กรื๊ดดดด ตามติดเกาะอย่างช้าสุดๆ เอมิไปไหนกันล่ะเนี่ย>O<

กรี๊ดดดด นางเอกอย่าพึ่งป๊ายยย (วิบัติเพื่อเสียง)

รอ ไดอิจิ ด้วยย

สนุกมากค่ะ ตอนหน้าจบแล้วหรอ

---------------------------------------

ขอบคุณค่ะ ที่ PM มาบอก

หนุกๆ

อัพไวๆน้า รออยู่ หนุกมาก

มาเม้นๆๆๆ มาช้านิดนะ เปิดเทอมเเล้วอ่ะ

แอบมาดัน

ฮัลโหลๆ แวะมาทักทายจ้า
รอตอนจบอยู่ แต่ยังไม่อยากให้จบเท่าไหร่
สู้ๆนะคะ

ติดตามค่าา

ขอโทษด้วยนะจ้าน้องปรางค์พี่มาช้าเลย มากๆด้วยTOT
ตอนนี้แอบงอนไดอิจิมากที่สุดฮือออทำแบบนั้นกับเอมิได้ไงยะะ!!
รู้ไหมว่าเอมิเสียใจนะเฮ้ย เลยตะคอกใส่แบบนั้น
จะต้องหาเอมิให้เจอยากๆหน่อยนะน้องปรางค์ทำโทษซะเลยหึ!!เชอะ(<แล้วแกเป็นอะไรฮ่าๆ)
ติดตามนะจ้า X))

มาเร็วๆนะคะจะติดตาม

ต่อด้วยตัวหนังสือ ไม่อ่านไม่เป็นไรจ้าา ^^ พอดีรีบทำน่ะค่ะ แฮ่ะๆ = =

หลังจากที่ไดอิจิและเอมิทำความเข้าใจกัน ทั้งคู่จึงกลับรร.ด้วยกัน

"กรี๊ดดด !! ไดอิจิ รู้ได้ยังไงย๊ะว่าเอมิ เอ้ย เชจิอยู่ไหน !!" ยูตะตะโกนลั่นหลังจากที่ทั้งคู่กลับมา
"กรี๊ดดดดดด~~ (เอาด้วยๆ) ใช่ๆๆ!!" ริโกะตอบตามยัยยูตะ เหอๆ
"เอ่อ .. นิดหน่อยน่ะ ว่าแต่ทำไมพวกเธอถึงโกหกกันด้วยห๊ะ!!!!" ไดอิจิตะคอกลั่นใส่ทั้งสอง
"นี่ ช่างมันเหอะ ชั้ลแค่อยากไปทะเลคนเดียวเอง" เอมิพูดด้วยอาการเริ่มง่วงนอน
"...."
"งั้น.. ชั้ลไปนอนก่อนนะ ง่วง~"
"อะไรกัน!! นี่เพิ่งจะ 1 ทุ่มนะยะ!!"

เอมิ ไม่ได้สนใจคำพูดของยูตะ พร้อมกับรีบขึ้นไปบนห้องด้วยความเหนื่อย ... และวันรุ่งขึ้น ~ ซากุระได้มาเจอเอมิ ขณะอ่านหนังสืออยู่

"อ้าวว~ นี่เธอยังไม่ไปอีกเหรอ?"
"...."
"ชั้ลถาม เธอเงียบทำไม !!"
"ชั้ลไม่ได้ไปไหน อย่ามายุ่งได้มั้ย"
"อ๋อ นี่เดี๋ยวนี้กล้าเถียงชั้ลเหรออ !?"
"ใช่! ทำไมย๊ะ ยัยหน้าปลวก" ริโกะเสนอหน้ามา <-- มาจากไหน - -
"แม่นแล้วฮ่ะ พลาดได้ไงย๊ะ ยัยหน้าปลาอิเดียด เอี๊ยดด จิ้งเหลนยังสลบ !!" (เหว๊ยย - - ยัยยูตะ แกมาจากไหน)
"นี่ๆ พอแล้วน่ะ จะอะไรนักหนา"
"ไดอิจิ! คุณมาก็ดีแล้ว >< ไอพวกนี้มามาด่าชั้ลนะ TT"
"พอแล้วน่ะ"
"ห๊ะ!"
"ชั้ลรู้ความจริงหมดแล้ว ทำไมเธอเป็นคนแบบเนี๊ยะ"
"กรี๊ดดดด!!~~ ไดอิจิใจร้ายยย !!!" ซากุระ วิ่งเข้าห้องทันทีด้วยความอับอาย "กร๊อดดด เป็นไปหมดเลยนะ ใช่สิ ชั้ลไปดีกว่า ไม่อยู่แล้วรร.บ้าซังกะบ๊วยเนี๊ยะ" อนิจจัง ซากุระรีบจัดเสื้อผ้า เพื่อออกไปจากที่นี่ในตอนกลางวัน
"(- - อะไรกัน เรายังไม่พูดอะไรที) ไดอิจิคิดพลางมองซากุระไปพลาง"
"ช่างมันเหอะ "
"หล่อนก็มัวแต่ช่างๆ อยู่นั่นแหละ!!"
"ใช่ๆ ช่างแต่มัน ช่างผลซิมโตะบ้างสิ"
"ฮ่าๆๆ"
"เอมิ ชั้ลมีอะไรจะบอก" ยูตะสะกิดเอมิเบาๆ
"หือ ?"
"คือ เมื่อวานชั้ลกับยัยยูโกะอ่ะนะ ไปเจอหนุ่มคนนึง หล่อมากกกค่ะ ยัยยูโกะน่ะ ไปชอบหนุ่มคนนึง สุดๆค่ะ โคตรน่ารักจริงจริ๊งงง~ น่าเด็กค่ะ แถมอายุน้อยกว่าอีกชื่อ ฮาจิเครุ ส่วนคนที่ชั้ลปิ๊งอ่ะนะ ชื่อ โควตะ คนนั้นเค้าผิวแทนๆนะ มีกล้ามด้วย หื่นค่ะหื่นน้ำลายไหล" ยูตะพูดไปพลางน้ำลายไหลพลาง :R
"แหมม พูดอะไรย๊ะ คือเย็นนี้พวกเรามีนัดกับทั้งคู่น่ะเอมิ > <" ริโกะพูดพร้อมกับหยิบรูปภาพของ ฮาจิเครุ และ โควตะโชว์ให้เอมิดู
"งั้นก็มัวรอช้าอยู่ใยย่ะยัยริโกะ!!"
"ไปแร๊นนนนค่าา!!~" ทั้ง2วิ่งด้วยความเร็ว 20 กม./ชม. (- -)
"- - เอ่อ.. พวกนาย" เอมิยังคงทำหน้างืนงันอยู่นั้น ~
"นี่! เ่อ่อ เชจิ ไม่สิ เอมิ"
"หือ?"
"เปิดเทอมหน้าเธอจะมาอีกมั้ย?"
"แน่นอนสิ เพราะมีริว ริโกะ ยูตะ ทุกๆคน และมีนายด้วยไง"
"เอมิ... นี่! ไปข้างนอกกันมั้ย?"
"ฮ่าๆ ไปสิ!"

ทั้งคู่วิ่งไปด้วยกันข้างนอก ในขณะนั้นถูกมองด้วยสายตาของ "ริว"
"(เอมิ สักวันชั้ลคงจะมีคนที่เหมือนเธอมาอยู่ข้างๆ มันคงจะดีเน๊อะ)" ริวยืนมองที่ระเบียงจนทั้งคู่วิ่งไปด้วยกันจนลับตา

อีกด้าน.....
"ผล๊ะ!!" เสียงกระเป๋ารุ่น VDR ตกลงพื้นโดย(ไม่)ตั้งใจ
" = =;; อะไรกัน ทำไม ทำไม รร.ที่ชั้ลมา..มันถึงทารุณแบบนี้ห๊าาาาา า า~~" สิ่งที่ซากุระเห็นคือ เป็นรร.ที่ค่อนข้างใกล้จะถูกรื้อทิ้ง ซอมซ่อ ข้างในประกอบด้วยสมาชิกช.ญ.จำนวน 29 คน ที่มีทั้ง นักเลง ติดเกม ติดบุหรี่ ทั้งหมดกำลังรื่นเริงกับการเล่น (ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง)
"อ้าวว ~~ น้องสาว ทำไมไม่เข้ามาล่ะจ๊ะ ~3~" ชายรูปร่างอ้วนผิวคล้ำ หนวดเคราเต็มใบหน้า ยืนแอ็คท่าพูดไปสูบบุหรี่ไปพลาง
"ง๊ะ!! ==;; กรี๊ดดดด หนูอยากกลับบ้านด่วนค่ะแม่ขา !!~~ TT"

เอ่อ แอบงง(นิดส์ๆ)

แต่ก็หนุกมาก ขอบคุณค่า

^
^
Kazuoki : ฮ่าๆ งงจริงๆด้วย
ขอโทษด้วยนะค่ะ ทำไม่ค่อยเป็นเรื่องแบบนี้ ==;;
แต่ขอบคุณนะค่ะที่ติดตาม

จบซะแหละ เร็วจัง
แต่สนุกงับบบ

^
^
Reggre : ฮ่าๆๆ ขอบคุณมากๆค่ะ
จะตั้งใจเรียนค่ะ ^^V
เหอๆ~ ปรางค์รีบทำค่ะ เพราะเปิดเทอมคงไม่มีเวลา
แฮ่ะๆ ขอบคุณนะค่ะ
ฮ่วยย!~ นั่นมัน อจารย์โอนิซึกะ ฮ่าๆ เป็นการ์ตูนที่ปรางค์ชอบมากๆ TT
เอิ๊กๆ ขอบคุณมากๆนะค่ะพี่บี

เอาน่า จบก็จบ ให้ดาวไปเลย ถูกใจที่ต่อด้วยตัวหนังสือให้
รับผิดชอบกันขนาดนี้แล้วยังจะเอายังไงกันว่ะครับ
ก็จบดีนะ ประมาณนี้แหละ

ไม่ต้องให้มันกัดกันมากนัก

ไม่ต้องหวานหยดติ๋ง หรือลามกจกกะเปรตจูบกันน้ำลายเลอะ

ถ้าไม่ลำบากมาก ทำอีกก็ตามอ่านอีกนะจ้าาาา รักนะ

แอบ งง ตอนพิมนี่แหละค่า
แต่หนุกมาก สมน้ำหน้ายัย ซากุระ

ขอบคุณที่ทำละครซิมหนุกๆมาให้อ่านนะคะ ถ้ามีผลงานอื่นมาอีก ติดตามแน่นอนค่ะ