ชื่อซิมส์: Channa
อายุ: 23
โจทย์ที่ได้รับ: ｡◕‿◕｡


อธิบาย:

มีเรื่องเล่าว่าโรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่นั้นมีเวทมนต์
เคยมีแม่มด เรียนอยู่ที่นี่ เมื่อหลายสิบปีก่อน

ฉันเป็นนักเรียนธรรมดา ๆ คนนึงนี่แหละ
ฉันเรียนอยู่สายวิทย์จึงชอบทดลอง และค้นคว้าหาประสปณ์การณ์ไหม่ ๆ อยู่เสมอ

วันนึงฉันและเพื่อน ก้อนั่งทำรายงานหลังโรงเรียนเลิกช่วงเวลาตอนนั้น ก้อปามาน 4 โมงได้
พวกเพื่อน ๆ ฉันมันก้อต่างคนต่างเพลีย ที่ต้องเรียนและมาทำรายงานต่ออีก
เรยของีบ ฉันเองก้อรู้สึกเซงๆ แต่ก้อปล่อยให้พวกนางหลับสบาย โดยที่ฉันเองก้อไม่อยู่เฉย ขอเริ่มทำรายงานเรยละกัน

ฉันจึงได้ไปค้นหาข้อมูลจากหนังสือเพื่อมาทำรายงาน
และเมื่อฉันหยิบหนังสือเล่มนึงออก ชั้นวางหนังสือมันขยับเหมือนจะหมุน

ฉันเองก้อตกใจแต่ไม่ได้ส่งเสียงร้องแต่อย่างใด
ฉันมองลอดข้างหลังตู้หนังสือเข้าไป คล้ายกับเป็นห้องเก่าๆห้องหนึ่ง

เอาไงดีหล่ะ?ฉันถามตัวเอง แต่ไหนๆก้อแล้วขอเข้าไปดูให้รู้ดำรู้แดงไปเรยดีกว่าว่ามันคือห้องอะไร
เข้ามามีแต่ควันขาวๆ หยากไหย๊เตมไปหมดและ....

ก้อมีอุปกรณ์ แปลกๆอยู่ในห้องนี้เตมไปหมด มันคืออะไรกันนะ ?
หรือว่าจะเป็นอุปกรณ์ เวทมนต์ของแม่มดตามที่เขาลือกัน

มีจริงๆหรือเนี่ย ฉันแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง

มีหนังสืออยู่ตรงหน้า เกียวกับสูตรเวทมนต์ต่าง ๆ
และบรรทัดสุดท้าย ก้อมีตัวอักษรระบุไว้ว่า คนที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้จะสามารถใช้เวทมนต์ได้ดั่งใจปราถนา

วิเศษ นี่ฉันจะสามารถใช้เวทมนต์ได้หรือเนี่ย ฉันรู้สึกประหลาดใจพร้อมกับดีใจมาก ๆ
แต่ มีแต่ด้วยว่าต้องเก็บเปนความลับห้ามบอกไม่ว่าจะกลับใครก้อตามม
มิเช่นนั้น เวทมนต์จะจางหายไปรวมทั้งความทรงจำที่เคยได้เข้ามาในห้องนี้



เอาหล่ะ ความลับก้อต้องเปนความลับต่อไป รีบออกไปดีกว่าก่อนที่เพื่อนจอมขี้เซาจะตื่นขึ้นมา

*ปล.อารมณ์ประมาณ ประหลาดแต่ แฮปปี้ดีใจ ปามาณนี้ได้รึป่าวคะ ไม่แน่ใจค่ะ

" แอเรียล" หนุ่มเงือกน้อย ลูกชายคนเล็กของ พระราชาโพเซดอน แอเรียลเป็นถึงระดับเจ้าชายคนเล็กแห่งมหาสมุทรแปซิฟิค
แต่ความฝันของเจ้าชายเงือกน้อยตนนี้ มีความฝันอยากเป็นมนุษย์ โดยที่แอเรียลจะชอบแอบออกหนีเที่ยวไปล่าสิ่งของที่พังแล้ว
จากมนุษย์ ตามชายหาด คือนางได้อะไรมาก็เก็บหมด

แอเรียลชอบแอบออกมาสอดส่องกับบนบกอยู่เสมอ จนกระทั่ง . . .

แอเรียล ตกใจ!!! กับเสียงมนุษย์ !!!! แต่เสียงที่นางได้ยิน เหมือนเสียงขอร้องให้ช่วยเหลือ !!??
"ใครก็ได้ช่วยด้วย ข้าว่ายน้ำไม่เป็น" เสียงเล็กๆขอความช่วยเหลือจากผู้คน แต่ทว่า ชายทะเลที่นี่ แล้งผู้คน

แอเรียลรีบไปแอบบนหลังโขดหิน //และค่อยๆมองมนุษย์สาวที่กำลังเดือดร้อน

แอเรียบรีบว่ายน้ำไปช่วยมนุษย์สาว

!!แอเรียลทำสำเร็จ ช่วยมนุษย์ไว้ได้เรียบร้อย !!

จนกระทั่ง แอเรียลตกหลุมรักกับมนุษย์ ซึ่งนั้นก็คือ เจ้าหญิงอิริค นั้นเอง

ชื่อซิมส์: Freya

อายุ: 21

โจทย์ที่ได้รับ: ｡◕‿◕｡


ความสดชื่น สดใสของฉัน คือ การได้อยู่ท่ามกลางวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม

อย่างวันนี้ ฉันมาถ่ายแบบ ท่ามกลางทุ่งหญ้า และ ทุ่งข้าวสาลี

ภาพนีี้ประทับใจฉันไม่รู้ลืม แสงตะวัน ยามบ่ายคล้อย ใกล้ลับฟ้าทอแสงสีทอง

เข้ากับสีของต้นหญ้าที่เหลืองเพราะโดดแดด และ ทุ่งข้าวสาลีสีทอง

ทำให้เกิดภาพของธรรมชาติอันน่าชื่นชม ทั้งๆที่ ทีมงาน บอกให้ฉันทำหน้าขรึมๆเหมือนอ้างว้าง

แต่ฉันกลับ แอบยิ้มเพราะความสวยงามของทิวทัศน์ที่นี่ แหม... ก็มันอดไม่ได้นี่เนอะ

ที่ๆ สวยงามขนาดนี้ ถ่ายภาพน่าบึ้ง ก็เสียดายแย่สิ

ฉันชื่อเบลค่ะ ได้เข้ามาทำงานในคฤหาสน์แห่งหนึ่ง เพราะคุณแม่นำฉันมาฝากไว้ที่นี่
คฤหาสน์หลังนี้ใหญ่โตกว่าที่ฉันคิดอีกนะเนี่ย ถึงจะแอบกังวลนิดหน่อย แต่ฉันก็ดีใจนะ ที่ได้มา
ทำงานที่นี่ ทุกคนที่นี่ใจดีมากๆ เลยล่ะ อ่อ แล้วฉันก็ได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งด้วยล่ะ ดูเหมือนเค้าจะเป็น
ลูกชายของบ้านนี้ล่ะนะ แต่ไม่รู้ทำไมเค้าไม่ค่อยชอบสบตาหรือมองหน้าฉันเลยแหะ

เบล : ว๊าย! เผลอทำหนังสือหล่นอีกแล้ว

หัวเข้าก็ถลอกหมดเลย แล้วกล่องทำแผลอยู่ห้องไหนล่ะเนี่ยยยT^T



??? : ให้ตายเถอะ ทำงานวันแรกก็มีแผลแล้วเหรอ? เดี๋ยวฉันจะทำแผลให้เธอเองล่ะกัน ตามมาสิ

เบล : (ถึงอย่างนั้น ก็เป็นคนใจดีกว่าที่คิดเลยแหะ.....น่ารักจัง ^_^)



เบล : ขอบใจนะ (ในที่สุดเค้าก็มองหน้าฉันแล้ว ><)