เช้าวันหนึ่ง ณ คฤหาสน์สุริยมณฑล ชายคนหนึ่งลุกขึ้นจากเตียงนอน อาบน้ำแต่งตัว รับประทานมื้อเช้า หลังจากนั้นเขาก็ขับรถคันโปรดของเขาไปทำงาน
ณ บริษัท Sunset Cooperation
พนักงาน:อรุณสวัสดิ์ครับ/ค่ะ คุณชลนที

ชลนที:อรุณสวัสดิ์ ว่าแต่วันนี้มีเรื่องอะไรกันละ?

พนักงาน:คือว่าวันนี้มีคนมาสมัครเป็นเลขาคุณน่ะครับ

พนักงาน 2:ค่ะ เธอมารอหน้าบริษัทตั้งแต่เช้าแล้วละค่ะ

ชลนที:งั้นไปบอกเธอด้วยละกันว่าตอนพักเที่ยงค่อยมาอีกที

พนักงาน:ครับ/ค่ะ

ชลนที:เอ้อ อย่าลืมบอกด้วยละว่าถ้ามาถึงแล้วให้มาที่ห้องผมเลย

พนักงาน:ครับ/ค่ะ

พอถึงเวลาเที่ยงวัน ระหว่างที่ชลนทีกำลังเก็บเอกสารต่างๆบนโต๊ะเข้าที่ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ก๊อก!! ก๊อก!!

ชลนที:เข้ามาเลย

แล้วประตูก็เปิดพร้อมกับมีหญิงสาวผู้หนึ่งเดินเข้ามาด้วย

ชลนที:(อึ้งไปสักพักก่อนจะพูดว่า) เธอเองเรอะ? ที่จะมาสมัครเป็นเลขาฉันน่ะ
หญิงสาว:ใช่ค่ะ เอ๊ะ นีคุณชลนทีใช่มั้ยคะ
ชลนที:ตอนเธอเดินมาเธอไม่เห็นป้ายหน้าห้องหรือไง?
หญิงสาว:ขอโทษค่ะ ฉันแค่อยากถามให้แน่ใจน่ะค่ะ
ชลนที:เอาล่ะ เลิกต่อปากต่อคำได้แล้ว มานั่งตรงนี้สิ เรามีเรื่องต้องคุยกัน