ภาค 2 รีบๆมานะคะ ติดงอมแงมแร้วววว

ตอน 26


ฉันเดินเตร็ดเตร่อยู่ในตลาด คิดว่าการอยู่ท่ามกลางผู้คนเยอะๆ จะช่วยให้ลืมเรื่องราวต่างๆ ไปได้บ้าง แต่ในใจฉันกลับหยุดนิ่งไม่ไหวติงเหมือนน้ำในบ่อ กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีฉันก็มาอยู่ที่หน้าห้องสมุดของโบสถ์ซะแล้ว









รีเบกก้า : ถือว่าคราวนี้เรามาไม่เสียเวลาเปล่านะเนี่ย เจอที่กบดานของพวกแวมไพร์ แล้วยังเจอคู่อริเก่าที่ตามหามานานอีกต่างหาก
เจสัน : ใช่! มันอยู่ที่นี่ ไอ้วินเซนต์กับพวกของมัน เมื่อคืนฉันเกือบจะฆ่ามันได้แล้วเชียว ฉันว่าพวกมันต้องอยู่แถวๆ ที่เราไปสำรวจนั่นล่ะ
บัส : มันคงพยายามกันเราให้ห่างจากกุญแจ ดีล่ะ เราจัดการมันซะที่นี่ จะได้จบเรื่องกันเสียที




เจสัน : ตอนนี้สภาไม่ยอมให้กำลังสนับสนุนถ้าไม่มีหลักฐานยืนยัน คราวนี้ถ้าเราทำพลาดอีกเราต้องโดนสอบสวนแน่
บัส : ฉันก็ว่างั้น.. คราวก่อนเราทำพลาด เสียกำลังไปมาก แถมยังปล่อยให้คนของเราไปเข้ากับพวกแวมไพร์อีก ทางสภาคงไม่อยากเสี่ยงอีกแล้ว




เจสัน : ไม่หรอก.. ครั้งนี้เราจะไม่พลาดอีก!
บัส : นี่นายยังไม่ลืมเรื่องดาร์ล่าอีกเหรอ




เจสัน : หึ! ฉันไม่มีวันลืม เธอตายเพราะมัน




บัส : เธอตายเพราะตัวเธอเองต่างหาก เธอแปรพักตร์ ยอมรับซะเจสัน คนที่เธอเลือกไม่ใช่นาย




รีเบกก้า : จะยังไงก็ช่างเถอะ! ตอนนี้เราก็รู้วิธีทำลายเวทมนตร์ของมันแล้ว เราควรจะรีบจัดการซะ




บัส : แล้วนังเด็กที่นายเล่าล่ะ ฉันว่าเธอต้องเป็นสายให้กับคอนเตสแน่ ถ้าเป็นยังงั้นนายจะทำยังไง




เจสัน : หึ! ถ้าเรื่องมากนัก ฆ่าทิ้งซะก็สิ้นเรื่อง




มาริสา : ( เขาจะฆ่าฉันเรอะ ให้ตายเถอะ )




มาริสา : ต้องรีบไปบอกทุกคนให้ได้รู้ว่าพวกมันรู้วิธีทำลายเวทมนตร์แล้ว !


ตอนที่ 26 หน้า 16 เรปที่ 308

ตอนนี้ใกล่จะจบภาค 1 แล้วสำหรับคนที่อยากอ่านภาค 2 รบกวนลงชื่อไว้บ้างนะคะ
ถ้าคนอ่านเยอะจะทำ ภาค 2 ต่อให้จบบริบูรณ์ค่ะ ^^"

อัพเร็วมาก ทันใจจัง

สู้ๆนะค่ะ เป็นกำลังใจ

ตอนนี้เป็นน้ำย่อยก่อนนะคะ โทดทีพอดีน้องมาทำรายงาน เลยอัพต่อช้าไปหน่อย
เด่วจะอัพให้อีกตอนค่ะตอนที่ 27 ในส่วนของวันนี้นะ

ตอน 28 คงได้อ่านพรุ่งนี้นะคะ ^^

ค่ะ

ลงเร็ว+สนุกจริงๆ

ต่อไปมาริสาจะทำไงเนี่ย

ขยันเหมือนเดิมนะคะ
เอ้าสู้ๆ
ไม่ไหวก็พักบ้างนะคะ

ตอน 27


ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง! ทั่วทั้งห้องอยู่ในความเงียบหลังจากที่ฉันเล่าทุกสิ่งทุกอย่างจบลง
ทุกคนเต็มไปด้วยความเครียดจนฉันแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว



มาริสา : ฉะ.. ฉันขอโทษ.. ฉันไม่คิดว่า..




แอมมิเลีย : ให้ตายเถอะ! เธอแบบนี้ได้ยังไง ทำอะไรลงไปรู้ตัวบ้างมั้ย
มาริสา : ฉัน...
แอมมิเลีย : ฉันอะไร เธอพาพวกนั้นมา! พวกนั้นจะทำร้ายคอนเตสทุกคน เธอคิดบ้าอะไรอยู่ พวกเราทำอะไรให้เธอเกลียดนักถึงต้องทำร้ายพวกเรา!
มาริสา : ปะ.. เปล่านะ ฉัน..
แอมมิเลีย : รู้มั้ย! ถึงฉันจะร้าย แต่ก็ไม่เท่าเธอมาริสา! เธอมันคนสองหน้า! เสแสร้งได้เก่งที่สุด! ฉันไม่เคยเห็นใครน่ารังเกียจและน่าขยะแขยงเท่าเธอเลย!
มาริสา : ฉะ.. ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่ได้อยากให้มันเกิดขึ้น




แซม : คุณไปซะ
มาริสา : อะ.. อะไรนะ




พอล : แซมพูดชักแล้วนี่! มาริสา เธอออกไปจากที่นี่ แล้วอย่ามายุ่งเรื่องของพวกเราอีก
มาริสา : ตะ.. แต่พวกนั้นกำลังจะมา ฉันอยากช่วย...




แซม : ไม่ต้องมายุ่ง! คุณไปจากที่นี่ซะ แล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก
มาริสา : แซม...


ฉันเดินออกมาจากบ้านคอนเตสโดยที่เขาไม่หันมามองฉันเลย เขาเกลียดฉัน... แล้ว




เหมือนมีอะไรบางอย่างวิ่งขึ้นมาจุกอยู่ที่คอ ราวกับโลกทั้งโลกจะถล่มตรงหน้า เขาไล่ฉัน เขาไม่อยากเห็นฉันอีกต่อไปแล้ว ตาของฉันร้อนผ่าวและพร่ามัวจากน้ำอุ่นๆ ที่เอ่อล้นตรงขอบตา





กึก !!!!!



มาริสา : เอ๋ ???




เออร์วิน : ไง! ยัยตัวแสบ ฉันตามหาแกซะทั่ว
มาริสา : นายเข้ามาทำไม !!




เออร์วิน : ก็มาจัดการนกสองหัวอย่างแกไง แกมันเป็นพวกนักล่า แกฆ่าเจฟ!
มาริสา : ฉะ.. ฉันไม่ได้ฆ่าเขา พวกนักล่าต่างหากที่ฆ่า




เออร์วิน : แกพาพวกนั้นมา ฉันได้ยินที่แกเล่าให้คนอื่นๆ ฟังหมดแล้ว ถึงเวลาแล้วที่เธอต้องรับโทษในสิ่งที่เธอทำ




มาริสา : ใช่! ฉันมันเลว ก็ฆ่าฉันซะสิ!!! ฮืออ.. จะ.. พูดมากอยู่..ทำ..ไม ฮือออ....



ตุ๊บ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!



แซม : หวัดดีเออร์วิน หวังว่านายคงไม่ลืมที่ฉันเคยบอกนายไปนะ




เออร์วิน : นายคิดจะปกป้องหล่อนอีกรึแซม หล่อนจะทำร้ายพวกเรา!
แซม : แต่นายไม่มีสิทธิมาทำแบบนี้!!!
มาริสา : ( ซะ.. แซม .. คุณมา... )



เออร์วิน : แซม ครั้งนี้ฉันยอมนายไม่ได้แล้วนะ
แซม : หึ! นายคิดจะสู้กับฉันรึไง



เปรี๊ยงงงงงงงงงงง !!!!!!!!!!!!!!!
ทันใดนั้นแซมชกเออร์วินล้มลงกับพื้นแล้วเขาก็คว้าน้ำมนต์ราดลงที่เออร์วิน

อ๊ากกก !!!












แซม : คุณจะบ้ารึไง! อยากตายเหรอ




มาริสา : แซม.. คุณ.. อยากให้ฉันตาย ..... คุณเกลียดฉัน ฮือ ฮือออ...
แซม : พูดงี่เง่า! ใครเกลียดคุณกัน




แซม : ฟังผมนะมาริสา .. ผมไม่ได้เกลียดคุณ ไม่ได้อยากให้คุณตาย คิดอะไรบ้าๆ
มาริสา : แต่คุณ...ไม่อยากเห็นหน้าฉัน คุณบอกให้ฉันไป....




แซม : พอแล้ว ... ไม่ต้องพูดแล้ว ผมไม่ให้คุณไปที่ไหนทั้งนั้น
มาริสา : ไม่.. ให้ไป... คุณ.. คุณไม่ได้เกลียดฉันใช่มั้ย ฉํนขอโทษแซม .. ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ได้โปรดอย่าไล่ฉันเลยนะ ฉันอยากอยู่ที่นี่กับคุณ ฉันอยากอยู่ข้างๆ คุณ




แซม : ไม่... คุณไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น ผมอยากให้คุณอยู่ข้างๆ ผม มาริสา... ผม ....
มาริสา : แซม....



ตอนที่ 28 หน้า 17 เรปที่ 326]

มาแล้วววววววววว

เดี๋ยวกลับขึ้นไปอ่าน


เห่อๆๆ จะเป็นยังไงต่อล่ะทีนี้ ลุ้นได้ทุกตอนที่ออกตัวเลย

ตอนหลังๆ นี่อาจอัพได้ช้าหน่อยนะ เพราะฉากทำยากจริงๆ T.T

เบื่อจริงๆ กับพวกฉากต่อสู้เนี่ย

ว่าแต่นู๋พลอยยังไม่นอนรึจ้ะ



ฝันดีจ๊ะ
v
v
v

โห พี่ซุ่มทำรายอยู่อ่ะ งอล


เรปล่างฟังเดอะชอค กันมะคะ

นิดหน่อยอ่ะนะ

เป็นการทดลองผิดพลาดเล็กๆน้อยๆ

โอ้

55

นอน ไม่ หลับ

แวะ มา นั่ง ดู บอร์ด ค่ะ

พี่อาร์ทเปลี๊ยนไป๋

คืนดีกันแล้ว น้ำตาจะไหลตามแอบอิน

ชอบแซมตอนเอามือจับแก้มมาริสาแล้วกอด
สัมผัสได้ถึงความรักและความห่วงใยจริงๆ


ปล.ซออัพไวมาก เผลอแปบเดียว ตอนที่ 27 แล้ว หุหุ
สมฉายาซอ 4 เมก จริงๆ

อร๊างงงง..งง

หนูก็ชอบเหมือนกันพี่เค้ก ( เพิ่งรู้ว่าเป็นพี่ ดีเราจะได้เป็นเด็กเขาเรียกพี่มาเยอะแล้ว )
อยากเป็นมาริจัง ชาตินี้จะเจอเจอไหมคนแบบนี้

โหะๆ พึ่งตื่น

ขยันจัง ^^

สู้ๆๆนะ

แยม ก็ตื่นเช้าจังน๊ะ

อย่าลืมทานข้าวเช้าล่ะ! มีประโยชน์ต่อสมอง ^^


เดี่ยวช่วงเช้าลงให้ 1 ตอนนะคะ เพิ่งที่เหลือพี่ยังไม่ได้ถ่ายรูปไว้


ช่วงเที่ยงๆ ต้องไปธุระเด่วจะกลับมาทำให้จ้ะ