ติชมนิยายตอนที่3มาแล้วคร้า ช่วยคอมเม้นให้ด้วยนะคร้า ขอบคุณคร้า


“โอ๊ย บ้านเธอทำไมไกลจังเมื่อไหร่จะถึงเนี้ย”
“จะบ่นอะไรนักหนา ไม่ได้ขอให้นายตามมาซะหน่อย” 555+ ความจริงมันถึงตั้งนานแล้วยะแต่ฉันพานายอ้อมตั้งหากมันถึงดูเหมือนไกลงัยนายขี้งก555+สมน้ำหน้า
“ถึงแล้ว ถึงแล้ว”
“โอ๊ยถึงซักที อืมม บ้านเธอน่ารักดีเหมือนกันนะ อยู่คนเดียวหรอ”
“อืม ใช่อยู่คนเดียว บ้านเนี้ยพ่อฉันซื้อไว้ก่อนท่านจะเสียพอดีไม่มีคนอยู่ แม่ฉันเลยให้ฉันย้ายมามาดูแลหนะ”
“พ่อเธอเสียแล้วหรอ ขอโทษนะ”
“อืม ไม่เป็นไร ก็นายไม่รู้นิ”
“แล้วบ้านแม่เธออยู่ไหนอ่ะ”
“เชียงใหม่ ทำไมละ”
“อ๋อ เปล่า เธออยู่เชียงใหม่หรอ เป็นเมืองที่น่าอยู่ดีนะ”
“อืมใช่ ถ้าไม่ติดต้องมาดูแลบ้านฉันก็คงไม่ย้ายมาหรอก แล้วก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องซวยซวยแบบเนี้ยด้วย”
“ก็กะว่าปิดเทอมจะไปเที่ยวหาแม่ซักหน่อย แต่ดันมาเจอนายก่อนถึงได้ซวยงัย อดไปเลย”
“เอ้า ก็เธออยากมาชนฉันเอง ฉันไม่ได้เรียกเธอให้มาชนฉันซักหน่อย”
“อ๊าย จะกัดฉันไปถึงไหนยะ ผู้ชายอะไรปากจัดชะมัด”
“555+ ฉันล้อเล่น ทำเป็นโกรธไปได้”
“เออใช่ แล้วข้างๆบ้านเธออ่ะ เค้าว่างให้เช่าหรอ”
“อืมใช่ ทำไม”
“เปล่าไม่ทำไมหรอก ก็แค่ถามเธอเฉยๆไม่ได้รึงัย”
“อืม ก็ไม่ว่าอะไรซักหน่อย”
“เออใช่ซิ แล้วเบอร์โทรศัพท์เธออ่ะเบอร์อะไร”
“นายจะเอาไปทำไม เอาไปซื้อหวยรึงัยยะ”
“เธอนี่มันกวนประสาทฉันจริงจริง ก็คนเป็นแฟนกันไม่มีเบอร์ไว้ในโทรศัพท์แล้วจะเป็นแฟนกันทำพระแสงอะไรเล่า”
“เออ มันก็จริงของนาย แต่โทรศัพท์นายพังไปแล้วนิ”
“เอ้า บ้านเธอไม่มีกระดาษกับปากการึงัยคราบคุณฟ้าใส เซ่อซ่าจิงจิ๊ง”
“เอ๊ะ นี่นายว่าฉันอีกแล้วนะ “
“ก็มันจริงนี้”
“เดี๋ยวเหอะๆ นี้นายจะเอามั๊ย ทำเป็นปากดี เดี๋ยวก็ไม่ให้ซะนี้”
“เอาซิเอา”
“อะนี้เอาไป”
“งั้นฉันไปก่อนนะแล้วพรุ่งนี้เช้าเจอกัน”
“ยะ น่าจะไปตั้งนานละ”
“อะไรนะ “
“เปล่า กลับๆไปเหอะ”
“คราบผมงั้นกลับละนะคราบ บ๊ายบายคราบ”
“ยะ”
“เฮ้อ วันนี้ทำไมรู้สึกเหนื่อยจัง ง่วงจังเลย จะโทรไปอัพเดทข่าวยัยเสาซักหน่อย พรุ่งนี้ละกัน ค่อยโทรไปเล่าให้ฟัง อาบน้ำนอนดีกว่า”