภัย และจะมีการนำสามเณรมาคืนในรุ่งเช้า จึงได้เตรียมการที่จะทำการขอขมา ประกอบกับเมื่อพบ สามเณรสุธีแล้ว แถมยังมีสุขภาพแข็งแรงปลอดภัย ก็เชื่อว่าเป็นฝีมือของผีสางเทวดาแน่นอน ทั้งนี้ก็ได้กำชับให้ สามาเณร และพระรวมถึงชาวบ้าน เมื่อเข้ามาภายในวัดจะต้องคิดดีทำดี ก็จะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ด้านนายบุญชื่น คำยุธา อายุ 57 ปี สมาชิกเทศบาลตำบลนาจารย์ กล่าวว่า ในเรื่องนี้เชื่อว่าเป็นฝีมือของผีบังบด เพราะในลักษณะนี้เท่าที่จำได้เมื่อประมาณ 20 ปีก่อน เหตุการณ์ในลักษณะนี้ก็เคยเกิดขึ้นมาแล้วเหมือนกัน ซึ่งในช่วงนั้นเกิดขึ้นกับฝูงควาย ได้หายไปเป็นตัวๆ แต่แล้วประมาณ 2-3 วันก็กลับมา แต่เมื่อก่อนขึ้นกับสามเณร ก็คงจะต้องระวัง แต่ในส่วนตัวไม่กลัวแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เหนือธรรมชาติ กับความเชื่อจึงไม่ควรที่จะลบหลู่

เครดิต http://tankmo.com/variety.php?id=7575&sub=%E0%B8%9C%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%93%E0%B8%A3%E0%B9%84%E0%B8%9B%E0%B8%8B%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%99%20&cat=9

เรื่องนี้เกิดขึ้นกับป้าเราเอง ป้าเราต้องไปต่างจังหวัดเพราะมีธุระเราก็ขอป้าตามไปด้วย เราไปเจอโรงแรมโรงแรมหนึ่ง สวย เหมือนพึ่งสร้างมาใหม่ๆ
เรากับป้าพักห้อง405 ตอนเรากับป้าขับรถเข้ามา เห็นผู้หญิงถือเดินขึ้นรถแท็กซี่ไปที่อื่นเรากับป้าก็ไม่ได้เอะใจก็เอากุญแจห้องที่จองไว้แล้วก็เข้าไปนอนเล่นซักพักเพื่อนเรามันก็มาที่นี่ด้วยจึงโทรชวนไปแว๊นหาซื้อของ ปกติเราก็เป็นวัยรุ่นต้องมีแว๊นบ้างอะไรบ้างไม่งั้นชีวิตจะขาดสีสันของความเป็นวัยรุ่นเราก็ให้ป้าอยู่ห้องคนเดียวแล้วบอกว่าจะพักบ้านเพื่อน3วัน ตอนกลางคืนป้าเราอาบน้ำอยู่แล้วห้องน้ำมันจะมีตาข่ายเล็กๆปิดอยู่ทำให้สามารถมองผ่านห้องข้างๆได้เลย ป้าเรารู้สึกว่ามีคนแอบมองจึงค่อยไปถามแม่บ้านที่อยู่ที่นี่พรุ่งนี้ป้าเราก็ตัดสินใจนอน เช้ามาป้าเราถามแมท่บ้านว่าห้องข้างๆมาแอบดูป้าเราอาบน้ำ แม่บ้านได้ยินก็อึ้งป้าเราเลยถามแม่บ้านกลับไปว่า เป็นอะไรหรอป้าตอบมาเร็วๆสิ ป้าแม่บ้านแกก็ตอบว่า ห้องข้างๆพึ่งไปเที่ยวทะเลเมื่อวานนี้เอง ป้าเราก็ไม่เชื่อที่แม่บ้านแกบอกเลยเถียงไปว่า ฉันเห็นลูกตาจ้องมองอยู่นะป้าเขาอาจโกหกก็ได้
ป้าแกก็ยืนยันว่าไปแล้วจริงจึงพูดออกไปว่า เมื่อวานที่คุณขับรถเข้ามาเขาก็กำลังเดินขึ้นรถแท็กซี่ ป้าก็บอกว่าโอเคๆถามแค่นี้แหละจะลองูว่าคืนนี้ยังมีคนมองอีกไหม ตอนดึกป้าเราก็อาบน้ำป้าเราก็เห็นลูกตาจ้องมองอย่าน่ากลัวกว่าเดิมที่เดิมตลอดเวลา เช้ามาป้าก็บอกแม่บ้านว่า เมื่อคืนก็จ้องมองฉันอยู่ตลอด ผมถูกเพื่อนไล่กลับก่อนเพราะแฟนมันมามันคงจะจู๋จี๋กับแฟนนั่นแหละไล่กันยะกะหมูยะกะหมา ผมเห็นป้ายืนอยู่หน้าห้องที่ไม่ใช่ห้องเราผมก็ไปยืนอยู่ข้างป้า ผมถามป้าว่าป้าทำอะไรห้องนี้ ป้าก็บอกว่าจะมาพิสูจ ผมก็งงว่าพิสูจอะไร ก็เลยแค่ดู ป้าผมก็บอกให้แม่บ้านเอากุญแจสำรองของห้องนี้ไข แม่บ้านก็ไข เปิดมาก็มีอะไรไม่รู้กลิ้งมาตรงเท้าป้าป้าบอกให้ผมหยิบผมก็หยิบปรากฏว่ามันคือ! คือ! คือ! ลูกตาคน ผมตกใจมารีบทิ้งลูกตาลงจากมือ ผู้หญิงคนนั้นผูกคอตยศพถูกแมลงกัดเซาะแทะน่ากลัว ป้ารีบเรียกตำรวจ ตำรวจบอกว่าน่าจะตายมา1อาทิตย์แล้ว แม่บ้านและป้าและผม ถึงกับอึ้งเมื่อ2วันก่อนเขายังเดินขึ้นรถแท็กซี่อยู่เลยแสดงว่าผู้หญิงที่เดินขึ้นแท็กซี่เมื่อ2วันก่อนก็ผีนะซิ เรื่องนี้ทำผมและป้าช็อคมาอีกนานเลยล่ะครับ

อ่านมาแต่ละเรื่อง น่ากลัวมากเลยละค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่าตอนนั้น จขกท. อยู่ป.4 ทางคุณครูได้จัดกิจกรรมเข้าค่ายพุทธบุตรขึ้นที่โรงเรียนซึ่งตอนนั้นเป็นเวลาเย็นมากแล้วใกล้ค่ำด้วย พระอาจาร์ยท่านได้ให้เวลาไปจดความรู้และอาบน้ำเก็บของก่อน ซึ่งตอนแรกคนในห้องน้ำมันเยอะ จึงเลือกที่จะจดความรู้ก่อนแล้วค่อยไปอาบ พอใกล้อาบเสร็จกำลังแปรงฟัน(จขกท.แต่งตัวแล้วนะ)อยู่นั้น ก็มีคนมาเคาะประตูห้องน้ำซึ่งในห้องน้ำนั้นมี 3 ห้อง เราเลือกห้องตรงกลาง ในตอนนั้นไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำเพราะเวลาเปิดปิดประตูนั้นจะมีเสียงตลอดเวลา พอเปิดประตูออกไปก็ไม่มีคนคิดว่าคงหูฝาดไป ผ่านไปสักพักกำลังเก็บของในห้องน้ำอยู่นั้น ก็มีมาอีกแล้วเคาะอีกแล้วเสร็จแล้วเปิดออกไปไม่มีใครอยู่ แต่พอเดินไปส่องกระจกนั้นมีคนมาอยู่ข้างในกระจก พอหันไปก็ไม่มีใคร ผู้หญิงในกระจกนั้น ผิวขาวจัด ผมยาวมากใส่ชุดนักศึกษาด้วยแล้วก็มีเด็กอีกคนใส่ชุดโรงเรียนเราด้วย เราเอาเรื่องไปบอกพระอาจาร์ย พระอาจาร์ยบอกว่าไม่ใช่เรื่องแปลกที่เราจะเห็น เพราะเราเกิดวันที่ 11 เดือน 11 เกิด 9.00 น.ด้วยเดือนพิจิกอีกต่างหาก พระอาจาร์ยบอกว่าเป็นผีพี่น้องตายในห้องน้ำละมั่ง นับั้งแต่วันนั้นมาเราก็ไม่คิดจะเข้าห้องน้ำตรงนั้นอีกเลย แต่ก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้แล้ว
ไม่ค่อยน่ากลัวเลยใช่ไหมค่่ะ

ชื่อเรื่อง มันมากับน้ำ

ตอนน้ำท่วมเราก็ไปนอนที่ทำงานแม่ แล้วมันเป็นกระจกใสมันก็เห็นข้างนอก

เราก็นั่งกับน้องชื่อลีโอ พอทีนี้ก็นั่งติดกระจกก็เห็นอะไรหมดเลยเราก็เห็นผู้หญิงเดินมาบนน้ำ

เรา:ลีโอเห็นผู้หญิงคนนั้นป่ะ

ลีโอ:เห็นสิผู้หญิงคนนั้นเก่งเนอะ

ทีนี้เราก็ชี้ให้แม่ดูแม่ก็บอกไม่เหก็มีไรเลยนิ

ในใจเรา กะ ลีโอ ชิ_หายแล้ว ู