+++++ Day 3 : Darkness +++++
ท่ามกลางทะเลเวิ้งว้างในค่ำคืนมืดมิดไร้แสงจันทร์
ไม่มีที่ให้หนี ไม่มีที่ให้หลบซ่อน
มีเพียงแต่กลิ่นของความตายที่คืบคลานเข้ามาอย่างแผ่วเบา
"นะ...น้ำ..."
เสียงแผ่วเบาของคาร์ทิกปลุกให้อัลฟาเบ็ธตื่นขึ้นกลางดึก
"คาร์ทจัง ฟื้นแล้วหรอ ดีจังเลยที่ไม่เป็นอะไรมาก"
อัลฟาเบ็ธพูดออกมาด้วยความดีใจ
"ขอ...น้ำ..."
"น้ำหรอ เดี๋ยวอัลไปเอามาให้นะ คาร์ทจังรอเค้าแป๊ปนึงนะ"
อัลฟาเบ็ธวิ่งออกไปจากห้อง
โครมม!!
"ขอโทษนะคะ พอดีอัลวิ่งไม่ทันดู ขอโทษจริงๆค่ะ อะ..อ่าว นายนี่เอง"
อัลฟาเบ็ธพูดรัวก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมา
"ไม่เป็นไรหรอก เธอจะไปไหนล่ะ?"
"คาร์ททิกจังฟื้นแล้วล่ะ อัลกำลังจะไปเอาน้ำมาให้ ว่าแต่นาย...เอ่อ...??"
"พี่แจ็ค มาอยู่ตรงนี้นี่เอง พี่ฮาจิเมะตามหาอยู่ค่ะ"
เสียงใสๆของเด็กสาวดังขึ้นด้านหลัง
"งั้นหรอ ฝากบอกมันด้วยว่าอีกสักพักจะกลับไป"
"แต่พิ้งค์ว่ารีบกลับไปที่ห้องจะดีกว่านะคะ ดึกๆแบบนี้จะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่รู้"
"พี่ดูแลตัวเองได้ เธอนั่นแหละรีบกลับห้องไปซะ"
พิ้งค์ลอบมองไปด้านหลังแจ็คแล้วพูดในใจ
เธอเองสินะ ต้นเหตุ...
"เธอจะไปที่ครัวใช่มั๊ย ให้ผมไปเป็นเพื่อนนะ" แจ็คเสนอ
"อะ...อื้อ" อัลฟาเบ็ธตอบรับ
"งั้นชั้นไปด้วย" พิ้งค์พูดพลางเดินไปที่ห้องครัวอย่างไม่สนใจคนทั้งสอง
+++++ +++++
"อูยยย ปวดฉี่อีกแล้วสิเรา ต้องลุกไปคนเดียวหรอเนี่ย"
คิตตี้้จังพูดด้วยความกังวล
แกร๊ก...
มืดจริงๆด้วยสิ คิตตี้จังคิดในใจ
ปวดฉี่ๆๆๆ เป็นไงเป็นกัน! วิ่งไปทีเดียวเลยละกัน
ตึกตึ่กตึ่กๆๆๆๆ...
"จะรีบไปไหนหรอจ๊ะเด็กน้อย" เสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลังของคิตตี้จัง
นัยน์ตาสีแดงมองมาที่เด็กสาว มันแสยะยิ้มเผยให้เห็นเขี้ยวแหลมคมดูน่าสะพรึงกลัว
กะ..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!
คิตตี้จังวิ่งหนีไปท้ายเรือพลางมองหาที่ซ่อนตัว
นั่นห้องครัว...เข้าห้องนั้นแล้วกัน
เด็กสาวคว้าอาวุธแล้วเบียดตัวเข้าไปซ่อนใต้ตู้เสบียง
พยายามหายใจให้ช้าที่สุดแล้วแผ่วที่สุด
ตึก ตึก ตึก....
เสียงฝีเท้าหยุดลงที่หน้าห้องครัวพักหนึ่ง ก่อนจะเดินจากไป
คิตตี้จังพยายามเบียดตัวออกจากที่ซ่อนอย่างช้าๆให้เงียบที่สุด
ในมือกำมีดแน่นเตรียมพร้อมสำหรับการป้องกันตัว
ทันใดนั้น!!
มันพุ่งกระโจนเข้าใส่เธออย่างรวดเร็ว
แต่เด็กสาวเตรียมพร้อมอยู่แล้ว เธอจ้วงมีดไปข้างหน้าหมายทำร้ายศัตรูให้ได้
ด้วยความที่เป็นคืนเดือนมืด มันทำให้เธอพลาดเป้าไป
เด็กสาวทั้งสั่นทั้งกลัว ร่างบอบบางเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
"ทำไม...ทำไม..."
"ทำไมถึงทำแบบนี้ใช่มั๊ยล่ะแม่สาวน้อย...หึหึหึ"
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก
"แก..แกฆ่าทุกคน!!"
"อย่าโง่ไปหน่อยเลยสาวน้อย...เธอก็น่าจะรู้นี่ ว่าชั้นไม่ได้ตัวคนเดียวน่ะ โฮะๆๆๆๆ"
ต้องรีบไปบอกทุกคน..
"หยุดความคิดของเธอไว้แค่นั้นจะดีกว่านะจ๊ะ" เสียงแหลมสูงเตือน
"เพราะอีกไม่นาน...เธอก็จะไม่มีชีวิตอยู่บนเรือลำนี้อีกต่อไปแล้ว"
โฮะๆๆๆๆๆ
เด็กสาวก้าวถอยหลังเตรียมหนี
ฉึก!!
ร่างบอบบางค่อยๆทรุดตัวลงและแน่นิ่งไปในที่สุด...
+++++ +++++
"เพื่อนของเธอเป็นยังไงบ้างล่ะ" พิ้งค์ถามระหว่างเดินมาที่ห้องครัว
"พิ้งค์ เธอควรจะเรียกอัลว่าพี่นะ เค้าอายุมากกว่าเธออีกนะ" แจ็คเตือน
"พี่อย่ามาวุ่นวายน่ะ อัลจังน่ะไม่ถือเรื่องแบบนี้หรอก ใช่มั๊ย"
พิ้งค์หันมามองหน้าอัล
"เอ่อ...ค่ะ" อัลฟาเบ็ธก้มหน้าตอบรับ
"ว่าแต่...ทำไมมันมืดอย่างนี้นะ ว๊ายยยยย!!" พิ้งค์สะดุดล้ม
"นะ...น่ะ....นี่มันอะไรกันเนี่ย" เธอคลำพื้นที่เปียกนองไปด้วยน้ำ
"เดี๋ยวนะ.." แจ็คเดินเข้ามาพยุงพิ้งค์ลุกขึ้น พลางเอามือคลำพื้นแล้วดมกลิ่น
"นี่มัน......กลิ่นเลือด"
"เอ๋...ทำไม..ทำไม นี่มันเกิดอะไรขึ้น..."
อัลฟาเบ็ธพูดแล้วเป็นลมไปในอ้อมกอดของแจ็ค
พิ้งค์หันมามองภาพนั้นด้วยสีหน้าไม่พอใจแล้ววิ่งออกไปในที่สุด
บ้าจริง...ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ!!
+++++ End Day 3 +++++
คนที่ถูกแขวนคอ : Kitkat
คนที่ถูกกิน : Kittyjung
Day 4 เป็นเรื่องของ คนที่เหลือนะ ขอโทษที่ช้าคอมพี่ไม่ค่อยดี ):
เข้าได้ทุกคน 
ตั้งกระทู้ใหม่ 
หน้าสมาชิก
หลับแล้วแหงมๆ
อ้าวเหรอ =3= บู่
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก