เครดิต
เนื้อเรื่อง // คุณปลื้ม VRZO
เรียบเรียงเนื้อเรื่องใหม่ // Monster (icestomzaa)
เชิญชมกันได้เลยครับ


แต่อะไรๆก็ไม่ได้ราบรื่นนัก....

หญิงชราผู้เป็นแม่ชวนลูกชายกินข้าว แต่ถูกปฏิเสธด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว
และก็เป็นอยู่อย่างนี้ทุกๆวัน
และก็เป็นอยู่อย่างนี้ทุกๆวัน

และก็เป็นอย่างนี้ทุกๆวัน ชายหนุ่มไม่เคยสนใจใยดี

แล้ววันนี้หญิงชราผู้เป็นแม่ก็พูดอีกเช่นเคย...เหมือนทุกๆวัน
และแล้วเมื่อชายหนุ่มกลับมาจากการเที่ยวนอกบ้านมีกลิ่นเหล่าเค้ากายเต็มไปหมด
หญิงชราก็เอ่ยขึ้นว่า


ทันใดนั้นลูกชายก็พูดขึ้นมาว่า
"มันจะอะไรหนักหนา กับอีแค่กินข้าว แม่จะกินกับใครก็ได้แต่ผมไม่มีอารมณ์จะกิน...
มีแต่อารมณ์จะอ๊วก!"
มีแต่อารมณ์จะอ๊วก!"
ลูกชายพูดด้วยน้ำเสียงที่ทำร้ายจิตใจของผู้เป็นแม่...และด้วยความโมโห!
ลูกชายจึงปัดชามกับข้าวลงกับพื้นและหันหลังเดินเข้าห้องนอน
พร้อมกับทิ้งให้หญิงชราผู้เป็นแม่ไว้กับถ้วยชามและเศษอาหารที่หกอยู่ที่พื้น
พร้อมๆกับน้ำตาของเธอ........

และยังคงเป็นแบบนี้ทุกๆวัน
จนอยู่มาวันหนึ่ง





หญิงชราผู้เป็นแม่นอนหลับอยู่ที่โซฟา ลูกชายเรียกกี่ทีๆ เธอก็ยังคงหลับอยู่

ชายหนุ่มผู้เป็นลูกสังหรณ์ใจ.... และรางสังหรณ์ของเค้าก็เป็นจริง หญิชราที่เคยเรียกเค้ากินขาวทุกวัน
เธอไม่มีลมหายใจอีกแล้ว เธอเฝ้ารอที่จะกินข้าวกับลูกชายมาตลอดหลังจากที่เธอไปหาหมอแล้วพบว่าตนเองเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย...
เธอพยายามหาวิธีที่จะบอกลูกชายขอเธอแต่ลูกชายของเธอ กับลำคานและมองข้าม "ความรัก" "ความเป็นห่วง" "ความหวังดี" ขอเธอ
ชายหนุ่มได้แต่เสียใจ และโทษตนเองต่างๆนาๆ


ย้อนกลับไปเมื่อตอนชายหนุ่มไปหาความสำราญนอกบ้าน


ผมไม่ขอ ดาวหรือ+โพสอะไรใดๆทั้งนั้น ผมขอแค่คอมเม้น ที่จะเป็นกำลังใจให้ผม (หรือใครอยากจะโหวดอยากจะให้ดาวก็ตามสะดวกนะครับไม่ว่ากัน) และ ขอให้ทุกๆคน อย่าดื้อกับคุณพ่อคุณแม่
ผมจะฝากอะไรเอาไว้อย่างหนึ่ง
เพื่อน....เรามีและเราหาได้ตลอดทั้งชีวิต แต่...."พ่อ" กับ "แม่" เราไม่ได้มีเค้าอยู่ข้างเราไปตลอดกาล วันนี้ท่านดุ ท่านด่า เพราะอะไร ใช้สติ คิดดีๆ เราผิดจริงหรือป่าว ต่อให้เราไม่ผิด เราก็ควรที่จะเคารพในการตัดสินใจของท่าน เพราะอะไร เพราะเราต้องเชื่อใจท่าน หาก! ท่านไม่รักเรา เราคงไม่เกิดมาจนป่านนี้ ผมอยากฝากแค่นี้แหละครับ


เครดิตอีกทีครับ เนื้อเรื่อง โดย คุณปลื้ม VRZO