ตอน 11 เฮ้อ.. วันนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย !!!
Jason จะออนรึเปล่านะ?
Marisa : เจสัน คุณอยู่หรือเปล่า? ฉันต้องการความช่วยเหลือ ได้โปรด T.T Jason : มีอะไรเหรอ? Marisa : ฉันคิดว่า....ฉันเจอผู้ติดเชื้อ !!! Jason : เธอเจอผู้ติดเชื้อเหรอ ?? ที่ไหน!!!! Marisa : เดี๋ยว !!! ทำไมถึงมีผู้ติดเชื้อแถวนี้ได้ล่ะ?? Jason : ก็เพราะมีแวมไพร์อยู่ใกล้ๆ น่ะสิ บอกว่าซิว่าเธอเห็นมันที่ไหน !!! Marisa : พระเจ้า! มีแวมไพร์อยู่ที่นี่จริงๆ เหรอ... /// แล้วฉันจะทำยังไงดี o(╥﹏╥)o Jason : อยู่ห่างจากที่นั่นให้มากที่สุด Marisa : ฉันทำไม่ได้ ฉันต้องย้ายไปอยู่แถวนั้น พรุ่งนี้แล้วด้วย!!! Jason : บอกมาซิว่าเธออยู่ที่ไหน นักล่าจะไปจัดการมันเอง Marisa : เมื่อไหร่ คุณจะมาเดี๋ยวนี้เลยหรือ? Jason : ฉันต้องจัดการงานของฉันให้เสร็จก่อน อีก 2-3 วัน ฉันถึงจะมีเวลา
Marisa : อีก 2-3 วัน ป่านนั้นฉันคงตายไปแล้วล่ะ Marisa : รู้มั๊ย!! มันคงฆ่าฉันไปแล้ว ถ้าไม่มีคนมาช่วยไว้ก่อน Jason : ช่วย ??? เขาช่วยเธอยังไง Marisa : เขาบอกผู้ติดเชื้อไม่ให้ทำร้ายฉัน Jason : บอกหรือ ??? แล้วผู้ติดเชื้อทำยังไงหลังจากได้ยิน Marisa : เดินจากไป แล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น Jason : เดินจากไป! เธอหมายถึงพวกนั้นเดินจากไปเฉยๆ งั้นเหรอ? Marisa : ใช่ Jason : ถ้าเป็นยังงั้นจริง .... ฉันว่าเธอควรที่จะอยู่ห่างๆ จากคนที่ช่วยเธอไว้ดีกว่า! Marisa : อะไรนะ !! คุณคิดว่าเขาเป็นพวกเดียวกันเหรอ?? /// ไม่หรอก..เป็นไปไม่ได้ Jason : ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้.... หรือว่า.. เธอรู้จักคนๆ นั้นด้วย??? Marisa : ปะ...เปล่า Jason : บอกมาซิว่าเธออยู่ที่ไหน Marisa : 59/54 ม.ฟลอร่า เรสซิเด้นท์ ...................................... Jason : จำไว้อย่าไว้ใจใครง่ายๆ Jason >> Log Out ติ่ง...ตึ่ง...... <--- เสียง Msn
Vin111 : หวัดดี คุณอยู่หรือเปล่า?
Marisa : อยู่สิ คุณสบายดีไหม? Vin111 : ก็ดี
Marisa : วินเซนต์ ผู้ติดเชื้อนี่คือทาสของแวมไพร์ใช่ไหม? Vin111 : ใช่ คนที่ถูกกัดแต่ไม่ตายและไม่ได้ดื่มเลือดจะต้องกลายเป็นทาสของแวมไพร์ที่กัดเขาตลอดไป
Marisa : แล้ว..คุณมีทาสรับใช่ไหม? Vin111 : เคยสิ แต่ก็ถูกพวกนักล่ากำจัดไปหมดแล้วล่ะ และตอนนี้ผมมีความสุขกับการกินพลังชีวิตมากกว่า
Marisa : เมื่อก่อนคุณดื่มเลือดมนุษย์เหรอ?? Vin111 : แน่นอน แต่ตอนี้ผมไม่อยากดิ่มมันหรอก
Marisa : แล้วคุณ.. บินได้ไหม? Vin111 : ได้สิ!! แต่ต้องกลายร่างเป็นแวมไพร์สมบูรณ์แบบซะก่อน
Marisa : แวมไพร์สมบูรณ์แบบเหรอ??? Vin111 : คุณคงไม่อยากรู้หรอกว่ามันน่ากลัวแค่ไหน
Marisa : คือ... วันนี้ฉันเจอทาส.... เอ่อ..ผู้ติดเชื้อน่ะ Vin111 : อืม... แล้วคุณรอดมาได้ยังไง ส่วนมากพวกนั้นจะไม่ปล่อยเหยื่อไปง่ายๆ หรอก
Marisa : คนที่ฉันรู้จัก เขาบอกให้พวกนั้นไปให้พ้น /// ดูเหมือนพวกเขาจะรู้จักกันด้วย Vin111 : ผมว่าพวกนั้นมันคงไม่หิวมากกว่า ถึงได้ยอมปล่อยคุณ /// คนรู้จักคุณกล้าดีนี่ที่เข้าไปขวางแบบนั้น
Marisa : คงงั้น... ว่าแต่ .. คุณไม่แปลกใจเหรอที่คนธรรมดาไปรู้จักกับผู้ติดเชื้อแบบนั้น Vin111 : ไม่แปลกนี่ บางทีเขาอาจจะอยู่แถวนั้น ก็เลยรู้จักกัน
Marisa : โห! พูดเหมือนหนังไปได้ ฉันว่ามันน่าจะมีอะไรที่... ไม่รู้สิ ฉันไม่แน่ใจ Vin111 : ไม่แน่ใจอะไร อย่าบอกนะว่าคุณคิดว่าเขาเป็นแบบเดียวกับคนพวกนั้น
Vin111 : ผมว่าคุณไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ มาสงสัยคนที่อุส่าห์ช่วยคุณไว้
Marisa : ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นซักหน่อย = =" Vin111 : แต่คุณคิดใช่มั๊ย
Marisa : ก็ได้ๆ ฉันยอมรับ มันอดคิดไม่ได้นี่... แต่ฉันอาจฟุ้งซ่านไปเองก็ได้ Vin111 : ใช่ ผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง
Marisa : ขอบใจย่ะ Vin111 : ผมต้องไปแล้ว... เจอกันใหม่นะ
Vin111 >> Log Out เฮ้อ... ฉันเลือกทำหัวข้อรายงานผิดรึเปล่านะ //(ㄒoㄒ)//
ไปนอนดีกว่า พรุ่งนี้ต้องออกรบอีก (=‵′=)
ขณะเดียวกันนั้นเอง
หึ! รู้สึกว่ามีงานให้ทำซะแล้วสิ !!!
เครดิต >> Abel Oppenheimer ขอขอบคุณ SOEii จ้า
ตอนที่ 12 หน้าที่ 7 เรปที่ 129