หนูจะเล่า ให้ฟัง ครั้งแรกที่เจอเนี่ยคือตอน ประมาณเที่ยงคืน ก็คือที่บ้านหนูเนี่ยจะเป็นบันไดไม้แต่ตอนนี้ทำใหม่แล้ว หนูปวดฉี่ก็เลยลงมาข้างล่าง
ข้างบนก็มีห้องน้ำที่ไม่เข้าเพราะ มีคนเข้าอยู่ ก็เลยลงมาข้างล่างคือลงแบบดีๆไม่เจอ หนูใช้ก้นลง ก็คือแบบถูก้นเป็นขั้นๆ พอถึงขั้นสุดท้ายหนูมองขึ้นไปตรงประตู ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนมองมาที่หนุพอหนูขยี้ตา ก้หายไปแล้วหนูก็ไปเรียกแม่มาพาไปห้องน้ำด้วยเพราะกลัว ตอนนั้นหนูอายุน้อยประมาณ7ขวบ ได้ ที่หนุจำได้เพราะติดตาอ่ะ ก็คือไม่ได้ลองดีแต่เล่นเพราะความเป็นเด็กเลยเจอดี ก็มีมาเล่าแค่นี้ละค่ะ ถ้าใครเข้าก็มาเล่าสู่กันฟังบ้างนะค่ะ และถ้าใครเม้นขอใครเจริญ สาธุ

เราเคยแบบรู้สึกอ่า

ตอนนั้นอยู่ ป.3 ไปงานแต่งพี่ที่นครพนม ขากลับแวะไปแม่น้ำโขง แล้วแถวนั้นก็เป็นบ้านยายพอดีเลยไปส่งแล้วทุกคนที่มาด้วยก็พากันเดินเข้าบ้านโดยไม่รอเลย เราก็เลยไม่รู้ว่าพากันเข้าบ้านไหน ก็เลยตัดสินใจเข้าไปนั่งในรถแทน จู่ๆก็เหมือนมีคนมานั่งข้างๆด้วย มันเย็นๆยังๆไงไม่รู้ มันไม่ใช่เย็นเพราะแอร์นะ มันเย็นแบบคนมานั่งข้างๆ นะ เราก็ขนลุกเลยเปิดเพลงฟังเลยละ พอไปเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกว่า แม่น้ำโขงก็มีคนตายเยอะเหมือนกัน

ยังไม่เคยเจอ เคยแต่ไปหา แถวบ้านมันมีบ้านร้างเลยเข้าไปกัน เพื่อนบอกว่าตอนเข้าไปเห็นคนยืนอยุ่ มีผมคนเดียวไม่เห็น สงสัยไม่มีบุญ - -