ยินดีต้อนรับสู่ .. วุ่นนัก! ฉันหลงรักคุณแวมไพร์ [ ภาค 2 ]

บทนำ

เสียงกรีดร้องของหญิงสาวดังกึกก้องไปทั่วป่าที่เคยเงียบสงัด
หล่อนวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตเมื่อตระหนักได้ว่าสิ่งที่ตามหล่อนมานั้นน่ากลัวเสียยิ่งกว่ามัจจุราช





"ถ้าแกแหกปากร้องอีก! ฉันจะหักคอแกทิ้งซะ!"



"มะ...ไม่! ได้โปรด อย่าทำฉันเลย"






เมฆก้อนใหญ่เคลื่อนตัวผ่านจันทร์เต็มดวงสีเหลืงนวลตา แสงจันทร์ส่องลงมากระทบร่างของชายผู้หนึ่ง
เขากำลังอ่านข้อความตอนหนึ่งในหนังสือ มือข้างหนึ่งของเขาถูกกรีดด้วยของมีคมเป็นแผลยาวทำให้เลือดสีดำไหลออกมาไม่ขาดสาย
เลือดหยดลงบนโครงกระดูกสีขาวซึ่งจัดวางไว้เป็นรูปตัวคน ภายในมีอวัยวะสดๆ ของมนุษย์จัดวางไว้อย่างประณีต
ชายผู้นั้นโรยฝุ่นสีขาวกลบทับอวัยวะและโครงกระดูกอีกชั้น หลังจากที่เลือดของเขาชุ่มไปทั่วโครงกระดูกนั้น
เขาก็เริ่มอ่านข้อความในหนังสืออีกครั้ง
.... ไม่กี่วินาทีต่อมาโครงกระดูกก็กลายร่างเป็นหญิงสาวผมบลอนด์ยาวสลวย นัยน์ตาสีฟ้าของหล่อนเป็นประกายสุกใสดังแสงของดวงดาว ริมฝีปากสีชมพูอวบอิ่มได้รูป





เจสัน : ไม่เป็นไร! คุณไม่ต้องกลัว
"คุณ...คุณเป็นใคร"
เจสัน : "ผมคือคนที่พาคุณกลับมาไงล่ะ! ที่รัก"
"กลับมา ???? ฉัน...ที่นี่ที่ไหน"



เจสัน : คุณไปในที่ที่ไกลแสนไกล...ดาร์ล่า และผมพาคุณกลับมา
"ดาร์ล่า...งั้นเหรอ"
เจสัน : ใช่! ชื่อของคุณ ดาร์ล่า แมกฟิล



"ดาร์ล่า แมกฟิล... ชื่อของฉัน... แล้วคุณ..."



เจสัน : อย่ากลัวผมเลยที่รัก... ผมจะดูแลคุณ ผมจะทำให้คุณกลับมาเป็นคนเดิม ขอเวลาผมหน่อย ผมจะทำให้คุณจำทุกอย่างได้
แล้วเราจะอยู่ด้วยกันอีกครั้ง จะไม่ให้ใครมาพรากเราจากกันได้อีก เราจะจัดการพวกมันให้สาสมกับที่พวกมันทำกับเรา
ดาร์ล่า : ใครกัน... พวกมัน...
เจสัน : คุณจะรู้เองที่รัก... แล้วคุณจะรู้เอง


ตอนที่ 1 หน้า 26 เรปที่ 516

ซอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมบี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

โอ๊วววววววววววววววม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

น่าตื่นเต้นสุดๆ ถ้าแซมเห็นดาร์ล่าเข้า แล้วจะเป็นยังไงนะ

แต่ว่า...ถึงยังไงก็ไม่เหมือนดาร์ล่าคนเดิมอยู่ดี (ใช่มั้ยหว่า?)

แบบนี้สงสัยต้องมีฉาก มาริสาปะหน้ากับดาร์ล่าด้วยแหงเลย


แปะไว้ก่อนนะนะนะนะคะ
v
v
v

^
^
^

เก็บค่าที่ 20 บาท

โอ้ว อ่านไปแล้วเลยต้องมาเม้นเพราะกลัวจู๊ดๆ (ล้อเล่นครับ)

มาให้กำลังใจกับการ์ตูนดีๆ เรื่องนี้นะครับ

Endless Love จริงๆ

ออกภาคสองมาแล้วชอบจริงเลย จุ๊บๆ+5555

โอ้


แล้ว.. เจสันตายแล้วไม่ชั่นเรอะ
ดาล่า คืนชืพหรอ

ตายไปแล้วคะ ดาร์ล่าก็ตายไปแล้ว

แต่เพราะอะไรนั้น..

ยังไม่เฉลยต่อรอดูกันต่อไปนะ คิคิ

ง๊านรอต่อไป

ภาค 2 มาแว้วววววววววววววววว
เนื้อเรื่องคงจะเข้มข้นกว่าภาคแรกแน่เลย
เอาใจช่วยให้ทำทุกภาคจ้าา

แต่รีบอัพตอนต่อไปเร้วๆ นะ อิอิ

เร็วไปไหมนะ ตอนที่1 จะเสร็จแล้ว

ใครที่ติดตามอยู่ก็รอสักครู่นะจ๊ะ

แค่บทนำก้อน่าสนุกแล้ว


สุด....ยอด

เย่เย่ภาค2มาแล้วขอบคุณค่ะ

ว่าจะเว้นระยะสักสองสามวัน

ต้องทำจนได้สิน่ะ

เสียงเรียกร้องจากแฟนคลับเยอะขนาดนี้

จะอดใจไหวเหรอคะ

หม่ำๆรึยังอะ เดี๋ยวบ่นไม่ได้กินข้าวอีก


แม่พี่ซอ สุดยอดดดดดด
v
v
v

^
^
^

โดนแม่ด่าให้ไปกินแล้วอ่ะ TT

ตอนที่ 1


ณ. ร้านอรินคอฟฟี่ คาเฟ่






ริน : สา! ทางนี้ๆ
มาริสา : หือ ??




ริน : เป็นอะไร ทำไมหน้าบอกบุญไม่รับอย่างงี้
มาริสา : ก็รายงานของฉันน่ะสิ ครูให้คะแนนแค่ C แถมยังคอมเมนท์ว่าซะฉันหมดความมั่นใจไปเลย





ริน : เอาน่าๆ ฉันว่าเธอไปนั่งตรงนั้นก่อนดีกว่า
มาริสา : (╥﹏╥)





ริน : จริงสิ! เธอเคยบอกว่าตอนปิดเทอมพวกเธอไปเที่ยวทะเลกันใช่มั้ย เป็นไงบ้างล่ะ
มาริสา : เซ็งสิ! ก็ยัยแอมมิเลียไม่รู้เป็นอะไร ดูเหมือนหล่อนจะเกลียดขี้หน้าฉันมากกว่าแต่ก่อนอีก
ริน : ท่าทางเธอกับแอมมิเลียไม่มีทางเข้ากันได้เลยนะเนี่ย





มาริสา : แต่ก็แปลกนะ...ฉันกลับเหมือนรู้สึกผิดอะไรบางอย่างทุกครั้งที่เห็นหน้าแอมมิเลีย ... ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน





ริน : แต่จะว่าไปเดี๋ยวนี้แอมมิเลียไม่ค่อยเอาแต่ใจตัวเองแล้ว เอ่อ..ก็เฉพาะกับคนอื่นน่ะนะ แต่คงไม่ใช่กับเธอ
มาริสา : (;￢_￢)





มาริสา : เออใช่! ริน ฉันกลับก่อนนะ ต้องไปลบโปรแกรมในคอมพิเวตอร์ เดี๋ยวมีความรู้สึกว่าเครื่องมันหนืดๆ น่ะ
ริน : โชคดีนะสา ^^




คืนนั้นเอง ...









ราอูล : มาถึงซักที หวังว่าเจ้าจะได้ข้อมูลอะไรเพิ่มบ้างนะ
แซม : ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น
ราอูล : นี่เป็นแผ่นสัญญาณสำหรับเรียกข้าให้เปิดประตู หากเจ้าต้องการไปอิมโมทาริส
แซม : ขอบใจราอูล เมื่อไหร่ก็ได้ที่ข้าต้องการงั้นรึ




ราอูล : หากเจ้ายังพอมีสำนึกอยู่บ้างก็ควรเรียกข้าเมื่อคราวจำเป็น ข้าไม่มีเวลามาคอยรับใช้เจ้าหรอกนะวินเซนต์... ไม่สิแซม... เจ้าใช้ชื่อนี้กับพวกมนุษย์สินะ
แซม : ก็ได้ๆ เจ้าอย่าลืมไปรับพอลที่ฝรั่งเศสล่ะ อีกสองวันข้าจะมารอที่นี่




ราอูล : อย่าลืมล่ะว่าเจ้ามีเวลาตามหาริมม่อนกับกุญแจเพียงแค่สองเดือนของมนุษย์เท่านั้น ถ้าครบสองเดือนแล้วเจ้ายังทำงานไม่เสร็จ ครอบครัวของเจ้าจะโดนลงโทษประหารโดยที่เจ้าไม่มีโอกาสแก้ตัวได้อีก
แซม : ข้ารู้ดี... เจ้่าไม่ต้องย้ำให้มากความ
ราอูล : รู้แล้วก็ดี พอครบกำหนดข้าจะมารอรับเจ้ากลับที่นี่


ในที่สุดก็ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง






แซม : มาริสา....




มาริสา : เอ๋?? ใครเรียกนะ เห้อ.. หูแว่วอีกแล้วสิเรา (_ _。)




ตอนที่ 2 หน้า 27 เรปที่ 534

ร้านกาแฟหน้าตาคุ้นมาก พนักงานในร้านชื่อ มีนา รึเปล่าคะ

2เดือน จะจำกันได้มั้ยเนี่ย จัดการให้มาริสาเป็นแวมไพร์ไปซะ

(อิอิ มาไวปานสายฟ้าแล๊บ เสนอหน้าคนแรกไว้ก่อนละ)

โหย.. อย่างไวอ่ะคุณน้องพลอย

อ๊าก!!!!!! มาริสาน่ารักกกกก

><//


ว๊าวว!!ภาค 2 มาแว้ววว..
รวดเร็วจิงๆๆ


จะติดตามต่อไป สู้ๆๆนะคะ
(เพิ่งกลับจากโรงเรียนปุ๊ปเปิดคอมแล้วรีบเข้ามาดูเลย)


55 5*^^~

Ps.มาริสา สวยขึ้นอะป่าว? ฮ่าๆ