บทที่3 ลาก่อนคราล่า ณ โรงเรียนรีนอลเลส
"โฮ้ยยยยยยย วันนี้อากาศสดชื่น ขอสูดอากาศยามเช้าหน่อยเถอะ ซู้ดดดด" ฉันพูดพลางสูดอากาศสดชื่นในยามเช้า 'ปู้ด แพร่ด ป้าดดด' - -*
อูแหวะ อากาศยามเช้าของฉันTT^TT ขึ้นจมูกเลย "หน็อยย ใครมาขี้ตรงนี้อ่ะ ขอดูหน้าหน่อยซิ" ฉันพูดด้วยอาการโมโห "อะโห นายโอเน็ค มาตด
อะไรตรงนี้เนี่ย" "อะหืม ใคร ใครตด ฉันไม่ได้ตด"โอเน็คบอก - -* "นี่นาย ผู้ชายป่ะเนี่ย โกหกกันหน้าด้านๆ" ฉันว่าโอเน็ค "ชั้นไม่ได้ตด ชั้นเพิ่งเดิน
เข้ามาจากประตูโรงเรียนเนี่ย โธ่เอ้ย!!!!" (มาเจอกันตอนเช้าก็เปิดฉากกัดกันซะแล้ว) "ขอโทษนะไอ้หนู ชั้นตดเอง" ค....ใครอ่ะ ฉันขึกในใจ พลางหัน
ขวับไปทางต้นเสียง "ลุงภารโรง!!" โธ่ ลุงนะลุง มาตดอะไรตอนเช้าเนี่ย "หึ..หึ. เพล้ง หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ แต่หมอหมารับเย็บ 555555+
"โอเน็คพูดล้อเลียนกับคีนูรีฟ "นาย..นาย..ฮึ่มมมมมมมมม(วิบัติเพื่อเสียง)" ชิชิชิชิชิชิ>o< นายโอเน็ด นายนี่มัน ฮึ่ม
'หมู~หมู~หมู~ น้องเคยกินหมูรึป่าว หมูมันอร่อยไม่เบา ผัดเผ็ดใบกะเพรา และต้มยำ ๆ กินเป็นประจำอ้วนพี ' เอ๊ะ ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย กำลัง
อาย(เสียงริงโทนของเธอ - -*) "ฮาโหลว คราล่ามีอะไร" "ฮึ..ฮืออ โฮ คีนูรีฟ TT^TT"น้ำเสียงคราล่าสั้่นเครือ เธอกำลังร้องไห้!! "เฮ้ คราล่า เป็น
อะไร เธอบอกชั้นได้ไหม? " ฉันถามคราล่าด้วยความเป็นห่วง "ค..คีนูรีฟ ออก..ออกมาหาฉัน ฮึก ได้มั้ย ฮึก..ฮึก" คราล่าขอร้องให้คีนูรีฟออกไปหา
"ได้ๆๆ เจอกันที่ไหนดี " "อึก..ชั้นอยู่หน้า..โรงเรียนอะ โฮ เธอรีบมาหาฉันนะ" "จ้ะๆ "ไม่รีรอ ฉันรีบวิ่งออกไปหาคราล่าด้วยความเป็นห่วง
"คราล่า" ฉันเรียกเพื่อนสาวของฉัน "คีนูรีฟ โฮฮฮฮฮ TToTT" คราล่า วิ่งเข้ามาโผกอดฉัน "คราล่า เธอเป็นอะไร เล่ามาซิ" ฉันถามคราล่า
ด้วยความเป็นห่วงอีกครั้ง "จากนี้ไป..ฉัน..ฉัน ฮึก จะไม่ได้พบหน้าเธออีกแล้วอ่ะ ฮือออ " วะ..ว่าไงนะ จะไม่ได้พบกันอกแล้ว Oo "ทำไมล่ะคราล่า"
ไม่ได้นะ ฉันไม่ยอม "คุณพ่อ จะให้ฉันไปเรียนที่ฝรั่งเศษ โฮฮ" หาา..มะ..ไม่จริงอ่ะ "เธอ พูดเล่นใช่มั้ย บอกชั้นมาสิ" ฉันพูดแล้วก็เขย่าตัวคราล่า
"วันนี้พ่อฉันจะมาทำเรื่องลาออกโฮ คีนูรีฟ ฉันไม่อยากไปเลย " โฮ ฉันรีบกอดคราล่าด้วยความอาลัยอาวร ฮือ "คีนูรีฟ เธอจะลืมฉันมั้ย เราต้อง
เป็นเพื่อนกันตลอไปนะ" ฮึ..โฮฮฮ "คราล่า ฉัน จะไม่ลืมเธอ จะไม่ลืมเลย " คราล่า เริ่มยิ้มทั้งน้ำตา "ขอบใจนะ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ จากนี้ เธอจะไม่
มีฉันแล้วนะ ทำการบ้านเธอก็ต้องทำคนเดียว เธอทำได้ ฉันรู้" คราล่า พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "คราล่า อย่าลืมโทรมาหาฉันมั่งนะ
อย่าลืมออนmด้วยล่ะ ฮืออ" "ฉันต้องไปแล้ว" ฉันกอดคราล่าอีกครั้ง และเธอก็ได้เดินจากไป คีนูรีฟทำได้แต่ส่งเธอด้วยสายตา และพูดในใจว่า
"ลาก่อน คราล่า"
อย่าลืมเม้นด้วยนะคะ^^