สวัสดีค่ะ วันนี้ขอนอกเรื่องนะค่ะคือเราอายุ14 ยุม.3 ทะเลาะกับแม่มา ตอนนี้แม่เราประกาศตัดแม่ตัดลูกแล้วอ่ะ คือแม่เราจะเป็นประเภทแบบเรานะ คือหัวดื้ย ไม่ยอมคน เรื่องมันมีอยู่ว่า วันนั้นแม่เราเอาเงินมาให้ เป็นเงินค่าจ้างที่เราล้างจาน ถ้าล้างก็ได้30บาท ถ้าไม่ล้างก็ไม่ได้ เอาล่ะ เข้าเรื่องดีกว่า พอแม่เราเอาเงินมาให้ใช่ป่ะ เราก็แย้งแม่เพราะแม่เราให้ไม่ครบ แต่แม่บอกเราโกง เราก็อธิบายว่า ที่แม่ให้มา120ตอนแรกอ่ะ มันค่าที่ไม่ให้เราไปโรงเรียน เลยได้ออกตังเอง แล้วล้างจาน2วัน จะเป็น180 แต่แม่ให้เราค่าล้างจานมาแล้ว20บาท มันจะเหลือ160บาท เราเลยบอก แต่แม่จะให้เราแค่30บาทอ่ะ เราเลยแย้ง แม่เลยด่าเรา แต่เราก็อธิบาย พอแม่รู้ว่าตัวเองผิดเท่านั้นหล่ะ ขว้างหนังสือที่อยู่ในมือใส่เราเลย เเล้วก็ด่าเราว่า ทีกูให้ข้าวมึงแดรกอยู่ทุกวันล่ะ มึงก็จ่ายกูมาสิ คือตอนั้นเราเสียใจมากและเราก็ออกจากห้องไปเลย ทำไมหล่ะ เราผิดหรอ? เราแค่อยากบอกว่า ถ้าแม่อยากให้เราล้างจานให้แบบไม่ต้องคิดเงิน แม่บอกเราดีๆก็ได้ ไม่ต้องจ้าง ถึงเราไม่พอใจยังไงเราก็ทำให้อยู่ดี ช้าบ้างค่นั้น จนป่านนี้เรายังไม่พูดกันเลย ตั้งแต่วันเสาร์ล่ะ แล้ววันนี้ยังบอกว่า วันนี้จะให้โอกาศสุดท้ายแล้ว ขอโทษซะ เราก็ไม่ขอโทษ เพราะเราคิดว่าเราไม่ผิด ก็เราไม่ได้ทำไรผิดนี่ แค่"อธิบาย"ไม่ได้"เถียง" และแม่เลยบอกว่า จะให้กูขอโทษมึงหรอ เหอะ งั้นก็ตัดแม่ตัดลูกไปเลยสิ กูยอมแพ้มึงล่ะ ใครจะทำอะไรก็ทำ ทำไมล่ะ เราก็แค่อยากให้แม่"เข้าใจ"เราแค่นั้น ทำไมแม่ไม่เข้าใจเลย แล้วเรื่องก่อนยังชอบเปรียบเราอย่างนู้นอย่างนี้ ชอบเปรียบกับพี่ แต่พอเราเปรียบกับพี่คืนบ้าง ก็ว่าเราไปเปรียบทำไมกับคนไม่เต็ม(พี่เราเป็นสมาธิสั้น) หรือแม้กระทั่งเกรดเรา เราเป็นคนเก่งนะ แต่ขี้เกียจมาก เกรดเลยได้น้อยเพราะไม่ค่อยส่งงาน ก็ว่าเราโง่ แล้วเปรียบกับพวกเกรดมากกว่าเรา เราเลยแบบว่าโห้ย ทีแม่คนอื่นยังชมเราเลยได้เกรดเยอะกว่าลูกตัวเองอีก แล้วทีพวกทีมันได้เกรดน้อยๆสูบบุหรี่(ผู้หญิง)ตามห้องน้ำที่สาถารณะหล่ะ ทำไมไม่เปรียบบ้าง แค่นั้นหล่ะ เราก็เลยเลิกดูซีดีในห้องแล้วกลับห้องนอนไปร้องไห้ในผ้าห่มเลยแล้วพรุ่งนี้เราก็จะไม่อยู่บ้านด้วย เราไม่อยากอยู่เราอึดอัด แต่เราแค่อยากให้แม่เข้าใจแค่นั้นเอง...
.
.
.
.
.
ขอโทษค่ะที่มาไรสาระดึกๆดื่น แต่มันอึดอัดอ่ะ ไม่มีใครพึ่งจริงๆแล้ว...
ปล.ใครที่ยังไม่หลับก็ขอให้ฝันดีนะค่ะ

เราพูดจริงๆนะ แม่เราก็ดื้อเหมือนกันแล้วเราชอบเถียง(อธิบาย) แต่ผู้ใหญ่เค้าไม่รู้หรอกเวลาเด็กอธิบายคืออธิบายไม่ใช่เถียงอะ ยังไงเราก็ต้องขอโทษเค้าอะไม่งั้นไม่คืนดีแน่ๆเชื่อเราเถอะ พยายามง้อเค้าบอกรักเค้าเยอะๆ ขอโทษเค้าไรงี้ เค้าน่าจะดีขึิ้นนะ

อยากทะค่ะ แต่ไม่กล้า มันคือนิสัยที่ได้จากแม่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วอ่ะค่ะ

เราก็เป็นพยายามหน้าด้านไปนะ แล้วฝืนใจขอโทษแล้วก็บอกรักเค้ากอดเค้าหอมเค้าทำตัวดีๆ ถ้าเค้าด่าเราก็ไม่พูดกลับนะมันจะดีที่สุดถึงว่าเค้าจะว่ายังไงเราก็ไม่สามารถว่าอะไรเค้าได้เพราะยังไงเค้าก็เป็นแม่ เชื่อสิถึงเรายอมเสียศักดิ์ศรีนิดนึงไปยอมขอโทษเค้าอะ ตอนแรกอายๆนะ แต่พอทำแล้วรู้สึกดีแล้วก็โล่งใจมากเลย

ขอบคุณค่ะ จะพ ยา ยาม

สู้ๆคะ เราเป้นคนแบบหยิ่งในศักดิ์ศรีมากอะไม่ค่อยยอมใครแต่เพื่อแม่เราก็ยอมน้า เพื่อจะได้คืนดีกันเพราะผลตามมามันดีอยู่แล้ว

ขอบอกก่อนว่า ระหว่างพ่อแม่เราควรจะนอบน้อมค่ะ ถ้าเป็นสมัยก่อนพ่อแม่จะผิดหรือถูกก็ห้ามเถียง

น้องต้องคิดก่อนค่ะว่า ชีวิตของน้องเป็นของพ่อแม่ พี่อยากให้น้องทิ้งความคิดเอาแต่ถูกผิดหรือจะเอาชนะแกต้องแพ้
ถ้ามีความคิดแบบนี้อยุ่ ชีวิตน้องก็จะมีแต่ปัญหาว่า กูถูกนี่ผิด นี่ถูกกูก็ถูกแล้วใครผิด?

พี่อยากบอกว่า น้องต้องลดทิฐิลงค่ะ ผู้เป็นแม่คือผู้ให้กำเนิด ถ้าน้องลดทิฐิตัวเองลงได้ควรจะไปขอโทษพ่อแม่

จริงๆพี่คิดว่าพ่อแม่น้องเหนื่อยจากการทำงานมามากพอแล้ว และอยากให้น้องช่วยงาน แต่พ่อแม่เลี้ยงลูกยังไม่เก่งนัก
เลยใช้เงินเป็นตัวกลางให้น้องได้ช่วยงานพ่อแม่ เพราะพ่อแม่น้องคงรู้อยู่แก่ใจแหละ ว่า
ถ้าไม่ใช่เงิน มันก็ไม่ไปล้าง ต้องผลัดวันล้างอย่างแน่นอน ไม่ก็บอกว่า แปปนึง เดี๊ยวล้าง อะไรประมาณนี้

แม่น้องพยายามสอนว่า อย่าหัดโกหก หรือโกงเงินคนอื่น แต่ด้วยอารมณ์และทิฐิ ก็หาว่าเราโกง จริงๆแล้วเค้ามีเจตนาที่ดีนะ
ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่อยากให้ลูกได้ดี

พ่อแม่หรือทุกๆคนมีวันแก่ตัวและสมองช้า ขี้หลงขี้ลืม อย่าว่าแต่คนแก่เลย ตัวเราเองก็หลงๆลืมๆ
เพราะอย่างนั้นเอาใจเค้ามาใส่ใจเราค่ะ หากวันใดเราหลงลืม แล้วแฟนเราจะเอาเลือดเอาเนื้อ ลูกเราจะอธิบายแบบนี้ๆกับเราให้ได้
มันทำให้เรากดดันแน่นอน

ถ้าน้องปล่อยวางซะบ้างว่า เออเราผิดบ้างก็ได้ แต่ฟ้าก็รู้ว่าเราไม่ผิดแต่เราทำดีตอบ แลจะภูมิใจกว่ามางอนกับแม่ไหม

พี่ให้อะไรน้องอย่างนึงเป็นคติสอนใจ
ใครดีมาดีตอบ ใครร้ายมาดีตอบ ชีวิต สงบสุข แน่นอนค่ะ

น้องต้องพิจารณาตัวเองนะคะ ว่าที่พี่พูดมาทั้งหมด น้องเป็นลูกที่ดีแล้วหรือยัง อย่าเข้าข้างตัวเองจนมากเกินไป
พ่อแม่เลี้ยงเรามานะคะ แค่ขอโทษเค้า ทำไม่ได้เชียวหรือคะ?

ขอต่ออีกนิดหน่อยเกี่ยวกับการเปรียบเทียบ
พี่เข้าใจว่าพ่อแม่สมัยปัจจุบันสอนลุกผิดวิธี เพราะไม่เปิดใจให้ลูกได้รับฟัง
แต่ถ้าลูกรุ้อย่างนี้แล้ว ทำไมต้องไปจมกับความคิดที่ว่าพ่อแม่ไม่รับฟัง ทั้งๆที่เราก็มีสติปัญญาแยกแยะได้
ว่าลิมิตเราขนาดไหน เราเกรดไม่ดีเพราะอะไร

เราเลือกได้ น้องเลือกที่จะเรียนดีได้ แต่น้องขี้เกียจ
แม่ไม่อยากให้น้องขี้เกียจเลยพูดแบบนั้น ถ้าแม่ไปเปรียบกับคนที่ต่ำกว่า
น้องก็จะยิ่งได้ใจและขี้เกียจลงเรื่อยๆ
คิดกลับกันสิคะ อย่าคิดแต่แง่บวกของตัวเอง

ถ้าน้องอยากชนะอย่างภาคภูมิจริงๆ น้องต้องตั้งใจเรียน
และทำให้ครอบครัวมีความสุขให้ได้
สิ่งที่น้องได้จากพ่อแม่นั่นคือแรงผลักดันตัวน้องให้ดีขึ้น
ใช้มันผลักดัน อย่าใช้มันกดดันตัวเอง

เก่งแต่ขี้เกียจ=โง่
เก่ง ขยัน=มีปัญญา
ไม่เก่ง ขยัน=หมั่นเพียร
ไม่เก่ง ขี้เกียจ=โง่

น้องลองคิดแบบนี้ ดีกว่านะคะ
ถ้าน้องเก่งจริงๆ น้องต้องทำชีวิตตัวเองให้ดีได้ ต้องเข้มแข็ง ต้องสุ้ อย่าขี้เกียจ
คนขี้เกียจไม่มีทางเจริญร่ำรวยมหาศาลแน่นอนพี่บอกเลย

บนโลกนี้ คนขี้เกียจคือคนตาย
คนขยัน คือคนเป็นค่ะ

ขอแสดงความคิดเห็นในฐานะเป็น "แม่" คนนึง
การที่เราจะทำอะไรสักอย่างที่แม่สั่งไม่ต้องจ้างหรอกค่ะ แม่เป็นผู้ให้กำเนิดเรามา
เขาให้เรามามากแล้ว ค่านม ค่าแพมเพิส ค่าเสื้อผ้า สัพเพเหระ แม่ไม่เคยจะคิดตังกับลูกคืนแม้แต่นิดเดียว
สิ่งที่แม่อยากได้คือลูกเป็นเด็กดี เชื่อฟัง แค่ค่าไปโรงเรียนหนูทุกวันนี้ กว่าแม่จะหามาได้มันไม่ใช่ง่ายๆ นะลูก
แม่เหน็ดเหนื่อยมามากแล้ว สิ่งที่หนูจะตอบแทนตอนนี้คือการคิดจะช่วยแบ่งเบาภาระของเขาลูก ไม่ใช่มานั่งคิดว่า
แม่โกงไม่โกง เขาจะทำอะไรปล่อยเขาเถอะ เขาจะด่าจะว่าก็ต้องทน แต่พูดก็พูดแม่หนูก็โอเวอร์ไปหน่อยตัดแม่ตัดลูก
ก็เข้าใจว่าด้วยอารมณ์โมโห เด๋วเขาก็หายเองละ คุยกับเขาดีๆ กราบขอโทษเขานะลูก
อย่าไปคิดไปด่าเขา มันบาปมาก พ่อแม่ถูกเสมอ แค่คิดจะด่าจะว่าก็บาปบรรลัยละลูก

พี่ก็เคยเป็นตอนเด็กๆ ไม่เข้าใจหรอกทำไมแม่ต้องทำอย่างนี้
แต่หนูจะเข้าใจเมื่อสักวันหนูเป็นแม่คน จำคำพี่ไว้

ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะค่ะ ต่อไปหนูจะเป็นเด็กดีของคุณแม่ค่ะ

ขอแทนตัวเองว่าพี่นะคะ พี่เองก็ทะเลาะกับแม่บ่อย เวลาไม่ได้
ดั่งใจแม่ก็จะว่าบ้าง แต่ก็ว่าเพื่อให้เราปรับปรุงตัว
ถ้าเกิดหนูไม่อยากมีปัญหาอยากให้แม่เข้าใจ ก็ทำในสิ่งที่แม่ชอบ
ไม่เหนือบ่ากว่าแรงก็ทำให้แม่เถอะเนอะ เดี๋ยวแม่ก็เข้าใจเอง
บางที พี่ก็เข้าใจนะ ว่าทะเลาะกับแม่อึดอัด ไม่อยากอยู่บ้าน
แต่จริงๆ เราก็คิดถึงแม่ รักแม่ สู้ๆนะจ้า ไม่ใช่แค่แม่หนูคนเดียวหรอก ที่เปรียบเทียบ
แม่พี่ก็เป็น คิดในแง่ดี เค้าอยากให้เราได้ ดี แล้วก็ไม่อยากให้เราเป็นคนไม่ดี
แบบสูบบุหรี่อะไรแบบนี้ ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับเค้านะ มันไม่ดี เราไม่ทำ
ต้องคิดว่าเราดีกว่าจะไปสนใจคนแบบนั้น สู้ๆนะคะ พี่เป็นกำลังใจให้ดีกับแม่ไวๆ
จริงๆแม่รักเราจะตายไป ลองคิดถึงตอนดีๆกันกับแม่สิ


สู้ๆ ตอนพี่ล้างจานนะ ไม่ได้ตังหรอก 555+ ถ้าขอนะ โหยยย! มะเหงกลงเลย