เราเกิดมาทำไม
เราไม่ได้เกิดมา เพื่อแสวงหาความสำเริงสำราญให้กับชีวิตไปวันหนึ่งๆ เท่านั้น
เราไม่ได้เกิดมา เพื่อลุ่มหลงมัวเมาอยู่ในรสอร่อยของโลก คือ กิน กาม เกียรติ
เราไม่ได้เกิดมา เป็นทาสของชีวิตเราไม่ได้เกิดมา เพียงเพื่อศึกษาเล่าเรียน ทำงานทำการ ตั้งหลักปักฐาน มีครอบครัว มีลูกมีหลาน แล้วก็แก่ แล้วก็เจ็บ แล้วก็ตายไป
ถ้าเราเกิดมาเพียงแค่นั้น ก็เท่ากับว่า เกิดมาเพื่อเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏสงสารเท่านั้น เป็นเหยื่อหนอนไปชาติหนึ่งๆ ไม่พ้นโลกนี้ไปได้
แม้จะมั่งมีเงินทองสักปานใดก็ไร้ความหมาย แต่เราเกิดมาเพื่อที่จะปลดเปลื้องพันธนาการโซ่ตรวน
เครื่องร้อยรัดที่ผูกมัดจิตใจของเราไว้ไปสู่ความเป็นอิสระ เพื่อปลดปล่อยตัวเองให้พ้นจากอำนาจ ความครอบงำของกิเลส ตัณหา
เพื่อพัฒนาชีวิต และจิตวิญญาณให้สูงขึ้น เจริญขึ้นสู่ฐานะอันสูงสุดเท่าที่จะขึ้นถึงได้ นั้นคือ การทำให้จิตใจบริสุทธิ์ ข้ามแดนแห่งความมืดมนของชีวิต
เพื่อเข้าถึงจุดจบของชีวิต ที่สุดแห่งทุกข์ พระนิพพาน