นิทานเล่าว่า หลังจากที่อลิซไปผจญภัยในวันเดอร์แลนด์ เหตุการณ์ไฟไหม้ปริศนาก็เกิดขึ้นที่บ้านของเธอ มันเผาผลาญทุกอย่าง

ในบ้าน และเอาชีวิตของพ่อแม่ และพี่สาวของเธอไป มีแต่เธอเท่านั้นที่รอด เธอมิอาจรับความเจ็บปวดทั้งหมดไว้ได้

จึงกลายเป็นหนึ่งในกลุ่มบุคคลที่สังคมเรียกว่า"วิกลจริต"ไป เธอไม่สามารถแยกออกระหว่าง ความจริง และความฝัน ได้

เหมือนเด็กตัวเล็กๆ เธอจึงต้องถูกกักขังใน Rutledge Asylum ไม่เห็นเดือน เห็นตะวัน เป็นเวลาถึง 10 ปี เมื่อเธอออกมาได้ 1 ปี เธอถูกดูแล โดย

จิตแพทย์ชื่อ"แองกัส บัมบี้" เธออาจจะอยากหายจากอาการป่วยของเธอ แต่สิ่งที่เธอต้องการมากกว่าคือ "ความทรงจำในอดีตที่หายสาป

สูญ"เธอจึงกลับไปใน"วันเดอร์แลนด์"ของเธออีกครั้ง เพื่อตามหาความทรงจำของเธอ ไปพร้อมๆกับกอบกู้ และตามหาตัวการที่ทำให้วันเดอร์

แลนด์ปั่นป่วน สุดท้ายตัวการก็ถูกกำจัด และเธอก็ได้ความทรงจำทั้งหมดคืนมา รวมถึงตอนที่เธอเห็น"ฆาตกร" ที่ฆ่าครอบครัวของเธอ ซึ่งก็คือ

"แองกัส บัมบี้" นั่นเอง และเขายังเป็นคนลบล้างความทรงจำของเธออีกด้วย เธอจึงแก้แค้นให้ครอบครัว

ก่อนจะหายไปในวันเดอร์แลนด์ตลอดกาล

และนี่คือเรื่องโดยย่อของนิทานเรื่องนี้
.
.
.
.
.

ผู้เป็นแม่ปิดหนังสือนิทานลง หลังจากนั่งอ่านอยู่บนเก้าอี้ข้างๆเตียงของลูกอยู่นานแล้ว ซึ่งเธออ่านให้ลูกอยู่ทุกคืน เพราะนิทานเรื่องนี้ค่อนข้าง

ยาว เด็กน้อยวัย 5 ขวบมองตาแม่ที่นั่งอยู่ข้างๆ พร้อมถามอย่างใสซื่อว่า

"แม่คะ วันเดอร์แลนด์มีจริงมั้ยคะ"

"ไม่มีหรอกจ๊ะ มันเป็นแค่เรื่องแต่ง อ๊ะ!ดึกแล้ว นอนได้แล้วล่ะ"

ท่านพูดพลางมองนาฬิกาเรือนเล็กบนหัวเตียง ก่อนจะเดินไปปิดไฟและออกจากห้องไป

เด็กหญิงลืมตาอยู่ได้ซักพัก ก็หลับตานอน แต่แล้วเด็กหญิงก็รู้สึกว่า มีลมวูบหนึ่งพัดผ่านตัวเธอไป! ทั้งๆที่ห้องปิดหน้าสนิททุกบาน ลมจากแอร์ก็

ไม่ใช่ เพราะมันเป็นลมอุ่นๆ เด็กหญิงจึงลืมตาขึ้น แทนที่จะเห็นเพดานห้อง กลับเห็นท้องฟ้า! เธอลุกขึ้นด้วยความตกใจ และภาพที่เธอเห็น

กลับไม่ใช่ห้องนอนของเธอ แต่เป็นป่าแห่งหนึ่ง!! เด็กหญิงรีบปัดเศษใบไม้ที่ติดอยู่เต็มชุดนอน ก่อนจะหันรีหันขวาง ยืนตัวสั่น มือทั้งสองกุม

ปากไว้ ด้วยความกลัว จนจะร้องไห้ออกมา

แต่เธอก็ต้องสงบลง เมื่อได้ยินเสียงหญิงสาวฮัมเพลงลอยมาตามลม

เด็กหญิงเดินตามเสียงปริศนานั่นไปตามป่า จนเดินไปถึงน้ำตกแห่งหนึ่ง

ตอนต่อไปล๊ะ

อยากได้เกมมากหาซื่อแล้วดันลงไม่ได้แงงงง TT'