มาดามบอกว่าทุกอย่างโอเคหมด! วันที่ 20 เมษายนนี้!!! อย่าลืมไปร่วมเล่นด้วยกันนะ

ตอนนี้กำลังเร่งวาดแผนที่อยู่ น่าจะทันนะวันที่ 20 เมษายน

ไม่แนะนำเกี่ยวกับแนสสยองขวัญสั่นประสาท เพราะ ต้องเคยแต่งนิยายแล้วถล่มถลายมากมายก่ายกองเกี่ยวกับผีมาก่อน

เพราะว่าการทำแนวนี้นั่นจะสือออกมาเป็นแนวนิยายพวกนี้ค่อนข้างยาก

ไม่สนับสนุน ควรจะเป็นแบบต่อสู้ในแดนปีศาจ พวกนี้จะออกไปทางแฟนตาซีมันจะดูน่าสนใจกว่า

หรือไม่ถ้าคิดว่าตัวเองเจ๋ง ก็ลองส่งไปให้มาดามตาลดูก่อน ให้คำแนะนำมาซะละเอียดยิบ แก้นู่นนี่นั่นส่งให้มาดามใหม่

ก็ยังมีผิด ประมาณว่ามาดามเองเขาแคร์ทุกๆเรื่องเลยอ่า ขนาดช่วงไม่สำคัญอย่างร้านค้ามาดามยังให้ความสำคัญว่า

ควรจะมีลูกเล่นของคำใส่ลงไป แล้วก็ควรให้คนอ่านรู้สึกเข้าใจกว่านี้ มาดามละเอียดจริงๆ

ก็เราเคยแต่งนิยายที่เด็กดีมาก่อนแล้ว แต่งเรื่องผีแต่คอมเม้นต์บอกว่านิยายตลกมากๆ

เราว่าเราไม่รุ่งเรื่องผีๆสักเท่าไหร่

ดานๆ

คือว่า ตอนอยู่ ร.ร. มีผู้ชายคนหนึ่ง ที่อยากมานั่งกับเรา แล้วเราก็เลยไปนั่ง เรารู้ว่ามันมีแฟนเป็นสนิทเรา มันชื่อ ”หยก” แฟนมันชื่อ “โอปอ” แล้วโอปอก็จ้างเราด้วยเงินราคา (หุหุ) บาท ให้ไปถามว่าชอบโอปอหรือเปล่า แต่พอเราถามมันชอบ
โอปอไหมปุ๊บมันชอบเอาหน้ามาใกล้ๆเรา พอคนอื่นที่เป็นทั้งผู้ชาย,หญิง,เกย์,เทย,ทอม,ดี้ เวลาถามแล้วมันจะยิ้มอย่างภาคภูมิใจแล้วบอกว่าไม่ชอบแต่”รัก” อยู่มาวันหนึ่งมันสองคนก็เลิกกัน โอปอเสียใจมาก พอมันมาถามเราว่า “ป๊อบมีแฟนชื่ออะไร”
เราเลยยิ้มหน้าบานแล้วตอบไปว่า “ส้ม ห้อง 2 ที่เป็น ดาว ร.ร.” หยกเลยตอบกลับมาว่า “ไฝ่ต่ำจัง นั่นมันเด็กห้องบ๊วยนะเว๊ย เอ็งก็เด็กห้อง E.P.” เราเลยตอบไปว่า “แล้วทำไม มันสวยจนได้เป็น ดาว ร.ร. อ่ะ” (แต่ความจริงไม่ได้เป็น แค่แอบชอบกันทั้งสองฝ่าย)
(เพราะเคยถาม 2 ต่อ2 แล้วเลยรู้ว่าเรากับส้มแอบชอบกันอยู่) แล้วมันก็หันไปพร้อมสีหน้าเศร้าๆ พอถึงพักเบรกตอนบ่าย
มันลากเรามืออกมาหน้าห้องกับมัน เราเลยรีบพูดไปว่า “เจี้ยยยยย จะลากมาทำไม เรายังมุบมิบๆๆๆ” แล้วเราก็เขินอายหน้าแดง (ความจริงที่พูด มุบมิบๆๆๆ คือ “ยังลอกการบ้านไม่เสร็จ”) แต่ทันใดนั้นเราเห็นส้มเดินมา เรารีบวิ่งไปหา
แต่โดนไอ้เจี้ยยยหยก ดึงแขนไว้อยู่ ในใจก็คิดว่า “เฮ้ยไอหยกจะมาขอส้มเป็นแฟนตัดหน้าตูไปก่อนตูอีกหรอแว๊
แต่ก็ไม่เป็นไรส้มบอกว่าชอบเรา ฮิฮิ” แล้วพอส้มเดินมาถึงเราปุ๊บ ส้มถามว่า “มีไรหรอ” เราเลยรีบตอบไปว่า
แต่หยกมันตะโกนด้วยเสียง 9,000,000 เดซิเบลล์ (ซึ่งเกือบทำให้เราหูหนวก) ว่า “เราชอบป๊อบบ เป็นแฟนกันป่าววว”
แล้วตอนนี้ ณ บัดนาว ทุกคนในชั้นนี้ก็ได้ยินหมด ทั้งครูด้วย ตอนนี้ทุกคนครูด้วย ถูกวิญญาณนักข่าวเข้าสิงมารวมกันจนเป็น ไทยมุง แล้วเราก็ตกใจเลยรีบวิ่งหนี จากหยก กับพวกไทยมุง แล้วรีบเอากระเป๋าขอกลับบ้านก่อนเวลา
พอกลับไปบ้าน ออนเฟสมันก็ยังถามมาไม่เลิกตั้งออฟไลน์ไว้มันก็ถาม แล้วมันโครตเน้นเลยว่าให้ตอบทุกอย่างที่ ร.ร.
ในใจก็คิดว่า มึงอยากให้มีไทยมุงอีกหรอ แว๊ กูอาย แล้วตอนนี้ไกล้จะถึงวันเสาร์แล้วอยากให้ทุกคนคิดว่าเราจะตอบอะไร ยิ่งมันมาตื้ออย่างนี้ก็เริ่มมีความรู้สึกแปลกๆไปแล้ว จากชอบส้มความรู้สึกชอบส้มมันหายไปแล้วรู้สึกมันจะไปทางหยก
ทุกคนคิดที่ว่าควรตอบข้อไหน
1.อื้อ เป็นก็ได้ ผลดี เรากับหยกมีความสุข ผลเสีย โอปอกับส้มจะโครตเสียใจ และแถมจะโดนเพื่อนล้อด้วยว่าเป็นเกย์
2.ไม่อ่ะ ผลดี ส้มจะมีความสุข แต่โอปอก็เสียใจเท่าเดิม ผลเสีย เรากับหยกจะเป็นทุกข์ไม่สบายใจ แต่ก็โดนเพื่อนล้ออยู่ดีว่าแอบกิ๊กกันเพราะนั่งใกล้กัน(ตูอยากย้ายใจแทบขาด)

เรื่องฮามากเลยพี่ป๊อป

ผมว่าก็ เออๆออ ไปเหอะได้ยินทั่วโรงเรียนแล้วหนิ ถ้าจะแก้ความสาระแนของไทยมุงยากเน้อ

เห็น,ได้ยินอะไรเชื่อกันหมด แก้ตัวก็ไม่ได้ ถ้าพี่ชอบมันก็ เออๆ ไป ถ้าชอบมันนะ

หรือไม่ก็ลองคิดๆดูว่าชอบมันหรือไม่ชอบ คิดให้ดีๆ ถ้าไม่ชอบก็บอกไปว่า NO แต่ถ้าชอบก็ Say yes

จะให้ตอบแทนก็ เฮ้อ... ผมไม่ได้เคยเจอหน้ามัน มีความรู้สึกอย่างนั้นกับมัน (วบพส.)

เออ ป๊อป - -
หยกเป็น ชายใช่ไหม ? เเล้วเเต่รสนิยมนะ
ว่าตัวเรานั้นชอบใคร มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับทุกคนต้องช่วย เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวน่ะ
เราว่าเรื่องนี้ป๊อปตัดสินใจด้วยตนเองเถอะ ถ้าตัดสินใจได้ตนเองก็ มีสุข
โบราณกล่าวไว้ว่า ตนเป็นที่พึ่งเเห่งตน
ขอให้ตัดสินใจว่าตนเองมีใจให้กับผู้ใด
ถ้าตัดสินใจได้ก็ขอให้มีสุขกับเนื้อเดี่ยวกับคนคนนั้น เอ้ย เนื้อคู่?!?

ไปสมัครและเล่นกันได้แล้วเน้อ