ตามหัวข้อครับ


เชิญ ๆ +1 ทุกข้อความ

คิดไม่ออกอ่ะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มี ........( คิดไม่ออก )


และแล้ว ลิงกับนกก็อยู่ด้วยกันจนมีความสุข พร้อมลูก

ดัน ๆๆ

เอาจริง ๆ สิ

5555+

ล้อเล่งนิสเดีัยวเอง - - "

มาช่วยดัน


เพราะคิดไม่ออกว่าจะแต่งเรื่องอะไร

เรื่อง คนเรือแตกกับกวี

ซี โมนิดเป็นกวีผู้มีชื่อเสียงของนครเอเธนส์ ครั้นหนึ่งเขาได้ร่วมคณะกับผู้ที่เดินทางไปยังนครแห่งหนึ่งในทวีปเอเซีย เพื่อชมความรุ่งเรือง ซีโมนิดได้แต่งบทกวีสดุดีวีรชนของนครแห่งนั้นจนเป็นที่โปรดปรานของเจ้านคร จึงได้รับรางวัลทรัพย์สินเงินทองเป็นอันมาก อยู่ต่อมาไม่นาน ซีโมนิดเกิดคิดถึงบ้านที่เกาะซีออส ซึ่งอยู่ในประเทศกรีก เขาได้รวบรวมทรัพย์สมบัติเท่าที่มีอยู่แล้วโดยสารเรือเดินทะเลมุ่งหน้าสู่ บ้านเกิด แต่ระหว่างทางขณะเรือแล่นอยู่ใกล้ฝั่งทะเลเมืองคลาซอมมีนา ได้เกิดพายุอย่างรุนแรงจนเรือซึ่งมีสภาพเก่าไม่อาจทนแรงกระแทกของคลื่นขนาด ใหญ่ได้ทำท่าจะอับปาง ผู้โดยสารคนอื่นๆต่างเตรียมเก็บทรัพย์สินของตน ยกเว้นแต่ซีโมนิดเพียงคนเดียวเท่านั้น

“ท่านจะปล่อยให้ทรัพย์สินเงินทองจมน้ำไปพร้อมกับเรืออย่างนั้นหรือ” ผู้โดยสารคนหนึ่งเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

“ใช่…” ซีโมนิดพยักหน้า “เพราะขืนนำไปด้วยก็จะเป็นภาระ ทรัพย์สินอันมีค่าที่สุดของข้าพเจ้ามีอยู่ในตัวแล้ว ตอนนี้ขอเพียงหาแผ่นไม้ให้ได้สักแผ่นเพื่อพยุงตัวว่ายเข้าฝั่งให้ได้เท่า นั้น”

เมื่อเรือแตก ผู้โดยสารหลายคนจมน้ำตายเพราะไม่ยอมทิ้งสมบัติ ส่วนผู้ที่เข้าถึงฝั่งได้ก็ถูกพวกโจรแย่งชิงทรัพย์สินไปหมดสิ้น เมื่อชาวเมืองคลาซอมมีนามาให้ความช่วยเหลือผู้รอดชีวิตและรู้ว่าซีโมนิดคือ กวีเอกของกรุงเอเธนส์ ซึ่งพวกเขาเคยอ่านและชื่นชมในผลงาน ต่างก็ให้การต้อนรับและจัดหาบ้านพักให้เป็นอย่างดี ในขณะที่ผู้โดยสารคนอื่นๆต้องอดอยากหิวโหย ได้แต่ขออาหารชาวบ้านกินเพื่อประทังชีวิตไปวันๆ เท่านั้น

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

สมบัติภายในคือวิชาความรู้ความสามารถ ย่อมมีค่ามากกว่าทรัพย์สินเงินทอง ซึ่งเป็นสมบัติภายนอก เพราะเราสามารถนำติดตัวไปทุกหนทุกแห่งและไม่มีใครแย่งชิงไปได้


เครดิต: อะไรไม่รู้

ขอบคุณครับด้านบน

มันิทานอะไรที่ตัวเองแต่งหรือคนอื่นแต่ง มาลงที่นี้นะครับ

เอ่อ แล้วดาวเนี่ยเขาเอาไปทำไรได้มั้งอ่ะครับ
ผมพึ่งสมัครเลยไม่รู้อ่ะครับแหะๆ

กาลครั้งหนึ่งนานนนนนนนนนนนนมาแล้วมี

ยายแก่คนหนึ่งชื่อ โบว์ แกมองเด็กข้างๆว่าด้วยความสงสัยว่าทําไมถึงแต่งตัวซะเวอร์เซียว

แต่ก็น่ารักนะ เด็กคนนั้นชื่อ แอ้มแอ๊ม น่ารักใหม่ละ

เด็กคนนั้นมองแก แล้วพูดว่า ยาย ยายยายชื่อโบว์ใช่ใหม่ ยาย

แกตอบว่าใช่ แล้วก็พูดว่า หนูรู้จักยายด้วยหรอ

แอ๊ม(อย่างงี้แล้วกกัน) บอกว่าหนูชอบหลานยายอะ หล่อมากก บอกด้วยนะ แกตอบว่า ใด้จร๊ะ

แกกลับบ้านอย่างมีความสุขบ้านแกใหญ่มาก มีหลานชายชื่อว่า ฮาร์ท แปลว่าหัวใจ หล่อมาก จบแล้วจร้าเดี่ยวมาอ่านต่อหน้า2 นะจร๊ะ เรป12 นะจร๊ะ บาย เม้นด้วยละบายย

เรามีเรื่อง ผู้ใหญ่เลี้ยงแกะ
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาแก้ใหม่ ไปคิดเรื่องก่อนแล้วกัน

"เรื่องผู้เสียสละ"
เครื่องบินลำหนึ่ง แล่นบนอากาศอยู่ดี ก็มีเสียงประกาศว่า..
"ท่านผู้โดยสารทุกท่าน...ขณะนี้เครื่องบินของเราน้ำหนักเกิน...ซึ่งจำเป็นต้องมี
คน 3 คนกระโดดลงไปค่ะ"

ในเครื่องบินสำรวจดูแล้วว่า มีแต่ผู้หญิงท้องและเด็กทั้งนั้น มีผู้ชายเพียงแค่ 4 คนเท่านั้น

...เป็นคน อเมริกา,ญี่ปุ่น,พม่า,และ ไทย ....

ชายอเมริกาตะโกนว่า
"เพื่อคนอเมริกาในเครื่องบินนี้"
แล้วก็กระโดดลงไป

ชายญี่ปุ่นเห็นดังนั้นจึงตะโกนขึ้นว่า
"เพื่อชื่อเสียงของประเทศชาติ"
แล้วก็กระโดดลงไป

ทีนี้ชายไทยกับพม่า ยืนที่หน้าประตูเครื่องบิน..ตัดสินใจว่าใครจะกระโดดลงไป

ชายไทยจึงตะโกนว่า
"เพื่อพระนเรศวร...และแก้แค้นให้ชาวบ้าน บางระจัน"

จากนั้นชายไทยจึงถีบชายพม่าตกเครื่องบินไป (จบ)

เครดิต google

หนูน้อยหมวกแดงจ้า

กาลหนึ่งนานมาแล้ว....
หนูแดงได้รับคำสั่งจากคุณแม่วิปริตว่าให้ไปฆ่าคุณย่าที่ป่าทิ้งซะ แต่แดงรับปากคุณแม่อย่างเต็มใจ กำมีดในมือแน่นแล้ววิ่งไปที่บ้านคุณยาย ระวังทางก็มี หมาป่าใจดีอยากจะมาเป็นเพื่อนกับหนูแดง เมื่อเข้าไปไกล้หนูแดง หมาป่าใจดีก็โดนหนูแดงไล่ไปไกลๆ หมาป่าเสียใจมาก จึงเดินกลับไป
เมื่อหนูแดงมาถึงบ้านคุณย่าวิปริต หนูเดินมาหยุดที่ประตูหน้าบ้าน แล้วเคาะประตู ปัง ปัง ปัง คุณย่าก็เปิดประตูออกมา แล้วเอามีดใจมือแทงท้องคุณย่าตายคาที่ แต่ปรากฏว่า ที่ท้องหนุแดง มีมีดปักอยุ่ ทำไมจึงเป็นยังงั้น มาดูเหตุการณ์กัน เมื่อคุณย่าโดนแทง จากนั้นหมาป่าวิ่งเข้ามาแล้วเอามีดในมือมาแทงหนูแดง จากนั้นหมาป่าก็โดน ขวานของนายพรานวิปริต ผ่ากลางหัวตาย จากนั้นแม่หนูแดงก็เดินเข้ามาแล้วใช้ปืนลูกซอง ยิงไปที่กลางหน้าผากของนายพรานตายคาที่เหมือนกัน แล้วก็มีตำรวจเดินผ่านมาพอดี แม่หนูแดงก็เลยโดนจับเข้าคุก คนร้ายตัวจริงก็คือแม่ของหนูแดงนั้นเอง

ก.เอ้ย~ก.ไก่ ข.ไข่อยู่ในกางเกง ค.ควายโต้งเล่ง อยู่ในกางเกงค.คน จบเเว้ว

My prince รักหมดหัวใจ... เจ้าชายของฉัน

แนะนำเรื่องแบบย่อๆ
พ่ออ่ะ! ไปขอให้นายนั้นมาเป็นติวเตอร์ให้หนูทำไม แถมให้เข้ามาอยู่บ้านเราอีก พ่อไม่ห่วงลูกสาวน่ารักๆอย่างฉันบ้างเลยรึไง ถ้าหากเขาคิดมิดีมิร้ายละก็...หึๆ นายตายแน่!!- -+

http://writer.dek-d.com/rose_fira/writer/view.php?id=662933

คอมเม้นให้ด้วยน่ะค่ะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...

นานมากจนจำไม่ได้เลย !...

สวดยอก (<-- อาจวิบัติ แต่กวนดี) เลย !

ลูกกวางกับทะเล
ลูกกวางตัวหนึ่งมีตาข้างเดียว มันรู้ตัวดีว่าไม่สามารถ ระวังภัยได้ตลอดเวลา เพราะถ้ามีภัยมาทางด้านตา ข้างที่บอด มันก็จะไม่รู้ตัว เพราะมองไม่เห็น
ลูกกวางตาเดียวจึงเดินไปที่ทะเล เเละหันตา ข้างที่บอด ไปทางทะเลเพื่อที่ตาข้างดีจะได้หันไปทาง ชายป่า หากมีภัยมามันก็จะมองเห็น เเละ หลบหนีได้ทัน ขณะนั้นมีเรือเล็กๆ ลำหนึ่งเเล่นมาใกล้ ชายฝั่ง เมื่อเห็นลูกกวางจึงเอาปืนยิงใส่หลายนัด จนลูกกวาง ขาดใจตาย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
บางครั้ง ภัยอัตรายก็เกิดขึ้นจากสิ่งที่เราคิดไม่ถึง

หญิงสาวตาบอดอยู่กินกับแฟนมานานหลายปี แฟนหนุ่มรักเธอมาก ถึงแม้เธอจะตาบอดก็ตาม
'ที่รัก ถ้าคุณหายตาบอดเมื่อไหร่ เรามาแต่งงานกันนะ^^' แฟนหนุ่มเอ่ยขึ้นเพื่อให้ฝ่ายหญิงมีกำลังใจสู้ต่อไป
'ค่ะ' เธอตอบรับ

1 เดือนผ่านไป
'ที่รัก...ที่รัก ผมมีข่าวดีมาบอก มีผู้ใจบุญบริจาคดวงตาให้คุณแล้ว ^^' แฟนหนุ่มวิ่งเข้ามาหาฝ่ายหญิงอย่างดีใจ หลังจากนั้นเธอก็ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนดวงตาคู่ใหม่
'^^ ฉันมองเห็นแล้ว มันสวยมากเลย ฉันมองเห็นคุณด้วย' ฝ่ายหญิงดูท่าทางดีใจกับการมองเห็นภาพต่างๆ ตอนนี้ฝ่ายชายกำลังพาเธอเดินไปนั่งที่เก้าอี้ ซึ่งฝ่าชชายตอนนี้เขากำลังสวมแว่นกันแดดสีดำสนิด
'^^ คุณมองเห็นแล้ว เราแต่งงานกันนะ'
'เอ๋...ทำไมคุณใส่แว่นล่ะ' และแล้ว ฝ่ายชายก็ถอดแว่นออก ปรากฏว่า เขาตาบอด ฝ่ายหญิงตกใจมากเมื่อเห็นเช่นนั้น
'แต่งงานกับผมนะ' ฝ่ายชายทวนคำอีกครั้ง
'อะ...เอ่อ แต่คุณ ตาบอดนะ ฉันไม่อยากแต่งงานกับคนตาบอดหรอก คุณรู้มั้ยว่าฉันเพิ่งจะเริ่มชีวิตใหม่กับดวงตาคู่ใหม่ ฉันกำลังจะมีอนาคต'
' v_v งั้นก็ช่วยดูแลดวงตาของผมด้วยนะ'