โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล]
ยอมรับ
เรื่องจริงของรักต้องห้าม รัก...ครู ตอนที่5 (ครอบครัว1)
Mameo
#1
01-02-2014 - 00:21:39

#1 Mameo  [ 01-02-2014 - 00:21:39 ]




เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องของมะแมวเหมี๊ยวเองค่ะจากหัวกระทู้ก็ตรงตัวเลยค่ะว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร ดิฉันยอมรับนะคะว่าตัวของดิฉันเองก็ไม่ได้ถูกที่ทำแบบนั้น แต่อยากให้ทุกคนอ่านด้วยใจที่เป็นกลาง การแสดงความคิดไม่ใช่สิ่งผิดแต่ช่วยใช้คำพูดให้เกียรติกันด้วยสักนิดก็ยังดี

จากกระทู้ที่แล้วมะแมวเหมี๊ยวได้รู้ว่าคุณครูคนใหม่สุดหล่อที่เป็นที่กรี๊ดกร๊าดของบรรดาสาวๆในรร.ทั้งครูและนักเรียนแท้จริงแล้วเป็นอดีตหัวหน้าเด็กแว้นที่มีประวัติมาอย่าโชคโชน และที่สำคัญเค้าคนนี้ทำให้ฉันหวันไหวเข้าซะแล้ว ความรู้สึกนี้มันอะไรกันนะ

quote :

สำหรับคนที่ไม่ได้อ่านตอน1อยู่นี้นะเจ้าคะhttp://www.thaithesims3.com/topic.php?topic=125572

.
.
.
.

เรื่องจริงของรักต้องห้าม รัก...ครู ตอนที่2 (โอนี่จัง)

หลังจากที่คุยกันวันนั้นฉันก็มีแต่เรื่องนี้วนอยู่ในหัวแต่ระว่างนั้นฉันก็เข้าชมรมตามปกติ เจอหน้าครูตามปกติ ครูก็ยิ้มให้ตามปกติ สอนเป็นปกติ แต่ใจเรา..ทำไมมันเต้นไม่ปกตินะ O[]O!!! เก็กเต็มที่ ไม่ได้ๆเราไม่เคยรักใคร จะให้ใครมารู้ไม่ได้ว่าตอนนี้เรารู้สึกยังไงไม่ได้ ข่าวแบบนี้ยิ่งกระจายเร็วอยู่- - ฉันทำใจให้เย็นลง แปลกนะทำไมแอร์ห้องภาษาญี่ปุ่นวันนี้มันหนาวผิดปกติ แต่ทำไมเหงื่อมันออกมือขนาดนี้ หรือเราจะป่วยเหอะๆฉันนิ่งมาก ได้แต่ยิ้มแห้งๆให้กับพวกรุ่งน้องในชมรม ปล่อยหน้าที่สอนวันนี้ให้ครูไปคนเดียว
ในที่สุดก็ผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาจนได้ (รู้สึกอยากแอบไปสูบบุหรี่ครายเครียดเลยทีเดียว..แต่เราเลิกสูบไปนานแล้วอะเลยไม่มีติดเลยซักมวล)ฉันแอบถอนหายใจเบาๆ

ครู: กังวลอยู่หลอ คิดมากเรื่องนั้นอยู่หรือเปล่า
เราสะดุ้ง ลืมไปซะสนิดเลยว่าตอนนี้เราอยู่ด้วยกันแค่2คน (ตั่งสติได้ เก็กเต็มที่..หวังว่าคงไม่ได้กำลังหน้าแดง)

เรา: ป่าวหนิ ไม่มีอะไร แค่รู้สึกแปลกๆนิดหน่อยที่ถูกจับได้
ครู: หลอ..(แล้วเค้าก็เดินมานั่งตรงหน้าฉันห่างออกไปแค่ประมาณ30เซนนั่งมองหน้าฉัน)
ครู: แล้วทำไมต้องหลบตา โกหกไม่เก่งนะเรา หน้าแดงด้วย555

เรา: อืม...-////- ก็....คื..อ....แบบว่า...(ไม่ไหวละจะเขิลไปไหนนิ)
ครู : เรานี่ก็มีมุมน่ารักเหมือนกันแฮะ นึกว่าจะเถื่อนจะฮ้าวเป็นอย่างเดียวซะอีก
เรา : (ไบ้รับประทานไปแล้วค่ะ ช๊อค รู้สึกเลือดไม่ไหลเวียน)
ครู : เฮ้ย..ไหวมั้ยเนี่ย โอ๋ๆอย่าตกใจดิ กลับมาเป็นคนเดิมเถอะนะ
เรา : -*- เค้าป่าวเป็นไรซะหน่อย
ครู : ต้องแบบนี้สิยัยโหดของครู
เรา : อะไรใครของครูไม่ทราบคะ
ครู : หมดเวลาราชการแล้วเรียกพี่เถอะ...
เรา : จะรีบตีสนิดเร็วไปมั๊ยคะ แหม่..คิดว่ามาบอกว่าชอบแค่นี้แล้วหนูจะเปิดใจง่ายๆหลอ
ครู: จะเรียกพี่หรือเรียกที่รักว่ามา
เรา : (ช๊อคอีกรอบ)
ครู : (ยื่นหน้ามาใกล้ อีกนิดเดียวปากเค้าจะถึงหน้าผากเราแล้ว)
เรา : โอเคๆๆๆ ได้ค่ะ โอนี่จัง
นั่นแหละจุดเริ่มต้นของเรา

ครู : กลับบ้านกันเถอะ ไม่ต้องรีบคิด ครูยังอยู่นี่ รอเธอบอกความรู้สึกเธอจากปากเธอเอง
นั่นแหละค่ะ วันแรกของความผิดที่เราสร้างร่วมกัน ความสัมพันธุ์ที่เกินคำว่าครู-นักเรียนหลังจากที่คุยกันเค้าก็ส่งเรากลับบ้านตามปกติ แถมยังบอกว่า "รีบๆหายตกใจแล้วกลับมาเป็นเดิมที่ครูชอบเร็วๆนะ คนเราไม่แปลกหลอกที่จะหวั่นไหว เชื่อหัวใจตัวเองบ้าง แล้วพี่จะรอฟังคำตอบไม่ว่าจะเป็นอะไร"

ไม่อาจห้ามหัวใจให้เต้นช้าลงได้อีกแล้วเค้าเพราะเค้าคนนี้แหละ กระทู้นี้เอาแค่นี้ก่อนวันนี้ไม่ว่างอ่าไว้ติดตามต่อกระทู้หน้าในตอน "คำตอบ"นะคะ สัญญาว่าจะรีบมา


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2014-02-09 22:05:37
tannat64


มะแมวเหมี๊ยว
tannat64
#2
01-02-2014 - 09:38:12

#2 tannat64  [ 01-02-2014 - 09:38:12 ]





ลดความใหญ่ของตัวหนังสือด้วยนะคะ คือแบบเราปวดตามากเลยอ่ะ แล้วที่สำคัญไม่ต้องตั้งกระทู้ใหม่ด้วยจ้ะ ใช้กระทู้อันเดิมเวลาจะมาอัพใหม่ก็อัพเรปต่อๆไปและเปลี่ยนหัวข้อชื่อเรื่องอะไรทำนองนั้น

#ฟินนน

Mameo


จำรหัสได้แว้วววววว
Mameo
#3
01-02-2014 - 09:45:11

#3 Mameo  [ 01-02-2014 - 09:45:11 ]




quote : tannat64

ลดความใหญ่ของตัวหนังสือด้วยนะคะ คือแบบเราปวดตามากเลยอ่ะ แล้วที่สำคัญไม่ต้องตั้งกระทู้ใหม่ด้วยจ้ะ ใช้กระทู้อันเดิมเวลาจะมาอัพใหม่ก็อัพเรปต่อๆไปและเปลี่ยนหัวข้อชื่อเรื่องอะไรทำนองนั้น

#ฟินนน

รับทราบค่ะ ขอบคุณนะคะ จะแก้ตามนั้นเลยค่ะ



มะแมวเหมี๊ยว
airayaice
#4
01-02-2014 - 22:47:42

#4 airayaice  [ 01-02-2014 - 22:47:42 ]




ฟินมาก เขินแทนเลยค่ะ 5555

Mameo

HALEMZii
#5
02-02-2014 - 10:11:42

#5 HALEMZii  [ 02-02-2014 - 10:11:42 ]




มีต่อมั้ยค่าาาาาาาาาาาา อยากอ่านต่อ555555อ่านแล้วเพลินดี

Mameo

Mameo
#6
02-02-2014 - 14:02:04

#6 Mameo  [ 02-02-2014 - 14:02:04 ]




เรื่องจริงของรักต้องห้าม รัก...ครู ตอนที่3 (คำตอบ)
หลังจากที่กลับถึงบ้านฉันก็คิดทบทวนถึงสิ่งที่ผ่านมาทั้งหมด ที่ผ่านมาฉันมันจะเป็นฝ่ายเล่นกับหัวใจคนอื่นแต่ครั้งนี้มันกลับกัน ใจเรากลับเป็นฝ่ายที่ใจเต้น ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ยอมรับค่ะว่ามะเเมวเหมี๊ยวทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะรับยังไงกับหัวใจตัวเอง ในสมองมีแต่เรื่องนี้ มีแต่คำถามว่าทำไม..ทำไม...ทำไม...ทำไมใจถึงเต้นไม่ปกติ...ทำไมต้องเป็นคนๆนี้...ทำไมต้องเขิล..ทำไมทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้เค้า...ทำไมต้องหน้าแดง ทั้งๆที่ผ่านมาฉันไม่เคยเป็นแบบนี้...ฉันนึกถึงคำพูดนึงขึ้นมา...เค้าบอกว่า "คำตอบ" เค้าจะรอคำตอบจากฉัน....แล้ว....ฉันจะตอบ..เค้าว่าอะไร....
ฉันใช้เวลาหลังจากทานมื้อเย็นเสร็จขลุกตัวอยู่ที่สนามบาสหลังบ้าน...เวลาที่สับสนฉันมักออกมาเล่นบาส ก็นะ..นักกีฬา..เสียเหงื่อจะได้สมองโล่ง แต่เอ๊ะ3ทุ่มเนี่ยนะ เล่นคนเดียวนี่แหละ-..- ฉันรู้สึกได้เลยว่าตอนนี้ฉันไม่อาจมีสมาธิแม้แต่จะชูตบาสที่ปกติมันจะลงห่วงอย่างง่ายดาย แต่วันนี้กลับไม่ลงเลยซักลูก...เอิ่ม...ชักหงุดหงิดละ...-*- ตู่ม!!!! ฉันทุ่มบาสลงบื้นสุดแรงหมายจะละบายความหงุดหงิดที่เกิดกับตัวเอง ลูกบาสกระเด้งขึ้นจากพื้นทะยานขึ้นไปสูงมาก..หึหึ..สะใจ แอบโรคจิตเล็กๆนะเรา...แต่แล้วมันก็เป็นไปตามกฎของแรงโน้มถ่วง..เจ้าลูกบาสที่ทะยานขึ้นไปเมื่อกี้มันตกลงมาด้วยความเร็วเท่ากับตอนที่ขึ้นไป ปั๊ก...!!! แอ็ก...ลงกลางหัวเลย ไม่ร้องซักเอ๋ง..แต่เจ็บอะดีหัวไม่แตกคอไม่หัก แต่แล้วหลังจากที่นอนกลิ้งอยู่บนสนามบาสด้วยความเจ็บนั้น มันก็ทำให้เราตัดสินใจได้..เอาหละ..หมดเวลาอ่อนแอแล้ว ถึงเวลาของ"คำตอบ" ซักที...ฉันรีบลุกขี้ไปที่หน้าคอมออนเฟสแล้วทักครูไปว่า...."พรุ่งนี้มาเจอกันหน่อยที่ห้องชมรมหลังเลิกเรียน" ไม่นานเกินรอยังไม่ทันได้หายใจเค้าก็ตอบกลับมา "คิดถึงเค้าอะดิ>< ".....เอิ่ม...เค้าเล่นไม่ดูสถานะการเลย เอาซะหายตื่นเต้นเลย
เรา :หนูมีคำตอบให้ครูแล้ว
ครู : ครู?..หมายถึงครูคนไหนอะ..จะงอลแล้วนะเลิกงานแล้วบอกให้เรียกว่าไร เด๋วเหอะ
เรา :อ่าค่ะ...งั้น...ต่อไปนี้...จะขอเรียกว่า..."ที่รัก"นะ (ถึงเวลาที่เราต้องเป็นฝ่ายลุกแล้วแล้ว)
ครู : แอร๊กกกกกก เขิล><555+ ตกใจนะเนี่ย ไม่นึกว่าเราจะตอบครูเร็วขนาดนี้
เรา : นั่น..ทีตัวเองยังเรียกตัวเองว่าครูอยู่เลย-..-
ครู : คร๊าบบบบที่รัก งั้นไว้พรุ่งนี้มาบอกด้วยตัวเองนะ จากปากตัวเอง
จบการสนทนาฉันรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก...เดินไปที่เตียงแล้วทิ้งตัวลงบนเตียน ทันไดนั้น..ความเจ็บปวดก็แทรกขี้มาทันทีที่หัวถึงที่นอน เอามือจับดูแล้วอุทานกับตัวเอง "เ-ี่ย...หัวโนวเลยอ๋อ"นั่งเจ็บอีกรอบ....เอาเป็นว่าคืนนั้นไม่ได้นอน ไม่ใช่เพราะคิดเรื่องครูแต่เป็นเพราะหัวโนว-.-*
.
.
.
.
.

เช้าวันต่อมาฉันไปโรงเรียนเช้ากว่าปกติเพราะจะไปซ้อมบาสหลังจากที่มะวานเกิดเหตุที่ทำให้หัวใจเต้นไม่ปกติ ไม่สามารถมาซ้อมได้(ว่าไปนั่น)ตอนนี้ฉันสบายใจกว่าเมื่อวานมากแล้ว ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าใจฉันมันต้องการอะไร..แล้วเวลาก็ผ่านไปเร็วเหมือนโกหกแป๊ปเดียวเลิกเรียนละ ฉันกำลังเดินไปที่ห้องชมรม..อาคาร1ชั้น4..ที่ๆซึ่งป่านนี้ปกติจะไม่มีใคร...แต่กลับมีห้องๆนึงที่ยังเปิดไฟอยู่ ใช่แล้วห้องภาษาญี่ปุ่นนั่นเอง ฉันเข้าไปในห้องเห็นครูกำลังหลับอยู่บนเก้าอี้ คงจะหลับไปตอนรอฉัน..ก็แหงหละ กว่าฉันจะซ้อมบาสรอบเย็นเสร็จก็5โมงครึ่งแล้ว ฉันเดินเข้าไปใกล้เขานึกสงสัยว่าผู้ชายที่ดูสะอาดสะอ้านคนนี้หนะหลอจะเคยมีอดีตที่ป่าเถื่อนไม่ต่างจากฉัน นึกสงสัยว่าสภาพฉันตอนอยู่โรงเรียนเป็นเด็กเรียนเป็นนักกีฬาเป็นดาวโรงเรียน แต่หลังจากถอดเครื่องแบบโรงเรียนออกไปสู่โลกภายนอนฉันกลับเป็นอีกคนที่ไม่มีใครรู้จัก แต่ฉันคนๆนี้มองออก มองออกถึงตัวตนของฉัน แล้วชอบในสิ่ที่ฉันเป็น...ตอนนี้ทั้งห้องมีแค่เรา2คน เงียบมาก..ฉันได้ยินแค่เสียงหัวใจตัวเองที่เริ่มจะเต้นแรงอีกครั้ง จนเสียงแอร์แทบจะกลบเสียงนี้ไม่หมด ฉันเดินไปหยุดที่ตรงหน้าเค้า ยื่นหน้าเข้าไปใกล้...ใบหน้าเค้าเวลาหลับก็ดูน่ารักดี ผิดขาวสะอาดสะอ้าน แต่ดูดีๆที่หางคิ้วเหมือนจะมีแผลเป็นเล็กๆนี่คงเป็นแผลที่ได้มาในอดีต ก็คงจะจริงที่เค้าว่า มีเรื่องตีกันก็ได้แผลเป็นธรรมดา แต่นับว่าเล็กน้อยมากถ้าเทียบกับผิวที่เนียนขนาดนี้ (แน่ใจหลอว่านี่คือผิวผู้ชายที่ไม่เคยดูแลตัวเอง)นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันสนใจจะพิจารณาเค้าจริงๆ ไม่อยากปลุกเลยแฮะคาาาวาาาอิ>< ระหว่างที่ฉันยืนจ้องเค้าอยู่นั้น อยู่เค้าก็จับมือฉัน "ไม่คิดจะปลุกกันหรือไง"เค้าค่อยๆลืมตาขึ้น ระหว่างที่ฉันตกใจเค้าก็ดึงฉันไปกอดแบบไม่ทั้นตั้งตัวต้องทำโทษนะนักเรียนคนนี้ เฮ้ย!!!ฉันรีบดึงตัวออกมา
ฉัน : แกล้งหลับหลอ-*-
ครู : ประมาทให้อีกฝ่ายเข้าถึงตัวง่ายๆก็ไม่ใช่ระดับหัวหน้าแก๊งดิ อีกฝ่ายป็นนักเลงสาวเลยนะ อิอิ (เค้ายิ้มแบบเจ้าเล่)
ฉัน: นี่ฉันประมาทไปจริงๆสินะ
ครู: อ่าฮะ เข้าเรื่องเลยดีกว่า...(เค้าลุกขึ้นจากเก้าอี้ ฉันพึ่งสังเกตุว่าเค้าเองก็แอบเขิลหน้าแดงเหมือนกัน..เค้าเดินมาใกล้แล้วเอามือมาวานบนหัวฉัน)...ว่าไง..ยัยโหดของครู มีเรื่องอะไรจะต้องพูด
วันนี้ฉันจะไม่เป็นฝ่ายที่ถูกทำให้ใจเต้นอีกแล้ว (ฉันสัญญากับตัวเอง)
ฉัน: (ยิ้มที่มุมปากก่อนจะเอามือจับไหลเค้าทั้ง2ข้าง แล้วผลักให้เค้ากลับไปนั่งที่เดิมเค้าดูงงๆแต่ก็ไม่ได้ฝืนอะไร ฉันยื่นหน้าไปกระซิบที่ข้างหูเค้า) หนูก็..ชอบครูค่ะ....
ทุกอย่างเหมือนหยุดนิ่ง... ฉันผละออกมาเห็นว่าเค้ากำลังยิ้มแบบเขิลๆ ฉันหวังว่าตอนนี้ตัวเองจะไม่ได้กำลังหน้าแดงเช่นกัน
ครู : เป็นแฟนกันนะ
ฉันลืมนึกถึงสถานะการนี้ไปซะสนิท เจอคำนี้เข้าไปฉันเกือบจะช๊อคอีกรอบ ตอนนี้ฉันมั่นใจ ว่าฉันกำลังหน้าแดง
ฉัน : แต่เราเป็นครู..กับ..นักเรียนกันนะ ใครรู้มันจะไม่ดี
ครู : เราเป็นครู..นักเรียนกัน แค่ในเวลาราชการเท่านั้น นอกนั้น เราจะเป็นแค่ผู้ชาย กับผู้หญิง ที่มีใจให้กัน แค่นั้น
ฉัน : เราพึ่งรู้จักกันแค่4อาทิตย์เองนะ
ครู : แล้วต่อจากนี้เราจะรู้จักันให้มากกว่านี้ ในฐานะแฟน
ฉัน : ขี้ตู่อะ ใครเค้าตอบตกลงไปยัง ชิ
ครู : ดื้อนักมานั่งนี่เลย (เค้าดึงฉันไปกอดอีกรอบแต่คราวนี้ดึงแรงจนตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนตักเค้า เค้ากอดไว้ไม่ให้ฉันลุก) ตอบมาไม่งั้นไม่ให้ไปไหนจริงๆด้วย เอาสิ ต้องให้ขู่ใช่ปะ พอหายตกใจแล้วเถียงจ้อเชียวนะ
ฉัน : เฮ้ย..ทำไรเนี่ยเดี๋ยวใครผ่านมาเห็น นี่มันห้องกระจกนะเว่ย
ครู : แต่นั่นมันชั้น4นะเว่ย ไม่มีใครขึ้นมาแล้ว
ฉัน : ห้องนี้มันมีกล้องวงจรปิดนะเว่ยอย่าลืมซิ O[]O
ครู : ครูถึงมานั่งใต้กล้องไง จุดอับเพียงจุดเดียวที่กล้องจับภาพไม่ได้
ฉัน : ร้ายนักนะ ตาบ้า
ครู : 555 ในที่สุดก็เลิกเขิลแล้วซิ ค่อยสมเป็นเธอหน่อย
ฉัน : มาโมโหแทน ปล่อยนะเฮ้ยยย
ครู : ตอบมาก่อน เป็นแฟนกันนะ (ฉันพยายามดิ้นแต่เคากลับกอดไว้แน่นขึ้น) ดื้อนักใช่ปะ จะหอมแก้มละนะ...
ฉัน : โอเคค่ะ ตกลง ยอมแล้ว ปล่อยเถอะนะที่รัก ตกลงเราเป็นแฟนกัน โอเคนะ!!!!
ฉันรีบตอบไปเพราะกลัวโดนหอมแก้ม ถึงเราจะผ่านอะไรมาเยอะแต่ก็ไม่เคยยุ่งกับความรักมาก่อน ถ้าโดนนั่นก็นับเป็นครั้งแรกที่โดนผู้ชายหอมแก้ม ดีที่เค้าหยุดทัน
ครู : พี่สัญญานะว่าจะไม่ล่วงเกินเราไปมากกว่ากอดเวลาที่คิดถึง หรือเวลาที่เราดื้อแค่นั้นแหละจะรอจนกว่าเราจะจบ จะไม่ยอมให้เราเสียหาย รอจนกว่าเราจะคบกันได้อย่างเปิดเผย
ฉัน : -///- ค่ะ
ครู : ปะมืดละ พี่ไปส่ง กลับบ้านกันเถอะ
.
.
.
ความรักนี้ยังมีเรื่องราวต่อไปอีก ไว้จามาเล่าให้ฟังต่อตอนหน้าโปรดติดตามนะคะ^^


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2014-02-02 19:55:58


มะแมวเหมี๊ยว
Apitsara_earn
#7
02-02-2014 - 16:25:22

#7 Apitsara_earn  [ 02-02-2014 - 16:25:22 ]





เขินแทนเลยอ่ะ ติดตามต่อค่าาา ><


Mameo


ได้เล่นแล้ววว
tannat64
#8
02-02-2014 - 17:12:17

#8 tannat64  [ 02-02-2014 - 17:12:17 ]





ฟินอีกแล้วค่ะ เหมือนนิยายเลยยย

Mameo


จำรหัสได้แว้วววววว
Mameo
#9
02-02-2014 - 17:36:03

#9 Mameo  [ 02-02-2014 - 17:36:03 ]




quote : apitsara_earn

เขินแทนเลยอ่ะ ติดตามต่อค่าาา ><



ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่าน แค่นี้ก็ดีใจแบ้ว >< เราจะอัพทุกๆ2วันนะคะ เรื่องราวยังมีอีกเยอะ นี่ยังพึ่งจะเทอม1เอง-..-ฝากติดตามตอนต่อๆไปด้วยนะคะ どうも ありがとう ございます。(โด-โมะ อา-ริ-กา-โต โกะ-ซา-อิ-มาซ) :: ขอบคุณมากค่ะ

quote : tannat64

ฟินอีกแล้วค่ะ เหมือนนิยายเลยยย

อิอิก็นะ ดูๆแล้วก็เคยแอบคิดเหมือนกันว่าทำไมชีวิตเรามันช่างดราม่าเช่นนี้ นี้ถ้าใครจะยืมเอาไปแต่นิยายคงได้จบหลายเล่มอยู่ -..- นี่แหละมั้งที่เป็นสาเหตุให้เราตัดสินใจเขียนกระทู้นี้ ขอบคุณที่ติดตามกันมา แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ เราแก้ตอนนี้ตามคำแนะนำของคุณแล้ว



มะแมวเหมี๊ยว
HALEMZii
#10
03-02-2014 - 10:50:41

#10 HALEMZii  [ 03-02-2014 - 10:50:41 ]




โอ๊ยยยย ฟินนน~
ต่อเลยยยยยยยยยยยยยยยย

Mameo

Mameo
#11
05-02-2014 - 20:01:14

#11 Mameo  [ 05-02-2014 - 20:01:14 ]




เรื่องจริงของรักต้องห้าม รัก...ครู ตอนที่4 (ปัญหา)
จากตอนที่แล้วมะแมวเหมียวกับครูก็คบกันอย่างลับๆ ในโรงเรียนเราเป็นครูกับนักเรียนกัน แต่พอเสียงออดบอกเวลาชั่วโมงสุดท้ายสิ้นสุดลงเราก็จะเป็นแฟนกันเหมือนหญิงชายคู่อื่นๆ ครูให้เกียรติเรามากกว่าที่คิด เค้าทำได้อย่างที่พูด ไม่เคยทำอะไรให้ฉันเสียหาย ดูแลฉันเป็นอย่างดี ไปส่งทุกวันจนพ่อแม่ไว้ใจ (แต่เราไม่เคยบอกว่าเป็นแฟนกัน) กินข้าวด้วยกันบ้าง ไปเที่ยวกันบ้างในวันหยุด จริงๆพวกเราก็ไม่ต่างอะไรกับคนอื่นๆ ถ้าไม่นับว่าเราเป็นครูกับนักเรียนกันฉันอยากรู้จังว่าถ้าใครรู้ว่าเราคบกันเกินกว่าคำว่าครูศิษย์ คนอื่นจะมองว่ายังไง ทุกๆวันที่เจอกันเราได้ศึกษานิสัยกัน รู้จักกันมากขึ้น นักเลงกับนักเลงคุยกันแบบนักเลงไม่มีอะไรต้องปิดบังกัน พูดกันตรงๆทุกอย่างไม่ต้องมานั่งเสแสร้งใส่กัน ต่างคนต่างเข้าใจกันรับได้ในทุกสิ่งของกันและกัน แล้วนั่นก็ทำให้เรารักกันมากขึ้นทุกวัน ถึงแม้ว่าคู่เราจะดูรักกันแบบเถื่อนๆ แต่ก็มีบ้างที่แอบหวานใส่กัน ทำเอาต่างคนต่างเขิลหน้าแดงอยู่บ่อยๆ "พี่รักเรานะ"เค้ายังขยันพูดคำนี้ให้ฉันอยู่ทุกวัน และไม่รู้ทำไม ฉันก็ยังหน้าแดงทุกคนที่ได้ยิน ไม่เคยเบื่อเลยจริงๆ ใจง่ายไปมั้ยนะเรา-///-
.
.
.
.

เรารักกันดี ฉันรู้สึกว่าฉันคิดถูกที่ตกลงเป็นแฟนเค้า นับตั้งแต่วันที่คบกันจนเวลาล่วงมาจะจบเทอม1 ทางโรงเรียนก็มีการจัดกีฬาสีเป็นประจำทุกปี ปีนี้ก็เช่นเดียวกันและแน่นอนฉันซึงเป็นนักกีฬาดาวเด่นคนนึงก็มีกีฬาที่ต้องแข่งจากที่ซ้อมทุกวันก็ต้องซ้อมหนักขึ้น ทั้งบาส แบต วอลเล่ เทควันโด (เชื่อมะว่าเราเหมาหมด-.- แบบว่าหนูโดนบังคับ ไม่ได้เก่งทุกอย่างหลอกแบตกับวอลเล่แค่พอเล่นได้เทควันโดก็ไม่ถนัดเท่าไหร่เป็นแต่มวยแต่ไม่มีในรายการแข่ง555) ทำให้ช่วงนี้ฉันไม่มีเวลาเข้าชมรมเลยและแน่นอนฉันก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ครูเลยในช่วงที่ซ้อมกีฬาถึงเค้าจะรอกลับบ้านด้วยกัน แต่ก็เย็นจนต้องรีบกลับไม่ค่อยได้มีเวลาคุยกันเท่าไหร่ จนกระทั่งวันหนึ่ง...ขณะซ้อมบาสจนเย็นเพื่อนๆก็กลับจนหมดฉันซึ่งกำลังเก็บลูกบาสอยู่ในโรงยิมก็รู้สึกได้ว่ามีมือกำลังโอบกอดที่เอวฉันจากทางด้านหลัง ฉันตกใจหันไปเตรียมศอก แล้วต่อด้วยหมัด
ครู : เค้าเอง!!!(เหมือนครูรู้ทันว่าฉันจะตอบสนองแบบนี้เลยรับได้ทันทีด้วยมือที่แข็งแรงแต่..นุ่นอะ><#ผิด)
ฉัน : โถ่..อย่ามาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียงแบบนี้ดิคะ ตกใจหมดนึกว่าผีโรงยิม
ครู : 555ถึงว่าซัดมาซะเต็มแรงเลย นี่ถ้ารับไม่ทันมีเจ็บนะเนี่ย
ฉัน : สมน้ำหน้าผีหื่น!!!
ครู : อิอิ ดีแล้ว แฟนเค้าโหด จะได้ไม่มีใครมาแตะเนื้อต้องตัวได้...นอกจากเค้า
ฉัน : วันไหนพลาดปากแตกมาทำไงนิ
ครู : ต้องรับผิดชอบดิ ทำเค้าปากแตกก็เลียเลือดที่ปากเค้าด้วย
ฉัน : ไอ่ผีหื่น!!!
ครู : 555 ล้อเล่นๆ วันนี้เลิกเร็วจัง เห็นคนอื่นกลับหมดแล้วเลยเข้ามาได้นะเนี่ย
ฉัน : อืม..พรุ่งนี้แข่งแล้วอะไม่อยากหักโหม
ครู : สู้ๆนะ-///- (เค้าเข้ามากอดแบบไม่ให้ฉันตั่งตัว)
ฉัน : เฮ้ย!!! -////- ปล่อยนะ
ครู : แปปนะ ขอเวลาแบบนี้แปปนะ คิดถึง....
ฉันไม่ได้ว่าอะไรเค้าอีก จริงของเค้าช่วงนี้เราไม่มีเวลาให้กันเลย หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านด้วยกันเหมือนปกติ หารู้ไม่ว่าความซวยกำลังมาเยือน
.
.
.
.

วันต่อมาเป็นวันที่ฉันต้องเเข่งบาส ฉันหาครูไม่เจอ "ไหนบอกว่าจะมาเชียร์" แอบบ่นกับตัวเอง แต่ก็ไม่ได้คิดมากครูคงมีธุระ หลังแข่งเสร็จก็มีอาจารย์ท่านหนึ่งมาตามฉํนไปที่ห้อง ผอ. "ฮะ...ผอ..เรียก...ทำไมวะ...."(ฉันคิดในใจ แต่ไม่ได้คิดมากอะไร เรียกเราก็ไปทันที)
.
.

ทันทีที่เข้าไปฉันก็พบอาจารย์คนหนึ่ง ผอ. แล้วก็ "ครู" ถ้าจำไม่ผิด อาจารย์ที่นั่งอยู่ข้างผอ.เป็นอาจารย์ที่เฝ้าเวรโรงเรียนเมื่อวาน และครู..นั่งอยู่ตรงข้ามครูคนนั้น
ผอ. : นั่งก่อนสิ...(ผอ.พูดเสียงเรียบแต่แฝงความหงุดหงิด)
ฉัน : (เดินไปนั่งเก้าอี้ตรงข้างผอ. ฉันแอบเหลือกตาถามครู.ว่าเกิดอะไรขึ้น ครูกระพริบตาให้ฉัน1ครั้ง)..
ผอ. : เมื่อวานอยู่ทำอะไรในรร.จนดึก
ฉัน : ซ้อมบาสค่ะ พอดีว่าวันนี้มีแข่ง
ผอ. : คนเดียว?
ฉัน : ป่าวค่ะ ซ้อมกันทั้งทีม แต่เมื่อวานเป็นเวรหนูเก็บของ เลยอยู่เล่นต่อคนเดียวซักพัก แล้วก็เก็บของกลับบ้านค่ะ
ผอ. : กลับกลับใคร...?
ฉัน : ....กลับกับ....(ฉันเหลือกตาไปมองครูซักพัก ครูพยักหน้าให้ฉัน)..ครูค่ะ...
ผอ. : แล้วแกหละ เมื่อวานไม่มีประชุม อยู่ทำอะไรที่รร.จนเย็น?
ฉัน :... ("แก?"....ฟังดูก็รู้นะว่าว่าหงุดหงิด แต่เรียกคนอื่นว่าแกแบบนี้เนี่ยนะ ถึงจะเป็นคนใต้บังคับบังชาก็เหอะ)...
ครู : ตรวจงานเด็กเสร็จก็หลับอยู่ในห้องจนเย็น..
ผอ. : แสดงว่าก็ไม่มีธุระ ในโรงยิมหนะสิ....แล้วทำไมถึงมีแกอยู่ในกล้องวงจรปิดโรงยิมกับนร.คนนี้?!!(ขึ้นเสียงเล็กน้อย เพิ่มความกดดันให้ฉันมหาศาร)
ฉัน : O_O!!!...
ครู : (ไม่ตอบอะไร...ไม่เปลี่ยนแม้แต่สีหน้า...ท่าทางจะรู้อยู่แล้ว เลยดูไม่ตกใจอะไร)
ผอ. : แถมยังไม่อยู่กันแบบธรรมดา...(ผอ.หันมามองหน้าฉํนก่อนจะพูดต่อ)..ใช่มั๊ย?....
ฉันแทบจะเห็นภาพเมื่อคืนที่ครูกอดฉันอยู่นาน....ฉันไม่อาจตอบ..หรือปฏิเสทอะไรได้ทั้งสิ้น..มันเป็นความจริง...ฉันเคยคิดถึงเรื่องที่ว่าซักวันอาจจะมีคนจับได้ เข้าห้องปกครอง เรียกผู้ปกครองมาคุย เข้าห้องผอ.ตามลำดับ แต่เฮ้ยยยย!!!นี่มันข้ามขั้นไปนะ ตั้งตัวไม่ทันเลยนิ
....ความเงียบและความกดดันไปทั้งห้อง...ฉํนไม่ได้กลัวหลอกนะ ยังไงก็เตรียมใจไว้แล้วว่าซักวันอาจต้องเจอสถานะการแบบนี้แต่ก็ตกใจนะที่มันเร็วขนาดนี้...
ผอ. : มีอะไรจะอธิบายว่ามา (ในที่สุดเค้าก็พูดทำลายความเงียบ)
ครู : ก็บอกแล้วไงเราคบกันอยู่...แล้วนั่นมันก็เลิกงานแล้ว เราไม่เคยทำเรื่องไม่ดีอะไรในเวลางานทั้งนั้น...
ผอ. : (มองมาทางฉัน) หลอ...?
ฉัน : (ในเมื่อครูเปิดเผยแบบนี้ งั้นฉันก็ไม่เหลืออะไรต้องกลัวอีก )...ค่ะ...(ฉันมองหน้าผอ.กลับ ไม่หลงเหลือความกลัวอะไร กล้าทำกล้ารับ)
ผอ. : แม่แกรู้คงจะปลื้มนะ ว่าลูกชายตัวเองมีรสนิยมกินเด็กนักเรียนของตัวเอง...(เค้าหันมามองฉัน)ทำไมถึงยอมคบเธอนะ...นักเรียนดีเด่นหนิ เด็กเรียนไม่เคยมีประวัติด่างพล้อย เค้าไปหลอกอิท่าไหนถึงได้ยอมเป็นแฟนเค้าหละ....(ฉันเงียบก้มหน้า.."ไม่เคยมีประวัติด่างพล้อย...หลอ..." คำๆนี้ทำให้ฉันแทบขำ...แต่เอะสงสัยมาตั่งแต่เมื่อกี้ละ ไอ่คำสรรพนามที่ผอ.ใช้เรียกครูมันแปลกนะ)
ฉัน : เค้าไม่ได้หลอกอะไรหนูเลยค่ะ หนูมั่นใจ เราคบกันอย่างจริงใจ
ผอ. : เธอรู้จักคนๆนี้น้อยไปนะ เค้าไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เธอคิดหลอกนะ ไอ่หมอนี่ มันก็มีดีแค่หน้าหล่อเท่านั้นแหละ
ฉัน : แล้วคุณรู้ได้ยังไงคะว่าเค้าเป็นคนไม่ดี...
ผอ. : ก็ฉันเห็นมันมาตั่งแต่เกิดหนะสิ มันไม่ได้เป็นผู้เป็นคนแบบที่เห็นทุกวันนี้หลอกนะ...ไอ่หลานชายที่สร้างแต่ปัญหา
...เงิบเจ้าค่ะ...หลานชาย....ผอ...หลอ.....!!!!?
ครู : พอเหอะลุง ผมเล่าให้แฟนผมฟังหมดละ แล้วอีกอย่างนะ ผมเลิกหมดแล้วลุงก็เห็น
ผอ. : รู้!!!?... รู้ว่าแกมันนิสัยใจร้อน หัวรุนแรง เด็กแว้น แล้วก็ติดยาอะหลอ...แปลกนะที่ยังคบกันได้..กับเด็กเรียนแบบนี้เนี่ยนะ (เค้ายิ้มแบบไม่เชื่อ แล้วหันมามองหน้าฉัน คงหวังว่าจะเป็นสีหน้าตกใจของฉัน..แต่เค้าคิดผิด)
ฉัน : ค่ะ หนูรู้มานานแล้ว (ฉันยิ้ม..)
ผอ. : แล้วไม่กลัวหลอ...เด็กอย่างเธอ..ตามคนแบบนี้ไม่ทันหลอกนะ ฉันเป็นห่วงเธอนะ เพราะฉันรู้จักไอ่หลานชายตัวดีของฉันดี
ฉัน : ก็ไม่เห็นมีอะไรต้องกลัวหนิคะ(ฉันไม่แน่ใจว่าตอนนั้นฉันยิ้มแบบไหน แต่ไม่ใช่ในแบบที่ผู้ใหญ่เห็นแล้วจะให้รางวัลมารยาทดีเด่นเป็นแน่)
ครู : เธอไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นนะ!!! เด็กคนนี้ไม่ใช่คนโงทีจะโดนหลอกง่ายๆ..แล้วผมก็รักผู้หญิงคนนี้จริงๆ เธอไม่เหมือนคนอื่นที่ผ่านๆมา(ฉันแอบเขิลนะที่เค้าบอกรักฉันแบบนี้ต่อหน้าผู้ใหญ่ แต่นี่มันช่ายเวลามั้ยยยยยยย)
ฉัน : เด็กอย่างหนู..ทำไมหลอคะผอ. ผอ.ประเมินค่าของหนูสูงไปหรือปล่าวคะ คุณบอกรู้จักหลานชายของคุณดี แล้วคุณรู้จักฉันดีแค่ไหนคะ...ฉันหนะ...(ครูสะกิดฉัน ฉันจึงไม่พูดอะไรไปมากกว่านี้ เพราะเหมือนเค้าจะรู้ว่าฉันกำลังจะเปิดเผยตัวจริง)
ครู : ผมยืนยันคำเดิม เรารักกันจริง ถ้าคุณเห็นว่ามันเป็นเรื่องผิดมาก ผมยินดีลาออก แต่เด็กคนนี้ไม่เกี่ยว อย่าทำให้เธอเดือดร้อน
ผอ. : ในเมื่อแกยืนยันขนาดนี้...ฉันก็ไม่ได้หัวโบราณที่จะรับไม่ได้กับความรักของหนุ่มสาวหลอกนะ ในรร.นี้ก็มีนักเรียนที่เป็นแฟนกันเยอะแยะ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพราะงั้นแกไม่ต้องลาออกหลอก แต่ฉันอยากเตือน ยังไงพวกเธอก็เป็นแค่ครูกับนักเรียนกัน ใครรู้...มันจะไม่ดี แต่ก็นะ..ฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าแกจะไม่ทำให้เกิดเรื่อง คนอย่างแก..ก็ใจร้อนซะขนาดนี้...
ครู : ผมไม่เคยทำอะไรให้เธอเสียหาย แล้วก็ไม่มีวันด้วย จนกว่าเด็กคนนี้จะเรียนจบ ผมจะรอ..
ผอ. : แล้วฉันจะรอดู หวังว่าฉันจะได้เด็กคนนี้เป็นหลานสะใภ้จริงๆนะ มีที่เรียนต่อแล้วหนิว่าที่สัตวแพทย์.. อนาคตเธอไปได้ไกลมากนะทำอะไรก็คิดให้ดีๆ
.
.
.
.

หลังจากเรื่องในห้องผอ. ฉันก็คุยกับครูในเย็นวันนั้น...
ฉัน : ขอบคุณนะ รู้สึกดีมากๆเลย
ครู : เค้าพูดจริงนะ
ฉัน : อืมรู้แล้ว-///-
ครู : เคยได้ยินมะ...ศิษย์จะได้ดีเพราะครู...แต่ถ้าได้ครูก็ดี...
ฉัน : เกือบซึ้งละสัส
ครู : 555ล้อเล่น ได้ยินใช่ปะลุงบอกว่าอยากได้เธอเป็นหลานสะใภ้
ฉัน : เค้าหมายความว่าเค้าจะรอดูว่าเราจะคบกับยืดหรือเปล่าตางหากเว้ยO[]O
ครู : เอ๋....มันก็เหมือนๆกันแหละ (ทำหน้าแบ้ว)
ฉัน : ไม่เห็นเหมือนกันเลย-*-
ครู : อย่าเถียงดิ (เอาหน้าเข้ามาใกล้ทำเหมือนจะหอมแก้ม) ดื้อนักเด๋วคุณครูทำโทษนะ
ฉัน : (เอามือผลักหน้าเค้าออก )เด๋วเหอะ อีตาบ้า ยังไม่ได้เช็คบิลเลยนะ เรื่องที่ตัวเองเป็นหลานผอ.ทำไมฉันไม่รู้....!!!
ครู : ก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับเรา2คนเลยหนิ ลุงก็อยู่ส่วนลุง ตัวเองจะกลัวปล่าวๆ
ฉัน : ชิ..งอล..
ครู : โอ๋...ๆๆๆ เค้าขอโทษ ต่อไปจะบอกทุกเรื่องเลยจริงๆ
ฉัน : อืมดีมาก... เอ่อนี่ ถามหน่อย ทำไมตอนนั้นถึงสะกิดเค้าไม่ให้เค้าเล่าอะ จะได้รู้กันไปเลยว่าจริงๆผอ.ประเมินเค้าสูงเกินไป
ครู : ไม่หลอก เค้าไม่ได้ประเมินเธอสูงไปหลอก ก็ที่รักเค้าออกจาเป็นเด็กดีของเค้าซะขนาดนี้ ^^ (อ้อนเกินไปนะ) อีกกย่าง เค้าไม่อยากให้ใครมองว่าเธอเป็นคนไม่ดี ให้เค้ามองว่าพี่เลวคนเดียวก็พอ
ฉัน : ซึ้งเลยอะ-//-
ครู : รางวัลอะ
ฉัน : ไม่มี
ครู : กลับบ้านกันเถอะปะ
ฉัน : ครู...(ฉันดึงเค้ามาหองแก้มทีนึง เป็นการขอบคุณไม่ใช่เพราะคำพูดซึ้งเมื่อกี้ เแต่ขอบคุณที่เค้ามั่นคงในคำพูดและทำให้ฉันเชื่อว่าเค้ารักฉันจริงและกล้าที่จะยอมรับต่อหน้าผู้ใหญ่ กล้าพอที่จะปกป้องฉัน)..รางวัล..ปะไปส่งเค้าด้วย -3-
ครู : จะไม่ล้างหน้าเลยอะคืนนี้ เก็บไว้ฝันก่อน1คืน
ฉัน : อย่ามาเลี่ยน พอ ..เขิล.. ไปได้แล้ว กลับบ้านดิเฮ้ย..-///-
.
.
จบไปด้วยดีกับปัญหาแรกที่เกิดขึ้นกับเรา แต่ปัญหาไม่ได้มีเพียงแค่นั้น จะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราอีกโปรดติดตามจร้า



แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2014-02-05 20:29:06


มะแมวเหมี๊ยว
tannat64
#12
05-02-2014 - 20:12:00

#12 tannat64  [ 05-02-2014 - 20:12:00 ]





เริ่ดจ้าาท่าทางครูคนั้นคงหล่อน่าดู คิคิ รอตอนต่อไปจ้า

Mameo


จำรหัสได้แว้วววววว
แตงโมสีชมพู
#13
แตงโมสีชมพู
05-02-2014 - 21:26:34

#13 แตงโมสีชมพู  [ 05-02-2014 - 21:26:34 ]






หนุกค่ะ แต่แนะนำอย่าใช้ไอ้ตัวหัวหอมเยอะ มันทำให้ตัวหนังสือไม่ติดต่อกัน ตัวเนี้ย

Mameo

conecone
#14
06-02-2014 - 06:09:14

#14 conecone  [ 06-02-2014 - 06:09:14 ]





สนุกมากๆเลยอ่านเเล้วเพลินมาก


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2014-02-06 19:36:43
Mameo


คิดถึงเดอะซิมส์จังเรย
HALEMZii
#15
08-02-2014 - 13:47:31

#15 HALEMZii  [ 08-02-2014 - 13:47:31 ]




โอ๊ยยยย สนุกทุกตอน อ่านเผินๆเหมือนนิยายเลยอ่า
แต่นี่คือเรื่องจริง ถ้าเป็นนิยายยังเขินจนจิกหมอน
แล้วนี่ชีวิตจริง ? ถ้าเป็นเราคงเขินจนฆ่าตัวตาย555555555555 (หลอกเล่น ขั้นหนักแล้วเรา)




ติดตามต่อนะคะคุณมะแมวเหมี๊ยววววว


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2014-02-08 13:47:51
Mameo

Mameo
#16
09-02-2014 - 22:04:40

#16 Mameo  [ 09-02-2014 - 22:04:40 ]




เรื่องจริงของรักต้องห้าม รัก...ครู ตอนที่5 (ครอบครัว1)
หลังจากเรื่องในตอนนั้นฉันก็คิดมาตลอดว่าต่อไปมันจะมีปัญหาใหญ่อีกหนึ่งปัญหาที่จะเข้ามาทดสอบเราและปัญหานั้นมันจะใหญ่ขึ้นและเป็นปัญหาที่แก้ได้ยากขึ้นกว่าเรื่องในห้องผอ.หลายเท่ารอเราอยู่ ฉันรู้สึกว่าอย่างนั้น...
.
.
.

เย็นวันศุกร์หลังจากปล่อยเด็กในชมรมกลับบ้านหมดแล้ว ฉันทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความเพรีย..ฉันเกรียดเด็ก(ด้วยเหตุผลส่วนตัวบางอย่าง)แต่ต้องมาเป็นประธานชมรมที่เต็มไปด้วยเด็กตั้งแต่ม.1-ม.6 ถึงต่อหน้าเราจะยิ้ม และเฟคอดทนเต็มที่จนเป็นที่รักของรุ่นน้องในชมรมทุกคน แต่ก็มีหลายครั้งที่เหนื่อยกับการต้องมาอดทนทำใจเย็นทำความเข้าใจกับเด็ก ซึ่งบางครั้งเวลาที่น้องดื้อมากๆ เราก็เกือบมีหลุดเหมือนกัน โชคดีที่ยังมีครูอยู่ข้างๆคอบช่วยเอาไว้เสมอ วันนี้ก็เช่นกัน หลังจากที่ปล่อยน้องๆกับไอ่คุณเพื่อนทั้งหลายกลับบ้านฉันก็เหนื่อยนั่งหมดแรงหมดสภาพอยู่บนเก้าอี้ การอดทนกันอารมห์ตัวเองไม่ให้โมโหคนนี่มันเหนื่อยจริงๆนะ เราเล่นกีฬายังไม่เหนื่อยเท่านี้เลย ยิ้งถ้าต้องมาเฟคทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเองแล้ว แบบว่าสุดๆอะ ฉันถอนหายใจยาวๆ...หวังว่าความเหนื่อยในใจจะละลายไปกับลมหายใจนั้น
ครู : (เดินมาตรงหน้าฉันในขณะที่หลับแล้วลูบหัวฉันเล่นอย่างเอ็นดู)
ฉัน : -*- หนุกมะ
ครู : เหนื่อยหลอ ยัยลูกแมวของครู (ถึงฉันจะทำหน้าหงุดหงิดและแสดงออกเหมือนว่าลำคาญที่เค้าลูบหัว แต่เค้าก็รู้ดีว่าฉันชอบเวลาที่เค้าทำแบบนี้มาก ใครคิดเหมือนเราบ้างเวลาที่เหนื่อยแล้วมีใครซักคนมาลูบหัวเราเบาๆเนี่ยมันอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกเลยหละ)
ฉัน : -///- (ฟิน) อืม..ก็นะ เหนื่อยเรื่องเรียนด้วยจะสอบปลายภาคอยู่ละ ไหนจะน้องในชมรมอีก ไม่อยากขยับตัวเลยแฮะ
ครู : ก็ไม่ต้องขยับดิ เดี๋ยวอุ้มไปส่งบ้านเอง ให้ถึงเตียงเลย (ทำหน้าใสซื่อย์ แต่แอบประสงค์ร้าย)
ฉัน : ไอ่หมาหื่น..เดี๋ยวก็เจอลูกซองคุณพ่อหลอก "แกเป็นใครมาอุ้มลูกสาวชั้น"(ทำท่าชักปืนลูกซองประกอบ)
ครู : อ่อคุณพ่อตาผมพาลูกสาวมาส่งครับห้องนอนอยู่ไหนอะครับเดี๋ยวจะพาไปส่งถึงเตียงเลย
ฉัน : นี่ไม่ได้กลัวเลยใช่มะ -w-
ครู : ช่ายยยย
ฉัน : ขอให้มันจริงเถอะ !!
ครู : เอ่อ ว่าแต่พรุ่งนี้ว่างมะ
ฉัน : ทำไมอะ!?
ครู : อย่าถามมาก ตอบมาว่างมั๊ย (นั่นมาเถื่อนใส่เราอีก)
ฉัน : ก็ว่างอะ อยู่บ้านไม่ได้ไปไหนอะเหนื่อย
ครู : ดี..งั้นคืนนี้กลับไปจัดเสื้อผ้า วันเสาร์เดี๋ยวเค้าไปรับ6โมงหน้าบ้าน กลับเย็นวันอาทิตย์นะ
ฉัน : เฮ้ย!!! บอกยังนิว่าฉันจะไปด้วยอะ แล้วตกลงจะพาชั้นไปไหนวะเนี่ย
ครู : อิอิ ทำตามที่บอกเถอะหน่า ไม่พาไปขายชายแดนหลอกเชื่อได้
ฉัน : เอาแต่ใจชมัด
ครู : (จูบลงบนหน้าผากชั้น) แล้วเชื่อใจมั้ยหละ
ฉัน : O////O อ..ม...อืม (นี่เป็นครั้งแรกที่เค้าจูบฉัน ถึงจะเป็นที่หน้าผากก็เถอะ แต่ฉันไม่เคยปล่อยให้ใครทำแบบนี้มาก่อน ทำเอาอึ้งไปชั่วขณะ)
ครู : วันนี้กลับไปบ้าน รีบนอน พรุ่งนี้ตื่นมาจะได้สวยๆ จะพาไปบ้านพี่ที่ต่างจังหวัดไปเจอพ่อ แม่..
ฉัน : อ่อ..พาไปเจอพ่อแม่.... O_o!!!ฮะ!!!อะไรนะ !?!!? คือ...รีบไปปะ พรุ่งนี้เลยอ๋อ แล้ว....เอ่ออออคือออออ
ครู : ก็บอกแล้วไงว่าพี่จริงจังกับเราอะ พี่คิดดูแล้วนะ ให้เราคบกันอยู่ในสายตาผู้ใหญ่จะดีกว่า ดีกว่าให้พวกเค้ามารู้ทีหลังว่าเราคบกันเหมือนตอนที่ลุงรู้อะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นเกิดมีข่าวของเราเรื่องนี้ออกไปคนรู้เยอะๆอย่างน้อยถ้าพ่อแม่พี่รู้ เราก็บอกได้ว่าเราคบกันโดยอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ ตัวเองก็จะได้ไม่เสียงหายไง พี่ไม่อยากให้ใครมองว่าเรามาลักลอบคบกับพี่อ่านะเธอก็รู้ว่าประวัติพี่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่555คนเค้าจะมองว่าพี่หลอกฟันเราปล่าวๆ แล้วอีกอย่างนะ พาไปเจอพ่อแม่แล้วก็เท่ากับจองตัวแล้วต่อไปเราจะได้ไม่กล้าเปลี่ยนใจจากพี่ไง อิอิ
ฉัน : อืม..ไม่ไว้ใจกันว่างั้น
ครู : ป่าววว ก็เราอะ อีกตั้งหลายปีกว่าจะจบมหาลัย ต้องเจอคนอีกเยอะใช่ปะ แบบนี้แหละ พี่สบายใจ^^
ฉัน : อืมมมเข้าใจละ แล้วแต่ละกันค่ะ (แอบดีใจนะ นี่เค้าจริงจังกับเราขนาดนี้เลยอ๋อ)
ครู : ปะ
ฉัน : ไปไหน..!!
ครู : กลับบ้านไง กลับเร็วๆรีบไปอาบน้ำนอน เล่นกีฬามาตั่งแต่เที่ยง มีแต่เหงื่อนิ เด๋วก็นอนดึกอีก
ฉัน : เฮ้ยแต่นี่มัน6โมง!!
ครู : เอ่อ...นั่งแหละ วันนี้ให้กลับเร็ว พรุ่งนี้จะรับมาอยู่ด้วยทั้งวัน..ทั้ง..คืน...(ทำหน้าทะเล้น)
ฉัน : ไอ่หมาหื่น- -
ครู : เอ๊า ก็ไปอยู่บ้านเค้าก็อยู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืนไงค้าง1คืนบอกแม่ให้จัดห้องให้แล้วด้วยไม่ได้ให้นอนห้องเดียวกันซะหน่อย พูดผิดตรงไหนยัยแมวผี
ฉัน : ว่าใครแมวผี
ครู : หมาหื่น กับแมวผี เข้ากันดีจะตาย อิอิ
ฉัน : (โยนกระเป๋าใส่)เอาไปเลย-*- เดี๋ยวจะไปรอหน้า 7-11 ตอนนี้นักเรียนยังกลับไม่หมด ขับรถออกไปด้วยกันตอนนี้เป้าสายตาแหมงๆ ไหนจะบรรดาครูสาวๆที่จองจะเป็นแฟนครูอีก สงสัยจะเสี่ยงเกรดตกหลายวิชาแน่เลยเรา 555
ครู : อึ๋ยยย...ใครกล้ารอบทำร้ายแฟนเค้าแบบนั้น ผู้หญิงก็ผู้หญิงเถอะ ถ้าอยากมีเรื่องกับแก๊งพี่ก็เอาดิ๊
ฉัน : จ่ะพ่อนักเลง = =''(ประชด)
ครู : งั้นเค้าจะตามไปรับหน้าเซเว่นนะ ^^
ฉัน : อืมมม
.
.
.

เรื่องราวจะเป็นไงต่อเดี๋ยวจะรีบมาเล่าในตอนที่6นะคะ ช่วงนี้งานยุ่งนิดหน่อย แวะมาเล่าแค่นี้ก่อน เด๋วจะรีบมาเล่าต่อน้าาา




มะแมวเหมี๊ยว
conecone
#17
10-02-2014 - 17:15:23

#17 conecone  [ 10-02-2014 - 17:15:23 ]





สนุกมากเลยติดตามน้าอยากรู้จังว่าถ้าเจอพ่อเเม่เเล้วจะเป็งยังไง#ฟินนนนนนน


แก้ไขล่าสุดเมื่อ 2014-02-10 17:17:53
Mameo


คิดถึงเดอะซิมส์จังเรย
Apitsara_earn
#18
10-02-2014 - 20:05:33

#18 Apitsara_earn  [ 10-02-2014 - 20:05:33 ]





ติดตามต่อค่าาา >< ฟินทุกตอนอ่ะ // อาจจะเป็นคำถามเยอะไปแต่อยากรุ้อ่าา ว่าตอนนี้คบกับคุณครูอยุ่รึป่าวอ่ะคะ ??

Mameo


ได้เล่นแล้ววว
panipon
#19
10-02-2014 - 21:43:26

#19 panipon  [ 10-02-2014 - 21:43:26 ]







รักอะไรก็สู็ไป รัก...นตท. ไม่ได้อีกแล้ว >< อ่านเรื่องแล้ว ><

Mameo

meganfox
#20
10-02-2014 - 21:44:33

#20 meganfox  [ 10-02-2014 - 21:44:33 ]





อ่านชื่อกระทู้แล้วรู้สึกเหมือนประสบการณ์เสียวอะไรเทือกนั้น

Mameo

  • 1
  • 2

ลงข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ต้องสมัครเป็นสมาชิกและ login เข้าสู่ระบบก่อนถึงจะสามารถลงความเห็นได้
เข้าสู่ระบบสมัครสมาชิก



ข้อมูลเมื่อ 20th June 2024 02:47

โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายส่วนบุคคนก่อนเริ่มใช้งาน [นโยบายส่วนบุคคล]
ยอมรับ