คุณยายกลับมาแบ้วววว ( วิบัติฟุดๆ ( แนะ นังนี่


ต่อจากตอนที่แล้วนะ (ใครไม่รู้กลับไปดูเลย

chapter 2 Return
ขอบคุณรููปจากThaithesim3ค่ะ
"ลี อาร์ "เธอไม่มีอยู่แล้วยังถูกขโมยเงินไปอีกหนำซ้ำยังป่วยเป็นข้อเข่าเสื่อมจึงเดินได้แต่ช้าทางทีดีเธอควรนอนนิ่งๆแล้วเธอก็ชินจากอาการเจ็บป่วยแล้วเพราะรู้ว่าวัยนี้แล้วนิ่ ไหนก็ไม่มีเงินอีก แล้วโชคร้ายโดนไอโม่งเอาตระกร้าเงินไปได้
เธอจึงนำทรัพย์สิน ที่มีไปขาย แม้ของที่จะให้ลูกหลาน !!
แน่นอน หลานบางคนก็เซงไปกันบ้างที่ไม่ได้ทอง ที่สัญญาจะให้ แต่ไดเพียงพูดในใจ "ไม่เป็นไรแค่นี้ไม่ตายหาซื้อเองชริ"
เธอก็เก็บเงินมานานจนเริ่มมี6หลัก!!!
เธอจึงกังวนกับตัวเองว่าจะเป็นอะไรไหม เลย สามีตนเอง " พี่ฉันกลัวเหลือเกินว่าผ่าตัดฉันจะไม่รอด"
" งั้นเราไปทำเรื่องโอนที่ให้ลูกดูแลไหม" เขาถามแต่ยังไงเขาก็ต้องให้ลูกสาว เพราะลูกชายชอบแทงบอล พวกเขากลัวที่จะขายบ้านที่ทำงานแทบตายกว่าได้มา" ริน ไงฉันรู้ว่าแกจะไม่ขายทิ้งง่ายๆหรอก"
หลังจากที่พวกเขาทำเรื่องขอโอนให้ลูกสาวเธอจึงติดต่อคลินีกแถวบ้านทำการตรวจร่างกายแล้วรอรับใบส่งตัวไปที่ธรรมศาสตร์
วันนัด
เธอมารอตั้งแต่ตี5 คนก็เยอะอยู่แต่มักเป็นคนแก่ทั้งนั้นจนถึงเวลา7โมงเช้าคนเริ่มกรูกันมาที่เครื่องรับใบคิว
แต่สามีแกมารอที่คิวคนแรกเลยยายลีต้องไปที่ผแนกอายุวกรรม เธอรอหลายชั่วโมง จนเธอแทบหลับ
"คุณ ลี อาร์ เชิญที่ห้องตรวจ5 เครอะ " (เอ่อ...กระเเดะมากก
)
เธอก็ได้คุยกับแพทย์หนุ่มกันอย่างถูกคอ
แล้วเธอก็เข้ามาที่ห้องฉุกเฉินเธอก็ได้รับยาสลบเธอก็อยากอ้วกแต่สลบไปก่อนและเธอก็จำอะไรตอนนั้นไม่ได้อีกเลย
"ลี อาร์ "เธอไม่มีอยู่แล้วยังถูกขโมยเงินไปอีกหนำซ้ำยังป่วยเป็นข้อเข่าเสื่อมจึงเดินได้แต่ช้าทางทีดีเธอควรนอนนิ่งๆแล้วเธอก็ชินจากอาการเจ็บป่วยแล้วเพราะรู้ว่าวัยนี้แล้วนิ่ ไหนก็ไม่มีเงินอีก แล้วโชคร้ายโดนไอโม่งเอาตระกร้าเงินไปได้

เธอจึงนำทรัพย์สิน ที่มีไปขาย แม้ของที่จะให้ลูกหลาน !!


เธอก็เก็บเงินมานานจนเริ่มมี6หลัก!!!

เธอจึงกังวนกับตัวเองว่าจะเป็นอะไรไหม เลย สามีตนเอง " พี่ฉันกลัวเหลือเกินว่าผ่าตัดฉันจะไม่รอด"
" งั้นเราไปทำเรื่องโอนที่ให้ลูกดูแลไหม" เขาถามแต่ยังไงเขาก็ต้องให้ลูกสาว เพราะลูกชายชอบแทงบอล พวกเขากลัวที่จะขายบ้านที่ทำงานแทบตายกว่าได้มา" ริน ไงฉันรู้ว่าแกจะไม่ขายทิ้งง่ายๆหรอก"
หลังจากที่พวกเขาทำเรื่องขอโอนให้ลูกสาวเธอจึงติดต่อคลินีกแถวบ้านทำการตรวจร่างกายแล้วรอรับใบส่งตัวไปที่ธรรมศาสตร์
วันนัด
เธอมารอตั้งแต่ตี5 คนก็เยอะอยู่แต่มักเป็นคนแก่ทั้งนั้นจนถึงเวลา7โมงเช้าคนเริ่มกรูกันมาที่เครื่องรับใบคิว
แต่สามีแกมารอที่คิวคนแรกเลยยายลีต้องไปที่ผแนกอายุวกรรม เธอรอหลายชั่วโมง จนเธอแทบหลับ

"คุณ ลี อาร์ เชิญที่ห้องตรวจ5 เครอะ " (เอ่อ...กระเเดะมากก

เธอก็ได้คุยกับแพทย์หนุ่มกันอย่างถูกคอ
แล้วเธอก็เข้ามาที่ห้องฉุกเฉินเธอก็ได้รับยาสลบเธอก็อยากอ้วกแต่สลบไปก่อนและเธอก็จำอะไรตอนนั้นไม่ได้อีกเลย




ขอบคุณณณณณนะ