กำลังแอบรักใครสักคนนึง(เพื่อน)อยู่ในใจ... ไม่มีโอกาสมากนักที่จะได้คุยกันหรือใกล้ชิดกันเลย

เพราะมีอะไรบางอย่างมาคั้นระหว่างกลางเอาไว้ เป็นตัวกำหนดว่าขอบเขตมีแค่ไหน....

ความรักที่มากเกินบรรยายเปรียบไม่ได้กับน้ำทั้งมหาสมุทรเทลงแก้วใบเท่าโลก....

ทุ่มเทให้คนๆหนึ่ง(เพื่อน)จนหมดใจ... สุดท้ายก็เหลือเพียงแค่ความว่างเปล่าดังสีใสของหยดน้ำ....

เพราะมองเท่าไหร่... ก็ไม่มีวันเห็นไม่มีวันรับรู้ได้....

จึงขอเป็นแค่คนไกลๆ อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ แต่ไม่มีสิทธิ์หวง!

และจะขอรอเธออยู่ตรงนี้ตลอดไป