เดี๋ยวเรื่องจบง่ายไป ขออนุญาตเพิ่มเติมนะครับ...



โจรปล่อยนางเอกเพราะแค่พระเอกตายมันง่ายเกินอ้ะ เพราะโจรไม่ได้จะฆ่าพระเอก แต่เป็นศัตรูของพ่อนางเอก

ในการต่อสู้ครั้งนั้นให้พระเอกกับนางเอกตายไปด้วยกันเลย แต่นางเอกนั้นชะตายังไม่ถึงฆาต พอล่วงเข้าโลกวิญญาณแล้ว ก็ไม่ได้ถูกยมทูตมาพาไปพิพากษาพร้อมพระเอก ทำให้นางเอกมีอิสระอยู่ในโลกวิญญาณ

นางเอกก็ร่อนเร่ไปจนพบดวงวิญญาณพระเอกถูกจองจำอยู่ พระเอกบอกว่าตนชะตาถึงฆาตแล้วไม่สามารถช่วยได้ และได้ยินผีคุยกันว่าพ่อนางเอกก็กำลังจะถูกฆ่าด้วยโดยโจรคนเดิม แต่พ่อนั้นชะตายังไม่ถึงฆาตเหมือนนางเอก จึงขอให้ไปช่วย จำเดิมนานมาแล้ว โจรผู้นี้มีอาจารย์ผู้ถ่ายทอดวิชาให้ท่านหนึ่ง กระบวนท่านี้ถ้าไม่รู้วิธีแก้จะไม่มีทางเอาชนะได้เลย พวกโจรพอเรียนจบทราบถึงข้อนี้ดีจึงได้ล้างครู โดยสังหารอาจารย์ซะ เพื่อตนจะได้เป็นที่หนึ่งไม่มีสอง เมื่อตายก็มาในโลกวิญญาณแห่งเดียวกันนี้ ให้นางเอกไปเรียนวิชานั้นเพื่อไปชิงฆ่าโจรก่อนที่พ่อจะถูกฆ่า

นางเอกตามหาจนพบอาจารย์ จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้อาจารย์ฟังเพื่อขอเรียนวิชา อาจารย์ไม่ยอมถ่ายทอดให้ แต่มีข้อแม้ว่าอาจารย์เองชะตาก็ยังไม่ถึงฆาต ยังมีโอกาสฟื้นคืนชีพอีกครั้ง เพียงแต่การฟื้นคืนชีพต้องกินผลชีวิตจากต้นชีวิตเท่านั้น และผู้ที่จะเก็บผลชีวิตได้ก็ต้องมีราศรีเกิดและตายตามตำรา และในที่สุดจะต้องเป็นหญิงบริสุทธิ์ที่ตายเมื่อยังไม่ถึงฆาตเท่านั้นจึงเก็บผลที่ว่านี้ได้ และนางเอกก็พอดีมีราศรีเกิดและตายตามวันเวลาดังกล่าวทุกประการ อาจารย์จึงให้นางเอกไปเก็บผลชีวิตมากิน และนำมาให้ตนหนึ่งลูก โดยรับปากว่าหากคืนชีพแล้ว อาจารย์จะไปแก้แค้นคือฆ่าศิษย์ที่เป็นโจรคนนั้นให้

นางเอกจึงแอบขึ้นไปบนสวรรค์ที่มีต้นชีวิตอยู่ และหวังจะไปขโมยผลชีวิต แต่ก็เจอเทวดาหนึ่งองค์รักษาอยู่ เมื่อคุยกับเทวดาแล้ว เทวดาก็แปลกใจว่าทำไมมันถึงเกิดขึ้นได้เพราะราศรีเกิดนี้ เดิมทีเดียวทางสวรรค์สั่งห้ามไม่ให้มีวิญญาณไปเกิดแล้ว เพื่อป้องกันการคืนชีพของเหล่าวิญญาณซึ่งจะเป็นเรื่องใหญ่มาก แต่เมื่อเกิดมีเหตุขึ้นแล้วก็สุดวิสัย เทวดาคำนวนดูด้วยญาณหยั่งรู้ก็พบว่าทั้งหมดนี้เป็นความผิดพลาดของผู้คุ้มกฏวิญญญาณ เป็นเรื่องชะตาฟ้าลิขิต จึงได้ยอมมอบผลชีวิตให้นางเอก 2 ผล คือสำหรับนางเอกและอาจารย์

นางเอกเพียรขอชีวิตพระเอกที่ตนรัก แต่ก็เหลือวิสัย เพราะเป็นเหตุแห่งกรรมที่เขาต้องถึงฆาตคือที่ตายแล้ว อย่างไรก็ช่วยไม่ได้ แต่เทวดาก็แนะนำว่าให้นางเอกเมื่อเกิดแล้ว หมั่นสร้างบุญกุศลและอุทิศให้เขา เขาจะได้ไปเกิดใหม่

นางเอกก็เอาผลชีวิตมาให้อาจารย์ หลังทั้งคู่คืนชีพก็รีบตามหาพ่อ พบว่ากำลังตกอยู่ในอันตราย อาจารย์จึงรีบเข้าช่วยเหลือและฆ่าโจรได้สำเร็จ นางเอกและพ่อจึงปลอดภัยอยู่ด้วยกันสืบมา ฉากเน้นที่นางเอกอยู่ตัวคนเดียวโดยเฝ้าคิดถึง และอุทิศส่วนกุศลให้พระเอกทุกคืนวัน

ฉากอีก 50 ปีผ่านมา นางเอกอยู่ท่ามกลางเด็กๆ แต่ไปเฉลยว่าเด็กๆนั้นเป็นหลานๆที่เกิดจากลูกของพี่ชาย นางเอกไม่ได้แต่งงานอีกเลย ในเมืองหรือในสวนสาธารณะ วันหนึ่ง เมื่อหลานๆพานางเอกมาเดินเล่น พลันก็สวนกับชายหนุ่มคนหนึ่งอายุประมาณ 25 ปี ชายหนุ่มเดินผ่านไปอย่างคนที่เดินผ่านกันธรรมดา แต่เพียงแว๊ปแรกที่นางเอกเห็นดวงตาเขา เธอก็รู้ทันทีว่า นี่คือพระเอกของเธอ

เธอรู้สึกดีใจที่อย่างน้อยในชีวิตนี้ เธอได้เจอเขาอีกครั้ง เขามาเกิดแล้วด้วยกุศลที่เธอหมั่นอุทิศให้

วันนั้นเธอกลับบ้านอย่างมีความสุข น้ำตาแห่งปีติไหลออกมา ...เธออ่อนแรงแล้ว เธอนึกถึงภาพชายหนุ่มวันนี้อย่างลึกซึ้ง เธอเรียกชื่อเขา เธอ...


...


เธอกล่าวคำลา ...


ภาพตัดมาที่สุสานบนเชิงเขา ที่ประดับด้วยดอกไม้สีขาวสะพรั่ง ที่ที่นางเอกจะได้พักผ่อน หลังจากทำหน้าที่บางสิ่งบางอย่างตลอด 50 ปีที่ผ่านมา

ไม่นานต่อมา หลานสาวนางเอกคนหนึ่งแต่งงาน และแน่นอน แต่งกับพระเอกในชาติปัจจุบัน วันหนึ่ง ภรรยาพาสามีมาไหว้ที่หลุมศพบรรพบุรุษ ซึ่งหนึ่งในนั้นมีหลุมนางเอก

เมื่ออยู่ต้อหน้าหลุมฝังศพนั้น พระเอกรู้สึกแปลกๆขึ้นมา เขารู้สึกเหมือนผูกพันกับเจ้าของหลุมอย่างไม่รู้สาเหตุ เขาจึงขึ้นมาบนนี้บ่อยครั้ง

ฉากจบที่พระเอกนั่งอยู่ข้างหลุมนางเอกอย่างสบายอารมณ์ มีภาพนางเอกลอยอยู่บนฟ้าส่งยิ้มลงมา

ฉากหลังๆ ให้ภาพเป็นผู้เล่าเรื่องก็ดีครับ น่าจะซึ้งดี...




หนังจะฟอร์มใหญ่ไปไหมอ่า แต่ยังไงก็ยังไม่ทิ้งคอนเซปรักซึ้งๆนะครับ

ขอถามหน่อยครับปืนยาวกับสั้นด้านบนเอาจากไหนอะครับ

ชอบฝรั่งเศสหรอกเรอะถึงว่าละซิมส์คุณ แต่ก็นะ มีเอกลักษณ์ดีคะ

ปล. ขอโทษที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยนะคะ