โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล]
ยอมรับ
{กระทู้แข่งขัน_รอโจทย์รอบ3}▂▃▅▆▇☆MISS TIFFANY TTS3 CONTEST 2011☆▇▆▅▃▂ห้ามพูดคุย
Nu_Berriez
#21
21-08-2011 - 10:30:03

#21 Nu_Berriez  [ 21-08-2011 - 10:30:03 ]








การประกวดรอบ2!!





สมาชิกการประกวดมิสทิฟฟานี่นั้น
ได้เหลือผู้เข้าแข่งขัน 10 คนจาก 14 คน

ได้แก่

No.2 MissTenshi BY sine555


No.3 Missแนนนี่ BY seangmukda


No.4 MissBLOOKBY BBGD


No.5 Missเซร่า BY aefilm1234 [สละสิทธิ์]



No.7 MissMiyabi BY zebeeya


No.9 MissKaya Endless BY EnFant18


No.10 Missยาโอย BY chulida


No.12 Missสุกี้ BY Immilly



No.13 MissPark Gyu Lee BY Kuro



No.14 MissFrenze LarGuar BY jearjear








มาดูโจทย์รอบ2กันเลยดีกว่า
.
.
.





โจทย์นี้มีชื่อว่า...



BEFORE I AM A HOT GUYS...
I can't forgot this story.








อิอิ มาโจทย์คราวนี้เราต้องเอานางแบบของคุณที่ยังไม่แปลงเป็นผู้หญิง
นั่นก็คือสมัยที่เธอยังเป็นผู้ชายนั่นเอง
เรารู้ว่านางแบบของคุณเคยเป็นชายหนุ่มที่ฮ็อตหล่อระเบิดระเบ้อ!!
หรือไม่ก็เป็นหนุ่มน้อยน่ารักคิขุอาโนเนะหวานแหวว จิบุๆใช่มั้ยล่า>0<


เอาละ!!มาเล่าถึงประสบการณ์ความทรงจำที่ลืมไม่ลงสมัยยังเป็นชายหนุ่ม
ของนางแบบผู้เข้าประกวดมิสทิฟฟานี่กันดีกว่า
ไม่ว่าจะเด็ดๆดีๆน่ารักๆความฝัน หรือ เลวร้าย เฉียดตาย สยิวกิ้ว โอ้ลัลลา บลาๆๆ อะไรก็ได้ค่ะ








ข้อบังคับในการส่ง :
1.วางรูปหมายเลขผู้สมัครภาพเล็กไว้บนสุด
2.กำหนดส่งรูป5-8ภาพค่ะ
3.บรรยายรูปภาพด้วย แล้วแต่ตามใจเลยค่ะจะบรรยายไว้ตรงไหนก็ได้






การตัดสิน :
เต็ม10คะแนน โดยกรรมการจะให้คะแนนตามความพอใจโดยดูที่ความสามารถ ไม่ใช่ซิมสวยก็ให้คนนี้มากกว่าจ๊ะ

รอบนี้มีรางวัลพิเศษเพิ่มให้ด้วย 5 ดาว กรรมการจะเลือกอันที่โดนใจมากที่สุด ได้ 5 คน คนละดาว







รอบนี้จะคัดออก2คน
เพราะaefilm1234สละสิทธิ์ไป1
ปิดรับส่ง วันเสาร์ที่3ก.ย.11

ขอให้โชคดี
สู้ๆทุกคนนะค่ะ


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-09-03 23:34:50
Shizuka Domeki

Kuro
#22
21-08-2011 - 16:14:52

#22 Kuro  [ 21-08-2011 - 16:14:52 ]









สำหรับผม 'เวลา' ไม่ได้ทำให้เรารักกันมากขึ้น
แต่ เวลาทำให้เรารู้ว่า 'เรา รัก กันรึเปล่า'






วานกรรมการเปิดเพลงฟังตาม พร้อมกับดูภาพ อ่านคำบรรยายไปด้วยนะคะ จะได้เข้าถึงอารมณ์ :')



'ขากำลังจะแต่งงานและเดินหน้าต่อไปโดยยิ้มให้กับวันวานอันแสนหวาน แต่ผมไม่สามารถตอบรับความรักจากใครได้อีกตั้งแต่อดีต - จนถึงปัจจุบันและยังคงติดอยู่กับวันวาน ระยะห่างและช่องว่างของเวลาแห่งความทรงจำเก่าเก่าเหล่านั้น'

____________________________________________________________________________________


อีกนานแค่ไหนที่ผมต้องทนทุกข์ทรมานกับความทรงจำในอดีต ที่ยังคงตามหลอกหลอนทุกทุกช่วงเวลา
ในยามหลับ และยามลืมตาตื่นอยู่แบบนี้



อีกนานแค่ไหนที่เข็มนาฬิกา เวลาในตัวผมจะเริ่มเดินต่อไปข้างหน้า พร้อมกับทิ้งวันวานในอดีตไว้ข้างหลัง 'อีกครั้ง'



ขอสักครั้งเถอะ... ที่ฤดูกาลจะไม่เปลี่ยนไป ขอให้หยุดอยู่ที่ตรงนี้ หยุดอยู่พร้อมกับเวลา , พร้อมกับความทรงจำเหล่านั้น
อย่าทำร้ายผมมากไปกว่านี้เลย...



ขอสักครั้งได้ไหม... ที่ผมจะได้พบเขาอีกครั้ง ได้เจอ แล้วยิ้มให้เขาเหมือนอย่างเช่นที่มันเคยจะเป็น พระเจ้า...



ทุกวันนนี้ผมก็คงยังจมปลักอยู่กับความหลัง อยู่กับวันวานอันแสนหวานในอดีตที่ผมและเขา คนที่ผมรัก เคยมีความสุข เคยได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน...
ที่ผ่านมาผมเป็นฝ่ายที่ยอมเขาเสมอ เพราะความขี้อ้อน เอาแต่ใจของเขาทำให้ผมรักเขา และเป็นเพราะเขาคือคนที่เข้าใจในตัวผมได้ดีกว่าใครใคร
เราสองคนมีอะไรที่คล้ายๆกัน เวลาผมมีเรื่องทุกข์ใจ เขาก็มักจะให้คำปรึกษาที่ดี และทางออกล่วงหน้าไว้ให้ผมเสมอ ในยามที่ผมเดือดร้อน ยามที่ผมไม่สบาย เขาคือคนแรกและคนเดียวที่คอยอยู่เคียงข้างผมตลอดมา ผมจึง 'รัก' เขามาก รักมาก แม้กระทั่งชีวิตของผมชีวิตนี้ ผมก็ยังยอมสละให้เขาได้ ผมหวังว่า เขา กับ ผม จะได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันไปจนตราบนานเท่านาน จะมีแค่เขากับผมเท่านั้น และจะไม่มีสิ่งใดมาพรากเราจากกันได้นอกจาก ความตาย ผมคิดแบบนั้น 'แต่' มันไม่ใช่...




2 years , Monday 5 March 2009 : 12.04 pm

ณ ตอนนี้เขากลับเลือกที่จะก้าวเดินต่อไปข้างหน้า ไปหาความถูกต้อง และอิสระเสรีกับผู้หญิงที่พ่อแม่เลือกให้ ใช่แล้ว เขาทิ้งผม แต่ผมที่โดนเขาปล่อยมือออกจาก แล้วทิ้งไว้ข้างหลัง กลับเดินหน้าต่อไปไม่ได้เลย ทุกทุกอย่างกลับหยุดนิ่ง ไม่มีสิ่งใดรอบตัวผมเคลื่อนไหว โลกทั้งโลกที่ผมเคยมองเห็นเป็นสีสันสดใสเหมือนแต่ก่อนตอนนี้กลับไร้สีสันโดยสิ้นเชิง นับตั้งแต่เสี่ยววินาทีนั้น วินาทีที่เข็มนาฬิกาตกลงสู่พื้น ... ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก ll 12.05 ll กริ๊งง



' ฉันรักนาย...ฉันรักนายนะ ฉันรักนาย รักนาย รักนาย ' คำบอกรักที่ย้ำซ้ำๆของเขายังคงดังก้องอยู่ในหัวของผม
มันยังคงดังอยู่อย่างนั้น เหมือนกับว่าต้องการตอกย้ำความเจ็บปวดให้กับหัวใจดวงนี้ของผม ให้เจ็บช้ำลงไปอีก
และติดอยู่ในส่วนลึกของความทรงจำ ไม่สามารถสลัดมันออกไปจากหัวได้



ทุกอย่าง...ในทุกทุกวันมันดู 'ไร้ความหมาย' ผมยังคงเฝ้ารอ และ หยุดอยู่ที่เดิม เพื่อรอให้เขากลับมา และบอกว่า 'รัก' ผมเหมือนที่ผ่านมา
ถึงแม้วันนั้น วันที่ผมได้เจอเขา ซึ่งอาจจะเป็นวันที่ผมเสียใจที่สุดในชีวิต เขาจะบอกกับผมว่า 'เขาจะไม่มีทางกลับมาหาผมแล้ว
ไม่มีทาง ไม่มีเลย...อีกตลอดกาล'
แต่ผมก็เฝ้ารอวันนั้น วันที่เขาจะหวนคืนกลับมา ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีจริงเลยก็ตาม



ถึงตอนนี้ผมไม่เคยคิดที่จะโทษโชคชะตาของตัวเอง หรือพระเจ้า หรือหนทางที่ผมเลือกที่จะเดิน
ผมยังคงมองว่าความรักเป็นสิ่งมหัศจรรย์ เพราะ ความรัก สอนให้ผมรู้ว่าความสุขเป็นยังไง
ความรัก สอนให้ผมรู้ว่าความทุกข์ทรมาน เจ็บปวดเจือนตายเป็นยังไง
ความรัก ไม่เคยผิด และ ไม่เคยถูก ความรักคือสิ่งที่ไม่มีข้อแม้ คนเรารักกันไม่จำเป็นต้องใช้ เหตุผล มาเป็นตัวกำหนดว่า
คุณต้องเป็นเพศอะไร คุณต้องมีหน้าตาเป็นยังไง เพราะคนเราจะรักกันได้ก็ต่อเมื่อฝ่ายใดฝ่ายนึงมีความรู้สึกที่ดีๆต่อกัน
และหงอกเงย เติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นความรัก ถึงเรื่องราวครั้งนี้จะเจ็บปวด รวดร้าว แต่ผมก็ยังรู้สึกได้ถึงความงดงาม
ของการจากลา และถึงแม้ว่าจะช้าหน่อย สักวันหนึ่ง ' ผม ก็คงจะสามารถก้าวผ่านมันไปได้ '


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-09-03 23:31:05
Nu_Berriez

jearjear
#23
21-08-2011 - 16:42:14

#23 jearjear  [ 21-08-2011 - 16:42:14 ]










'เฮอะ!! นี่หรอโรงเรียนชายล้วนที่เขาว่าขึ้นชื่อกัน ทำไมมันมีแต่เกรียนฟะ' นี่คือประโยคแรกที่ผมยืนบ่นหลังจากก้าวเข้ามาในโรงเรียนแห่งนี้
และนี่แหละ...คือสาเหตุที่ผมโดนไอ่พวกรุ่นพี่เกรียนๆสั่งสอนโดยให้มาทำความสะอาดห้องวิทย์เก่าๆ รกๆ(เห็นเขาพูดกันอะนะ==) ให้สะอาดเหมือนใหม่เหมาะแก่การเป็นห้องชมรมเกรียนๆของรุ่นพี่เกรียนๆพวกนั้น==* เ่อ่อ...ผมพูดคำว่าเกรียนเยอะไปมั้ยเนี่ย-___- ก็มันเกรียนจริงๆนี่นา~




แล้วผมก็เดินมาถึงห้องนี้แล้วสินะ==" ประตูก็ยังดูใหม่ๆอยู่นี่นา??





แอ๊ดด~! อืมม...ห้องนี้มันก็ไม่รกเท่าไหร่นะ ก็แค่อุปกรณ์วางเรี่ยราดเต็มพื้นเลยแหละ แล้วก็ฝุ่นจับหนาๆ มองไปมองมามันก็ไม่ค่อยเหมือนห้องวิทย์แฮะ เหมือนห้องศิลปะมากกว่า=__=





"เย้ยยย~!!! ห้องรก ฝุ่นเกลอะซะขนาดนี้ ยังมีคนมานอนได้อีกหรอฟะ=[]=;;" ผมเผลอตะโกนเสียงดังด้วยความตกใจ
เอ่อ...แต่นายนี่หล่อชะมัด ดูจากนัยน์ตาสีฟ้าคู่สวยที่เข้ากับผมบลอนด์เงางามและจมูกโด่งเฟี้ยวนั่น รูปร่างก็โอเคนะ สูงประมาณ 183 เซนติเมตรซึ่งแตกต่างกับผมเป็นอย่างมากTT ทำไมโชคชะตาโหดร้ายกับผมขนาดนี้นะ ส่วนสูงแค่ 170 แถมน่าตาก็เคะสุดๆ แต่ดูนายนี่สิ...คนหรือเทพบุตรฟะ โคตรหล่อเลย*0* เฮ้ยย~~!! ไปกันใหญ่และ สมาธิแตกกระเจิงเพราะไอ้หล่อนี่แท้ๆ-_-+





"นี่!!...เสียงดังหาอาเฮียนายหรอ คนกำลังหลับอยู่นะ เห็นใจบ้างดิ เมื่อคืนก็ไม่ได้นอน -___-" อ่าวว~ ไอ่นี่ ไหงพูดงี้ฟระ บ้านตรูไม่มีเชื้อจีนนะเฟ่ย แล้วก็ไม่มีพี่ชายด้วย...รู้สึกว่าจะไม่เกี่ยว ไอ่นี่มันกวนติงเราอยู่นี่หว่า =___=





"ก็ฉันตกใจนี่ ใครใช้ให้นายมานอนตรงนี้ล่ะ== ฉันมาทำความสะอาดห้องนี้ตามที่พวก ม.6 สั่งง่ะ"





ฟึ่บบบ~! "อ่อ...นายนี่เองสินะ...เด็กใหม่ที่ไอ่พวกลูกน้องฉันบอกว่าทำก่างน่ะ อืม ม...น่าตาก็ใช้ได้นี่" ไอ้หล่อนี่บุกหาผมด้วยความเร็วแสง(เว่อร์==) ยังไม่พอ มาโอบเอวผมอีกTT ดูไปดูมาเหมือนละครหลังข่าวเลยแฮะ==;; คงจะเป็นตอนฉากนางเอกจะถูกพระเอกปล้ำนั่นแหละ แต่...เฮ้ยย~~! ผมไม่ใช่นางเอกนะ=[]=; นายนี่คงไม่ทำเหมือนละครหลังข่าวหรอก ท่าทางไม่ได้เป็นเกย์นะ(มั้ง??)
"เฮ่ยย~! ปล่อยนะเฟ่ยย~~!! ฉันไม่ได้ทำก่างอะไรซะหน่อย ก็แค่บ่นออกมาจากใจแล้วเสีงดังนิดหน่อยแค่นั่นเอง =___="
"อ๋อ...งั้นหรอ?? งั้นนายไม่ต้องทำความสะอาดแล้วล่ะ ฉันจะให้โทษเบาลงในฐานะที่นายไม่ได้ก่างแต่แค่บ่นเสียงดังแค่นั้นเอง ^^++" ดู ดูไอ้หล่อนี่...โทษเบาลงงั้นหรอ? เฮอะ! ยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนั้นกับคำพวดกวงติงแบบนี้ใครจะเชื่อลงล่ะ==;;
"ตานายนี้โตดีเนอะ จมูกก็เล็กน่ารักเชียว หน้านายก็เนียนใสมากๆเลยล่ะ^^ แต่เสียอย่างเดียวสินะ...ปากดีเกินไปหน่อย งั้นฉันจะเริ่มสั่งสอนเลยดีกว่า เริ่มจาก...." นี่บรรยายมาทั้งหมดนี่ไม่เห็นภาพความเป็นผู้ชายเลยนะ ชมตรงอื่นแทนได้มั้ย เค้าเจ็บTT เอ่อ...แต่ชมแบบนี้มัน...แล้วลงโทษอะไรนั่นอีก...มันหมายความว่าไงนะ???





"พลั่ก! โอ๊ย! อุ๊บส์! OxO" อะ...ไอ้หล่อนี่จูบผม จูบผม จูบโผมมม~~!!!!! TTOTT ยังไม่เคยมีใครได้แตะต้องมันเลยนะ จูบแรกของผม กระซิกๆTT เสร็จไอ้หล่อนี่ไม่แล้วว~~! หมอนี่จูบเก่งชะมัด ผมรู้สึกได้ถึงรสชาติของความหวานและความเร่าร้อนปะปนกันอยู่ในจูบนี้ นายนั่นค่อยๆระบายจูบทั่วริมฝีปากก่อนจะจู่โจมเข้าไปคลุกเคล้าความร้อนแรงทั่วๆปากผม ผมไม่รู้นะตั้งแต่เมื่อไหร่...แต่พอรู้ตัวอีกทีผมก็จูบตอบหมอนี่ซะแล้ว





เขาค่อยๆเลื่อนริมฝีปากมาที่ต้นคอผม ก่อนรุกรามลงมาเรื่อยๆ ต่อจากนี้ก็คิดเอาเองแล้วกันนะ ผมก็คงต้องปล่อยเลยตามเลยแล้วล่ะTT
เป็นไงเป็นกันวะ ก็สัญชาติญาณมันบอกให้ไม่คัดค้านนี่นะ หรือว่าผมจะค้นพบตัวตนตัวเองซะแล้วเนี่ย???



แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-08-30 22:08:51
Nu_Berriez


I'm back!
BBGD
#24
21-08-2011 - 17:12:59

#24 BBGD  [ 21-08-2011 - 17:12:59 ]






จองจ้า
----------------------------------------------------------------------------------------------------


ปฐมบท ❤ การสูญเสียพี่สาวอันเป็นที่รักและต้องการเยียวยาจิตใจของผู้เป็นมารดา จึงทำให้ตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมาไม่มีช่วงไหนที่ผมได้ใช้ชีวิตแบบชายจริงๆ สักครั้ง นั่นทำให้ทุกอณูของร่างกายเต็มไปด้วยอารมณ์หญิงทั้งสิ้นแม้สิ่งที่คุณเห็นเปลือกนอกจะบ่งชี้ถึงความเป็นชายแท้ของผมก็ตาม ดังนั้น คุณก็อย่าได้คาดหวังถึงความเป็นชายของผมเลยนะ
❤ ขออนุญาตเจ้าของกระทู้และกรรมการทุกคนที่ผมคิดเลยกรอบที่ตั้งไว้นะครับ... ขอใส่เพลง “ช่วงที่ดีที่สุด” ด้วยนะครับ...เผื่อมันจะสื่อไปถึงใครบางคนที่หายไปจากชีวิตผม << แปะไว้ไม่ต้องเปิดก็ได้ครับ


24 Aug. 2011 00.18 am.


ถ้าจะเปรียบชีวิตของผมก็คงเหมือนกับเข็มของนาฬิกา ผมก็คงเป็นเข็มวินาทีที่เดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่เคยที่จะหยุดมองสิ่งรอบตัว…แต่เขาเป็นเหมือนเข็มชั่วโมง อาจจะเจอกันช้าหน่อย แต่สุดท้ายก็เจอกันเสมอ ณ เวลาหนึ่ง
แต่เมื่อใดที่นาฬิกาใกล้หมดลาน การเดินของเข็มเริ่มเชื่องช้า และสปริงคลายตัว ก็จะฉุกคิดได้ถึงเรื่องที่ลืมไปแล้ว มันทำให้ผมคิดถึงใครบางคนมากจริงๆ ... “ไอ้ตัวเล็กของผม” คำเรียกขานง่ายๆ แต่แฝงไว้ด้วยความหมาย มันอุ่นซ่านถึงหัวใจทุกครั้งที่ได้ยิน





แล้วเคยมั้ยเวลาที่คุณอ้างว้าง ท้อแท้ ต้องการใครสักคนแต่ไม่เคยมีใครอยู่ตรงนั้น คนคนนี้อยู่ที่นั่นตลอดมา พร้อมสายตาที่อบอุ่น สัมผัสอันอ่อนโยน และคำปลอบประโลมสำหรับผม... นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดของผม ....



Summer ที่ผ่านมา เขามาหาผมที่นิวยอร์กหลังจากที่ห่างหายไปนานมาก ตลอดหนึ่งสัปดาห์เราใช้ชีวิตในแต่ละวันได้บ้าเหนือคำบรรยาย วันสุดท้ายเค้าเงียบไปเหมือนมีอะไรให้ต้องคิดตลอดเวลา นานครั้งเหมือนเขาคิดได้ว่ามีใครสักคนอยู่ตรงนี้ เขาจะเพียงเบือนหน้าที่เปื้อนยิ้มเศร้าๆ ส่งมาให้ แล้วก็จมจ่อมอยู่กับความคิดของตัวเองต่อไปโดยละเลยสิ่งรอบตัวอีกครั้ง
สุดท้ายเค้าพูดเพียง...มาเถอะไปทำความทรงจำครั้งหนึ่งในชีวิตกัน (・_・?) ไม่ได้ลง Guinness แต่มันจะอยู่ในใจผมตลอดไป .... เค้าเดินจูงมือผมไปจนถึงดาดฟ้าของตึกอพาร์ทเม้นท์ที่พัก เค้าถามว่า “ไม่กลัวใช่มั้ย ผมแค่อยากมีภาพตอนที่คุณทำอะไรสุดเหวี่ยงได้มั้ย อยากเห็นสักครั้ง”
เอาละสิ!! นี่มันชั้นบนสุดของตึก 7 ชั้นนะ ∑(O_O;)



เฮ้อ!! ยอมแพ้จริงๆ กับสายตาอ้อนๆ นั่น คงไม่มีไรมั้ง ^^'' สักครั้งในชีวิตจะอะไรนักเชียว.... แล้วก็ที่เห็นนั่นแหละ




บทส่งท้าย : ถึงแม้มันจะเป็นแค่โอกาสเล็กๆ เป็นเพียงครั้งหนึ่งที่เคยได้สัมผัส เป็นชั่ววูบของความรู้สึก และอาจจะเป็นแค่อดีตไปแล้วก็ตาม แต่ทุกๆ สิ่งที่เราเคยมีให้กันในช่วงเวลาสั้นๆ นั้น ทุกอย่างมัน คือ "ช่วงชีวิตที่ดีที่สุด"
มันอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอเขา แต่มันจะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายในความทรงจำ…Keep you in your memories



ไม่ๆ คุณอย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ ผมไม่อยากให้คุณเศร้าไปกับผมหรอกนะ ดูสินี้ตอนนี้ผมยังยิ้มอยู่เลย ผมหวังว่าไดอารี่ที่แฝงด้วยอารมณ์หลากหลายจะทำให้พวกคุณยิ้มในตอนท้ายนะ!!


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-08-30 08:49:34
Nu_Berriez


ติดเขียนนิยายครับ^^
chulida
#25
21-08-2011 - 17:19:16

#25 chulida  [ 21-08-2011 - 17:19:16 ]









ภาพมาทีหลังน่ะค่ะ ยังไม่ครบน่ะค่ะ TToTT



♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ย้อนกลับไปในวันทีี่ผมยังเป็นผู้ชาย(เต็มตัว)ผมก็ไม่ได้ต่างอะไรกับเด็กนักเรียน ม.ปลายทั่วไปนักหรอก เล่น เที่ยว แซวอาจารย์ เหล่หญิงไปวันๆร่วมถึงไอ้ ความรัก น่ะ แน่นอนว่าไอ้เรื่องที่ผมเล่าวันนี้น่ะ ไม่ได้เป็นเรื่องตลก ขบขันอะไรอย่างที่คุณหวัง ไม่ได้เป็นเรื่อง หวานแว่วน่ารักอะไรอย่างที่คุณคิดจะอ่านกันหรอกน่ะ เอาล่ะไหนๆผมก็พร่ำเพ้อมายืดเยื้อนานแล้ว ผมจะเข้าสู้เรื่องเลยดีกว่า ^_^



ผมได้แต่ไคร่ครวณถึง เด็กคนนั้น เด็กผู้หญิงที่เป็นรุ่นน้องของผม เธอเป็นคนน่ารัก ยิ้มเก่ง เข้ากับคนง่าย จนวันหนึ่งเธอมาบอกว่าเธอชอบผม
แต่ว่าผม ปฏิเสทเธอไป ทำไมน่ะหรอ ก็ผมไม่ได้ชอบเธอนี้ จะให้คบกับคนที่ไม่ชอบได้ไงล่ะ ลำบากใจแย่
กระนั้นแล้ว เธอก็บอกว่า ''ไม่เป็นไร''





แล้วเธอให้ดอกกุหลาบกระดาษสีแดง(ที่ผมคาดการณ์ว่าน่าจะเอามาจากคาบการงานที่อาจารย์สั่งชัวๆ =_=)มาให้ผมแล้วบอกว่า
''ถึงเธอจะปฏิเสธ ฉันก็ไม่ตัดใจ ฉันจะให้ดอกกุหลาบแกเธอตลอดไปจนวาระสุดท้ายของชีวิต''

คำๆนั้น ยังก้องอยู่ในหูผมตลอดเวลา




เฮ้อ!!! เอาเหอะ ยังไงซะผมก็ไม่แคร์เธอหรอก เธอมันก็เพียงแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง ไม่ใช่ว่าผมหลงตัวเองหรอกน่ะ
แต่ผู้หญิงแบบเธอน่ะ มันมีมาให้ผมเลือก อีกเป็นร้อยๆคน กะอีแคร์เธอคนเดียว
ผมไม่ แคร์ หรอก


....................................................................................................................

กระนั้นแล้ว นี้ก็ผ่านไป 1 เดือนที่ผม ปฏิเสธเธอมา เธอก็ยังไม่วาย เอาดอกกุหลาบ(กระดาษ)มาให้ผมเหมือนเคย
เหมือนเดิม
ทุกๆวัน


....................................................................................................................

นี้อาจจะเป็น เรื่องที่ผมเคยชินไปแล้วก็เป็นได้ ผมชินกับการเจอหน้าเธอทุกวันๆ รับดอกไม้กับเธอทุกๆวันแต่ทำไมวันนี้
ไม่มี
มันช่าง''ว่างเปล่า''

....................................................................................................................

เธอหายไปไหน เธอหายไป หายไปอย่างสิ้นเชิง ผมเฝ้ารอเธอวันแล้ววันเล่า รอวันที่เธอจะมา
มาหาผม
มันไม่''เหมือนเดิม''

....................................................................................................................

จนสุดท้าย ผมทนไม่ไหว ผม ถามหาที่อยู่เธอจากที่โรงเรียน เหมือนผมได้รู้ที่อยู่ของเธอ ผมวิ่งไปหาเธอที่บ้านของเธอทันที ไม่จริงน๊า
ว่างเปล่า บ้านหลังนี้ว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง ไม่มี ไม่มีเลย แม้แต่วี่แว้วของคนสักคนก็ไม่มีเธอ หายไปไหน ผมวิ่งไปยังบ้านข้างเผื่อที่จะเจอวี่แว้วของ
เธอบ้าง แต่กลับไม่มีใครบอกได้ว่าเธอหายไปไหน มีเพียงหนังสือจดบรรทึก ที่เขายื่นมาให้บอกเพียง เป็นของที่เธอฝากมา
ก็ยังดี ดีกว่า

ผมไม่ได้เบาะแสอะไรเกี่ยวกับเธอคนนั้นเลย

....................................................................................................................
มะ ไม่จริงน๊า ใครก็ได้บอกผมที่ว่าเรื่องนี้มันเรื่องโกหก ทันที ที่ผมอ่าน เข่าของผมถึงกับทรุดลงไปกับพื้นผมปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้ม
เธอไม่อยู่ให้ผมได้เจอหน้า ไม่มีคนมายิ้มให้ผมเหมือนเดิม ผมไม่มีโอกาศได้เจอเธอเลยแหม วาระสุดท้ายในชีวิตเธอ กว่าผมจะเข้าใจว่า
ผมรักเธอนั้น มันก็สายไปแล้วหรอ เธอไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว เธอตายไปแล้ว จริงๆ....................................

เธอไปแล้ว อย่างไม่มีวันหวนคืน

เนื้อความในจดหมาย


quote :
แด่
พี่โอยที่รัก

....................กว่าพี่โอยจะได้อ่านหนูคงไม่อยู่ให้พี่เห็นหน้าอีกแล้วล่ะเนอะ แย่จัง ^_^ เอ้า เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าน่ะ นี้เป็นเวลา 3 ปี 45 วัน กับอีก
12 ชั่วโมง 25 นาที 2 วินาทีแล้วซิน่ะ ที่หนูแอบชอบพี่จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตหนู

_เศร้าจังเนอะ ^_^

....................ถ้าพี่โอยสงสัยว่าทำไมหนูถึงให้กุหลาบกระดาษกับพี่ ทำไมน่ะหรอ หนูอยากให้พี่รู้น่ะสิ ว่าความรักของหนูที่ให้พี่น่ะจริงใจ ไม่ได้มีอันตราย เหมือนหนามของดอกกุหลาบสวยที่อยู่ในป่า ไม่ได้หอมเหมือนดอกกุหลาบตามร้านสะดวกซื้อ ไม่ได้มีใบนุ่มสวยสีสดเหมือนกลีบกุหลาบจริงๆ แต่อย่างน้อยมันก็จริงใจไม่ได้มีวันเฉา หรือแห้งตาย เมื่อเวลาผ่านไปเหมือนดอกกุหลาบจริงๆพวกนั้นซะอีก
....................ก็ไม่รู้พี่จะเข้าใจที่หนูเคยพูดไหม ว่า หนูจะให้มันจนวาระสุดท้ายของชีวิตหนู มันก็คงหมายความแนวๆนี้ล่ะค่ะ หนูพยายามที่จะให้พี่ทุกๆวัน แต่พี่ก็ไม่เข้าใจสักที จนในที่สุดมันก็ถึงวันนี้ วันสุดท้ายที่หนูจะหายใจอยู่บนโลก วันที่โรคหัวใจล้มเหลว มันพรากหนูไป หนูรู้ตัวมาตลอดว่าหนูจะ้ต้องตาย เหมือนซีรีย์เกาหลีเลยเนอะพี่ เสียอยากที่หนูไม่ใช่นางเอกของพี่นี้แหละ ฮ่าๆๆ

สุดท้าย หนูคงไม่มีอะไรจะพูดกับพี่นัก

หนูรักพี่ รักตลอดไป รักทุกชาติภพไป ไม่ว่าพี่จะรักหนูหรือเปล่าแต่อยากให้รู้หนูรักพี่เสมอค่ะ ^-^



จาก
รุ่นน้องที่น่ารัก




รู้ไหมจดหมายฉบับนี้ มันทำให้ผมเข้าใจความหมายของคำว่ารู้ว่ามีอยู่ก็สายไปอย่างเที่ยงแท้จริงๆ แน่นอนผมให้สัญญากับตัวเอง

ผมจะไม่มีวันชอบผู้หญิงคนไหนนอกจากเธออีก..........................
เธอจะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายในชีวิตของผม เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้มันทำให้
ผมเกลียดสิ่งมีชีวิตประเภทที่เรียกว่า
ผู้หญิงที่สุด!!!




''ไม่ว่าจะเป็นวันไหนๆเธอก็ยังยิ้มให้ผมเสมอ จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิตเธอก็ตาย.................''





แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-08-30 02:14:37
Nu_Berriez


I'm Coming GGWP
Immilly
#26
21-08-2011 - 19:53:06

#26 Immilly  [ 21-08-2011 - 19:53:06 ]










นั่งมองกระจกไม่เช็ดคราบน้ำตา ต้องการปล่อยมันให้ไหลตอกย้ำความเจ็บปวด
อยากทำได้เพียงหลับตาลืมเขาแค่กลั้นใจลืมคำว่าเรา เพื่อปวดร้าวครั้งสุดท้าย




เริ่มต้นอีกครั้งกับคำว่าลืม จะทำได้ไหมหัวใจ?
อยากลืมหน้าเขา ทำได้แค่เหงา
ไม่อยากจะหายใจ มันกี่ครั้งแล้วที่ใจ มันกลับมาต้องรักเธอใหม่




นั่งฟังเพลงเพลงไหนน้ำตาก็ไหลเป็นทาง ต้องนอนกอดกับตัวเองมองฝนพรำ
ก็ขอให้ฝนมันหล่นลงมาช่วยล้างความเจ็บช้ำข้างใน แค่ลมพัดเพียงแผ่วเบา
ความเหงาก็ทำร้าย ขอครั้งสุดท้าย ก่อนจะพูดคำคำนั้น




เริ่มต้นอีกครั้งกับคำว่าลืม จะทำได้ไหมหัวใจ
อยากลืมหน้าเขา ทำได้แค่เหงา ก็พูดไปงั้นเอง





โลกใบนี้ช่างวังเวง ก็ได้แต่สงสารตัวเอง นั่งฟังเพลงเพลงไหนน้ำตาก็ไหลเป็นทาง
กลับมาเริ่มลืมเธอใหม่ ที่ผ่านมามันเหมือนฉันลืมไป
เพิ่งรู้ ความรักแพ้ความไม่รักกัน




ฉันปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาก่อนที่หลับไปพร้อมกับมันอีกครั้ง การร้องไห้ทำให้รู้สึกดีอย่างนี้เอง รู้สึกดีที่ได้ระบายมันออกมา ภาพของคนๆหนึ่งวนเวียนอยู่ทั้งในความฝันและความเป็นจริง ภาพๆเดียวกันนี้ทำให้ฉันทั้งดีใจและเศร้าใจในเวลาเดียวกัน ความทรงจำที่แสนหวานกำลังทำร้ายฉันเรื่อยๆ จะทำยังไงดีนะ หัวใจ...





แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-09-03 21:44:44
Nu_Berriez

Immilly
#27
21-08-2011 - 19:53:10

#27 Immilly  [ 21-08-2011 - 19:53:10 ]






น้องลี่พี่ขอโทษมันเด้งอ่ะ


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-08-21 19:53:54

EnFant18
#28
21-08-2011 - 21:04:12

#28 EnFant18  [ 21-08-2011 - 21:04:12 ]










ครั้งแรก.. ที่รอยยิ้มที่ผมมีนั้นหายไป
คือตอนที่ผมสูญเสีย 'รอยยิ้ม' ของตัวเองไป..





แต่...
ตัวผมน่ะชอบ.. ชอบที่จะยิ้ม



ผมไม่เคยเสแสร้งใส่หากกากปั้นยิ้มหลอกใคร



เพราะผมไม่ต้องการให้ใคร..
มาเจ็บปวดเพราะรอยยิ้มที่หลายๆคนสร้างขึ้นมา




ผมเคยนึกฝันอยู่ในใจว่า..
ถ้าโลกใบนี้ ทุกคนยิ้มให้กันอย่างจริงใจ
หลังจากวันนั้นไป.. ทุกคนคงมีความสุข



ตั้งแต่วันที่ผมสูญเสีย 'รอยยิ้ม' ของผมไป
ผมก็มีแต่ 'รอยยิ้ม' ที่มักจะมอบให้กับตัวเองและผู้อื่น ผมให้กับทุกๆคน..


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-08-28 17:57:19
Nu_Berriez

zebeeya
#29
21-08-2011 - 21:46:20

#29 zebeeya  [ 21-08-2011 - 21:46:20 ]









เธอกำลังทำลายชีวิตคนคนนึง เธอว่ารักแต่ว่าไม่ซึ้งออกมาจากข้างใน หัวใจคนฟังต้องสลายไป เมื่อรู้ว่ามันไม่จริง



เพราะว่าฉันเชื่อในคำว่ารัก เพราะพูดจากปากเธอเลยเชื่อใจ เพราะฉันไม่เคยคิดระแวงสงสัย รักเธอก็ไว้ใจสุดตัว



มัวแต่หลงงมงายเชื่อในคำว่ารัก มัวแต่หลงงมงายมันก็เลยทรุดหนัก จากนี้เธอคงต้องไป



แต่ฉันยังมีอะไร อยากให้เธอฟังเอาไว้...



ฉันกำลังจะตายไปกับคำว่ารัก จากปากคนที่ไว้ใจที่สุด เธอเป็นมนุษย์ไม่มีหัวใจ หรือมองฉันเป็นอะไรอยากรู้



ฉันกำลังจะตายไปอีกในไม่ช้า แต่อยากจะบอกคำนึงให้รู้ว่า คนที่รักเธอจนตายมีอยู่จริง ไม่ใช่นิยายจำไว้...



ถือว่าฉันพลาดในเหตุการณ์นี้ ถือว่าฉันผิดเองที่ไว้ใจ ถือว่าฉันแพ้ให้กับความหลงไหล เผลอใจถลำไปสุดตัว



จาก..คนที่รักเธอจนตายที่มีอยู่จริง และไม่ใช่ใคร......คือ....ฉันเอง...


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-08-26 22:58:21
Nu_Berriez


.....
sine555
#30
21-08-2011 - 22:27:30

#30 sine555  [ 21-08-2011 - 22:27:30 ]










ประสบการณ์ความทรงจำที่ลืมไม่ลง





ถ้าพูดถึงเรื่องที่ลืมไม่ลง.... คงเป็นเรื่องสมัยเด็กของฉัน

ฉันก็เหมือนทุกคนในงานประกวด... ที่ฉันเคยเป็นผู้ชาย... ผู้ชายแท้ๆคนนึง...



คุณคงกำลังคิดว่า การเปลี่ยนแปลงของฉัน เป็นเพราะชายหนุ่มผู้อ่อนโยนที่เข้ามาป้วนเ...ยนในชีวิตฉันเหรอ?

เปล่าหรอก....ฉันอาจจะเป็นคนโชคร้าย... ที่เคยเป็นรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชาย ในระยะสั้นๆ...

เพราะตั้งแต่ที่ได้เข้าเรียน ฉันก็รู้สึกตัว... ว่ามันไม่ใช่.....


ฉันไม่สามารถใช้ชีวิตแบบเด็กผู้ชายได้มาตลอด

แต่กฏเกณฑ์มันต้องเป็นไปตามนั้น ...ต้องใช้ชีวิตในวัยเรียนแบบฝืนๆจนกระทั่งขึ้นมัธยม..


ฉันไม่กล้าบอกคุณพ่อ คุณแม่ เพราะท่านมีลูกชายคนเดียว... ท่านคงหวังอะไรไว้มาก

แต่ไม่...วันที่ท่านได้ทราบเอง... ท่านไม่เคยว่าอะไรผมสักคำ..

ท่านบอกมาเพียงประโยคเดียวให้ฉันจำไปทั้งชีวิต

"...ทำตามที่ตัวเองมีความสุข ความสุขของเท็นชิ คือความสุขของพ่อกับแม่เหมือนกัน "


ฉันดูออกว่ามันเป็นเพียงคำปลอบโยนที่ท่านพูดเพื่อให้ผมสบายใจ

และรอยยิ้มนั้นก็เพื่อปกปิดความผิดหวัง...


ฉันเสียใจ....ที่ฉันเป็นอย่างที่พวกท่านหวังไม่ได้.. แต่ฉันก็จะพยายาม..ทำสิ่งอื่นเป็นการทดแทนความผิดครั้งนี้ให้ได้..





แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-08-28 20:59:34
Nu_Berriez

seangmukda
#31
22-08-2011 - 18:12:45

#31 seangmukda  [ 22-08-2011 - 18:12:45 ]










วันนั้นเธอบอกกับผมว่าให้รออยูที่นี่ เดี๋ยวเธอจะกลับมา




แต่ผมก็รอแล้ววรอเล่าเธอก็ไม่กลับมา...




แต่เพราะผมเชื่อมั่นในความรักของเรา ผมเชื่อว่าเธอจะต้องกลับมา




ผมรอเธอมานานมาก นานจนอะไรหลายๆอย่างเปลี่ยนไป แม้กระทั่งใจของผม




ในที่สุดเธอก็ทำลายความเชื่อมั่นในความรักของเราด้วยคำว่ารอ เพราะ เธอไม่กลับมาและผมก็จะไม่รอเธออีกต่อไป

ต่อไปนี้ผมสัญญากับตัวเองว่าผมจะไม่มีทางรักผู้หญิงคนไหนอีก..."ผมสัญญา"


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-08-27 12:44:56
Nu_Berriez

น้องกิ่ง
#32
น้องกิ่ง
03-09-2011 - 22:54:17

#32 น้องกิ่ง  [ 03-09-2011 - 22:54:17 ]





I LIKE NUMBER 14 FROM JEARJEAR VERY MUSH

ประทับใจเบอร์_14__ของ_jearjear__ที่สุด

เพราะว่า= สื่อออกมาได้ดีมากค่ะ ว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดมันเกิดขึ้นทันตา และในห้วงนั้น ทำให้เราอวบอิ่มไปกับมันด้วย


( คนอื่นๆ อย่าว่ากิ่งนะ ความชอบส่วนตัวค่ะ ^"^)


สู้ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-09-04 13:32:27
Nu_Berriez

_praew_
#33
04-09-2011 - 00:13:46

#33 _praew_  [ 04-09-2011 - 00:13:46 ]




ประทับใจเบอร์ 9 ของ EnFant18 ที่สุด

เพราะว่า = สิ่งที่เห็นคือรอยยิ้มของเด็กหนุ่ม(?) ซึ่งต่างจากตอนที่กลายสภาพเป็น... โดยสิ้นเชิง ทำให้ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ แลดูน่ารักมากๆค่ะ เห็นตอนแรกแล้วรู้เขินอยู่หน้าคอมฯ(ออกแนวบ้า) พอดีชอบผู้ชายแนวนี้ ตาโตๆ หน้าตาจิ้มลิ้ม ยิ้มเก่งดูเป็นมิตร บอกได้คำเดียวว่า "น่ารักอ่ะ"


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-09-04 00:14:19
Nu_Berriez

NongKaro
#34
04-09-2011 - 11:32:20

#34 NongKaro  [ 04-09-2011 - 11:32:20 ]




ประทับใจเบอร์ 9 ของ EnFant18 ที่สุด

เพราะว่า = ชอบการบรรยายในท่อนนี้ค่ะ "ตั้งแต่วันที่ผมสูญเสีย 'รอยยิ้ม' ของผมไป
ผมก็มีแต่ 'รอยยิ้ม' ที่มักจะมอบให้กับตัวเองและผู้อื่น ผมให้กับทุกๆคน.."
มันงงๆแต่มันก็ยังไงก้ไม่รู้อ่ะค่ะ คือ..ปกติชอบผู้ชายแนวนี้ค่ะ มีความเป็นตัวของตัวเอง ใสๆซื่อๆ น่ารักดีค่ะ ยิ้มหวานๆ เหมือน นายงามรักเด็ก ค่ะ และ เค้าคงค้นพบตัวเองแล้ว ....
(อธิบายอาจจะ งงๆนะค่ะคือเป็นคนที่บรรยายไม่ค่อยเก่ง แต่ มันออกมาจากใจทุกคำค่ะ เอิ้กๆ!!)

เป็นกำลังใจให้ผู้เข้าประกวดทุกคนนะค่ะ


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-09-04 11:38:28
Nu_Berriez

Shizuka Domeki
#35
04-09-2011 - 16:58:49

#35 Shizuka Domeki  [ 04-09-2011 - 16:58:49 ]








ประทับใจเบอร์ 7 ของ zebeeya ที่สุด
เพราะว่า = ไม่ใช่แค่ซิมส์ ,,, ที่หน้าตาอันหล่อเหลา ,,,แต่ยังมีเนื้อหาที่น่าสนใจมากมาย โนได้นั่งอ่าน ตั้งแต่บรรทัดแรก จนบรรทัดสุดท้าย
ก็รู้สึก ปลื้ม และ ประทับใจที่สุด ,,,,, โดยเฉพาะ ท่อนสุดท้ายยย
จาก..คนที่รักเธอจนตายที่มีอยู่จริง และไม่ใช่ใคร......คือ....ฉันเอง... ( คมมากกก T_T !!)

จะแต่งหญิง หรือ ชาย ก็ออกมาดูดีทั้ง 2 แบบเล๊ยยย ค่ะ



ซิมส์ของแต่หล่ะท่าน ทำออกมาได้ สวย และ หล่อมากๆ
ทำเอากรรมการหนักใจเลยยที่เดียว
เนื้อหาจับใจ การบรรยาย สุดยอดจริงๆ
ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ประกวดทุกท่านสู้ๆนะ



แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-09-06 20:04:32
Nu_Berriez

Nu_Berriez
#36
04-09-2011 - 20:52:53

#36 Nu_Berriez  [ 04-09-2011 - 20:52:53 ]






ประทับใจเบอร์ 10ของ chulida ที่สุด

เพราะว่า =ชอบการบรรยายของพี่เก๋มากเลยค่ะ ทั้งซึ้งและเศร้าT^T แง รุ่นน้องผู้หญิงมีความพยายามากเลยแต่เสียดายเธอไม่น่าไปเร็วเลย ซิกๆ นายโอยก็เพิ่งรู้ใจตัวเองช้าไปแล้วอ่ะ ซึ้งมากเลยพี่เก๋ ยิ่งข้อความในจดหมายนะ การบรรยายสนุกอ่านเข้าใจง่าย แต่ลี่ให้คะแนนพี่เก๋9 เพราะว่ารูปไม่ครบ
"
ผมจะไม่มีวันชอบผู้หญิงคนไหนนอกจากเธออีก..........................
เธอจะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายในชีวิตของผม เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้มันทำให้
ผมเกลียดสิ่งมีชีวิตประเภทที่เรียกว่า
ผู้หญิงที่สุด!!!"

^
^
รู้ที่มาของโอยจังและ

ป.ล.ที่จริงชอบของหลายคนมากเลย เลือกไว้ สามคนสุดท้ายคือพี่เก๋ พี่นาง และพี่แพรว แต่ลี่เป็นคนที่เข้าใจอะไรยากนิดนึง คำบางคำอาจงงนิดนึง (ลี่stupid)นั่นเอง แต่ก็สื่อความหมายเล่าความทรงจำ และแอบแฝงไปด้วยข้อคิดที่ดีเยี่ยมนะ

ส่วนของทุกคนก็ทำได้ดีจริงๆเลยค่ะ ให้คะแนนกันไม่ถูกเลยอ่ะ

------------------------------------------------------------------------------







๐๐๐ประกาศรายชื่อผู้เข้ารอบและผู้ตกรอบ๐๐๐

รอบนี้คัดออก 3 คนค่ะ เรียงจากคะแนนมากสุดไปน้อยสุด (ถ้าคะแนนเท่ากันเรียงตามหมายเลข)





No.7 MissMiyabi BY zebeeya 9.4
No.4 MissBLOOKBY BBGD 9
No.9 MissKaya Endless BY EnFant18 9
No.10 Missยาโอย BY chulida 9
No.13 MissPark Gyu Lee BY Kuro 8.8
No.2 MissTenshi BY sine555 8.4
No.14 MissFrenze LarGuar BY jearjear 8.4
--------------------------ข่างล่างเสียใจด้วยนะค่ะ-----------------------------
No.12 Missสุกี้ BY Immilly 8.2
No.3 Missแนนนี่ BY seangmukda 7.8
No.5 Missเซร่า BY aefilm1234 สละสิทธิ์



------------------------------------------------------------------------------







ผู้ที่ได้รับรางวัลพิเศษ ที่กรรมการแต่ละท่านประทับใจมากที่สุด
No.9 MissKaya Endless BY EnFant18 2 ดวง
No.7 MissMiyabi BY zebeeya 1 ดวง
No.10 Missยาโอย BY chulida 1 ดวง
No.14 MissFrenze LarGuar BY jearjear 1 ดวง
เย้! ยินดี&ดีใจด้วยนะคะ เดี๋ยวไปให้ในกระทู้พูดคุยค่ะ


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2011-09-04 21:51:23

Nu_Berriez
#37
04-09-2011 - 21:53:39

#37 Nu_Berriez  [ 04-09-2011 - 21:53:39 ]








Nu_Berriez
#38
04-09-2011 - 21:53:39

#38 Nu_Berriez  [ 04-09-2011 - 21:53:39 ]








Nu_Berriez
#39
04-09-2011 - 21:53:55

#39 Nu_Berriez  [ 04-09-2011 - 21:53:55 ]








Nu_Berriez
#40
04-09-2011 - 21:54:12

#40 Nu_Berriez  [ 04-09-2011 - 21:54:12 ]









ลงข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ต้องสมัครเป็นสมาชิกและ login เข้าสู่ระบบก่อนถึงจะสามารถลงความเห็นได้
เข้าสู่ระบบสมัครสมาชิก



ข้อมูลเมื่อ 30th April 2024 15:47

โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล]
ยอมรับ