พี่ๆก็งี้แหละหนุ่ย ได้ก่อนน้องเสมอ
อื้ม....ก็เบื่ออลิซกันแล้วนี่นา อ้อ ขอบอกสาเหตุที่แท้จริงที่บัมบี้มันฆ่าครอบครัวอลิซละกัน (มั่วจัด)
คนเล่น assassin's creed เท่านั้นจะเข้าใจ 55 ชั้นไม่ได้เป็นบ้าไปแล้วซักหน่อย หลังจากที่ชั้นผลักเจ้าหมอบัมบี้ตกรางรถไฟไปแล้วน่ะ ชั้นแค่เห็นว่าโลกมันสดใสขึ้นเท่านั้นแหละ แล้วตอนนี้ ชั้นเหมือนถูกบางอย่างดลใจให้ชั้นกลับมาที่นี่ สถานที่ที่ชั้นคุ้นเคย'ที่ล้างสมอง'ของเด็กไร้ญาติที่รอวันถูกขาย ที่ถูกบังหน้าด้วย 'สถานสงเคราะห์
เด็ก'อันแสนอบอุ่น(มั้ง)
ชั้นเดินไปชั้นบนสุด ก่อนจะเข้าห้องทำงานของบัมบี้ ซึ่งตอนนี้มันหลับไหลไปด้วยความมืดมิดของรัตติกาล จนชั้นเกือบจะเดินสะดุดเก้าอี้
ที่ชั้นเคยนอนแล้วเล่าความพินาศของวันเดอร์แลนให้บัมบี้ฟัง ดีที่มีแสงไฟจากถนนเบื้องล่างส่องถึงพอจะทำให้ชั้นเห็นตะเกียงบนโต๊ะทำงานรกๆ
ได้ ชั้นจุดตะเกียง มันส่องไฟสีเหลืองอร่ามตาไปทั่วทั้งห้อง ชั้นเหลือบไปเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งถูกซ่อนไว้หลังรูปภาพรูปหนึ่ง เอ...ปกติชั้นไม่
เคยเห็นกระดาษแผ่นนั้นนี่นา มีใครจงใจทำให้ชั้นเห็นเหรอ? งั้นก็หมายความว่า ต้องมีใครรู้ว่าชั้นมาที่นี่น่ะสิ! ใครกัน! ชั้นทั้งสงสัย ทั้งกลัว ถ้าไป
หยิบกระดาษแผ่นนั้นจะเกิดอะไรขึ้นรึปล่าว? โอ๊ยยยย ยัยบ้า จะมีใครทำอะไรในกระดาษบางๆได้ล่ะ ชั้นรีบสะบัดความคิดบ้าๆออกจากหัว ถ้ามี
คนเขาจงใจให้ชั้นเห็น ชั้นจะสนองความต้องการให้ก็ได้!!! ชั้นรีบหยิบกระดาษแผ่นนั้นออกมาคลี่ดู เป๊นกระดาษที่ถูกฉีกมาจากสมุดนี่นา ชั้น
ค่อยๆนอนอ่านดูข้อความในกระดาษ...
'อาเธอร์ นายคงไม่รู้สินะว่าว่าชั้นเป็นหนึ่งในพวก'เท็มพล่า' สตรูตลอดกาลของพวก 'แอสซาซิน' หรือว่า'อาเธอร์' ยังไงล่ะ ชั้นได้รับคำสั่งให้
ตีสนิทกับอาเธอร์ เพราะเท็มพล่าเพิ่งรู้ว่ามี 'แอปเปิ้ลแห่งอีเด็น' ไว้ครอบครองอยู่ หลังจากชั้นทราบที่อยู่ของอาเธอร์แล้ว ชั้นก็บุกบ้านอาเธอร์
ข่มขืนลูกสาว ขโมยแอปเปิ้ลแห่งอีเด็น แต่อาเธอร์ตื่นขึ้นและชักมีดออกมาพยายามจะสู้กับชั้น แต่หมอนั่นแก่เกินไปแล้ว จึงถูก
ชั้นฝังมีดแทงทะลุหัวใจ แล้วเผาบ้านทิ้งซะ แต่ลูกสาว'ทั้งคู่'ของหมอนั่นกลับรอดมาได้ คนพี่หนีหายไปอย่างลึกลับไม่ทราบ
ชะตากรรม ส่วนคนน้องก็กลายเป็นบ้า แล้วโดนชั้นจัดการลบความจำ ชั้นเมตตาเท่าไหร่แล้วที่ไว้ชีวิตลูกสาวสุดที่รักของหมอนั่น'
เท็มพล่า? แอสซาซิน? แอ๊ปเปิ้ลแห่งอีเด็นคืออะไร? ทำไมถึงต้องแย่งชิงกันด้วย ล...ลิซซี่ พะ....พี่ยังไม่ตายงั้นเหรอ? งั้น คนที่ส่งรูปนั้นมาให้
คงเป็นพี่ใช่มั้ย ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง ทำไมพี่ต้องหลบซ่อนไม่ให้หนูเห็นด้วย แล้วพี่อยู่ที่ไหน?
ทันไดนั้น ชั้นก็หันไปทางประตูห้องซึ่งเป็นตำแหน่งที่แสงตะเกียงส่องไปแทบไม่ถึงเพราะมันกำลังหรี่ลงเรื่อยๆ ชั้นเห็นเงาตะคุ่มผู้หญิงคนหนึ่ง
ชั้นเห็นผมหยักโศกของเธอได้เพียงแว็บเดียวเธอก็พับบางอย่างมาคลุมหัว น่าจะเป็นฮู้ด...
นั่นเงาใครเอ่ย...อลิซจะลุกไปดูไปมั้ยน้า ไร้สาาาร้าาาาาาาาาาาาา!!!!!!
