อันนี้เปนภาพตอนเล่นรอบกองไฟ ผมเปนคนเต้นเปิดงานเลยไม่ค่อยมีบทบาทอะไร
แต่ ผมไม่อยู่ในภาพนะ ผมเปนคนถ่ายอันนี้เปนละครลอบกองไฟไอ่หัวหน้ากลุ่ม
เอาแสดงไรไม่เอาแสดงงานประกวดสาวประเภทสอง

มีอีก อันนี้ถาพตอนขอบคุณต้องสังเกตเอามีผมอยู่

คนไหนหว่า

คนไหนหว่า

คนดำๆ ใช่ปะ
หรือ คนที่ใส่กระโปง ชมพู แปร่นๆ.

ภาพไม่ขึ้นดูอันข้างล่างปาย

รุ่นพี่หรือผู้พิทักษ์สันติราช

ภาพตอนเปิดตัวดูเองละกัน

5555 ตลกอ่ะ จกขท.

ภาพมันนานแล้วผมตอนนั้นก่ะตอนนี้มันต่างกันเยอะ
ผมตอนนั้นมันดูภาพแล้วเห่ยตัวเองไงไม่รู้

เดี๋ยวพรุ่งนี้มีอีก

เห็นแบบนี้ึฃคิดถึงตอน ป.5 ป.6 แต่ว่าตอนม.1 - ม.3 เนี่ย โหดน่าดู

โดนเพื่อนทิ้ง

เอาภาพตอนนี้มาลงทีสิค่ะ 5555 ล้อเล่น ๆ

ผมไม่ได้อ้วนซะหน่อยยยย

ภาพ 4 เห็นผมชัดสุด

น้องชุดชมพูนี่แฟนคลับเจ้กาก้ารึเปล่าเนี่ย

เห็นแล้วก็นึกถึงตอนเข้าค่าย ม.1(อันแสนเศร้าของเราเอง) เพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆ

เราไม่ชอบเข้าค่ายเลยอ่ะ คือเค้าจะไม้ได้ให้แบ่งหมู่กันเอง

แต่ครูแบ่งให้ แล้วเราไม่สนิทกับใครเลย แล้วมีเพื่อนในหมู่(คุณหนูสุดๆ)เข้ามาตีสนิท

เพราะเค้าไม่มีเพื่อนเลยซักคน
(เวลาเรียนเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับเค้ามาบอกว่าต้องให้เพื่อนคนอื่นเปลี่ยนเวรมานั่งข้างเค้าเพราะไม่มีใครอยากนั่งด้วย)

ตอนทำกับข้าวอ่ะเราคู่กับเค้า อยากจะบอก"เค้าทำมาม่าไม่เป็น" เราเลยโดนคนในหมู่ว่าไปด้วย

แล้วเวลาเราแต่งตัวหรือทำอะไรเส็ดก่อนเค้าก้บอกให้เรารอๆๆๆๆ รำคานมากอ่ะ

แล้วตอนเดินทางไกล2-3กิโลอ่ะ ทางแม่งโคดชันคนอื่นเค้าก้แบกของกัน

เค้าดันบอกว่าเค้าเป็นโรคหอบแล้วไม่ต้องคิดว่าของที่เค้าถือจะให้ใครถือ เราอยู่แล้ว

ทางก้โคดชัน ดีนะที่มีสุภาพบุรุษ(ลูกเสือนั่นเอง)มาช่วยอ่ะ แล้วคุณหนูคนนั้นก้ไม่ต้องถืออะไรเลย