เออร์วินตาย หรอ?

ค่าา แล้วพี่ซอทานข้าวรึยังคะ

โหะๆ >3< สู้ๆ จุ๊บๆ

เออร์วิน โดนแซมฆ่าค่ะ พอดีไม่รู้ว่าจะทำออกมายังไงเลยมาอีกหรอบนี้

แง ๆ! เออร์วินของหนู

ลุ้นตอนต่อไปค่ะ ตื่นเต้น^^

ตอน 28





พอล : เฮ้อ.. นายจะให้เธออยู่ที่นี่จริงๆ เหรอ
แซม : ใช่




พอล : คิดให้ดีนะแซม นายก็รู้สิ่งที่เธอทำ มันคือการโกหกนะ เธอทำให้พวกเราเดือดร้อนถ้าเราไม่อยากกำจัดเธอก็ต้องปล่อยให้เธอไปจากที่นี่
แซม : ฉันคิดดีแล้ว และฉันก็ไม่คิดจะกำจัดเธอด้วย มาริสาตกอยู่ในสถานะเดียวกับเรา เธอไม่ยอมร่วมมือกับพวกนั้นเท่ากับเธอเป็นพวกเราแล้ว
พอล : เราจะเชื่อได้ยังไงว่าเธอไม่โกหกเราอีก ทีแรกนายยังบอกให้เธอไปเองไม่ใช่หรือไง
แซม : ใช่ ฉันยอมรับว่าโกรธเธอ แต่... แต่ฉันปล่อยเธอไปเผชิญกับพวกนักล่าคนเดียวไม่ได้ ฉันไม่อยากให้เธอต่อสู้กับพวกมันตามลำพัง
พอล : ชิ! นี่นายจะบอกว่านายอยากให้เธออยู่เพราะนาย... โธ่เอ๊ย! แซม เธอเป็นคนพาพวกนักล่ามา เธอไม่ควรจะอยู่ที่นี่
แซม : ฉันตัดสินใจแล้วพอล แล้วตอนนนี้มาริสาก็อยู่ข้างพวกเราแล้วด้วยฉันจะดูแลเธอเองไม่ให้เธอก่อความเดือดร้อนอีก นายไม่ต้องห่วง




วีแลต : มาริสา หนูรู้จริงๆ เหรอว่ากุญแจอยู่ที่ไหน
มาริสา : ค่ะ... หนูคิดว่าหนูรู้ ลูกแก้วที่อยู่บนแผ่นไม้ในห้องสมุดใช่มั้ยคะ




พอล : พวกนั้นต้องเจอแน่ๆ ขนาดมาริสายังดูออกเลยฮะพ่อ
วีแลต : แต่พวกนั้นจะทำลายเวทมนต์ได้ยังไง มันต้องใช้เลือดแวมไพร์ที่สร้างเวทมนต์เป็นส่วนประกอบในการแก้ เลือดแวมไพร์ตัวอื่นก็ใช้ไม่ได้ผล พวกเขาจะทำได้ยังไงนะ



แซม : เอ่อ.. ผมไม่ได้บอกลุง ... เมื่อคืนก่อนตอนต่อสู้กับเจสัน ผมบาดเจ็บ... เอ่อ.. คิดว่ามันคงได้เลือดผมไปครับ
แมรี่ : ทำไมเธอไม่บอกเราแซม... นี่พวกเธอคิดอะไรกัน เรื่องใหญ่ขนาดนี้ไม่บอกกันเลย




วีแลต : เอาล่ะๆ! โกรธไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์หรอกแมรี่ เราต้องหาทางไม่ให้พวกนักล่าเจอกุญแจก่อน




แซม : ใช่ครับ! แต่ถึงเราจะไล่พวกนั้นไปได้ พวกนั้นก็ต้องกลับมาอีก ทางเดียวที่จะหยุดมันได้คือทำวิธีเดียวกับที่พวกมันทำกับเรา
วีแลต : เราไม่มีทางเลี่ยง อย่างน้อยก็ขอแค่ให้เรื่องมันจบที่พวกเราก็พอ




วีแลต : วิลลี่ ฉันอยากให้นายพาพวกผู้หญิงไปที่บ้านของนาย อยู่ที่นั่นอย่าออกมาเป็นอันขาด แซม พอล และฉันจะจัดการพวกนั้นเอง
คุณวี : ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกนายสู้กับนักล่าฝ่ายเดียวหรอก ฉันจะช่วยนายด้วย
วีแลต : นายไม่เข้าใจหรือวิลลี่ วิธีที่จะหยุดพวกนั้นได้ก็คือความตาย... ฉันไม่อยากให้นายมาเสี่ยงด้วย ถ้าพวกนั้นไม่ตาย เราเองที่จะเป็นฝ่ายตาย!




มาริสา : เดี๋ยวค่ะ! ทำไมคุณไม่เอาลูกแก้วออกมาแล้วหลบไปอยู่ที่อื่นซักพักล่ะคะ ถ้าพวกนั้นมาแล้วไม่เจออะไรก็ต้องคิดว่าพวกคุณหนีไปที่อื่น มันดีกว่าที่จะมาสู้กันไม่ใช่เหรอคะ




วีแลต : เราทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกมาริสา! กุญแจคือตัวนำไปสู่ประตู และเหตุผลที่ฉันเลือกมาอยู่ที่นี่ก็เพราะที่นี่เป็นประตูสู่อาณาจักรของเรา และฉันมีหน้าที่ต้องปกป้องมันไว้
มาริสา : แต่ในหนังสือบอกว่า.. จอมทัพทั้งห้าคือผู้รักษากุญแจที่เชื่อมโลกมนุษย์กับอิมโมทาริส ทำให้หนูคิดว่ากุญแจกับประตูคืออันเดียวกันซะอีก
วีแลต : ไม่ใช่เลย กูญแจถูกสร้างมาห้าดอก และมอบให้กับแวมไพร์ทีมีอำนาจทังห้าคนจริง แต่ประตูจะกระจายอยู่ตามสถานที่ต่างๆ ห้าแห่งบนโลกใบนี้ แวมไพร์ทั้งห้าแม้จะเก็บรักษากุญแจไว้ก็จริง แต่มันก็จะเป็นแค่ตัวนำทาง และบ้านหลังนี้ก็สร้างคร่อมประตูไว้ ถ้ามันถูกพวกนักล่าพบเห็นก็เท่ากับว่าเจอประตูเช่นกัน




วีแลต : ถ้ามันทำลายเวทมนต์กำบังได้ เราก็ต้องให้มันหยุดอยู่แค่ทางเข้านั่นล่ะ
คุณวี : เฮ้อ.. เข้าใจล่ะ! ถ้าเป็นแบบนี้ก็เข้าใจแล้ว ฉันจะดุแลพวกผู้หญิงเอง นายไม่ต้องห่วง




แซม : งั้นเราไปเตรียมตัวกันดีกว่าพอล
พอล : หึ! ไปสิ




หลังบ้านคอนเตส



แอมมิเลีย : ฉันไม่อยากให้คุณสู้กับพวกนั้น อย่าลืมสิ เมื่อสองปีก่อนเราแทบจะเอาชีวิตไม่รอด
พอล : แต่เราต้องทำนะแอม.. คุณก็ได้ยินพ่อบอกแล้วนี่
แอมมิเลีย : เพราะมาริสาคนเดียว ถ้าหล่อนไม่มาที่นี่ เรื่องก็ไม่เกิด หล่อนทำให้ฉันวุ่นวายไม่พอ ยังทำให้คุณพ่อกับคุณเดือดร้อนอีก แซมก็เหลือเกิน น่าจะปล่อยให้พวกนั้นกำจัดหล่อนซะ ยัยนั้นเป็นตัวหายนะแท้ๆ




พอล : แอมมิเลีย ถึงมาริสาจะตายก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาหรอก คุณอย่าลืมสิ พวกนักล่ายังไงๆ ก็ต้องตามหาเราเจอสักวัน ไม่ช้าก็เร็ววันนี้ต้องมาถง
แอมมิเลีย : แต่เราก็หลบมาได้สองปี ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแซมต้องปล่อยให้หล่อนอยู่ที่นี่ต่อ ถ้าไม่ฆ่าหล่อนก็ให้หล่อนไปไกลๆ สิ
พอล : เรื่องแบบนี้ไม่เห็นต้องอธิบายให้ยากเลย เราก็เห็นๆ กันอยู่ สองปีแล้วนะที่แซมไม่สนใจใคร ชอบหมกตัวอยู่แต่ในห้องกับห้องสมุด ไม่แปลกใจเลยรึไงที่เขาไปบ้านวิลลี่บ่อยๆ ตอนที่มาริสาป่วย แซมเองก็ดูแลไม่ห่าง




แอมมิเลีย : ก็เขาเศร้าเรื่องดาร์ล่า อย่าลืมสิว่าแซมรักดาร์ล่ามาขนาดไหน! แค่สองปี แซมจะเปลี่ยนใจได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ
พอล : ไม่ใช่.. เขาไม่เคยลืมดาร์ล่าหรอกแอม ... เพียงแต่ชีวิตเขาต้องดำเนินต่อ การสูญเสียดาร์ล่าเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่เกิดขึ้นกับเขา
แต่เธอตายไปแล้วนะ เธอคืออดีตที่น่าจดจำ แต่ไม่ใช่ปัจจุบันที่แซมกำลังเผชิญ ถึงเวลาที่เขาต้องเปิดใจรับสิ่งใหม่บ้าง
แอมมิเลีย : ก็ฉันไม่อยากให้เป็นแบบนั้นนี่ แล้วถ้าเป็นฉันคุณจำทำยังไง คุณจะให้ฉันเป็นอดีตเหมือนแซมทำมั้ย
พอล : ไม่มีทาง.. ผมจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นกับคุณเด็ดขาด คุณกับผมจะอยู่ด้วยกันตลอดไป




แซม : " ..... "
มาริสา : ⊙△⊙ ( โอ๊ะโอ.. ฉันมาผิดเวลารึเปล่าเนี่ย = =" )




แซม : นายพร้อมรึยังพอล พวกนั้นคงใกล้จะมาแล้ว
พอล : อะ.. อื้ม
แอมมิเลีย : ระวังตัวนะพอล แซม



ตู๊มมมมมมมมมมม !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




วีแลต : ผู้หญิงไปอยู่ที่บ้านวิลลี่ แล้วอย่าออกมา !!!!!!!! พวกมันทำลายเวทมนต์แล้ว !!




เจสัน : หึ! วินเซนต์ แกหนีฉันไม่รอดหรอก แกกับพวกของแกไม่รอดแน่ ออกมา!!!







-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ใครชอบก็ Comment หน่อยนะจ้ะ ^^ กำลังใจดีเรื่องก็ไปไวน๊าา
ช่วงนี้วันเสาร์ - อาทิตย์ คนคงเยอะจะขอดูเรตติ้งหน่อยนะคะ ถ้าเยอะจะทำภาค 2 ต่อ
ถ้าน้อยจะจบแค่ภาค 1 นี่ล่ะ



ตอนที่ 29 หน้า 18 เรปที่ 350

อ๊ากก กำลังมันส์

รอตอนต่อไป

อ๊ากกก

ตอนต่อไปทำยากชมัดเล้ย!!!

ช๊อบ ๆ ชอบคร่า

ตื่นเต้นดีคร่า ดูแระได้อรรถรต ดีมากนะคร่า

โอ๊ย!! วินเซนต์ จราตายใหม? ต้องรอตอนต่อไป

...อยากเป็นมาริสาแล้วหล่ะแซมจ๋า~

อัพแล้ว

โปรดทำภาค2ต่อนะคะพี่จิ๊กซอ น้า~~

เย้ย จะเป็นไงต่อล่ะนี่ย

สู้ ๆ สู้ตาย

รออ่านต่อนะคะ ^^

สนุกจริง ๆ เลยค่ะ น่าติดตามสู้ๆๆค่ะ

หนุกมากๆๆ

สู้ๆค่ะ กระทู้เปลี่ยนสีแล้ว

ย๊ากกกกกกกกก พี่ซอสุดยอด มีฉากแอคชั่นด้วย

อ่ายมาตั้งนานไม่มีะวลาเม้นเอาตอนนี้เลยแล้วกัน555

ตอนนี้กำลังทำอยู่ค่ะ

ฉากแอกชั่นทำยากจริงๆ เพราะตัวละครเราซนอย่างกะลิง


รอแปปนะคะ ตอนหนึ่งกว่าจะได้แต่ละฉาก

เพนท์ยัง เกาะ(กัด) กระทู้พี่จิ๊กซอไม่ปล่อย

เป็นกำลังใจค่ะ พี่จิ๊กซอขยันจัง สู้สู้ค่ะ

ภาค2นะนะนะนะนะนะนะนะนะนะนะค้า~~